شري گرو گرنتھ صاحب

صفحو - 1279


ਮਨਮੁਖ ਦੂਜੀ ਤਰਫ ਹੈ ਵੇਖਹੁ ਨਦਰਿ ਨਿਹਾਲਿ ॥
manamukh doojee taraf hai vekhahu nadar nihaal |

خود غرض انسان غلط طرف آهي. اهو توهان پنهنجي اکين سان ڏسي سگهو ٿا.

ਫਾਹੀ ਫਾਥੇ ਮਿਰਗ ਜਿਉ ਸਿਰਿ ਦੀਸੈ ਜਮਕਾਲੁ ॥
faahee faathe mirag jiau sir deesai jamakaal |

هو هرڻ وانگر ڦاسيءَ ۾ ڦاسي پيو آهي. موت جو رسول سندس مٿي تي لڙڪندو آهي.

ਖੁਧਿਆ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਨਿੰਦਾ ਬੁਰੀ ਕਾਮੁ ਕ੍ਰੋਧੁ ਵਿਕਰਾਲੁ ॥
khudhiaa trisanaa nindaa buree kaam krodh vikaraal |

بک، اُڃ ۽ بدمعاشي بڇڙا آهن. جنسي خواهش ۽ ڪاوڙ خوفناڪ آهن.

ਏਨੀ ਅਖੀ ਨਦਰਿ ਨ ਆਵਈ ਜਿਚਰੁ ਸਬਦਿ ਨ ਕਰੇ ਬੀਚਾਰੁ ॥
enee akhee nadar na aavee jichar sabad na kare beechaar |

اهي توهان جي اکين سان ڏسي نه سگهندا، جيستائين توهان لفظ جي ڪلام تي غور نه ڪندا.

ਤੁਧੁ ਭਾਵੈ ਸੰਤੋਖੀਆਂ ਚੂਕੈ ਆਲ ਜੰਜਾਲੁ ॥
tudh bhaavai santokheean chookai aal janjaal |

جيڪو توهان کي راضي ڪري ٿو سو راضي آهي. هن جا سڀئي انتشار ختم ٿي ويا آهن.

ਮੂਲੁ ਰਹੈ ਗੁਰੁ ਸੇਵਿਐ ਗੁਰ ਪਉੜੀ ਬੋਹਿਥੁ ॥
mool rahai gur seviaai gur paurree bohith |

گرو جي خدمت ڪندي، سندس سرمايو محفوظ آهي. گرو ڏاڪڻ ۽ ٻيڙي آهي.

ਨਾਨਕ ਲਗੀ ਤਤੁ ਲੈ ਤੂੰ ਸਚਾ ਮਨਿ ਸਚੁ ॥੧॥
naanak lagee tat lai toon sachaa man sach |1|

اي نانڪ، جيڪو به رب سان جڙيل آهي، اهو جوهر حاصل ڪري ٿو. اي سچا پالڻھار، تون ملندو جڏھن دماغ سچو آھي. ||1||

ਮਹਲਾ ੧ ॥
mahalaa 1 |

پهرين مهل:

ਹੇਕੋ ਪਾਧਰੁ ਹੇਕੁ ਦਰੁ ਗੁਰ ਪਉੜੀ ਨਿਜ ਥਾਨੁ ॥
heko paadhar hek dar gur paurree nij thaan |

ھڪڙو رستو ۽ ھڪڙو دروازو آھي. گرو پنهنجي جاءِ تي پهچڻ جي ڏاڪڻ آهي.

ਰੂੜਉ ਠਾਕੁਰੁ ਨਾਨਕਾ ਸਭਿ ਸੁਖ ਸਾਚਉ ਨਾਮੁ ॥੨॥
roorrau tthaakur naanakaa sabh sukh saachau naam |2|

اسان جو پالڻھار ۽ ماسٽر تمام خوبصورت آھي، اي نانڪ؛ سڀ آرام ۽ سڪون سچي رب جي نالي ۾ آهي. ||2||

ਪਉੜੀ ॥
paurree |

پورو:

ਆਪੀਨੑੈ ਆਪੁ ਸਾਜਿ ਆਪੁ ਪਛਾਣਿਆ ॥
aapeenaai aap saaj aap pachhaaniaa |

هن پنهنجو پاڻ کي پيدا ڪيو؛ هو پاڻ کي پاڻ سمجهي ٿو.

ਅੰਬਰੁ ਧਰਤਿ ਵਿਛੋੜਿ ਚੰਦੋਆ ਤਾਣਿਆ ॥
anbar dharat vichhorr chandoaa taaniaa |

آسمان ۽ زمين کي جدا ڪري، هن پنهنجي ڇت وڇايل آهي.

