شري گرو گرنتھ صاحب

صفحو - 769


ਕੋਟਿ ਮਧੇ ਕਿਨੈ ਪਛਾਣਿਆ ਹਰਿ ਨਾਮਾ ਸਚੁ ਸੋਈ ॥
kott madhe kinai pachhaaniaa har naamaa sach soee |

ڪروڙين ماڻهن ۾ ڪو به گهٽ آهي، جنهن کي سچي رب جي نالي جي خبر پوي.

ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਮਿਲੈ ਵਡਿਆਈ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਪਤਿ ਖੋਈ ॥੩॥
naanak naam milai vaddiaaee doojai bhaae pat khoee |3|

اي نانڪ، نالي جي ذريعي، عظمت حاصل ٿئي ٿي. دوئيءَ جي محبت ۾، عزت وڃائي ويهندي آهي. ||3||

ਭਗਤਾ ਕੈ ਘਰਿ ਕਾਰਜੁ ਸਾਚਾ ਹਰਿ ਗੁਣ ਸਦਾ ਵਖਾਣੇ ਰਾਮ ॥
bhagataa kai ghar kaaraj saachaa har gun sadaa vakhaane raam |

ديوتائن جي گهر ۾، سچي شاديءَ جي خوشي آهي. اهي هميشه رب جي پاڪائي ساراهه ڪندا آهن.

ਭਗਤਿ ਖਜਾਨਾ ਆਪੇ ਦੀਆ ਕਾਲੁ ਕੰਟਕੁ ਮਾਰਿ ਸਮਾਣੇ ਰਾਮ ॥
bhagat khajaanaa aape deea kaal kanttak maar samaane raam |

هو پاڻ کين عقيدت جي خزاني سان نوازي ٿو. موت جي سخت درد کي فتح ڪري، اهي رب ۾ ملن ٿا.

ਕਾਲੁ ਕੰਟਕੁ ਮਾਰਿ ਸਮਾਣੇ ਹਰਿ ਮਨਿ ਭਾਣੇ ਨਾਮੁ ਨਿਧਾਨੁ ਸਚੁ ਪਾਇਆ ॥
kaal kanttak maar samaane har man bhaane naam nidhaan sach paaeaa |

موت جي دردن کي فتح ڪري، رب ۾ ملن ٿا. اهي رب جي ذهن کي خوش ڪن ٿا، ۽ انهن کي اسم جو حقيقي خزانو ملي ٿو.

ਸਦਾ ਅਖੁਟੁ ਕਦੇ ਨ ਨਿਖੁਟੈ ਹਰਿ ਦੀਆ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਇਆ ॥
sadaa akhutt kade na nikhuttai har deea sahaj subhaaeaa |

هي خزانو ناقابل فراموش آهي؛ اهو ڪڏهن به ختم نه ٿيندو. رب خود بخود کين ان سان نوازي ٿو.

ਹਰਿ ਜਨ ਊਚੇ ਸਦ ਹੀ ਊਚੇ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਸੁਹਾਇਆ ॥
har jan aooche sad hee aooche gur kai sabad suhaaeaa |

رب جا عاجز بندا بلند ۽ مٿاهون آهن، هميشه لاء اعلي؛ اهي گرو جي ڪلام سان سينگاريا ويا آهن.

ਨਾਨਕ ਆਪੇ ਬਖਸਿ ਮਿਲਾਏ ਜੁਗਿ ਜੁਗਿ ਸੋਭਾ ਪਾਇਆ ॥੪॥੧॥੨॥
naanak aape bakhas milaae jug jug sobhaa paaeaa |4|1|2|

اي نانڪ، هو پاڻ انهن کي معاف ڪري ٿو، ۽ انهن کي پاڻ سان ملائي ٿو. سڄي عمر ۾، انهن کي ساراهيو ويندو آهي. ||4||1||2||

ਸੂਹੀ ਮਹਲਾ ੩ ॥
soohee mahalaa 3 |

سوهي، ٽيون مهل:

ਸਬਦਿ ਸਚੈ ਸਚੁ ਸੋਹਿਲਾ ਜਿਥੈ ਸਚੇ ਕਾ ਹੋਇ ਵੀਚਾਰੋ ਰਾਮ ॥
sabad sachai sach sohilaa jithai sache kaa hoe veechaaro raam |

سچي ڪلام جي ذريعي، سچي خوشي اتي ئي غالب ٿيندي آهي، جتي سچي رب جو خيال هوندو آهي.

ਹਉਮੈ ਸਭਿ ਕਿਲਵਿਖ ਕਾਟੇ ਸਾਚੁ ਰਖਿਆ ਉਰਿ ਧਾਰੇ ਰਾਮ ॥
haumai sabh kilavikh kaatte saach rakhiaa ur dhaare raam |

انا ۽ سڀ گناهه تباه ٿي ويندا آهن، جڏهن انسان سچي رب کي دل ۾ رکي ٿو.

