ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 શ્રી ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ
પાન - 1415
ਆਤਮਾ ਰਾਮੁ ਨ ਪੂਜਨੀ ਦੂਜੈ ਕਿਉ ਸੁਖੁ ਹੋਇ ॥
aatamaa raam na poojanee doojai kiau sukh hoe |તેઓ ભગવાન, પરમાત્માની પૂજા કરતા નથી; તેઓ દ્વૈતમાં શાંતિ કેવી રીતે મેળવી શકે?
ਹਉਮੈ ਅੰਤਰਿ ਮੈਲੁ ਹੈ ਸਬਦਿ ਨ ਕਾਢਹਿ ਧੋਇ ॥
haumai antar mail hai sabad na kaadteh dhoe |તેઓ અહંકારની મલિનતાથી ભરેલા છે; તેઓ તેને શબ્દના શબ્દથી ધોઈ નાખતા નથી.
ਨਾਨਕ ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਮੈਲਿਆ ਮੁਏ ਜਨਮੁ ਪਦਾਰਥੁ ਖੋਇ ॥੨੦॥
naanak bin naavai mailiaa mue janam padaarath khoe |20|હે નાનક, નામ વિના, તેઓ તેમની મલિનતામાં મૃત્યુ પામે છે; તેઓ આ માનવ જીવનની અમૂલ્ય તકને વેડફી નાખે છે. ||20||
ਮਨਮੁਖ ਬੋਲੇ ਅੰਧੁਲੇ ਤਿਸੁ ਮਹਿ ਅਗਨੀ ਕਾ ਵਾਸੁ ॥
manamukh bole andhule tis meh aganee kaa vaas |સ્વ-ઇચ્છાવાળા મનમુખો બહેરા અને અંધ છે; તેઓ ઈચ્છાની આગથી ભરેલા છે.
ਬਾਣੀ ਸੁਰਤਿ ਨ ਬੁਝਨੀ ਸਬਦਿ ਨ ਕਰਹਿ ਪ੍ਰਗਾਸੁ ॥
baanee surat na bujhanee sabad na kareh pragaas |તેઓને ગુરુની બાની કોઈ સાહજિક સમજ નથી; તેઓ શબ્દથી પ્રકાશિત નથી.
ਓਨਾ ਆਪਣੀ ਅੰਦਰਿ ਸੁਧਿ ਨਹੀ ਗੁਰ ਬਚਨਿ ਨ ਕਰਹਿ ਵਿਸਾਸੁ ॥
onaa aapanee andar sudh nahee gur bachan na kareh visaas |તેઓ તેમના પોતાના આંતરિક અસ્તિત્વને જાણતા નથી, અને તેઓને ગુરુના શબ્દમાં વિશ્વાસ નથી.
ਗਿਆਨੀਆ ਅੰਦਰਿ ਗੁਰਸਬਦੁ ਹੈ ਨਿਤ ਹਰਿ ਲਿਵ ਸਦਾ ਵਿਗਾਸੁ ॥
giaaneea andar gurasabad hai nit har liv sadaa vigaas |ગુરુના શબ્દનો શબ્દ આધ્યાત્મિક રીતે જ્ઞાનીઓના અસ્તિત્વમાં છે. તેઓ હંમેશા તેમના પ્રેમમાં ખીલે છે.
ਹਰਿ ਗਿਆਨੀਆ ਕੀ ਰਖਦਾ ਹਉ ਸਦ ਬਲਿਹਾਰੀ ਤਾਸੁ ॥
har giaaneea kee rakhadaa hau sad balihaaree taas |ભગવાન આધ્યાત્મિક રીતે જ્ઞાનીઓનું સન્માન બચાવે છે. હું તેમના માટે હંમેશ માટે બલિદાન છું.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਜੋ ਹਰਿ ਸੇਵਦੇ ਜਨ ਨਾਨਕੁ ਤਾ ਕਾ ਦਾਸੁ ॥੨੧॥
guramukh jo har sevade jan naanak taa kaa daas |21|સેવક નાનક એ ગુરુમુખોના ગુલામ છે જેઓ ભગવાનની સેવા કરે છે. ||21||
ਮਾਇਆ ਭੁਇਅੰਗਮੁ ਸਰਪੁ ਹੈ ਜਗੁ ਘੇਰਿਆ ਬਿਖੁ ਮਾਇ ॥
maaeaa bhueiangam sarap hai jag gheriaa bikh maae |ઝેરીલા સાપ, માયાના સર્પ, તેના કોઇલથી વિશ્વને ઘેરી વળ્યા છે, હે માતા!
