ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 شري گرو گرنتھ صاحب
صفحو - 133
ਚਰਨ ਸੇਵ ਸੰਤ ਸਾਧ ਕੇ ਸਗਲ ਮਨੋਰਥ ਪੂਰੇ ॥੩॥
charan sev sant saadh ke sagal manorath poore |3|اوليائن جي پيرن ۾ خدمت ڪرڻ سان سڀ مرادون پوريون ٿين ٿيون. ||3||
ਘਟਿ ਘਟਿ ਏਕੁ ਵਰਤਦਾ ਜਲਿ ਥਲਿ ਮਹੀਅਲਿ ਪੂਰੇ ॥੪॥
ghatt ghatt ek varatadaa jal thal maheeal poore |4|هر هڪ دل ۾، هڪ رب پکڙيل آهي. هو پوريءَ طرح پاڻي، زمين ۽ آسمان ۾ سمايل آهي. ||4||
ਪਾਪ ਬਿਨਾਸਨੁ ਸੇਵਿਆ ਪਵਿਤ੍ਰ ਸੰਤਨ ਕੀ ਧੂਰੇ ॥੫॥
paap binaasan seviaa pavitr santan kee dhoore |5|مان گناهن جي ناس ڪندڙ جي خدمت ڪريان ٿو، ۽ آئون سنتن جي پيرن جي مٽي سان پاڪ آهيان. ||5||
ਸਭ ਛਡਾਈ ਖਸਮਿ ਆਪਿ ਹਰਿ ਜਪਿ ਭਈ ਠਰੂਰੇ ॥੬॥
sabh chhaddaaee khasam aap har jap bhee ttharoore |6|منهنجي رب ۽ مالڪ پاڻ مون کي مڪمل طور تي بچايو آهي. مون کي رب جي ياد ڪرڻ سان اطمينان حاصل آهي. ||6||
ਕਰਤੈ ਕੀਆ ਤਪਾਵਸੋ ਦੁਸਟ ਮੁਏ ਹੋਇ ਮੂਰੇ ॥੭॥
karatai keea tapaavaso dusatt mue hoe moore |7|خالق فيصلو ڪيو آهي، ۽ بدڪارن کي خاموش ڪيو ويو آهي ۽ قتل ڪيو ويو آهي. ||7||
ਨਾਨਕ ਰਤਾ ਸਚਿ ਨਾਇ ਹਰਿ ਵੇਖੈ ਸਦਾ ਹਜੂਰੇ ॥੮॥੫॥੩੯॥੧॥੩੨॥੧॥੫॥੩੯॥
naanak rataa sach naae har vekhai sadaa hajoore |8|5|39|1|32|1|5|39|نانڪ سچي نالي سان جڙيل آهي. هو هميشه موجود رب جي موجودگي کي ڏسي ٿو. ||8||5||39||1||32||1||5||39||
ਬਾਰਹ ਮਾਹਾ ਮਾਂਝ ਮਹਲਾ ੫ ਘਰੁ ੪ ॥
baarah maahaa maanjh mahalaa 5 ghar 4 |باره مها ~ ٻارهن مهينا: ماه، پنجون مهل، چوٿون بيت:
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ik oankaar satigur prasaad |هڪ عالمگير خالق خدا. سچي گرو جي فضل سان:
ਕਿਰਤਿ ਕਰਮ ਕੇ ਵੀਛੁੜੇ ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਮੇਲਹੁ ਰਾਮ ॥
kirat karam ke veechhurre kar kirapaa melahu raam |اسان جي ڪيل عملن جي ڪري، اسان توکان جدا ٿي ويا آهيون. مهرباني ڪري پنهنجي رحمت ڏيکاري، ۽ اسان کي پنهنجي پاڻ سان گڏ، رب.
ਚਾਰਿ ਕੁੰਟ ਦਹ ਦਿਸ ਭ੍ਰਮੇ ਥਕਿ ਆਏ ਪ੍ਰਭ ਕੀ ਸਾਮ ॥
chaar kuntt dah dis bhrame thak aae prabh kee saam |اسان ڌرتيءَ جي چئني ڪنڊن ۽ ڏهن طرفن ڏانهن ڀڄڻ کان بيزار ٿي ويا آهيون. اسان تنهنجي حرم ۾ آيا آهيون، خدا.
ਧੇਨੁ ਦੁਧੈ ਤੇ ਬਾਹਰੀ ਕਿਤੈ ਨ ਆਵੈ ਕਾਮ ॥
dhen dudhai te baaharee kitai na aavai kaam |کير کان سواء، هڪ ڳئون بي مقصد ڪم ڪري ٿي.
