منهنجو خزانو ياقوت ۽ زيور سان ڀريل آهي.
مان بي ترتيب رب تي غور ڪندو آهيان، ۽ پوءِ اهي ڪڏهن به گهٽ نه ٿيندا آهن.
ڪيڏو نه نادر آهي اُهو عاجز، جيڪو ڪلامِ پاڪ جي امرت ۾ پيئي.
اي نانڪ، هو اعليٰ مقام حاصل ڪري ٿو. ||2||41||92||
آسا، ستين بيت، پنجون مھل:
پنهنجي دل ۾ رب جي نالي تي مسلسل غور ڪيو.
اهڙيءَ طرح تون پنهنجي سڀني ساٿين ۽ ساٿين کي بچائيندين. ||1||
منهنجو گرو هميشه مون سان گڏ آهي، ويجهو آهي.
غور ڪرڻ، هن جي ياد ۾ غور ڪرڻ، مان هن کي هميشه لاء پيار ڪريان ٿو. ||1||روڪ||
تنهنجون ڪارناما مون کي ڏاڍو وڻندڙ لڳن ٿا.
نانڪ، رب جي نالي جي خزاني جي طلب ڪري ٿو. ||2||42||93||
آسا، پنجين مهل:
دنيا کي ساد سنگت، پاڪ جي صحبت سان بچايو ويو آهي.
رب جو نالو ذهن جو سهارو آهي. ||1||
سنت خدائي گرو جي لوٽس پيرن جي پوڄا ۽ پوڄا ڪن ٿا؛
اهي محبوب رب سان پيار ڪندا آهن. ||1||روڪ||
هوءَ جنهن جي پيشانيءَ تي اهڙي سٺي قسمت لکيل آهي،
نانڪ چوي ٿو، خدا سان دائمي خوش شادي سان برڪت وارو آهي. ||2||43||94||
آسا، پنجين مهل:
منهنجي مڙس جو حڪم مون کي ڏاڍو وڻندڙ لڳي ٿو.
منھنجو پالڻھار ان کي ڪڍي ڇڏيو آھي جيڪو منھنجو رقيب ھو.
منهنجي پياري مڙس مون کي سينگاريو آهي، پنهنجي خوش روح دلہن.
هن منهنجي ذهن جي ٻرندڙ اڃ کي خاموش ڪري ڇڏيو آهي. ||1||
چڱو ٿيو جو مون پنهنجي محبوب رب جي رضا جي آڏو عرض ڪيو.
مون پنهنجي هن گهر ۾ آسماني سڪون ۽ سڪون محسوس ڪيو آهي. ||روڪ||
آءٌ پنهنجي محبوب رب جي دستار آهيان.
هو ابدي ۽ غير فاني، ناقابل رسائي ۽ لامحدود آهي.
پنن کي جهلي، پيرن وٽ ويٺي، محبوب جي مٿان لڙڪائيندو آهيان.
جن پنج ڀوتن مون کي اذيت ڏني، سي ڀڄي ويا آهن. ||2||
مان نه ڪنهن معزز خاندان مان آهيان ۽ نه خوبصورت آهيان.
مان ڇا ڄاڻان؟ مان پنهنجي محبوب کي ڇو راضي ڪريان؟
مان هڪ غريب يتيم، مسڪين ۽ بي عزتي آهيان.
منهنجو مڙس مون کي اندر وٺي ويو، ۽ مون کي پنهنجي راڻي بنايو. ||3||
جڏهن مون پنهنجي محبوب جو منهن ڏٺو.
مان ڏاڍو خوش ۽ پرامن ٿي ويو آهيان؛ منهنجي شادي شده زندگي برڪت هئي.
نانڪ چوي ٿو، منهنجي خواهش پوري ٿي.
سچي گروءَ مون کي خدا سان ملايو آهي، جيڪو عظمت جو خزانو آهي. ||4||1||95||
آسا، پنجين مهل:
هن جي پيشانيءَ تي هڪ ڀونءِ ڇُري ٿي، ۽ هن جي نظر بڇڙي آهي.
هن جي ڳالهائڻ ۾ تلخ آهي، ۽ هن جي زبان بي رحم آهي.
هوءَ هميشه بکايل رهي ٿي، ۽ هوءَ پنهنجي مڙس کي پري سمجهي ٿي. ||1||
اها مايا آهي، عورت، جنهن کي هڪ رب پيدا ڪيو آهي.
هوءَ سڄي دنيا کائي رهي آهي، پر اي منهنجا ڀائرو، گرو مون کي بچايو آهي. ||روڪ||
هن جي زهر جو انتظام، هن سڄي دنيا کي فتح ڪري ڇڏيو آهي.
هن برهما، وشنو ۽ شيو کي جادو ڪيو آهي.
صرف اهي ئي گرو مُخ آهن جيڪي هن نالي سان جڙيل آهن. ||2||
روزا، مذهبي عقيدت ۽ ڪفارو ادا ڪري، ماڻهو ٿڪجي پيا آهن.
اهي سڄي ڌرتي تي گهمندا آهن، مقدس دريائن جي ڪنارن تي زيارتن تي.
پر اُهي ئي بچيل آهن، جيڪي سچي گروءَ جي پناهه ڳولين ٿا. ||3||
مايا سان جڙيل، سڄي دنيا غلاميءَ ۾ آهي.
بيوقوف خود غرض انسان پنهنجي خود غرضيءَ ۾ کائي ويندا آهن.
مون کي هٿ سان وٺي، گرو نانڪ مون کي بچايو آهي. ||4||2||96||
آسا، پنجين مهل:
سڀ ڪجھ ڏکوئيندڙ آهي، جڏهن ڪو ماڻهو رب مالڪ کي وساري ٿو.
هتي ۽ آخرت، اهڙو انسان بيڪار آهي. ||1||
سنت مطمئن آهن، رب، هار، هار جو ذڪر ڪري رهيا آهن.