ڏينهن-گانڌاري:
اي ماءُ، موت جو ٻڌان ٿو، ۽ سوچيان ٿو، ۽ مان ڊڄي ويس.
’منهنجو ۽ تنهنجو‘ ۽ انا کي ڇڏي، مون رب ۽ پالڻهار جي پناهه گهري آهي. ||1||روڪ||
هو جيڪو ڪجهه چوندو، مان ان کي سٺو سمجهندو آهيان. مان نه ٿو چوان ته ”نه“ جيڪو هو چوي ٿو.
مون کي هن کي نه وساريو، جيتوڻيڪ هڪ پل لاءِ. هن کي وساري، مان مري ويس. ||1||
امن جو عطا ڪندڙ، خدا، ڪامل خالق، منهنجي وڏي جهالت کي برداشت ڪري ٿو.
اي نانڪ، مان بيوقوف، بدصورت ۽ گهٽ ڄمار جو آهيان، پر منهنجو مڙس رب نعمت جو مجسمو آهي. ||2||3||
ڏينهن-گانڌاري:
اي منهنجا ذهن، هميشه لاءِ رب جي حمد جا گيت ڳايو.
هن جي ڳائڻ، ٻڌڻ ۽ غور ڪرڻ سان، سڀئي، چاهي اعليٰ يا گهٽ رتبي وارا، نجات حاصل ڪن ٿا. ||1||روڪ||
هو ان ۾ جذب ٿي ويندو آهي جنهن مان هو پيدا ٿيو هو، جڏهن هو رستو سمجهي ٿو.
جتي به هي لاش ٺهيو، اتي رهڻ نه ڏنو ويو. ||1||
امن اچي ٿو، ۽ خوف ۽ شڪ دور ٿي وڃن ٿا، جڏهن خدا رحم ڪري ٿو.
نانڪ صاحب فرمائي ٿو، ”منهنجي اميد پوري ٿي آهي، ساد سنگت، حضور جي صحبت ۾ منهنجي لالچ ڇڏي. ||2||4||
ڏينهن-گانڌاري:
اي منھنجا عقل، ائين ڪم ڪر جيئن خدا کي وڻي.
ٿلهي مان سڀ کان گهٽ، ننڍڙن مان تمام ننڍو، ۽ انتهائي عاجزي سان ڳالهايو. ||1||روڪ||
مايا جا گھڻا ظاھر ڪرڻ بيڪار آھن. مون پنهنجي پيار کي انهن کان روڪي ڇڏيو.
جيئن ڪا شيءِ منهنجي رب ۽ مالڪ کي راضي ڪري، ان ۾ مان پنهنجي شان کي ڳوليان ٿو. ||1||
مان سندس ٻانهن جو ٻانهو آهيان. مان سندس ٻانهن جي پيرن جي مٽي ٿي، سندس عاجز ٻانهن جي خدمت ڪريان ٿو.
مون کي تمام سڪون ۽ عظمت ملي ٿي، اي نانڪ، پنهنجي وات سان سندس نالو ڳائڻ لاءِ جيئرو. ||2||5||
ڏينهن-گانڌاري:
پيارا خدا، تنهنجي فضل سان، منهنجا شڪ دور ٿي ويا آهن.
تنهنجي رحمت سان، سڀ منهنجا آهن. مان انهيءَ ڳالهه کي پنهنجي ذهن ۾ سمجهان ٿو. ||1||روڪ||
لکين گناهه ميٽجي ويا، تنهنجي خدمت ڪرڻ سان. تنهنجي درشن جي برڪت وارو نظارو غم کي دور ڪري ٿو.
تنهنجو نالو ٻُڌڻ سان مون کي پرهيزگاري ملي وئي آهي ۽ منهنجون پريشانيون ۽ بيماريون دور ٿي ويون آهن. ||1||
ساد سنگت، حضور جي صحبت ۾، جنسي خواهش، غضب، لالچ، ڪوڙ ۽ ٺڳيءَ کي وساري ڇڏين ٿا.
رحمت جي سمنڊ مايا جا بند ڪٽي ڇڏيا آهن. اي نانڪ، هن مون کي بچايو آهي. ||2||6||
ڏينهن-گانڌاري:
منهنجي ذهن جون سڀ هوشياريون ختم ٿي ويون.
رب ۽ مالڪ ڪرڻ وارو آهي، سببن جو ڪارڻ؛ نانڪ هن جي حمايت کي مضبوط رکندو آهي. ||1||روڪ||
پنهنجي خودغرضي کي ختم ڪري، مان سندس حرم ۾ داخل ٿي چڪو آهيان. اهي اهي تعليمات آهن جيڪي مقدس گرو پاران ٻڌايل آهن.
خدا جي فرمانبرداري ڪرڻ سان مون کي سڪون ملي ٿو ۽ شڪ جي اونداهي دور ٿي وڃي ٿي. ||1||
مون کي خبر آهي ته تون سڀ حڪمت وارو آهين، اي خدا، منهنجو پالڻهار ۽ مالڪ. مان تنهنجو پناهه ڳوليان ٿو.
هڪ پل ۾، توهان قائم ۽ ختم ڪريو؛ توهان جي عظيم تخليقي طاقت جو اندازو نه ٿو لڳائي سگهجي. ||2||7||
ڏينهن-گانڌاري، پنجين مهل:
رب خدا منهنجو پرانا آهي، منهنجي زندگي جي سانس؛ هو امن ڏيڻ وارو آهي.
گروءَ جي مهربانيءَ سان، ٿورا ئي کيس سڃاڻن ٿا. ||1||روڪ||
تنهنجا اولياءَ تنهنجا محبوب آهن؛ موت انهن کي کائي نه ٿو.
اهي تنهنجي محبت جي گهاٽي ڳاڙهي رنگ ۾ رنگجي ويا آهن، ۽ هو رب جي نالي جي عظيم جوهر سان مست ٿي ويا آهن. ||1||