ਵਿਣੁ ਥੰਮੑਾ ਗਗਨੁ ਰਹਾਇ ਸਬਦੁ ਨੀਸਾਣਿਆ ॥
vin thamaa gagan rahaae sabad neesaaniaa |

بغير ڪنهن ٿنڀن جي، هو آسمان کي سهارو ڏئي ٿو، پنهنجي شبد جي نشاني ذريعي.

ਸੂਰਜੁ ਚੰਦੁ ਉਪਾਇ ਜੋਤਿ ਸਮਾਣਿਆ ॥
sooraj chand upaae jot samaaniaa |

سج ۽ چنڊ کي ٺاهي، هن پنهنجي روشني انهن ۾ ڦهلائي ڇڏي.

ਕੀਏ ਰਾਤਿ ਦਿਨੰਤੁ ਚੋਜ ਵਿਡਾਣਿਆ ॥
kee raat dinant choj viddaaniaa |

رات ۽ ڏينهن پيدا ڪيائين. عجيب آهن هن جا معجزاتي ڊراما.

ਤੀਰਥ ਧਰਮ ਵੀਚਾਰ ਨਾਵਣ ਪੁਰਬਾਣਿਆ ॥
teerath dharam veechaar naavan purabaaniaa |

هن زيارت جا مقدس مزار ٺاهيا، جتي ماڻهو سچائي ۽ ڌرم تي غور ڪن ٿا، ۽ خاص موقعن تي صفائي غسل ڪن ٿا.

ਤੁਧੁ ਸਰਿ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਇ ਕਿ ਆਖਿ ਵਖਾਣਿਆ ॥
tudh sar avar na koe ki aakh vakhaaniaa |

تنھنجي برابر ڪو ٻيو ڪونھي. اسان توهان کي ڪيئن ڳالهائي ۽ بيان ڪري سگهون ٿا؟

ਸਚੈ ਤਖਤਿ ਨਿਵਾਸੁ ਹੋਰ ਆਵਣ ਜਾਣਿਆ ॥੧॥
sachai takhat nivaas hor aavan jaaniaa |1|

تون سچ جي تخت تي ويٺو آهين. ٻيا سڀ اچن ٿا ۽ وري جنم وٺن ٿا. ||1||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੧ ॥
salok mahalaa 1 |

سالڪ، پھريون مھل:

ਨਾਨਕ ਸਾਵਣਿ ਜੇ ਵਸੈ ਚਹੁ ਓਮਾਹਾ ਹੋਇ ॥
naanak saavan je vasai chahu omaahaa hoe |

اي نانڪ، جڏهن ساون جي مهيني ۾ برسات پوي ٿي، ته چار خوش ٿين ٿا:

ਨਾਗਾਂ ਮਿਰਗਾਂ ਮਛੀਆਂ ਰਸੀਆਂ ਘਰਿ ਧਨੁ ਹੋਇ ॥੧॥
naagaan miragaan machheean raseean ghar dhan hoe |1|

نانگ، هرڻ، مڇي ۽ دولتمند ماڻهو جيڪي خوشيون ڳوليندا آهن. ||1||

ਮਃ ੧ ॥
mahalaa 1 |

پهرين مهل:

ਨਾਨਕ ਸਾਵਣਿ ਜੇ ਵਸੈ ਚਹੁ ਵੇਛੋੜਾ ਹੋਇ ॥
naanak saavan je vasai chahu vechhorraa hoe |

اي نانڪ، جڏهن ساون جي مهيني ۾ برسات پوي ٿي، ته چار جدا جدا دردن جو شڪار ٿين ٿا:

ਗਾਈ ਪੁਤਾ ਨਿਰਧਨਾ ਪੰਥੀ ਚਾਕਰੁ ਹੋਇ ॥੨॥
gaaee putaa niradhanaa panthee chaakar hoe |2|

ڳئون جا ٻچا، غريب، مسافر ۽ نوڪر. ||2||

ਪਉੜੀ ॥
paurree |

پورو:

ਤੂ ਸਚਾ ਸਚਿਆਰੁ ਜਿਨਿ ਸਚੁ ਵਰਤਾਇਆ ॥
too sachaa sachiaar jin sach varataaeaa |

تون سچو آھين، اي سچو پالڻھار. توهان سچو انصاف ڪيو.

ਬੈਠਾ ਤਾੜੀ ਲਾਇ ਕਵਲੁ ਛਪਾਇਆ ॥
baitthaa taarree laae kaval chhapaaeaa |

هڪ ڪنول وانگر، تون بيٺو آسماني ٽرنس ۾؛ توهان کي نظر کان لڪايو ويو آهي.

ਬ੍ਰਹਮੈ ਵਡਾ ਕਹਾਇ ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਇਆ ॥
brahamai vaddaa kahaae ant na paaeaa |

برهما کي وڏو سڏيو ويندو آهي، پر هو توهان جي حدن کي به نٿو ڄاڻي.