ਬਿਖੁ ਕਾ ਮਾਰਣੁ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਹੈ ਗੁਰ ਗਰੁੜ ਸਬਦੁ ਮੁਖਿ ਪਾਇ ॥
bikh kaa maaran har naam hai gur garurr sabad mukh paae |આ ઝેરીલા ઝેરનો મારણ ભગવાનનું નામ છે; ગુરુ શબ્દના જાદુઈ મંત્રને મોંમાં મૂકે છે.
ਜਿਨ ਕਉ ਪੂਰਬਿ ਲਿਖਿਆ ਤਿਨ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲਿਆ ਆਇ ॥
jin kau poorab likhiaa tin satigur miliaa aae |જેઓ આવા પૂર્વનિર્ધારિત ભાગ્યથી ધન્ય છે તેઓ આવીને સાચા ગુરુને મળે છે.
ਮਿਲਿ ਸਤਿਗੁਰ ਨਿਰਮਲੁ ਹੋਇਆ ਬਿਖੁ ਹਉਮੈ ਗਇਆ ਬਿਲਾਇ ॥
mil satigur niramal hoeaa bikh haumai geaa bilaae |સાચા ગુરુને મળવાથી તેઓ નિષ્કલંક બની જાય છે, અને અહંકારનું ઝેર નાબૂદ થાય છે.
ਗੁਰਮੁਖਾ ਕੇ ਮੁਖ ਉਜਲੇ ਹਰਿ ਦਰਗਹ ਸੋਭਾ ਪਾਇ ॥
guramukhaa ke mukh ujale har daragah sobhaa paae |ગુરુમુખોના ચહેરા તેજસ્વી અને તેજસ્વી છે; તેઓ પ્રભુના દરબારમાં સન્માનિત થાય છે.
ਜਨ ਨਾਨਕੁ ਸਦਾ ਕੁਰਬਾਣੁ ਤਿਨ ਜੋ ਚਾਲਹਿ ਸਤਿਗੁਰ ਭਾਇ ॥੨੨॥
jan naanak sadaa kurabaan tin jo chaaleh satigur bhaae |22|સેવક નાનક એ લોકો માટે હંમેશ માટે બલિદાન છે જેઓ સાચા ગુરુની ઇચ્છા અનુસાર ચાલે છે. ||22||
ਸਤਿਗੁਰ ਪੁਰਖੁ ਨਿਰਵੈਰੁ ਹੈ ਨਿਤ ਹਿਰਦੈ ਹਰਿ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥
satigur purakh niravair hai nit hiradai har liv laae |સાચા ગુરુ, આદિમાનવ, ને કોઈ દ્વેષ કે વેર નથી. તેનું હૃદય સતત પ્રભુ સાથે જોડાયેલું રહે છે.
ਨਿਰਵੈਰੈ ਨਾਲਿ ਵੈਰੁ ਰਚਾਇਦਾ ਅਪਣੈ ਘਰਿ ਲੂਕੀ ਲਾਇ ॥
niravairai naal vair rachaaeidaa apanai ghar lookee laae |જે ગુરુ સામે દ્વેષ ફેલાવે છે, જેની પાસે બિલકુલ દ્વેષ નથી, તે ફક્ત પોતાના ઘરને જ આગ લગાડે છે.