ਜਲ ਬਿਨੁ ਸਾਖ ਕੁਮਲਾਵਤੀ ਉਪਜਹਿ ਨਾਹੀ ਦਾਮ ॥
jal bin saakh kumalaavatee upajeh naahee daam |پاڻي کان سواء، فصل سڪي ويندو، ۽ اهو سٺو اگهه نه آڻيندو.
ਹਰਿ ਨਾਹ ਨ ਮਿਲੀਐ ਸਾਜਨੈ ਕਤ ਪਾਈਐ ਬਿਸਰਾਮ ॥
har naah na mileeai saajanai kat paaeeai bisaraam |جيڪڏهن اسان کي رب، اسان جو دوست نه ملندو ته اسان کي آرام جي جاء ڪيئن ملندي؟
ਜਿਤੁ ਘਰਿ ਹਰਿ ਕੰਤੁ ਨ ਪ੍ਰਗਟਈ ਭਠਿ ਨਗਰ ਸੇ ਗ੍ਰਾਮ ॥
jit ghar har kant na pragattee bhatth nagar se graam |اهي گهر، اهي دليون، جن ۾ رب پاڪ ظاهر نه آهي- اهي شهر ۽ ڳوٺ ٻرندڙ ڀتين وانگر آهن.
ਸ੍ਰਬ ਸੀਗਾਰ ਤੰਬੋਲ ਰਸ ਸਣੁ ਦੇਹੀ ਸਭ ਖਾਮ ॥
srab seegaar tanbol ras san dehee sabh khaam |سڀ سينگار، ساهه کي مٺو ڪرڻ لاءِ چبوترو چبائڻ، ۽ خود جسم، سڀ بيڪار ۽ بيڪار آهن.
ਪ੍ਰਭ ਸੁਆਮੀ ਕੰਤ ਵਿਹੂਣੀਆ ਮੀਤ ਸਜਣ ਸਭਿ ਜਾਮ ॥
prabh suaamee kant vihooneea meet sajan sabh jaam |خدا کان سواءِ، اسان جو مڙس، اسان جو پالڻھار ۽ پالڻھار، سڀ دوست ۽ ساٿي موت جي رسول وانگر آھن.
ਨਾਨਕ ਕੀ ਬੇਨੰਤੀਆ ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਦੀਜੈ ਨਾਮੁ ॥
naanak kee benanteea kar kirapaa deejai naam |هي نانڪ جي دعا آهي: "مهرباني ڪري پنهنجي رحم ڪر، ۽ پنهنجو نالو عطا ڪر.
ਹਰਿ ਮੇਲਹੁ ਸੁਆਮੀ ਸੰਗਿ ਪ੍ਰਭ ਜਿਸ ਕਾ ਨਿਹਚਲ ਧਾਮ ॥੧॥
har melahu suaamee sang prabh jis kaa nihachal dhaam |1|اي منهنجا مالڪ ۽ مالڪ، مهرباني ڪري مون کي پنهنجي پاڻ سان گڏ، اي خدا، پنهنجي حضور جي ابدي محل ۾." ||1||
ਚੇਤਿ ਗੋਵਿੰਦੁ ਅਰਾਧੀਐ ਹੋਵੈ ਅਨੰਦੁ ਘਣਾ ॥
chet govind araadheeai hovai anand ghanaa |چيٽ جي مهيني ۾، رب العالمين جو ذڪر ڪرڻ سان، هڪ تمام گهڻي ۽ گهري خوشي پيدا ٿئي ٿي.
ਸੰਤ ਜਨਾ ਮਿਲਿ ਪਾਈਐ ਰਸਨਾ ਨਾਮੁ ਭਣਾ ॥
sant janaa mil paaeeai rasanaa naam bhanaa |عاجز بزرگن سان ملڻ سان، رب ملي ٿو، جيئن اسين پنهنجي زبان سان سندس نالو ڳائيندا آهيون.
ਜਿਨਿ ਪਾਇਆ ਪ੍ਰਭੁ ਆਪਣਾ ਆਏ ਤਿਸਹਿ ਗਣਾ ॥
jin paaeaa prabh aapanaa aae tiseh ganaa |جن کي خدا مليو آهي انهن جو هن دنيا ۾ اچڻ آهي.
ਇਕੁ ਖਿਨੁ ਤਿਸੁ ਬਿਨੁ ਜੀਵਣਾ ਬਿਰਥਾ ਜਨਮੁ ਜਣਾ ॥
eik khin tis bin jeevanaa birathaa janam janaa |جيڪي هن کان سواءِ رهن ٿا، هڪ پل لاءِ به- انهن جي زندگي بيڪار ٿي وڃي ٿي.
