ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 શ્રી ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ
પાન - 520
ਸਲੋਕ ਮਃ ੫ ॥
salok mahalaa 5 |સાલોક, પાંચમી મહેલ:
ਪ੍ਰੇਮ ਪਟੋਲਾ ਤੈ ਸਹਿ ਦਿਤਾ ਢਕਣ ਕੂ ਪਤਿ ਮੇਰੀ ॥
prem pattolaa tai seh ditaa dtakan koo pat meree |હે પતિ ભગવાન, મારા સન્માનને ઢાંકવા અને રક્ષણ કરવા માટે તમે મને તમારા પ્રેમનો રેશમી ઝભ્ભો આપ્યો છે.
ਦਾਨਾ ਬੀਨਾ ਸਾਈ ਮੈਡਾ ਨਾਨਕ ਸਾਰ ਨ ਜਾਣਾ ਤੇਰੀ ॥੧॥
daanaa beenaa saaee maiddaa naanak saar na jaanaa teree |1|હે મારા સ્વામી, તમે સર્વજ્ઞાની અને સર્વજ્ઞ છો; નાનક: ભગવાન, મેં તમારી કિંમતની કદર કરી નથી. ||1||
ਮਃ ੫ ॥
mahalaa 5 |પાંચમી મહેલ:
ਤੈਡੈ ਸਿਮਰਣਿ ਹਭੁ ਕਿਛੁ ਲਧਮੁ ਬਿਖਮੁ ਨ ਡਿਠਮੁ ਕੋਈ ॥
taiddai simaran habh kichh ladham bikham na ddittham koee |તમારા ધ્યાન સ્મરણથી, મને બધું મળ્યું છે; મને કંઈ અઘરું લાગતું નથી.
ਜਿਸੁ ਪਤਿ ਰਖੈ ਸਚਾ ਸਾਹਿਬੁ ਨਾਨਕ ਮੇਟਿ ਨ ਸਕੈ ਕੋਈ ॥੨॥
jis pat rakhai sachaa saahib naanak mett na sakai koee |2|જેનું સન્માન સાચા પ્રભુએ સાચવ્યું છે - હે નાનક, તેને કોઈ અપમાન કરી શકે નહીં. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |પૌરી:
ਹੋਵੈ ਸੁਖੁ ਘਣਾ ਦਯਿ ਧਿਆਇਐ ॥
hovai sukh ghanaa day dhiaaeaai |પ્રભુનું ધ્યાન કરવાથી પરમ શાંતિ મળે છે.
ਵੰਞੈ ਰੋਗਾ ਘਾਣਿ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਇਐ ॥
vanyai rogaa ghaan har gun gaaeaai |ભગવાનના ગુણગાન ગાવાથી અસંખ્ય બીમારીઓ દૂર થઈ જાય છે.
ਅੰਦਰਿ ਵਰਤੈ ਠਾਢਿ ਪ੍ਰਭਿ ਚਿਤਿ ਆਇਐ ॥
andar varatai tthaadt prabh chit aaeaai |જ્યારે ભગવાન મનમાં આવે છે ત્યારે સંપૂર્ણ શાંતિ અંદર વ્યાપી જાય છે.
ਪੂਰਨ ਹੋਵੈ ਆਸ ਨਾਇ ਮੰਨਿ ਵਸਾਇਐ ॥
pooran hovai aas naae man vasaaeaai |જ્યારે વ્યક્તિનું મન નામથી ભરાઈ જાય છે ત્યારે વ્યક્તિની આશાઓ પૂર્ણ થાય છે.
ਕੋਇ ਨ ਲਗੈ ਬਿਘਨੁ ਆਪੁ ਗਵਾਇਐ ॥
koe na lagai bighan aap gavaaeaai |જ્યારે વ્યક્તિ પોતાના આત્મગૌરવને દૂર કરે છે ત્યારે કોઈ અવરોધો માર્ગમાં ઊભા નથી.
