ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 શ્રી ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ
પાન - 947
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ik oankaar satigur prasaad |એક સાર્વત્રિક સર્જક ભગવાન. સાચા ગુરુની કૃપાથી:
ਰਾਮਕਲੀ ਕੀ ਵਾਰ ਮਹਲਾ ੩ ॥ ਜੋਧੈ ਵੀਰੈ ਪੂਰਬਾਣੀ ਕੀ ਧੁਨੀ ॥
raamakalee kee vaar mahalaa 3 | jodhai veerai poorabaanee kee dhunee |રામકલી ની વાર, ત્રીજી મહેલ, 'જોધા અને વીરા પૂરીની' ની ધૂન પર ગાવામાં આવશે:
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |સાલોક, ત્રીજી મહેલ:
ਸਤਿਗੁਰੁ ਸਹਜੈ ਦਾ ਖੇਤੁ ਹੈ ਜਿਸ ਨੋ ਲਾਏ ਭਾਉ ॥
satigur sahajai daa khet hai jis no laae bhaau |સાચા ગુરુ સાહજિક જ્ઞાનનું ક્ષેત્ર છે. જે તેને પ્રેમ કરવા પ્રેરિત છે,
ਨਾਉ ਬੀਜੇ ਨਾਉ ਉਗਵੈ ਨਾਮੇ ਰਹੈ ਸਮਾਇ ॥
naau beeje naau ugavai naame rahai samaae |ત્યાં નામનું બીજ રોપવું. નામ અંકુરિત થાય છે, અને તે નામમાં લીન રહે છે.
ਹਉਮੈ ਏਹੋ ਬੀਜੁ ਹੈ ਸਹਸਾ ਗਇਆ ਵਿਲਾਇ ॥
haumai eho beej hai sahasaa geaa vilaae |પણ આ અહંકાર સંશયનું બીજ છે; તે ઉખડી ગયું છે.
ਨਾ ਕਿਛੁ ਬੀਜੇ ਨ ਉਗਵੈ ਜੋ ਬਖਸੇ ਸੋ ਖਾਇ ॥
naa kichh beeje na ugavai jo bakhase so khaae |તે ત્યાં રોપવામાં આવતું નથી, અને તે ફૂટતું નથી; ભગવાન આપણને જે આપે છે તે આપણે ખાઈએ છીએ.
ਅੰਭੈ ਸੇਤੀ ਅੰਭੁ ਰਲਿਆ ਬਹੁੜਿ ਨ ਨਿਕਸਿਆ ਜਾਇ ॥
anbhai setee anbh raliaa bahurr na nikasiaa jaae |જ્યારે પાણી પાણી સાથે ભળે છે, ત્યારે તેને ફરીથી અલગ કરી શકાતું નથી.
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਚਲਤੁ ਹੈ ਵੇਖਹੁ ਲੋਕਾ ਆਇ ॥
naanak guramukh chalat hai vekhahu lokaa aae |ઓ નાનક, ગુરુમુખ અદ્ભુત છે; આવો, લોકો, અને જુઓ!
ਲੋਕੁ ਕਿ ਵੇਖੈ ਬਪੁੜਾ ਜਿਸ ਨੋ ਸੋਝੀ ਨਾਹਿ ॥
lok ki vekhai bapurraa jis no sojhee naeh |પણ ગરીબ લોકો શું જોઈ શકે? તેઓ સમજતા નથી.
ਜਿਸੁ ਵੇਖਾਲੇ ਸੋ ਵੇਖੈ ਜਿਸੁ ਵਸਿਆ ਮਨ ਮਾਹਿ ॥੧॥
jis vekhaale so vekhai jis vasiaa man maeh |1|તે એકલો જ જુએ છે, જેને પ્રભુ દર્શન કરાવે છે; ભગવાન તેના મનમાં વાસ કરવા આવે છે. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |ત્રીજી મહેલ:
ਮਨਮੁਖੁ ਦੁਖ ਕਾ ਖੇਤੁ ਹੈ ਦੁਖੁ ਬੀਜੇ ਦੁਖੁ ਖਾਇ ॥
manamukh dukh kaa khet hai dukh beeje dukh khaae |સ્વૈચ્છિક મનમુખ એ દુ:ખ અને દુઃખનું ક્ષેત્ર છે. તે દુ:ખને સાદો કરે છે, અને દુ:ખ ખાય છે.
