ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 શ્રી ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ
પાન - 769
ਕੋਟਿ ਮਧੇ ਕਿਨੈ ਪਛਾਣਿਆ ਹਰਿ ਨਾਮਾ ਸਚੁ ਸੋਈ ॥
kott madhe kinai pachhaaniaa har naamaa sach soee |લાખો લોકોમાં ભાગ્યે જ કોઈ એવો હશે જે સાચા ભગવાનના નામનો સાક્ષાત્કાર કરે.
ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਮਿਲੈ ਵਡਿਆਈ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਪਤਿ ਖੋਈ ॥੩॥
naanak naam milai vaddiaaee doojai bhaae pat khoee |3|હે નાનક, નામ દ્વારા, મહાનતા પ્રાપ્ત થાય છે; દ્વૈતના પ્રેમમાં, સર્વ માન નષ્ટ થઈ જાય છે. ||3||
ਭਗਤਾ ਕੈ ਘਰਿ ਕਾਰਜੁ ਸਾਚਾ ਹਰਿ ਗੁਣ ਸਦਾ ਵਖਾਣੇ ਰਾਮ ॥
bhagataa kai ghar kaaraj saachaa har gun sadaa vakhaane raam |ભક્તોના ઘરમાં, છે સાચા લગ્નનો આનંદ; તેઓ હંમેશ માટે ભગવાનની સ્તુતિ ગાન કરે છે.
ਭਗਤਿ ਖਜਾਨਾ ਆਪੇ ਦੀਆ ਕਾਲੁ ਕੰਟਕੁ ਮਾਰਿ ਸਮਾਣੇ ਰਾਮ ॥
bhagat khajaanaa aape deea kaal kanttak maar samaane raam |તે પોતે તેમને ભક્તિના ખજાનાથી આશીર્વાદ આપે છે; મૃત્યુની કાંટાળી પીડા પર વિજય મેળવીને તેઓ પ્રભુમાં ભળી જાય છે.
ਕਾਲੁ ਕੰਟਕੁ ਮਾਰਿ ਸਮਾਣੇ ਹਰਿ ਮਨਿ ਭਾਣੇ ਨਾਮੁ ਨਿਧਾਨੁ ਸਚੁ ਪਾਇਆ ॥
kaal kanttak maar samaane har man bhaane naam nidhaan sach paaeaa |મૃત્યુની કાંટાળી પીડા પર વિજય મેળવી પ્રભુમાં ભળી જાય છે; તેઓ ભગવાનના મનને પ્રસન્ન કરે છે, અને તેઓ નામનો સાચો ખજાનો મેળવે છે.
ਸਦਾ ਅਖੁਟੁ ਕਦੇ ਨ ਨਿਖੁਟੈ ਹਰਿ ਦੀਆ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਇਆ ॥
sadaa akhutt kade na nikhuttai har deea sahaj subhaaeaa |આ ખજાનો અખૂટ છે; તે ક્યારેય ખલાસ થશે નહીં. પ્રભુ તેમને આપોઆપ આશીર્વાદ આપે છે.
ਹਰਿ ਜਨ ਊਚੇ ਸਦ ਹੀ ਊਚੇ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਸੁਹਾਇਆ ॥
har jan aooche sad hee aooche gur kai sabad suhaaeaa |પ્રભુના નમ્ર સેવકો સર્વોચ્ચ અને સર્વોત્તમ છે, હંમેશ માટે ઉચ્ચ પર છે; તેઓ ગુરુના શબ્દના શબ્દથી શણગારવામાં આવે છે.
ਨਾਨਕ ਆਪੇ ਬਖਸਿ ਮਿਲਾਏ ਜੁਗਿ ਜੁਗਿ ਸੋਭਾ ਪਾਇਆ ॥੪॥੧॥੨॥
naanak aape bakhas milaae jug jug sobhaa paaeaa |4|1|2|ઓ નાનક, તે પોતે જ તેમને માફ કરે છે, અને તેમને પોતાની સાથે વિલીન કરે છે; સમગ્ર યુગમાં, તેઓનો મહિમા કરવામાં આવે છે. ||4||1||2||
ਸੂਹੀ ਮਹਲਾ ੩ ॥
soohee mahalaa 3 |સૂહી, ત્રીજી મહેલ:
ਸਬਦਿ ਸਚੈ ਸਚੁ ਸੋਹਿਲਾ ਜਿਥੈ ਸਚੇ ਕਾ ਹੋਇ ਵੀਚਾਰੋ ਰਾਮ ॥
sabad sachai sach sohilaa jithai sache kaa hoe veechaaro raam |શબ્દના સાચા શબ્દ દ્વારા, જ્યાં સાચા ભગવાનનું ચિંતન થાય છે ત્યાં જ સાચો આનંદ પ્રવર્તે છે.