ਗਿਆਨ ਪਦਾਰਥੁ ਮਤਿ ਗੁਰ ਤੇ ਪਾਇਐ ॥
giaan padaarath mat gur te paaeaai |બુદ્ધિને ગુરુ પાસેથી આધ્યાત્મિક જ્ઞાનનું વરદાન મળે છે.
ਤਿਨਿ ਪਾਏ ਸਭੇ ਥੋਕ ਜਿਸੁ ਆਪਿ ਦਿਵਾਇਐ ॥
tin paae sabhe thok jis aap divaaeaai |તે બધું પ્રાપ્ત કરે છે, જેને ભગવાન પોતે આપે છે.
ਤੂੰ ਸਭਨਾ ਕਾ ਖਸਮੁ ਸਭ ਤੇਰੀ ਛਾਇਐ ॥੮॥
toon sabhanaa kaa khasam sabh teree chhaaeaai |8|તમે બધાના ભગવાન અને માસ્ટર છો; બધા તમારા રક્ષણ હેઠળ છે. ||8||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੫ ॥
salok mahalaa 5 |સાલોક, પાંચમી મહેલ:
ਨਦੀ ਤਰੰਦੜੀ ਮੈਡਾ ਖੋਜੁ ਨ ਖੁੰਭੈ ਮੰਝਿ ਮੁਹਬਤਿ ਤੇਰੀ ॥
nadee tarandarree maiddaa khoj na khunbhai manjh muhabat teree |પ્રવાહને પાર કરીને, મારો પગ અટકતો નથી - હું તમારા માટે પ્રેમથી ભરાઈ ગયો છું.
ਤਉ ਸਹ ਚਰਣੀ ਮੈਡਾ ਹੀਅੜਾ ਸੀਤਮੁ ਹਰਿ ਨਾਨਕ ਤੁਲਹਾ ਬੇੜੀ ॥੧॥
tau sah charanee maiddaa heearraa seetam har naanak tulahaa berree |1|હે પ્રભુ, મારું હૃદય તમારા ચરણોમાં જોડાયેલું છે; ભગવાન નાનકનો તરાપો અને હોડી છે. ||1||
ਮਃ ੫ ॥
mahalaa 5 |પાંચમી મહેલ:
ਜਿਨੑਾ ਦਿਸੰਦੜਿਆ ਦੁਰਮਤਿ ਵੰਞੈ ਮਿਤ੍ਰ ਅਸਾਡੜੇ ਸੇਈ ॥
jinaa disandarriaa duramat vanyai mitr asaaddarre seee |તેઓની દૃષ્ટિ મારી દુષ્ટ માનસિકતાને દૂર કરે છે; તેઓ મારા એકમાત્ર સાચા મિત્રો છે.
ਹਉ ਢੂਢੇਦੀ ਜਗੁ ਸਬਾਇਆ ਜਨ ਨਾਨਕ ਵਿਰਲੇ ਕੇਈ ॥੨॥
hau dtoodtedee jag sabaaeaa jan naanak virale keee |2|મેં આખું જગત શોધ્યું છે; હે સેવક નાનક, આવા માણસો કેટલા દુર્લભ છે! ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |પૌરી:
ਆਵੈ ਸਾਹਿਬੁ ਚਿਤਿ ਤੇਰਿਆ ਭਗਤਾ ਡਿਠਿਆ ॥
aavai saahib chit teriaa bhagataa dditthiaa |હે ભગવાન અને સ્વામી, જ્યારે હું તમારા ભક્તોને જોઉં છું ત્યારે તમારું મન થાય છે.
ਮਨ ਕੀ ਕਟੀਐ ਮੈਲੁ ਸਾਧਸੰਗਿ ਵੁਠਿਆ ॥
man kee katteeai mail saadhasang vutthiaa |મારા મનની મલિનતા દૂર થાય છે, જ્યારે હું પવિત્રની સંગમાં સાધસંગમાં વાસ કરું છું.
ਜਨਮ ਮਰਣ ਭਉ ਕਟੀਐ ਜਨ ਕਾ ਸਬਦੁ ਜਪਿ ॥
janam maran bhau katteeai jan kaa sabad jap |તેમના નમ્ર સેવકના વચનનું ધ્યાન કરવાથી જન્મ અને મૃત્યુનો ભય દૂર થાય છે.