ਦੁਖ ਵਿਚਿ ਜੰਮੈ ਦੁਖਿ ਮਰੈ ਹਉਮੈ ਕਰਤ ਵਿਹਾਇ ॥
dukh vich jamai dukh marai haumai karat vihaae |દુ:ખમાં તે જન્મે છે, અને દુ:ખમાં તે મૃત્યુ પામે છે. અહંકારમાં વર્તવાથી તેનું જીવન નીકળી જાય છે.
ਆਵਣੁ ਜਾਣੁ ਨ ਸੁਝਈ ਅੰਧਾ ਅੰਧੁ ਕਮਾਇ ॥
aavan jaan na sujhee andhaa andh kamaae |તે પુનર્જન્મના આવવા-જવાનું સમજી શકતો નથી; અંધ માણસ અંધત્વમાં કામ કરે છે.
ਜੋ ਦੇਵੈ ਤਿਸੈ ਨ ਜਾਣਈ ਦਿਤੇ ਕਉ ਲਪਟਾਇ ॥
jo devai tisai na jaanee dite kau lapattaae |તે આપનારને જાણતો નથી, પરંતુ જે આપવામાં આવે છે તેની સાથે તે જોડાયેલ છે.
ਨਾਨਕ ਪੂਰਬਿ ਲਿਖਿਆ ਕਮਾਵਣਾ ਅਵਰੁ ਨ ਕਰਣਾ ਜਾਇ ॥੨॥
naanak poorab likhiaa kamaavanaa avar na karanaa jaae |2|ઓ નાનક, તે તેના પૂર્વનિર્ધારિત ભાગ્ય પ્રમાણે કાર્ય કરે છે. તે બીજું કશું કરી શકતો નથી. ||2||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |ત્રીજી મહેલ:
ਸਤਿਗੁਰਿ ਮਿਲਿਐ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਜਿਸ ਨੋ ਆਪੇ ਮੇਲੇ ਸੋਇ ॥
satigur miliaai sadaa sukh jis no aape mele soe |સાચા ગુરુને મળવાથી શાશ્વત શાંતિ મળે છે. તે પોતે જ આપણને તેને મળવા દોરી જાય છે.
ਸੁਖੈ ਏਹੁ ਬਿਬੇਕੁ ਹੈ ਅੰਤਰੁ ਨਿਰਮਲੁ ਹੋਇ ॥
sukhai ehu bibek hai antar niramal hoe |આ જ શાંતિનો સાચો અર્થ છે, કે વ્યક્તિ પોતાની અંદર નિષ્કલંક બને.
ਅਗਿਆਨ ਕਾ ਭ੍ਰਮੁ ਕਟੀਐ ਗਿਆਨੁ ਪਰਾਪਤਿ ਹੋਇ ॥
agiaan kaa bhram katteeai giaan paraapat hoe |અજ્ઞાનનો સંશય મટી જાય છે, અને આધ્યાત્મિક જ્ઞાન પ્રાપ્ત થાય છે.
ਨਾਨਕ ਏਕੋ ਨਦਰੀ ਆਇਆ ਜਹ ਦੇਖਾ ਤਹ ਸੋਇ ॥੩॥
naanak eko nadaree aaeaa jah dekhaa tah soe |3|નાનક એકલા ભગવાનને જોવા આવે છે; જ્યાં તે જુએ છે, ત્યાં તે છે. ||3||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |પૌરી:
ਸਚੈ ਤਖਤੁ ਰਚਾਇਆ ਬੈਸਣ ਕਉ ਜਾਂਈ ॥
sachai takhat rachaaeaa baisan kau jaanee |સાચા ભગવાને તેમનું સિંહાસન બનાવ્યું, જેના પર તે બેસે છે.
ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਆਪੇ ਆਪਿ ਹੈ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਸੁਣਾਈ ॥
sabh kichh aape aap hai gur sabad sunaaee |તે પોતે જ સર્વસ્વ છે; આ ગુરુના શબ્દ શબ્દ કહે છે.
ਆਪੇ ਕੁਦਰਤਿ ਸਾਜੀਅਨੁ ਕਰਿ ਮਹਲ ਸਰਾਈ ॥
aape kudarat saajeean kar mahal saraaee |તેમની સર્વશક્તિમાન સર્જનાત્મક શક્તિ દ્વારા, તેમણે હવેલીઓ અને હોટલોની રચના અને રચના કરી.
ਚੰਦੁ ਸੂਰਜੁ ਦੁਇ ਚਾਨਣੇ ਪੂਰੀ ਬਣਤ ਬਣਾਈ ॥
chand sooraj due chaanane pooree banat banaaee |તેણે બે દીવા, સૂર્ય અને ચંદ્ર બનાવ્યા; તેણે સંપૂર્ણ સ્વરૂપની રચના કરી.
