ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 શ્રી ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ
પાન - 932
ਤਾ ਮਿਲੀਐ ਜਾ ਲਏ ਮਿਲਾਇ ॥
taa mileeai jaa le milaae |તેઓ એકલા તેને મળે છે, જેમને ભગવાન મળવાનું કારણ બને છે.
ਗੁਣਵੰਤੀ ਗੁਣ ਸਾਰੇ ਨੀਤ ॥
gunavantee gun saare neet |સદાચારી આત્મા કન્યા સતત તેના ગુણોનું ચિંતન કરે છે.
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮਤਿ ਮਿਲੀਐ ਮੀਤ ॥੧੭॥
naanak guramat mileeai meet |17|ઓ નાનક, ગુરુના ઉપદેશોને અનુસરીને, વ્યક્તિ સાચા મિત્ર ભગવાનને મળે છે. ||17||
ਕਾਮੁ ਕ੍ਰੋਧੁ ਕਾਇਆ ਕਉ ਗਾਲੈ ॥
kaam krodh kaaeaa kau gaalai |અપૂર્ણ જાતીય ઇચ્છા અને વણઉકેલાયેલ ગુસ્સો શરીરને બગાડે છે,
ਜਿਉ ਕੰਚਨ ਸੋਹਾਗਾ ਢਾਲੈ ॥
jiau kanchan sohaagaa dtaalai |જેમ કે સોનું બોરેક્સ દ્વારા ઓગળી જાય છે.
ਕਸਿ ਕਸਵਟੀ ਸਹੈ ਸੁ ਤਾਉ ॥
kas kasavattee sahai su taau |સોનાને ટચસ્ટોન પર સ્પર્શ કરવામાં આવે છે, અને અગ્નિ દ્વારા પરીક્ષણ કરવામાં આવે છે;
ਨਦਰਿ ਸਰਾਫ ਵੰਨੀ ਸਚੜਾਉ ॥
nadar saraaf vanee sacharraau |જ્યારે તેનો શુદ્ધ રંગ દેખાય છે, ત્યારે તે તપાસનારની આંખને ખુશ કરે છે.
ਜਗਤੁ ਪਸੂ ਅਹੰ ਕਾਲੁ ਕਸਾਈ ॥
jagat pasoo ahan kaal kasaaee |વિશ્વ એક પશુ છે, અને ઘમંડી મૃત્યુ કસાઈ છે.
ਕਰਿ ਕਰਤੈ ਕਰਣੀ ਕਰਿ ਪਾਈ ॥
kar karatai karanee kar paaee |સર્જનહારના સર્જન પામેલા જીવો તેમનાં કર્મોનું ફળ પ્રાપ્ત કરે છે.
ਜਿਨਿ ਕੀਤੀ ਤਿਨਿ ਕੀਮਤਿ ਪਾਈ ॥
jin keetee tin keemat paaee |જેણે વિશ્વનું સર્જન કર્યું છે તે તેની કિંમત જાણે છે.
ਹੋਰ ਕਿਆ ਕਹੀਐ ਕਿਛੁ ਕਹਣੁ ਨ ਜਾਈ ॥੧੮॥
hor kiaa kaheeai kichh kahan na jaaee |18|બીજું શું કહી શકાય? કહેવા માટે કંઈ જ નથી. ||18||
ਖੋਜਤ ਖੋਜਤ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀਆ ॥
khojat khojat amrit peea |શોધું છું, શોધું છું, હું અમૃત અમૃત પીઉં છું.
ਖਿਮਾ ਗਹੀ ਮਨੁ ਸਤਗੁਰਿ ਦੀਆ ॥
khimaa gahee man satagur deea |મેં સહનશીલતાનો માર્ગ અપનાવ્યો છે, અને મારું મન સાચા ગુરુને આપ્યું છે.
ਖਰਾ ਖਰਾ ਆਖੈ ਸਭੁ ਕੋਇ ॥
kharaa kharaa aakhai sabh koe |દરેક વ્યક્તિ પોતાને સાચો અને અસલી કહે છે.