ਅੰਤਰਿ ਕ੍ਰੋਧੁ ਅਹੰਕਾਰੁ ਹੈ ਅਨਦਿਨੁ ਜਲੈ ਸਦਾ ਦੁਖੁ ਪਾਇ ॥
antar krodh ahankaar hai anadin jalai sadaa dukh paae |ક્રોધ અને અહંકાર તેની અંદર રાત દિવસ છે; તે બળે છે, અને સતત પીડા સહન કરે છે.
ਕੂੜੁ ਬੋਲਿ ਬੋਲਿ ਨਿਤ ਭਉਕਦੇ ਬਿਖੁ ਖਾਧੇ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ॥
koorr bol bol nit bhaukade bikh khaadhe doojai bhaae |તેઓ બડબડાટ કરે છે અને જૂઠું બોલે છે, અને ભસતા રહે છે, દ્વૈત પ્રેમનું ઝેર ખાય છે.
ਬਿਖੁ ਮਾਇਆ ਕਾਰਣਿ ਭਰਮਦੇ ਫਿਰਿ ਘਰਿ ਘਰਿ ਪਤਿ ਗਵਾਇ ॥
bikh maaeaa kaaran bharamade fir ghar ghar pat gavaae |માયાના ઝેર ખાતર તેઓ ઘરે-ઘરે ભટકે છે, અને પોતાનું માન ગુમાવે છે.
ਬੇਸੁਆ ਕੇਰੇ ਪੂਤ ਜਿਉ ਪਿਤਾ ਨਾਮੁ ਤਿਸੁ ਜਾਇ ॥
besuaa kere poot jiau pitaa naam tis jaae |તેઓ એક વેશ્યાના પુત્ર જેવા છે, જે તેના પિતાનું નામ જાણતા નથી.
ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਨ ਚੇਤਨੀ ਕਰਤੈ ਆਪਿ ਖੁਆਇ ॥
har har naam na chetanee karatai aap khuaae |તેઓ ભગવાન, હર, હરનું નામ યાદ રાખતા નથી; નિર્માતા પોતે તેમને વિનાશમાં લાવે છે.
ਹਰਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਕਿਰਪਾ ਧਾਰੀਅਨੁ ਜਨ ਵਿਛੁੜੇ ਆਪਿ ਮਿਲਾਇ ॥
har guramukh kirapaa dhaareean jan vichhurre aap milaae |ભગવાન ગુરુમુખો પર તેમની કૃપા વરસાવે છે, અને વિખૂટા પડેલાઓને પોતાની સાથે પુનઃમિલન કરાવે છે.
ਜਨ ਨਾਨਕੁ ਤਿਸੁ ਬਲਿਹਾਰਣੈ ਜੋ ਸਤਿਗੁਰ ਲਾਗੇ ਪਾਇ ॥੨੩॥
jan naanak tis balihaaranai jo satigur laage paae |23|સેવક નાનક એ લોકો માટે બલિદાન છે જેઓ સાચા ગુરુના ચરણોમાં પડે છે. ||23||
ਨਾਮਿ ਲਗੇ ਸੇ ਊਬਰੇ ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਜਮ ਪੁਰਿ ਜਾਂਹਿ ॥
naam lage se aoobare bin naavai jam pur jaanhi |જેઓ ભગવાનના નામમાં આસક્ત છે તેઓનો ઉદ્ધાર થાય છે; નામ વિના, તેઓએ મૃત્યુના શહેરમાં જવું જોઈએ.
ਨਾਨਕ ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਸੁਖੁ ਨਹੀ ਆਇ ਗਏ ਪਛੁਤਾਹਿ ॥੨੪॥
naanak bin naavai sukh nahee aae ge pachhutaeh |24|હે નાનક, નામ વિના તેઓને શાંતિ મળતી નથી; તેઓ પસ્તાવો સાથે પુનર્જન્મમાં આવે છે અને જાય છે. ||24||
ਚਿੰਤਾ ਧਾਵਤ ਰਹਿ ਗਏ ਤਾਂ ਮਨਿ ਭਇਆ ਅਨੰਦੁ ॥
chintaa dhaavat reh ge taan man bheaa anand |ચિંતા અને રઝળપાટનો અંત આવે ત્યારે મન પ્રસન્ન થાય છે.
