اي بابا، ان کي ئي ملي ٿو، جنهن کي ڏيو.
اھو اڪيلو اھو حاصل ڪري ٿو، جنھن کي توھان ڏيو ٿا. باقي غريب مسڪين ماڻهو ڇا ٿا ڪن؟
ڪي شڪ ۾ ڦاٿل آهن، ڏهن طرفن ۾ ڀڄن ٿا. ڪي ته نام جي وابستگي سان سينگاريل آهن.
گرو جي فضل سان، ذهن بي عيب ۽ خالص ٿي ويندو آهي، انهن لاء جيڪي خدا جي رضا جي پيروي ڪندا آهن.
نانڪ چوي ٿو ته، اُهو ئي حاصل ڪري ٿو، جنهن کي تون ڏئين ٿو، اي محبوب رب. ||8||
اچو، پيارا بزرگ، اچو ته رب جي غير بيان ڪيل تقرير ڳالهايون.
اسان رب جي غير بيان ڪيل تقرير ڪيئن ڳالهائي سگهون ٿا؟ اسان کيس ڪهڙي دروازي ذريعي ڳولينداسين؟
جسم، دماغ، دولت ۽ سڀ ڪجهه گرو جي حوالي ڪريو؛ هن جي حڪم جي فرمانبرداري ڪريو، ۽ توهان هن کي ڳوليندا.
گرو جي حڪم جي فرمانبرداري ڪريو، ۽ سندس باني جو سچو ڪلام ڳايو.
نانڪ فرمائي ٿو، اي سنتو، ٻڌو ۽ رب جي غير بيان ڪيل ڳالھ ٻولھ ڪريو. ||9||
اي چست عقل، هوشياري سان، ڪنهن کي به رب نه مليو آهي.
هوشياريءَ سان، کيس ڪو به نه مليو آهي. ٻڌ، اي منهنجا ذهن.
هيءَ مايا ڏاڍي دلڪش آهي. ان جي ڪري، ماڻهو شڪ ۾ ڀڄندا آهن.
هي دلچسپ مايا جنهن هن دوا جو انتظام ڪيو آهي، ان جي پيدا ڪيل آهي.
مان ان تي قربان آهيان، جنهن جذباتي وابستگي کي مٺو ڪيو آهي.
نانڪ صاحب فرمائي ٿو، اي چست عقل، هوشياريءَ سان کيس ڪو به نه مليو آهي. ||10||
اي محبوب ذهن، سچي رب کي هميشه ياد ڪر.
هي خاندان جنهن کي تون ڏسندين، تنهن سان گڏ نه ويندي.
اهي توهان سان گڏ نه هلندا، پوء توهان انهن ڏانهن ڌيان ڇو ٿا ڏيو؟
ڪجھ به نه ڪريو جيڪو توهان کي آخر ۾ افسوس ٿيندو.
سچو گرو جي تعليمات ٻڌو - اهي توهان سان گڏ هلندا.
نانڪ فرمائي ٿو، اي محبوب ذهن، سچي رب کي هميشه ياد ڪر. ||11||
اي ناقابل رسائی ۽ اڻڄاتل رب، توهان جي حدن کي ڳولي نه ٿو سگهجي.
ڪو به نه مليو آهي توهان جون حدون؛ صرف تون پاڻ ڄاڻين ٿو.
سڀ جاندار ۽ جاندار تنهنجي راند آهن. ڪو به توهان کي ڪيئن بيان ڪري سگهي ٿو؟
تون ڳالهائين ٿو، ۽ تون سڀني کي ڏسن ٿو. توهان ڪائنات پيدا ڪئي.
چوي ٿو نانڪ، تون هميشه لاءِ اڻپوري آهين. توهان جون حدون نه ملي سگهن ٿيون. ||12||
فرشتي مخلوق ۽ خاموش بابا امرت جي تلاش ۾ آهن؛ هي امرت گروءَ کان ملي ٿو.
هي امرت تڏهن حاصل ٿئي ٿو، جڏهن گرو پنهنجو فضل عطا ڪري؛ هو سچي رب کي ذهن ۾ سمائي ٿو.
سڀ جاندار ۽ جاندار تو ئي پيدا ڪيا آهن؛ صرف ڪجهه گرو کي ڏسڻ لاء ايندا آهن، ۽ سندس برڪت حاصل ڪندا آهن.
سندن لالچ، لالچ ۽ انا پري ٿي وڃي ٿي، ۽ سچو گرو مٺو لڳي ٿو.
نانڪ فرمائي ٿو، جن تي رب راضي ٿئي، سي گرو جي معرفت امرت حاصل ڪن. ||13||
عقيدتمندن جو طرز زندگي منفرد ۽ الڳ آهي.
عقيدتمندن جو طرز زندگي منفرد ۽ الڳ آهي. اهي سڀ کان ڏکيو رستو وٺي رهيا آهن.
اهي لالچ، لالچ، انا ۽ خواهش کي ڇڏي ڏين ٿا. اهي گهڻو نه ڳالهائيندا آهن.
انهن جو رستو ٻن طرفي تلوار کان وڌيڪ تيز ۽ وار کان وڌيڪ نفيس آهي.