ਖਰਾ ਰਤਨੁ ਜੁਗ ਚਾਰੇ ਹੋਇ ॥
kharaa ratan jug chaare hoe |તે જ સાચો છે, જે ચાર યુગમાં રત્ન મેળવે છે.
ਖਾਤ ਪੀਅੰਤ ਮੂਏ ਨਹੀ ਜਾਨਿਆ ॥
khaat peeant mooe nahee jaaniaa |ખાધે-પીધે મૃત્યુ પામે છે, છતાંય ખબર પડતી નથી.
ਖਿਨ ਮਹਿ ਮੂਏ ਜਾ ਸਬਦੁ ਪਛਾਨਿਆ ॥
khin meh mooe jaa sabad pachhaaniaa |તે ક્ષણમાં મૃત્યુ પામે છે, જ્યારે તેને શબ્દનો અહેસાસ થાય છે.
ਅਸਥਿਰੁ ਚੀਤੁ ਮਰਨਿ ਮਨੁ ਮਾਨਿਆ ॥
asathir cheet maran man maaniaa |તેની ચેતના કાયમ માટે સ્થિર થઈ જાય છે, અને તેનું મન મૃત્યુને સ્વીકારે છે.
ਗੁਰ ਕਿਰਪਾ ਤੇ ਨਾਮੁ ਪਛਾਨਿਆ ॥੧੯॥
gur kirapaa te naam pachhaaniaa |19|ગુરુની કૃપાથી, તે ભગવાનના નામનો સાક્ષાત્કાર કરે છે. ||19||
ਗਗਨ ਗੰਭੀਰੁ ਗਗਨੰਤਰਿ ਵਾਸੁ ॥
gagan ganbheer gaganantar vaas |ગહન ભગવાન મનના આકાશમાં, દસમા દ્વારમાં વસે છે;
ਗੁਣ ਗਾਵੈ ਸੁਖ ਸਹਜਿ ਨਿਵਾਸੁ ॥
gun gaavai sukh sahaj nivaas |તેમના ભવ્ય ગુણગાન ગાતા, વ્યક્તિ સાહજિક શાંતિ અને શાંતિમાં રહે છે.
ਗਇਆ ਨ ਆਵੈ ਆਇ ਨ ਜਾਇ ॥
geaa na aavai aae na jaae |તે આવવા જતો નથી, કે જવા આવતો નથી.
ਗੁਰਪਰਸਾਦਿ ਰਹੈ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥
guraparasaad rahai liv laae |ગુરુની કૃપાથી, તે ભગવાન પર પ્રેમથી કેન્દ્રિત રહે છે.
ਗਗਨੁ ਅਗੰਮੁ ਅਨਾਥੁ ਅਜੋਨੀ ॥
gagan agam anaath ajonee |મન-આકાશના સ્વામી દુર્ગમ, સ્વતંત્ર અને જન્મથી પર છે.
ਅਸਥਿਰੁ ਚੀਤੁ ਸਮਾਧਿ ਸਗੋਨੀ ॥
asathir cheet samaadh sagonee |સૌથી યોગ્ય સમાધિ એ છે કે ચેતનાને સ્થિર રાખવી, તેના પર ધ્યાન કેન્દ્રિત કરવું.
ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਚੇਤਿ ਫਿਰਿ ਪਵਹਿ ਨ ਜੂਨੀ ॥
har naam chet fir paveh na joonee |ભગવાનના નામનું સ્મરણ કરવાથી વ્યક્તિ પુનર્જન્મને પાત્ર નથી.
ਗੁਰਮਤਿ ਸਾਰੁ ਹੋਰ ਨਾਮ ਬਿਹੂਨੀ ॥੨੦॥
guramat saar hor naam bihoonee |20|ગુરુના ઉપદેશો સૌથી શ્રેષ્ઠ છે; અન્ય તમામ માર્ગોમાં નામ, ભગવાનના નામનો અભાવ છે. ||20||
ਘਰ ਦਰ ਫਿਰਿ ਥਾਕੀ ਬਹੁਤੇਰੇ ॥
ghar dar fir thaakee bahutere |અસંખ્ય ઘરો અને ઘરોમાં ભટકીને હું થાકી ગયો છું.