ਬੰਧਨ ਖੋਲਨਿੑ ਸੰਤ ਦੂਤ ਸਭਿ ਜਾਹਿ ਛਪਿ ॥
bandhan kholani sant doot sabh jaeh chhap |સંતો બંધનોને છૂટા કરે છે, અને બધા રાક્ષસો દૂર થાય છે.
ਤਿਸੁ ਸਿਉ ਲਾਇਨਿੑ ਰੰਗੁ ਜਿਸ ਦੀ ਸਭ ਧਾਰੀਆ ॥
tis siau laaeini rang jis dee sabh dhaareea |તેઓ આપણને તેને પ્રેમ કરવા પ્રેરણા આપે છે, જેણે સમગ્ર બ્રહ્માંડની સ્થાપના કરી છે.
ਊਚੀ ਹੂੰ ਊਚਾ ਥਾਨੁ ਅਗਮ ਅਪਾਰੀਆ ॥
aoochee hoon aoochaa thaan agam apaareea |અપ્રાપ્ય અને અનંત પ્રભુનું આસન ઉચ્ચમાં સર્વોચ્ચ છે.
ਰੈਣਿ ਦਿਨਸੁ ਕਰ ਜੋੜਿ ਸਾਸਿ ਸਾਸਿ ਧਿਆਈਐ ॥
rain dinas kar jorr saas saas dhiaaeeai |રાત દિવસ, તમારી હથેળીઓ એક સાથે દબાવીને, દરેક શ્વાસ સાથે, તેમનું ધ્યાન કરો.
ਜਾ ਆਪੇ ਹੋਇ ਦਇਆਲੁ ਤਾਂ ਭਗਤ ਸੰਗੁ ਪਾਈਐ ॥੯॥
jaa aape hoe deaal taan bhagat sang paaeeai |9|જ્યારે ભગવાન પોતે દયાળુ બને છે, ત્યારે આપણે તેમના ભક્તોના સમાજને પ્રાપ્ત કરીએ છીએ. ||9||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੫ ॥
salok mahalaa 5 |સાલોક, પાંચમી મહેલ:
ਬਾਰਿ ਵਿਡਾਨੜੈ ਹੁੰਮਸ ਧੁੰਮਸ ਕੂਕਾ ਪਈਆ ਰਾਹੀ ॥
baar viddaanarrai hunmas dhunmas kookaa peea raahee |વિશ્વના આ અદ્ભુત જંગલમાં, અરાજકતા અને મૂંઝવણ છે; હાઇવે પરથી ચીસો નીકળે છે.
ਤਉ ਸਹ ਸੇਤੀ ਲਗੜੀ ਡੋਰੀ ਨਾਨਕ ਅਨਦ ਸੇਤੀ ਬਨੁ ਗਾਹੀ ॥੧॥
tau sah setee lagarree ddoree naanak anad setee ban gaahee |1|હે મારા પતિ ભગવાન, હું તમારા પ્રેમમાં છું; ઓ નાનક, હું આનંદથી જંગલ પાર કરું છું. ||1||
ਮਃ ੫ ॥
mahalaa 5 |પાંચમી મહેલ:
ਸਚੀ ਬੈਸਕ ਤਿਨੑਾ ਸੰਗਿ ਜਿਨ ਸੰਗਿ ਜਪੀਐ ਨਾਉ ॥
sachee baisak tinaa sang jin sang japeeai naau |ભગવાનના નામનું ધ્યાન કરનારાઓનો સંગ એ જ સાચો સમાજ છે.
ਤਿਨੑ ਸੰਗਿ ਸੰਗੁ ਨ ਕੀਚਈ ਨਾਨਕ ਜਿਨਾ ਆਪਣਾ ਸੁਆਉ ॥੨॥
tina sang sang na keechee naanak jinaa aapanaa suaau |2|હે નાનક, જેઓ ફક્ત પોતાના હિત માટે જ જુએ છે તેમની સાથે સંગ ન કરો. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |પૌરી:
ਸਾ ਵੇਲਾ ਪਰਵਾਣੁ ਜਿਤੁ ਸਤਿਗੁਰੁ ਭੇਟਿਆ ॥
saa velaa paravaan jit satigur bhettiaa |મંજૂર તે સમય છે, જ્યારે વ્યક્તિ સાચા ગુરુને મળે છે.