ਗੁਰਪ੍ਰਸਾਦੀ ਬੁਝੀਐ ਸਾ ਧਨ ਸੁਤੀ ਨਿਚਿੰਦ ॥
guraprasaadee bujheeai saa dhan sutee nichind |ગુરુની કૃપાથી, આત્મા-કન્યા સમજે છે, અને પછી તે ચિંતા કર્યા વિના સૂઈ જાય છે.
ਜਿਨ ਕਉ ਪੂਰਬਿ ਲਿਖਿਆ ਤਿਨੑਾ ਭੇਟਿਆ ਗੁਰ ਗੋਵਿੰਦੁ ॥
jin kau poorab likhiaa tinaa bhettiaa gur govind |જેમની પાસે આવી પૂર્વનિર્ધારિત નિયતિ હોય છે તેઓ બ્રહ્માંડના ભગવાન ગુરુને મળે છે.
ਨਾਨਕ ਸਹਜੇ ਮਿਲਿ ਰਹੇ ਹਰਿ ਪਾਇਆ ਪਰਮਾਨੰਦੁ ॥੨੫॥
naanak sahaje mil rahe har paaeaa paramaanand |25|ઓ નાનક, તેઓ પરમ આનંદના મૂર્ત સ્વરૂપ ભગવાનમાં સાહજિક રીતે ભળી જાય છે. ||25||
ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਨਿ ਆਪਣਾ ਗੁਰਸਬਦੀ ਵੀਚਾਰਿ ॥
satigur sevan aapanaa gurasabadee veechaar |જેઓ તેમના સાચા ગુરુની સેવા કરે છે, જેઓ ગુરુના શબ્દનું મનન કરે છે,
ਸਤਿਗੁਰ ਕਾ ਭਾਣਾ ਮੰਨਿ ਲੈਨਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਰਖਹਿ ਉਰ ਧਾਰਿ ॥
satigur kaa bhaanaa man lain har naam rakheh ur dhaar |જેઓ સાચા ગુરુની ઇચ્છાને માન આપે છે અને તેનું પાલન કરે છે, જેઓ પ્રભુના નામને પોતાના હૃદયમાં વસે છે,
ਐਥੈ ਓਥੈ ਮੰਨੀਅਨਿ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਲਗੇ ਵਾਪਾਰਿ ॥
aaithai othai maneean har naam lage vaapaar |અહીં અને પછીથી સન્માનિત કરવામાં આવે છે; તેઓ ભગવાનના નામના વ્યવસાયને સમર્પિત છે.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਬਦਿ ਸਿਞਾਪਦੇ ਤਿਤੁ ਸਾਚੈ ਦਰਬਾਰਿ ॥
guramukh sabad siyaapade tith saachai darabaar |શબ્દના શબ્દ દ્વારા, ગુરુમુખો સાચા ભગવાનના દરબારમાં ઓળખ મેળવે છે.
ਸਚਾ ਸਉਦਾ ਖਰਚੁ ਸਚੁ ਅੰਤਰਿ ਪਿਰਮੁ ਪਿਆਰੁ ॥
sachaa saudaa kharach sach antar piram piaar |સાચું નામ એ તેમનો વેપાર છે, સાચું નામ એ તેમનો ખર્ચ છે; તેમના પ્રિયજનોનો પ્રેમ તેમના આંતરિક માણસોને ભરી દે છે.
ਜਮਕਾਲੁ ਨੇੜਿ ਨ ਆਵਈ ਆਪਿ ਬਖਸੇ ਕਰਤਾਰਿ ॥
jamakaal nerr na aavee aap bakhase karataar |મૃત્યુનો દૂત તેમની નજીક પણ આવતો નથી; સર્જનહાર ભગવાન પોતે તેમને માફ કરે છે.