ਜਾਤਿ ਅਸੰਖ ਅੰਤ ਨਹੀ ਮੇਰੇ ॥
jaat asankh ant nahee mere |મારા અવતારો અસંખ્ય છે, મર્યાદા વિના.
ਕੇਤੇ ਮਾਤ ਪਿਤਾ ਸੁਤ ਧੀਆ ॥
kete maat pitaa sut dheea |મારી પાસે ઘણી માતાઓ અને પિતાઓ, પુત્રો અને પુત્રીઓ છે.
ਕੇਤੇ ਗੁਰ ਚੇਲੇ ਫੁਨਿ ਹੂਆ ॥
kete gur chele fun hooaa |મારા ઘણા ગુરુ અને શિષ્યો છે.
ਕਾਚੇ ਗੁਰ ਤੇ ਮੁਕਤਿ ਨ ਹੂਆ ॥
kaache gur te mukat na hooaa |ખોટા ગુરુ થકી મુક્તિ મળતી નથી.
ਕੇਤੀ ਨਾਰਿ ਵਰੁ ਏਕੁ ਸਮਾਲਿ ॥
ketee naar var ek samaal |એક પતિ ભગવાનની ઘણી બધી કન્યાઓ છે - આનો વિચાર કરો.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਮਰਣੁ ਜੀਵਣੁ ਪ੍ਰਭ ਨਾਲਿ ॥
guramukh maran jeevan prabh naal |ગુરુમુખ મૃત્યુ પામે છે, અને ભગવાન સાથે રહે છે.
ਦਹ ਦਿਸ ਢੂਢਿ ਘਰੈ ਮਹਿ ਪਾਇਆ ॥
dah dis dtoodt gharai meh paaeaa |દસ દિશાઓમાં શોધતાં, મેં તેને મારા ઘરમાં જ શોધી કાઢ્યો.
ਮੇਲੁ ਭਇਆ ਸਤਿਗੁਰੂ ਮਿਲਾਇਆ ॥੨੧॥
mel bheaa satiguroo milaaeaa |21|હું તેને મળ્યો છું; સાચા ગુરુએ મને તેમને મળવા માટે દોરી છે. ||21||
ਗੁਰਮੁਖਿ ਗਾਵੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਬੋਲੈ ॥
guramukh gaavai guramukh bolai |ગુરુમુખ ગાય છે, અને ગુરુમુખ બોલે છે.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਤੋਲਿ ਤੁੋਲਾਵੈ ਤੋਲੈ ॥
guramukh tol tuolaavai tolai |ગુરુમુખ ભગવાનના મૂલ્યનું મૂલ્યાંકન કરે છે, અને અન્ય લોકોને પણ તેમનું મૂલ્યાંકન કરવા પ્રેરણા આપે છે.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਆਵੈ ਜਾਇ ਨਿਸੰਗੁ ॥
guramukh aavai jaae nisang |ગુરુમુખ ડર્યા વગર આવે છે અને જાય છે.
ਪਰਹਰਿ ਮੈਲੁ ਜਲਾਇ ਕਲੰਕੁ ॥
parahar mail jalaae kalank |તેની ગંદકી દૂર કરવામાં આવે છે, અને તેના ડાઘ બળી જાય છે.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਦ ਬੇਦ ਬੀਚਾਰੁ ॥
guramukh naad bed beechaar |ગુરુમુખ તેના વેદ માટે નાદના ધ્વનિ પ્રવાહનો વિચાર કરે છે.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਮਜਨੁ ਚਜੁ ਅਚਾਰੁ ॥
guramukh majan chaj achaar |ગુરુમુખનું શુદ્ધિકરણ એ સત્કર્મોનું પ્રદર્શન છે.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਬਦੁ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਹੈ ਸਾਰੁ ॥
guramukh sabad amrit hai saar |ગુરુમુખ માટે, શબ્દ સૌથી ઉત્તમ અમૃત અમૃત છે.
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਾਵੈ ਪਾਰੁ ॥੨੨॥
naanak guramukh paavai paar |22|ઓ નાનક, ગુરુમુખે પાર. ||22||
ਚੰਚਲੁ ਚੀਤੁ ਨ ਰਹਈ ਠਾਇ ॥
chanchal cheet na rahee tthaae |ચંચળ ચેતના સ્થિર રહેતી નથી.