ਜਲਿ ਥਲਿ ਮਹੀਅਲਿ ਪੂਰਿਆ ਰਵਿਆ ਵਿਚਿ ਵਣਾ ॥
jal thal maheeal pooriaa raviaa vich vanaa |رب مڪمل طور تي پاڻي، زمين، ۽ سڀني خلا ۾ پکڙيل آهي. هو ٻيلن ۾ به سمايل آهي.
ਸੋ ਪ੍ਰਭੁ ਚਿਤਿ ਨ ਆਵਈ ਕਿਤੜਾ ਦੁਖੁ ਗਣਾ ॥
so prabh chit na aavee kitarraa dukh ganaa |جيڪي خدا کي ياد نٿا ڪن، انهن کي ڪيترو نه ڏک ٿيندو!
ਜਿਨੀ ਰਾਵਿਆ ਸੋ ਪ੍ਰਭੂ ਤਿੰਨਾ ਭਾਗੁ ਮਣਾ ॥
jinee raaviaa so prabhoo tinaa bhaag manaa |جيڪي پنھنجي خدا تي رھندا آھن تن کي وڏي خوش نصيبي آھي.
ਹਰਿ ਦਰਸਨ ਕੰਉ ਮਨੁ ਲੋਚਦਾ ਨਾਨਕ ਪਿਆਸ ਮਨਾ ॥
har darasan knau man lochadaa naanak piaas manaa |منهنجو ذهن رب جي درشن جي برڪت وارو نظارو ڳولي ٿو. اي نانڪ، منهنجو دماغ ڏاڍو اڃيو آهي!
ਚੇਤਿ ਮਿਲਾਏ ਸੋ ਪ੍ਰਭੂ ਤਿਸ ਕੈ ਪਾਇ ਲਗਾ ॥੨॥
chet milaae so prabhoo tis kai paae lagaa |2|مان ان جي پيرن کي ڇهان ٿو، جيڪو چنڊ جي مهيني ۾ مون کي خدا سان ملايو. ||2||
ਵੈਸਾਖਿ ਧੀਰਨਿ ਕਿਉ ਵਾਢੀਆ ਜਿਨਾ ਪ੍ਰੇਮ ਬਿਛੋਹੁ ॥
vaisaakh dheeran kiau vaadteea jinaa prem bichhohu |ويساخ جي مهيني ۾، ڪنوار ڪيئن صبر ڪري؟ هوءَ پنهنجي محبوب کان جدا ٿي وئي.
ਹਰਿ ਸਾਜਨੁ ਪੁਰਖੁ ਵਿਸਾਰਿ ਕੈ ਲਗੀ ਮਾਇਆ ਧੋਹੁ ॥
har saajan purakh visaar kai lagee maaeaa dhohu |هن رب کي وساري ڇڏيو آهي، پنهنجي زندگي جي ساٿي، پنهنجي مالڪ کي. هوءَ مايا سان جڙي وئي آهي، جيڪا فريب آهي.
ਪੁਤ੍ਰ ਕਲਤ੍ਰ ਨ ਸੰਗਿ ਧਨਾ ਹਰਿ ਅਵਿਨਾਸੀ ਓਹੁ ॥
putr kalatr na sang dhanaa har avinaasee ohu |نه پٽ، نه زال، نه مال توهان سان گڏ هلندا - صرف ابدي رب.
ਪਲਚਿ ਪਲਚਿ ਸਗਲੀ ਮੁਈ ਝੂਠੈ ਧੰਧੈ ਮੋਹੁ ॥
palach palach sagalee muee jhootthai dhandhai mohu |ڪوڙي مشغلن جي محبت ۾ ڦاٿل ۽ جڪڙيل سڄي دنيا فنا ٿي رهي آهي.
ਇਕਸੁ ਹਰਿ ਕੇ ਨਾਮ ਬਿਨੁ ਅਗੈ ਲਈਅਹਿ ਖੋਹਿ ॥
eikas har ke naam bin agai leeeh khohi |هڪ رب جي نالي کان سواءِ، اهي آخرت ۾ پنهنجي جان وڃائي ويٺا آهن.
ਦਯੁ ਵਿਸਾਰਿ ਵਿਗੁਚਣਾ ਪ੍ਰਭ ਬਿਨੁ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਇ ॥
day visaar viguchanaa prabh bin avar na koe |ٻاجھاري پالڻھار کي وساري، برباد ٿي ويا. خدا کان سواءِ ٻيو ڪو به ڪونهي.
ਪ੍ਰੀਤਮ ਚਰਣੀ ਜੋ ਲਗੇ ਤਿਨ ਕੀ ਨਿਰਮਲ ਸੋਇ ॥
preetam charanee jo lage tin kee niramal soe |خالص انهن جي شهرت آهي جيڪي محبوب جي پيرن سان لڳل آهن.