ਹੋਆ ਸਾਧੂ ਸੰਗੁ ਫਿਰਿ ਦੂਖ ਨ ਤੇਟਿਆ ॥
hoaa saadhoo sang fir dookh na tettiaa |સાધ સંગત, પવિત્રની સંગમાં જોડાઈને, તેને ફરીથી પીડા થતી નથી.
ਪਾਇਆ ਨਿਹਚਲੁ ਥਾਨੁ ਫਿਰਿ ਗਰਭਿ ਨ ਲੇਟਿਆ ॥
paaeaa nihachal thaan fir garabh na lettiaa |જ્યારે તે શાશ્વત સ્થાન પ્રાપ્ત કરે છે, ત્યારે તેને ફરીથી ગર્ભમાં પ્રવેશવાની જરૂર નથી.
ਨਦਰੀ ਆਇਆ ਇਕੁ ਸਗਲ ਬ੍ਰਹਮੇਟਿਆ ॥
nadaree aaeaa ik sagal brahamettiaa |તે સર્વત્ર એક ભગવાનના દર્શન કરવા આવે છે.
ਤਤੁ ਗਿਆਨੁ ਲਾਇ ਧਿਆਨੁ ਦ੍ਰਿਸਟਿ ਸਮੇਟਿਆ ॥
tat giaan laae dhiaan drisatt samettiaa |તે આધ્યાત્મિક શાણપણના સાર પર તેનું ધ્યાન કેન્દ્રિત કરે છે, અને અન્ય સ્થળો પરથી તેનું ધ્યાન પાછું ખેંચે છે.
ਸਭੋ ਜਪੀਐ ਜਾਪੁ ਜਿ ਮੁਖਹੁ ਬੋਲੇਟਿਆ ॥
sabho japeeai jaap ji mukhahu bolettiaa |બધા જ મંત્રો જે પોતાના મુખથી જપ કરે છે તેના દ્વારા જ કરવામાં આવે છે.
ਹੁਕਮੇ ਬੁਝਿ ਨਿਹਾਲੁ ਸੁਖਿ ਸੁਖੇਟਿਆ ॥
hukame bujh nihaal sukh sukhettiaa |પ્રભુની આજ્ઞાની અનુભૂતિ થતાં તે પ્રસન્ન થઈ જાય છે, અને તે શાંતિ અને શાંતિથી ભરપૂર થઈ જાય છે.
ਪਰਖਿ ਖਜਾਨੈ ਪਾਏ ਸੇ ਬਹੁੜਿ ਨ ਖੋਟਿਆ ॥੧੦॥
parakh khajaanai paae se bahurr na khottiaa |10|જેમની તપાસ કરવામાં આવે છે, અને ભગવાનની તિજોરીમાં મૂકવામાં આવે છે, તેઓને ફરીથી નકલી જાહેર કરવામાં આવતા નથી. ||10||
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੫ ॥
salok mahalaa 5 |સાલોક, પાંચમી મહેલ:
ਵਿਛੋਹੇ ਜੰਬੂਰ ਖਵੇ ਨ ਵੰਞਨਿ ਗਾਖੜੇ ॥
vichhohe janboor khave na vanyan gaakharre |વિચ્છેદની ચિમકી સહન કરવી એટલી પીડાદાયક હોય છે.
ਜੇ ਸੋ ਧਣੀ ਮਿਲੰਨਿ ਨਾਨਕ ਸੁਖ ਸੰਬੂਹ ਸਚੁ ॥੧॥
je so dhanee milan naanak sukh sanbooh sach |1|જો માસ્તર મને મળવા આવે તો જ! હે નાનક, ત્યારે હું બધી સાચી સુખ-સુવિધાઓ મેળવીશ. ||1||