ਚੋਰੀ ਮਿਰਗੁ ਅੰਗੂਰੀ ਖਾਇ ॥
choree mirag angooree khaae |હરણ લીલા અંકુર પર છૂપી રીતે ચુપચાપ કરે છે.
ਚਰਨ ਕਮਲ ਉਰ ਧਾਰੇ ਚੀਤ ॥
charan kamal ur dhaare cheet |જે ભગવાનના કમળ ચરણોને પોતાના હૃદય અને ચેતનામાં સમાવે છે
ਚਿਰੁ ਜੀਵਨੁ ਚੇਤਨੁ ਨਿਤ ਨੀਤ ॥
chir jeevan chetan nit neet |લાંબુ જીવે છે, હંમેશા પ્રભુને યાદ કરે છે.
ਚਿੰਤਤ ਹੀ ਦੀਸੈ ਸਭੁ ਕੋਇ ॥
chintat hee deesai sabh koe |દરેક વ્યક્તિને ચિંતાઓ અને કાળજી હોય છે.
ਚੇਤਹਿ ਏਕੁ ਤਹੀ ਸੁਖੁ ਹੋਇ ॥
cheteh ek tahee sukh hoe |જે એક પ્રભુનો વિચાર કરે છે તેને જ શાંતિ મળે છે.
ਚਿਤਿ ਵਸੈ ਰਾਚੈ ਹਰਿ ਨਾਇ ॥
chit vasai raachai har naae |જ્યારે ભગવાન ચેતનમાં વાસ કરે છે, અને વ્યક્તિ ભગવાનના નામમાં લીન થાય છે,
ਮੁਕਤਿ ਭਇਆ ਪਤਿ ਸਿਉ ਘਰਿ ਜਾਇ ॥੨੩॥
mukat bheaa pat siau ghar jaae |23|એક મુક્ત થાય છે, અને સન્માન સાથે ઘરે પરત ફરે છે. ||23||
ਛੀਜੈ ਦੇਹ ਖੁਲੈ ਇਕ ਗੰਢਿ ॥
chheejai deh khulai ik gandt |જ્યારે એક ગાંઠ છૂટી જાય ત્યારે શરીર અલગ પડી જાય છે.
ਛੇਆ ਨਿਤ ਦੇਖਹੁ ਜਗਿ ਹੰਢਿ ॥
chheaa nit dekhahu jag handt |જુઓ, વિશ્વ અધોગતિ પર છે; તે સંપૂર્ણપણે નાશ પામશે.
ਧੂਪ ਛਾਵ ਜੇ ਸਮ ਕਰਿ ਜਾਣੈ ॥
dhoop chhaav je sam kar jaanai |માત્ર એક જ જે સૂર્યપ્રકાશ અને છાંયો પર સમાન દેખાય છે
ਬੰਧਨ ਕਾਟਿ ਮੁਕਤਿ ਘਰਿ ਆਣੈ ॥
bandhan kaatt mukat ghar aanai |તેના બોન્ડ વિખેરાઈ ગયા છે; તે મુક્ત થાય છે અને ઘરે પાછો ફરે છે.
ਛਾਇਆ ਛੂਛੀ ਜਗਤੁ ਭੁਲਾਨਾ ॥
chhaaeaa chhoochhee jagat bhulaanaa |માયા ખાલી અને ક્ષુદ્ર છે; તેણીએ વિશ્વ સાથે છેતરપિંડી કરી છે.
ਲਿਖਿਆ ਕਿਰਤੁ ਧੁਰੇ ਪਰਵਾਨਾ ॥
likhiaa kirat dhure paravaanaa |આવી નિયતિ ભૂતકાળની ક્રિયાઓ દ્વારા પૂર્વનિર્ધારિત છે.
ਛੀਜੈ ਜੋਬਨੁ ਜਰੂਆ ਸਿਰਿ ਕਾਲੁ ॥
chheejai joban jarooaa sir kaal |યુવાની બરબાદ થઈ રહી છે; વૃદ્ધાવસ્થા અને મૃત્યુ માથા ઉપર છે.