ਸਚੁ ਰਖਿਆ ਉਰ ਧਾਰੇ ਦੁਤਰੁ ਤਾਰੇ ਫਿਰਿ ਭਵਜਲੁ ਤਰਣੁ ਨ ਹੋਈ ॥
sach rakhiaa ur dhaare dutar taare fir bhavajal taran na hoee |

جيڪو سچي پالڻهار کي دل ۾ رکي ٿو، سو خوفناڪ ۽ خوفناڪ دنيا جي سمنڊ مان پار ٿي وڃي ٿو. هن کي ٻيهر پار ڪرڻ نه گهرجي.

ਸਚਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸਚੀ ਬਾਣੀ ਜਿਨਿ ਸਚੁ ਵਿਖਾਲਿਆ ਸੋਈ ॥
sachaa satigur sachee baanee jin sach vikhaaliaa soee |

سچو آهي سچو گرو، ۽ سچو آهي سندس ڪلام جو. ان جي ذريعي، سچو رب ڏٺو وڃي ٿو.

ਸਾਚੇ ਗੁਣ ਗਾਵੈ ਸਚਿ ਸਮਾਵੈ ਸਚੁ ਵੇਖੈ ਸਭੁ ਸੋਈ ॥
saache gun gaavai sach samaavai sach vekhai sabh soee |

جيڪو سچي رب جي شان ۾ ڳائي ٿو، سو سچ ۾ ملي ٿو. هو هر هنڌ سچو رب ڏسي ٿو.

ਨਾਨਕ ਸਾਚਾ ਸਾਹਿਬੁ ਸਾਚੀ ਨਾਈ ਸਚੁ ਨਿਸਤਾਰਾ ਹੋਈ ॥੧॥
naanak saachaa saahib saachee naaee sach nisataaraa hoee |1|

اي نانڪ، سچو آهي رب ۽ مالڪ، ۽ سچو آهي سندس نالو؛ سچ جي ذريعي، نجات اچي ٿي. ||1||

ਸਾਚੈ ਸਤਿਗੁਰਿ ਸਾਚੁ ਬੁਝਾਇਆ ਪਤਿ ਰਾਖੈ ਸਚੁ ਸੋਈ ਰਾਮ ॥
saachai satigur saach bujhaaeaa pat raakhai sach soee raam |

سچو گرو سچو رب ظاهر ڪري ٿو؛ سچو رب اسان جي عزت جي حفاظت ڪري ٿو.

ਸਚਾ ਭੋਜਨੁ ਭਾਉ ਸਚਾ ਹੈ ਸਚੈ ਨਾਮਿ ਸੁਖੁ ਹੋਈ ਰਾਮ ॥
sachaa bhojan bhaau sachaa hai sachai naam sukh hoee raam |

سچي کاڌو سچي رب جي محبت آهي. سچي اسم جي ذريعي سڪون ملي ٿو.

ਸਾਚੈ ਨਾਮਿ ਸੁਖੁ ਹੋਈ ਮਰੈ ਨ ਕੋਈ ਗਰਭਿ ਨ ਜੂਨੀ ਵਾਸਾ ॥
saachai naam sukh hoee marai na koee garabh na joonee vaasaa |

سچي نالي سان، انسان کي سڪون ملي ٿو. هو ڪڏهن به نه مرندو، ۽ ڪڏهن به ٻيهر جنم جي پيٽ ۾ داخل نه ٿيندو.

ਜੋਤੀ ਜੋਤਿ ਮਿਲਾਈ ਸਚਿ ਸਮਾਈ ਸਚਿ ਨਾਇ ਪਰਗਾਸਾ ॥
jotee jot milaaee sach samaaee sach naae paragaasaa |

هن جو نور نور سان ملي ٿو، ۽ هو سچي رب ۾ ضم ٿي وڃي ٿو. هو سچي نالي سان روشن ۽ روشن آهي.

ਜਿਨੀ ਸਚੁ ਜਾਤਾ ਸੇ ਸਚੇ ਹੋਏ ਅਨਦਿਨੁ ਸਚੁ ਧਿਆਇਨਿ ॥
jinee sach jaataa se sache hoe anadin sach dhiaaein |

جيڪي سچ ڄاڻن ٿا، اهي سچا آهن. رات ۽ ڏينهن، اهي سچ تي غور ڪن ٿا.

