ائين چئي ڪيرت جو شاعر چوي ٿو ته: جيڪي اوليائن جا پير پڪڙين ٿا، سي موت، جنسي خواهش ۽ ڪاوڙ کان نه ٿا ڊڄن.
جيئن گرو نانڪ گرو انگد سان گڏ هڪ حصو ۽ پارسل، زندگي ۽ عضوو هو، تنهنڪري گرو امر داس گرو رام داس سان گڏ آهي. ||1||
جيڪو سچو گرو جي خدمت ڪري ٿو، خزانو حاصل ڪري ٿو. رات ڏينهن هو رب جي پيرن ۾ رهندو آهي.
۽ ائين، سڄي سنگت توسان پيار، خوف ۽ احترام ڪري ٿي. تون صندل جو وڻ آهين. تنهنجي خوشبو پري پري تائين پکڙجي ٿي.
دھرو، پرهلاد، ڪبير ۽ ترلوچن، رب جو نالو، نالو ڳايو، ۽ سندس روشني روشنيءَ سان چمڪي ٿي.
هن کي ڏسي، ذهن بلڪل خوش ٿيو. گرو رام داس سنتن جو مددگار ۽ مددگار آهي. ||2||
گرو نانڪ کي بي مثال نالو، رب جي نالي جو احساس ٿيو. هو محبت سان رب جي عقيدتمند عبادت ۾ مشغول هو.
گُر انگد ساڻس گڏ هو، زندگي ۽ عضوو، ساگر وانگر؛ هن پنهنجي شعور کي لفظ جي ڪلام سان نوازيو.
گرو امرداس جي اڻ ٻڌايل تقرير صرف هڪ زبان سان بيان نٿو ڪري سگهجي.
سوڍي خاندان جي گرو رام داس کي هاڻي عظيم عظمت سان برڪت ڏني وئي آهي، سڄي دنيا کي پار ڪرڻ لاء. ||3||
مان گناهن ۽ خرابين سان ڀريل آهيان؛ مون ۾ ڪا به خوبي يا خوبي نه آهي. مون امرت کي ڇڏي ڏنو ۽ ان جي بدران زهر پيتو.
مان مايا سان جڙيل آهيان، ۽ شڪ ۾ گمراهه آهيان. مون کي پنهنجي ٻارن ۽ زالن سان پيار ٿي ويو آهي.
مون ٻڌو آهي ته سڀ کان وڌيڪ بلند رستو سنگت آهي، گرو جي جماعت. ان ۾ شامل ٿيڻ سان موت جو خوف دور ٿي ويندو آهي.
ڪيرت شاعر هي هڪ دعا پيش ڪري ٿو: اي گرو رام داس، مون کي بچاء! مون کي پنهنجي حرم ۾ وٺي وڃو! ||4||58||
هن جذباتي وابستگي کي چيڀاٽي ڇڏيو آهي ۽ غالب ڪيو آهي. هن جنسي خواهش کي وارن مان پڪڙي، ان کي اڇلائي ڇڏيو.
پنهنجي طاقت سان، هن ڪاوڙ کي ٽڪر ٽڪر ڪيو، ۽ لالچ کي بي عزتي ۾ موڪليو.
زندگيءَ ۽ موت کي هٿ سان گڏ دٻائي، سندس حڪم جي تعظيم ۽ فرمانبرداري ڪريو.
هن خوفناڪ عالمي سمنڊ کي پنهنجي قبضي هيٺ آندو. پنهنجي مرضيءَ سان، هن پنهنجي سکن کي پار ڪيو.
هو حق جي عرش تي ويٺو آهي، سندس مٿي تي ڇت آهي. هو يوگا جي طاقتن ۽ لذت جي لطف سان سينگاريل آهي.
ائين ئي شاعر چوي ٿو: اي گرو رام داس، تنهنجي اقتداري طاقت ابدي ۽ اٽوٽ آهي. توهان جي فوج ناقابل تسخير آهي. ||1||
تون سچو گرو آهين، چارئي عمرن ۾؛ تون پاڻ آهين لاتعداد رب.
ملائڪن، متلاشي، سڌن ۽ سکن شروع کان وٺي تنهنجي خدمت ڪئي آهي.
تون ئي اصل رب خدا آهين، شروعات کان وٺي، ۽ سڄي عمر؛ توهان جي طاقت ٽن جهانن جي مدد ڪري ٿي.
توهان ناقابل رسائي آهيو؛ تون ويد جو بچاءُ وارو فضل آهين. تو عمر ۽ موت کي فتح ڪيو آهي.
گرو امرداس توهان کي مستقل طور تي قائم ڪيو آهي. تون ئي آزاديءَ وارو آهين، سڀني کي ٻئي طرف کڻي وڃڻ لاءِ.
تڏهن شاعر چوي ٿو: اي گرو رام داس، تون گناهن جو ناس ڪندڙ آهين. مان تنهنجو پناهه ڳوليان ٿو. ||2||60||
پنجين مهل جي ساراهه ۾ سويا:
هڪ عالمگير خالق خدا. سچي گرو جي فضل سان:
پريم رب خدا جي ياد ۾ غور ڪريو، ابدي ۽ لافاني.
مراقبي ۾ کيس ياد ڪرڻ سان بڇڙائيءَ جي گندگي ختم ٿي ويندي آهي.
مان پنهنجي دل ۾ سچي گروءَ جا لوٽس پير رکيل آهيان.