ਹਉਮੈ ਸਭਿ ਕਿਲਵਿਖ ਕਾਟੇ ਸਾਚੁ ਰਖਿਆ ਉਰਿ ਧਾਰੇ ਰਾਮ ॥
haumai sabh kilavikh kaatte saach rakhiaa ur dhaare raam |જ્યારે વ્યક્તિ સાચા ભગવાનને હૃદયમાં સ્થાયી રાખે છે ત્યારે અહંકાર અને બધા પાપો નાશ પામે છે.
ਸਚੁ ਰਖਿਆ ਉਰ ਧਾਰੇ ਦੁਤਰੁ ਤਾਰੇ ਫਿਰਿ ਭਵਜਲੁ ਤਰਣੁ ਨ ਹੋਈ ॥
sach rakhiaa ur dhaare dutar taare fir bhavajal taran na hoee |જે સાચા પ્રભુને હ્રદયમાં સમાવી રાખે છે, તે ભયંકર અને ભયાનક સંસાર-સાગરને પાર કરે છે; તેણે તેને ફરીથી પાર કરવાની જરૂર નથી.
ਸਚਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸਚੀ ਬਾਣੀ ਜਿਨਿ ਸਚੁ ਵਿਖਾਲਿਆ ਸੋਈ ॥
sachaa satigur sachee baanee jin sach vikhaaliaa soee |સાચા છે સાચા ગુરુ, અને સાચા છે તેમની બાની શબ્દ; તેના દ્વારા સાચા પ્રભુનું દર્શન થાય છે.
ਸਾਚੇ ਗੁਣ ਗਾਵੈ ਸਚਿ ਸਮਾਵੈ ਸਚੁ ਵੇਖੈ ਸਭੁ ਸੋਈ ॥
saache gun gaavai sach samaavai sach vekhai sabh soee |જે સાચા ભગવાનના મહિમાનું ગાન કરે છે તે સત્યમાં ભળી જાય છે; તે સાચા પ્રભુને સર્વત્ર જુએ છે.
ਨਾਨਕ ਸਾਚਾ ਸਾਹਿਬੁ ਸਾਚੀ ਨਾਈ ਸਚੁ ਨਿਸਤਾਰਾ ਹੋਈ ॥੧॥
naanak saachaa saahib saachee naaee sach nisataaraa hoee |1|ઓ નાનક, પ્રભુ અને ગુરુ સાચા છે અને તેમનું નામ સાચું છે; સત્ય દ્વારા, મુક્તિ આવે છે. ||1||
ਸਾਚੈ ਸਤਿਗੁਰਿ ਸਾਚੁ ਬੁਝਾਇਆ ਪਤਿ ਰਾਖੈ ਸਚੁ ਸੋਈ ਰਾਮ ॥
saachai satigur saach bujhaaeaa pat raakhai sach soee raam |સાચા ગુરુ સાચા પ્રભુને પ્રગટ કરે છે; સાચા ભગવાન આપણું સન્માન સાચવે છે.
ਸਚਾ ਭੋਜਨੁ ਭਾਉ ਸਚਾ ਹੈ ਸਚੈ ਨਾਮਿ ਸੁਖੁ ਹੋਈ ਰਾਮ ॥
sachaa bhojan bhaau sachaa hai sachai naam sukh hoee raam |સાચો ખોરાક સાચા ભગવાન માટે પ્રેમ છે; સાચા નામથી શાંતિ મળે છે.