ਨਾ ਤਿਸੁ ਬਾਪੁ ਨ ਮਾਇ ਕਿਨਿ ਤੂ ਜਾਇਆ ॥
naa tis baap na maae kin too jaaeaa |

توهان جو ڪو پيء يا ماء نه آهي؛ توکي ڪنهن جنم ڏنو؟

ਨਾ ਤਿਸੁ ਰੂਪੁ ਨ ਰੇਖ ਵਰਨ ਸਬਾਇਆ ॥
naa tis roop na rekh varan sabaaeaa |

توهان وٽ ڪا به شڪل يا خاصيت ناهي؛ توهان سڀني سماجي طبقن کي پار ڪيو.

ਨਾ ਤਿਸੁ ਭੁਖ ਪਿਆਸ ਰਜਾ ਧਾਇਆ ॥
naa tis bhukh piaas rajaa dhaaeaa |

توهان کي بک يا اڃ ناهي؛ توهان مطمئن ۽ مطمئن آهيو.

ਗੁਰ ਮਹਿ ਆਪੁ ਸਮੋਇ ਸਬਦੁ ਵਰਤਾਇਆ ॥
gur meh aap samoe sabad varataaeaa |

تون پاڻ کي گرو ۾ ضم ڪيو آهي؛ توهان پنهنجي ڪلام جي ذريعي پکڙيل آهيو.

ਸਚੇ ਹੀ ਪਤੀਆਇ ਸਚਿ ਸਮਾਇਆ ॥੨॥
sache hee pateeae sach samaaeaa |2|

جڏهن هو سچي رب کي راضي ڪندو آهي، تڏهن انسان سچ ۾ ضم ٿي ويندو آهي. ||2||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੧ ॥
salok mahalaa 1 |

سالڪ، پھريون مھل:

ਵੈਦੁ ਬੁਲਾਇਆ ਵੈਦਗੀ ਪਕੜਿ ਢੰਢੋਲੇ ਬਾਂਹ ॥
vaid bulaaeaa vaidagee pakarr dtandtole baanh |

طبيب کي سڏيو ويو؛ هن منهنجي هٿ کي هٿ ڪيو ۽ منهنجي نبض کي محسوس ڪيو.

ਭੋਲਾ ਵੈਦੁ ਨ ਜਾਣਈ ਕਰਕ ਕਲੇਜੇ ਮਾਹਿ ॥੧॥
bholaa vaid na jaanee karak kaleje maeh |1|

بيوقوف طبيب کي خبر نه هئي ته درد دماغ ۾ آهي. ||1||

ਮਃ ੨ ॥
mahalaa 2 |

ٻيو مهل:

ਵੈਦਾ ਵੈਦੁ ਸੁਵੈਦੁ ਤੂ ਪਹਿਲਾਂ ਰੋਗੁ ਪਛਾਣੁ ॥
vaidaa vaid suvaid too pahilaan rog pachhaan |

اي طبيب، تون هڪ قابل طبيب آهين، جيڪڏهن پهرين مرض جي تشخيص ڪر.

ਐਸਾ ਦਾਰੂ ਲੋੜਿ ਲਹੁ ਜਿਤੁ ਵੰਞੈ ਰੋਗਾ ਘਾਣਿ ॥
aaisaa daaroo lorr lahu jit vanyai rogaa ghaan |

اھڙو علاج تجويز ڪريو، جنھن سان ھر قسم جي بيمارين جو علاج ٿي سگھي.

ਜਿਤੁ ਦਾਰੂ ਰੋਗ ਉਠਿਅਹਿ ਤਨਿ ਸੁਖੁ ਵਸੈ ਆਇ ॥
jit daaroo rog utthieh tan sukh vasai aae |

اها دوا ڏيو، جنهن سان مرض دور ٿئي، ۽ جسم ۾ سڪون اچي ۽ رهجي.

ਰੋਗੁ ਗਵਾਇਹਿ ਆਪਣਾ ਤ ਨਾਨਕ ਵੈਦੁ ਸਦਾਇ ॥੨॥
rog gavaaeihi aapanaa ta naanak vaid sadaae |2|

جڏهن تون پنهنجي مرضيءَ کان ڇوٽڪارو وٺندين، اي نانڪ، تون طبيب طور سڃاتندين. ||2||

ਪਉੜੀ ॥
paurree |

پورو:

ਬ੍ਰਹਮਾ ਬਿਸਨੁ ਮਹੇਸੁ ਦੇਵ ਉਪਾਇਆ ॥
brahamaa bisan mahes dev upaaeaa |

برهما، وشنو، شيو ۽ ديوتا پيدا ٿيا.

