پر توهان ڪائنات جي رب جي فتح جي حالت جو تجربو نه ڪيو آهي. ||3||
تنهن ڪري سڀ کان وڌيڪ طاقتور، بي مثال رب ۽ مالڪ جي حرم ۾ داخل ٿيو.
اي خدا، اي دل جي ڳولا ڪندڙ، مهرباني ڪري، نانڪ کي بچايو! ||4||27||33||
سوهي، پنجين مهل:
ساد سنگت، مقدس جي صحبت ۾ خوفناڪ عالمي سمنڊ پار ڪريو.
ياد رکو رب جو نالو، هار، هار، جواهرن جو سرچشمو. ||1||
ياد ڪندي، مراقبي ۾ رب کي ياد ڪندي، مان جيئرو رهندو آهيان.
ڪامل گروءَ سان ملڻ، سڀ درد، مرض ۽ تڪليفون دور ٿي وينديون آهن. گناهه کي ختم ڪيو ويو آهي. ||1||روڪ||
لافاني حيثيت رب جي نالي سان ملي ٿي.
ذهن ۽ جسم بي داغ ۽ خالص ٿي وڃن ٿا، جيڪو زندگيءَ جو اصل مقصد آهي. ||2||
ڏينهن ۾ چوويهه ڪلاڪ، خدا جي عظيم رب جو غور ڪريو.
مقرر ڪيل تقدير سان، نالو ملي ٿو. ||3||
مان هن جي حرمت ۾ داخل ٿيو آهيان، ۽ مان رب تي غور ڪريان ٿو، مهربانن تي رحم ڪندڙ.
نانڪ سنتن جي مٽيءَ جي تمنا ٿو ڪري. ||4||28||34||
سوهي، پنجين مهل:
سهڻي کي پنهنجي گهر جي ڪم جي خبر ناهي.
بيوقوف ڪوڙي وابستگين ۾ مگن آهي. ||1||
جيئن توهان اسان کي ڳنڍيندا آهيو، تيئن اسان جڙيل آهيون.
جڏهن توهان اسان کي پنهنجي نالي سان برڪت ڪندا آهيون، اسان ان کي سڏيندا آهيون. ||1||روڪ||
رب جا ٻانها رب جي محبت ۾ رنگيل آهن.
اُهي رات ڏينهن رب سان مست آهن. ||2||
اسان جي هٿن کي پڪڙڻ لاء ٻاهر نڪرڻ، خدا اسان کي مٿي ڪري ٿو.
بيشمار اوتارن لاءِ جدا ٿي، اسين وري ساڻس گڏ آهيون. ||3||
مون کي بچايو، اي خدا، اي منهنجا مالڪ ۽ مالڪ - مون کي پنهنجي رحمت سان نھار.
غلام نانڪ توهان جي دروازي تي پناهه ڳولي ٿو، اي رب. ||4||29||35||
سوهي، پنجين مهل:
اوليائن جي فضل سان، مون کي پنهنجو ابدي گهر مليو آهي.
مون کي مڪمل سڪون مليو آهي، ۽ مان ٻيهر نه ڊهيندس. ||1||
مان پنهنجي ذهن ۾ گرو ۽ رب جي پيرن تي غور ڪندو آهيان.
اهڙيءَ طرح، خالق رب مون کي ثابت قدم ۽ مستحڪم ڪيو آهي. ||1||روڪ||
مان ڳايان ٿو شاندار حمدون ڳائي ٿو نه بدلجندڙ، ابدي رب خدا،
۽ موت جو ڦڙو ڦٽي ويو. ||2||
پنهنجي رحمت جي بارش ڪندي، هن مون کي پنهنجي چادر سان ڳنڍيو آهي.
مسلسل خوشي ۾، نانڪ سندس شاندار ساراهه ڳائي ٿو. ||3||30||36||
سوهي، پنجين مهل:
ڪلام، پاڪ بزرگن جون تعليمات، امرت وارو امرت آهن.
جيڪو به رب جي نالي تي غور ڪندو آهي، آزاد ٿي ويندو آهي. هو پنهنجي زبان سان رب، هار، هار جو نالو ڳائيندو آهي. ||1||روڪ||
ڪالي يوگا جي اونداهي دور جا ڏک ۽ تڪليفون ختم ٿي وڃن ٿيون،
جڏهن هڪ نالو ذهن ۾ رهي ٿو. ||1||
مان حضور جي پيرن جي مٽي منهن ۽ پيشانيءَ تي لڳندو آهيان.
نانڪ کي بچايو ويو آهي، گرو جي پناهه ۾، رب. ||2||31||37||
سوهي، پنجين مهل: ٽيون بيت:
مان رب العالمين، مهربان رب جي شان ۾ گيت ڳايان ٿو.
مهرباني ڪري مون کي پنهنجي درشن جي برڪت وارو نظارو عطا ڪر، اي ڪامل، مهربان رب. ||روڪ||
مهرباني ڪري، پنهنجو فضل عطا ڪر، ۽ مون کي ساراهيو.
منهنجو روح ۽ جسم سڀ تنهنجي ملڪيت آهن. ||1||
صرف امرت جي نالي تي غور ڪرڻ، رب جو نالو، توهان سان گڏ هلندو.
نانڪ سنتن جي مٽيءَ جي طلب ڪري ٿو. ||2||32||38||
سوهي، پنجين مهل:
ان کان سواءِ، ٻيو ڪوبه ڪونهي.
سچو رب پاڻ اسان جو لنگر آهي. ||1||
رب، هار، هار جو نالو ئي اسان جو سهارو آهي.
خالق، سببن جو ڪارڻ، تمام طاقتور ۽ لامحدود آهي. ||1||روڪ||
هن سڀني بيمارين کي ختم ڪري ڇڏيو، ۽ مون کي شفا ڏني.
اي نانڪ، هو پاڻ منهنجو ڇوٽڪارو ڏيندڙ بڻجي ويو آهي. ||2||33||39||