ਨਾਨਕ ਸਚੁ ਨਾਮੁ ਜਿਨ ਹਿਰਦੈ ਵਸਿਆ ਨਾ ਵੀਛੁੜਿ ਦੁਖੁ ਪਾਇਨਿ ॥੨॥
naanak sach naam jin hiradai vasiaa naa veechhurr dukh paaein |2|

اي نانڪ، جن جون دليون سچي نالي سان ڀرجي ويون آهن، تن کي ڪڏهن به جدائي جي تڪليف نه ٿئي. ||2||

ਸਚੀ ਬਾਣੀ ਸਚੇ ਗੁਣ ਗਾਵਹਿ ਤਿਤੁ ਘਰਿ ਸੋਹਿਲਾ ਹੋਈ ਰਾਮ ॥
sachee baanee sache gun gaaveh tith ghar sohilaa hoee raam |

اُن گهر ۾ ۽ اُن دل ۾، جتي رب جي سچي حمد جي سچي باني ڳائجي، خوشي جا گيت گونجن ٿا.

ਨਿਰਮਲ ਗੁਣ ਸਾਚੇ ਤਨੁ ਮਨੁ ਸਾਚਾ ਵਿਚਿ ਸਾਚਾ ਪੁਰਖੁ ਪ੍ਰਭੁ ਸੋਈ ਰਾਮ ॥
niramal gun saache tan man saachaa vich saachaa purakh prabh soee raam |

سچي رب جي بيشمار صفتن جي ذريعي، جسم ۽ دماغ سچا ٿي ويا آهن، ۽ خدا، سچي اصلي ذات، اندر ۾ رهي ٿو.

ਸਭੁ ਸਚੁ ਵਰਤੈ ਸਚੋ ਬੋਲੈ ਜੋ ਸਚੁ ਕਰੈ ਸੁ ਹੋਈ ॥
sabh sach varatai sacho bolai jo sach karai su hoee |

اهڙو ماڻهو صرف سچ تي عمل ڪري ٿو، ۽ صرف سچ ڳالهائي ٿو. جيڪو به سچو رب ڪري ٿو، سو ئي پورو ٿئي ٿو.

ਜਹ ਦੇਖਾ ਤਹ ਸਚੁ ਪਸਰਿਆ ਅਵਰੁ ਨ ਦੂਜਾ ਕੋਈ ॥
jah dekhaa tah sach pasariaa avar na doojaa koee |

جتي به ڏسان ٿو، اتي مون کي سچو رب نظر اچي ٿو. ٻيو ڪو به نه آهي.

ਸਚੇ ਉਪਜੈ ਸਚਿ ਸਮਾਵੈ ਮਰਿ ਜਨਮੈ ਦੂਜਾ ਹੋਈ ॥
sache upajai sach samaavai mar janamai doojaa hoee |

سچي پالڻھار کان، اسان نڪرندا آھيون، ۽ سچي پالڻھار ۾، اسين ضم ٿي وينداسين؛ موت ۽ جنم ٻنھي مان ايندا آھن.

ਨਾਨਕ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਆਪੇ ਕਰਤਾ ਆਪਿ ਕਰਾਵੈ ਸੋਈ ॥੩॥
naanak sabh kichh aape karataa aap karaavai soee |3|

اي نانڪ، هو پاڻ ئي سڀ ڪجهه ڪري ٿو. هو پاڻ ئي سبب آهي. ||3||

ਸਚੇ ਭਗਤ ਸੋਹਹਿ ਦਰਵਾਰੇ ਸਚੋ ਸਚੁ ਵਖਾਣੇ ਰਾਮ ॥
sache bhagat soheh daravaare sacho sach vakhaane raam |

درٻار جي درٻار ۾ سچا ديوان سهڻا نظر اچن ٿا. اهي سچ ڳالهائيندا آهن، ۽ صرف سچ.

ਘਟ ਅੰਤਰੇ ਸਾਚੀ ਬਾਣੀ ਸਾਚੋ ਆਪਿ ਪਛਾਣੇ ਰਾਮ ॥
ghatt antare saachee baanee saacho aap pachhaane raam |

انهن جي دل جي مرڪز ۾، رب جي باني جو سچو ڪلام آهي. سچ جي ذريعي، اهي پاڻ کي سمجهندا آهن.

ਆਪੁ ਪਛਾਣਹਿ ਤਾ ਸਚੁ ਜਾਣਹਿ ਸਾਚੇ ਸੋਝੀ ਹੋਈ ॥
aap pachhaaneh taa sach jaaneh saache sojhee hoee |

اهي پاڻ کي سمجهن ٿا، ۽ ائين ئي پنهنجي سچي وجدان ذريعي، سچي رب کي سڃاڻن ٿا.