ਬ੍ਰਹਮੇ ਦਿਤੇ ਬੇਦ ਪੂਜਾ ਲਾਇਆ ॥
brahame dite bed poojaa laaeaa |

برهما کي ويد ڏنو ويو، ۽ خدا جي عبادت ڪرڻ جو حڪم ڏنو ويو.

ਦਸ ਅਵਤਾਰੀ ਰਾਮੁ ਰਾਜਾ ਆਇਆ ॥
das avataaree raam raajaa aaeaa |

ڏهه اوتار، ۽ رام راجا، وجود ۾ آيا.

ਦੈਤਾ ਮਾਰੇ ਧਾਇ ਹੁਕਮਿ ਸਬਾਇਆ ॥
daitaa maare dhaae hukam sabaaeaa |

سندس وصيت موجب، انهن جلدي سڀني ڀوتن کي ماري ڇڏيو.

ਈਸ ਮਹੇਸੁਰੁ ਸੇਵ ਤਿਨੑੀ ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਇਆ ॥
ees mahesur sev tinaee ant na paaeaa |

شيو هن جي خدمت ڪري ٿو، پر هن جي حدن کي ڳولي نه ٿو سگهي.

ਸਚੀ ਕੀਮਤਿ ਪਾਇ ਤਖਤੁ ਰਚਾਇਆ ॥
sachee keemat paae takhat rachaaeaa |

هن پنهنجو تخت سچائي جي اصولن تي قائم ڪيو.

ਦੁਨੀਆ ਧੰਧੈ ਲਾਇ ਆਪੁ ਛਪਾਇਆ ॥
duneea dhandhai laae aap chhapaaeaa |

هن سڄي دنيا کي ان جي ڪمن جو حڪم ڏنو، جڏهن ته هو پاڻ کي نظر کان لڪائيندو آهي.


اشاريه (1 - 1430)
جپ صفحو: 1 - 8
سو در صفحو: 8 - 10
سو پرکھ صفحو: 10 - 12
سوهلا صفحو: 12 - 13
سري راگ صفحو: 14 - 93
راگ ماجھ صفحو: 94 - 150
راگ گوري صفحو: 151 - 346
راگ آسا صفحو: 347 - 488
راگ گوجری صفحو: 489 - 526
راگ دیوگندھاری صفحو: 527 - 536
راگ بھیگاڑہ صفحو: 537 - 556
راگ وڈھنص صفحو: 557 - 594
راگ سورٹھ صفحو: 595 - 659
راگ دھنہسری صفحو: 660 - 695
راگ جیتسری صفحو: 696 - 710
راگ ٹوڈی صفحو: 711 - 718
راگ بیراڑی صفحو: 719 - 720
راگ تِلنگ صفحو: 721 - 727
راگ سوہی صفحو: 728 - 794
راگ بلاول صفحو: 795 - 858
راگ گوند صفحو: 859 - 875
راگ رامکلی صفحو: 876 - 974
راگ نت نارائن صفحو: 975 - 983
راگ مالی گورا صفحو: 984 - 988
راگ مارو صفحو: 989 - 1106
راگ تکھاری صفحو: 1107 - 1117
راگ کیدارا صفحو: 1118 - 1124
راگ بھیراؤ صفحو: 1125 - 1167
راگ بسنت صفحو: 1168 - 1196
راگ سارنگ صفحو: 1197 - 1253
راگ ملار صفحو: 1254 - 1293
راگ کانڑا صفحو: 1294 - 1318
راگ کلین صفحو: 1319 - 1326
راگ پربھاتی صفحو: 1327 - 1351
راگ جے جاونتی صفحو: 1352 - 1359
سلوک سہسکرتی صفحو: 1353 - 1360
گاتھا مہلا ۵ صفحو: 1360 - 1361
فُنے مہلا ۵ صفحو: 1361 - 1363
چوبولے مہلا ۵ صفحو: 1363 - 1364
سلوک بھگت کبیرا جی صفحو: 1364 - 1377
سلوک سیخ فرید کے صفحو: 1377 - 1385
سوئے سری مکھباک مہلا ۵ صفحو: 1385 - 1389
سوئے مہلے پہلے کے صفحو: 1389 - 1390
سوئے مہلے دوسرے کے صفحو: 1391 - 1392
سوئے مہلے تیجے کے صفحو: 1392 - 1396
سوئے مہلے چوتھے کے صفحو: 1396 - 1406
سوئے مہلے پنجویں کے صفحو: 1406 - 1409
سلوک وارا تے ودھیک صفحو: 1410 - 1426
سلوک مہلا ۹ صفحو: 1426 - 1429
منداوڑنی مہلا ۵ صفحو: 1429 - 1429
راگمالا صفحو: 1430 - 1430