ਸਾਚੈ ਨਾਮਿ ਸੁਖੁ ਹੋਈ ਮਰੈ ਨ ਕੋਈ ਗਰਭਿ ਨ ਜੂਨੀ ਵਾਸਾ ॥
saachai naam sukh hoee marai na koee garabh na joonee vaasaa |સાચા નામ દ્વારા, નશ્વર શાંતિ મેળવે છે; તે ક્યારેય મૃત્યુ પામશે નહીં, અને ફરી ક્યારેય પુનર્જન્મના ગર્ભમાં પ્રવેશશે નહીં.
ਜੋਤੀ ਜੋਤਿ ਮਿਲਾਈ ਸਚਿ ਸਮਾਈ ਸਚਿ ਨਾਇ ਪਰਗਾਸਾ ॥
jotee jot milaaee sach samaaee sach naae paragaasaa |તેનો પ્રકાશ પ્રકાશ સાથે ભળે છે, અને તે સાચા ભગવાનમાં ભળી જાય છે; તે સાચા નામથી પ્રકાશિત અને પ્રબુદ્ધ છે.
ਜਿਨੀ ਸਚੁ ਜਾਤਾ ਸੇ ਸਚੇ ਹੋਏ ਅਨਦਿਨੁ ਸਚੁ ਧਿਆਇਨਿ ॥
jinee sach jaataa se sache hoe anadin sach dhiaaein |જેઓ સત્ય જાણે છે તે સત્ય છે; રાત દિવસ તેઓ સત્યનું ધ્યાન કરે છે.
ਨਾਨਕ ਸਚੁ ਨਾਮੁ ਜਿਨ ਹਿਰਦੈ ਵਸਿਆ ਨਾ ਵੀਛੁੜਿ ਦੁਖੁ ਪਾਇਨਿ ॥੨॥
naanak sach naam jin hiradai vasiaa naa veechhurr dukh paaein |2|હે નાનક, જેમના હૃદય સાચા નામથી ભરેલા છે, તેઓ ક્યારેય વિયોગની પીડા સહન કરતા નથી. ||2||
ਸਚੀ ਬਾਣੀ ਸਚੇ ਗੁਣ ਗਾਵਹਿ ਤਿਤੁ ਘਰਿ ਸੋਹਿਲਾ ਹੋਈ ਰਾਮ ॥
sachee baanee sache gun gaaveh tith ghar sohilaa hoee raam |તે ઘરમાં, અને તે હૃદયમાં, જ્યાં ભગવાનની સાચી સ્તુતિની સાચી બાની ગવાય છે, આનંદના ગીતો ગુંજી ઉઠે છે.
ਨਿਰਮਲ ਗੁਣ ਸਾਚੇ ਤਨੁ ਮਨੁ ਸਾਚਾ ਵਿਚਿ ਸਾਚਾ ਪੁਰਖੁ ਪ੍ਰਭੁ ਸੋਈ ਰਾਮ ॥
niramal gun saache tan man saachaa vich saachaa purakh prabh soee raam |સાચા ભગવાનના નિષ્કલંક ગુણો દ્વારા, શરીર અને મન સાચા બને છે, અને ભગવાન, સાચા આદિમ અસ્તિત્વમાં રહે છે.
ਸਭੁ ਸਚੁ ਵਰਤੈ ਸਚੋ ਬੋਲੈ ਜੋ ਸਚੁ ਕਰੈ ਸੁ ਹੋਈ ॥
sabh sach varatai sacho bolai jo sach karai su hoee |આવી વ્યક્તિ ફક્ત સત્યનું જ આચરણ કરે છે, અને માત્ર સત્ય જ બોલે છે; સાચા ભગવાન જે કંઈ કરે છે, તે એકલા જ થાય છે.
ਜਹ ਦੇਖਾ ਤਹ ਸਚੁ ਪਸਰਿਆ ਅਵਰੁ ਨ ਦੂਜਾ ਕੋਈ ॥
jah dekhaa tah sach pasariaa avar na doojaa koee |હું જ્યાં જોઉં છું, ત્યાં હું સાચા ભગવાનને વ્યાપ્ત જોઉં છું; ત્યાં બીજું કોઈ નથી.