ਸਚਾ ਸਬਦੁ ਸਚੀ ਹੈ ਸੋਭਾ ਸਾਚੇ ਹੀ ਸੁਖੁ ਹੋਈ ॥
sachaa sabad sachee hai sobhaa saache hee sukh hoee |

سچ آهي شبد، ۽ سچ آهي ان جي شان؛ امن صرف سچ مان اچي ٿو.

ਸਾਚਿ ਰਤੇ ਭਗਤ ਇਕ ਰੰਗੀ ਦੂਜਾ ਰੰਗੁ ਨ ਕੋਈ ॥
saach rate bhagat ik rangee doojaa rang na koee |

سچ سان ڀريل، عقيدتمند هڪ رب سان پيار ڪندا آهن. اهي ڪنهن ٻئي سان پيار نٿا ڪن.

ਨਾਨਕ ਜਿਸ ਕਉ ਮਸਤਕਿ ਲਿਖਿਆ ਤਿਸੁ ਸਚੁ ਪਰਾਪਤਿ ਹੋਈ ॥੪॥੨॥੩॥
naanak jis kau masatak likhiaa tis sach paraapat hoee |4|2|3|

اي نانڪ، اُهو ئي سچو رب حاصل ڪري ٿو، جنهن جي پيشانيءَ تي اهڙي اڳڀرائي لکيل آهي. ||4||2||3||

ਸੂਹੀ ਮਹਲਾ ੩ ॥
soohee mahalaa 3 |

سوهي، ٽيون مهل:

ਜੁਗ ਚਾਰੇ ਧਨ ਜੇ ਭਵੈ ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਸੋਹਾਗੁ ਨ ਹੋਈ ਰਾਮ ॥
jug chaare dhan je bhavai bin satigur sohaag na hoee raam |

زال مڙس چوڏهن عمرن ۾ ڀٽڪي سگهي ٿو، پر پوءِ به، سچي گرو کان سواءِ، هوءَ پنهنجي سچي مڙس کي نه ملندي.


اشاريه (1 - 1430)
جپ صفحو: 1 - 8
سو در صفحو: 8 - 10
سو پرکھ صفحو: 10 - 12
سوهلا صفحو: 12 - 13
سري راگ صفحو: 14 - 93
راگ ماجھ صفحو: 94 - 150
راگ گوري صفحو: 151 - 346
راگ آسا صفحو: 347 - 488
راگ گوجری صفحو: 489 - 526
راگ دیوگندھاری صفحو: 527 - 536
راگ بھیگاڑہ صفحو: 537 - 556
راگ وڈھنص صفحو: 557 - 594
راگ سورٹھ صفحو: 595 - 659
راگ دھنہسری صفحو: 660 - 695
راگ جیتسری صفحو: 696 - 710
راگ ٹوڈی صفحو: 711 - 718
راگ بیراڑی صفحو: 719 - 720
راگ تِلنگ صفحو: 721 - 727
راگ سوہی صفحو: 728 - 794
راگ بلاول صفحو: 795 - 858
راگ گوند صفحو: 859 - 875
راگ رامکلی صفحو: 876 - 974
راگ نت نارائن صفحو: 975 - 983
راگ مالی گورا صفحو: 984 - 988
راگ مارو صفحو: 989 - 1106
راگ تکھاری صفحو: 1107 - 1117
راگ کیدارا صفحو: 1118 - 1124
راگ بھیراؤ صفحو: 1125 - 1167
راگ بسنت صفحو: 1168 - 1196
راگ سارنگ صفحو: 1197 - 1253
راگ ملار صفحو: 1254 - 1293
راگ کانڑا صفحو: 1294 - 1318
راگ کلین صفحو: 1319 - 1326
راگ پربھاتی صفحو: 1327 - 1351
راگ جے جاونتی صفحو: 1352 - 1359
سلوک سہسکرتی صفحو: 1353 - 1360
گاتھا مہلا ۵ صفحو: 1360 - 1361
فُنے مہلا ۵ صفحو: 1361 - 1363
چوبولے مہلا ۵ صفحو: 1363 - 1364
سلوک بھگت کبیرا جی صفحو: 1364 - 1377
سلوک سیخ فرید کے صفحو: 1377 - 1385
سوئے سری مکھباک مہلا ۵ صفحو: 1385 - 1389
سوئے مہلے پہلے کے صفحو: 1389 - 1390
سوئے مہلے دوسرے کے صفحو: 1391 - 1392
سوئے مہلے تیجے کے صفحو: 1392 - 1396
سوئے مہلے چوتھے کے صفحو: 1396 - 1406
سوئے مہلے پنجویں کے صفحو: 1406 - 1409
سلوک وارا تے ودھیک صفحو: 1410 - 1426
سلوک مہلا ۹ صفحو: 1426 - 1429
منداوڑنی مہلا ۵ صفحو: 1429 - 1429
راگمالا صفحو: 1430 - 1430