ਸਚੇ ਉਪਜੈ ਸਚਿ ਸਮਾਵੈ ਮਰਿ ਜਨਮੈ ਦੂਜਾ ਹੋਈ ॥
sache upajai sach samaavai mar janamai doojaa hoee |સાચા ભગવાનમાંથી, આપણે બહાર નીકળીએ છીએ, અને સાચા ભગવાનમાં, આપણે ભળી જઈશું; મૃત્યુ અને જન્મ દ્વૈતમાંથી આવે છે.
ਨਾਨਕ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਆਪੇ ਕਰਤਾ ਆਪਿ ਕਰਾਵੈ ਸੋਈ ॥੩॥
naanak sabh kichh aape karataa aap karaavai soee |3|હે નાનક, તે પોતે જ બધું કરે છે; તે પોતે જ કારણ છે. ||3||
ਸਚੇ ਭਗਤ ਸੋਹਹਿ ਦਰਵਾਰੇ ਸਚੋ ਸਚੁ ਵਖਾਣੇ ਰਾਮ ॥
sache bhagat soheh daravaare sacho sach vakhaane raam |ભગવાનના દરબારમાં સાચા ભક્તો સુંદર દેખાય છે. તેઓ સત્ય બોલે છે, અને માત્ર સત્ય.
ਘਟ ਅੰਤਰੇ ਸਾਚੀ ਬਾਣੀ ਸਾਚੋ ਆਪਿ ਪਛਾਣੇ ਰਾਮ ॥
ghatt antare saachee baanee saacho aap pachhaane raam |તેમના હૃદયના મધ્યભાગમાં, ભગવાનની બાનીનો સાચો શબ્દ છે. સત્ય દ્વારા, તેઓ પોતાને સમજે છે.
ਆਪੁ ਪਛਾਣਹਿ ਤਾ ਸਚੁ ਜਾਣਹਿ ਸਾਚੇ ਸੋਝੀ ਹੋਈ ॥
aap pachhaaneh taa sach jaaneh saache sojhee hoee |તેઓ પોતાની જાતને સમજે છે, અને તેથી તેમના સાચા અંતઃપ્રેરણા દ્વારા સાચા ભગવાનને ઓળખે છે.
ਸਚਾ ਸਬਦੁ ਸਚੀ ਹੈ ਸੋਭਾ ਸਾਚੇ ਹੀ ਸੁਖੁ ਹੋਈ ॥
sachaa sabad sachee hai sobhaa saache hee sukh hoee |સત્ય એ શબ્દ છે, અને સત્ય એનો મહિમા છે; શાંતિ ફક્ત સત્યથી જ આવે છે.
ਸਾਚਿ ਰਤੇ ਭਗਤ ਇਕ ਰੰਗੀ ਦੂਜਾ ਰੰਗੁ ਨ ਕੋਈ ॥
saach rate bhagat ik rangee doojaa rang na koee |સત્યથી રંગાયેલા, ભક્તો એક ભગવાનને પ્રેમ કરે છે; તેઓ બીજા કોઈને પ્રેમ કરતા નથી.
ਨਾਨਕ ਜਿਸ ਕਉ ਮਸਤਕਿ ਲਿਖਿਆ ਤਿਸੁ ਸਚੁ ਪਰਾਪਤਿ ਹੋਈ ॥੪॥੨॥੩॥
naanak jis kau masatak likhiaa tis sach paraapat hoee |4|2|3|ઓ નાનક, તે એકલા જ સાચા ભગવાનને પ્રાપ્ત કરે છે, જેમના કપાળ પર આવી પૂર્વનિર્ધારિત નિયતિ લખેલી છે. ||4||2||3||
ਸੂਹੀ ਮਹਲਾ ੩ ॥
soohee mahalaa 3 |સૂહી, ત્રીજી મહેલ:
ਜੁਗ ਚਾਰੇ ਧਨ ਜੇ ਭਵੈ ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਸੋਹਾਗੁ ਨ ਹੋਈ ਰਾਮ ॥
jug chaare dhan je bhavai bin satigur sohaag na hoee raam |આત્મા-કન્યા ચાર યુગમાં ભટકતી હોય છે, પરંતુ તેમ છતાં, સાચા ગુરુ વિના, તેણીને તેના સાચા પતિ ભગવાન મળશે નહીં.