ਆਪੇ ਵੇਖੈ ਸੁਣੇ ਆਪਿ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਧਿਆਈ ॥੧॥
aape vekhai sune aap gur sabad dhiaaee |1|તે પોતે જુએ છે, અને તે પોતે સાંભળે છે; ગુરુના શબ્દનું મનન કરો. ||1||
ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਸਚੇ ਪਾਤਿਸਾਹ ਤੂ ਸਚੀ ਨਾਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
vaahu vaahu sache paatisaah too sachee naaee |1| rahaau |વાહ! વાહ! હે સાચા રાજા! તમારું નામ સાચું છે. ||1||થોભો ||
ਸਲੋਕੁ ॥
salok |સાલોક:
ਕਬੀਰ ਮਹਿਦੀ ਕਰਿ ਕੈ ਘਾਲਿਆ ਆਪੁ ਪੀਸਾਇ ਪੀਸਾਇ ॥
kabeer mahidee kar kai ghaaliaa aap peesaae peesaae |કબીર, મેં મારી જાતને મેંદીની પેસ્ટમાં ભેળવી દીધી છે.
ਤੈ ਸਹ ਬਾਤ ਨ ਪੁਛੀਆ ਕਬਹੂ ਨ ਲਾਈ ਪਾਇ ॥੧॥
tai sah baat na puchheea kabahoo na laaee paae |1|હે મારા પતિ ભગવાન, તમે મારી નોંધ લીધી નથી; તમે મને ક્યારેય તમારા ચરણોમાં લગાવ્યો નથી. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |ત્રીજી મહેલ:
ਨਾਨਕ ਮਹਿਦੀ ਕਰਿ ਕੈ ਰਖਿਆ ਸੋ ਸਹੁ ਨਦਰਿ ਕਰੇਇ ॥
naanak mahidee kar kai rakhiaa so sahu nadar karee |હે નાનક, મારા પતિ ભગવાન મને મેંદીની પેસ્ટની જેમ રાખે છે; તે મને તેની કૃપાની નજરથી આશીર્વાદ આપે છે.
ਆਪੇ ਪੀਸੈ ਆਪੇ ਘਸੈ ਆਪੇ ਹੀ ਲਾਇ ਲਏਇ ॥
aape peesai aape ghasai aape hee laae lee |તે પોતે મને પીસે છે, અને તે પોતે જ મને ઘસે છે; તે પોતે મને તેના ચરણોમાં લગાવે છે.
ਇਹੁ ਪਿਰਮ ਪਿਆਲਾ ਖਸਮ ਕਾ ਜੈ ਭਾਵੈ ਤੈ ਦੇਇ ॥੨॥
eihu piram piaalaa khasam kaa jai bhaavai tai dee |2|આ મારા ભગવાન અને માસ્ટરના પ્રેમનો પ્યાલો છે; તે પસંદ કરે છે તેમ તે આપે છે. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |પૌરી:
ਵੇਕੀ ਸ੍ਰਿਸਟਿ ਉਪਾਈਅਨੁ ਸਭ ਹੁਕਮਿ ਆਵੈ ਜਾਇ ਸਮਾਹੀ ॥
vekee srisatt upaaeean sabh hukam aavai jaae samaahee |તમે વિશ્વને તેની વિવિધતા સાથે બનાવ્યું છે; તમારી આજ્ઞાથી, તે આવે છે, જાય છે અને ફરી તમારામાં ભળી જાય છે.
ਆਪੇ ਵੇਖਿ ਵਿਗਸਦਾ ਦੂਜਾ ਕੋ ਨਾਹੀ ॥
aape vekh vigasadaa doojaa ko naahee |તમે પોતે જ જુઓ છો, અને ખીલે છે; ત્યાં બીજું કોઈ નથી.
ਜਿਉ ਭਾਵੈ ਤਿਉ ਰਖੁ ਤੂ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਬੁਝਾਹੀ ॥
jiau bhaavai tiau rakh too gur sabad bujhaahee |જેમ તે તમને ખુશ કરે છે, તમે મને રાખો. ગુરુના શબ્દ દ્વારા, હું તમને સમજું છું.
ਸਭਨਾ ਤੇਰਾ ਜੋਰੁ ਹੈ ਜਿਉ ਭਾਵੈ ਤਿਵੈ ਚਲਾਹੀ ॥
sabhanaa teraa jor hai jiau bhaavai tivai chalaahee |તમે બધાની તાકાત છો. જેમ તે તમને ખુશ કરે છે, તમે અમને આગળ લઈ જાઓ છો.
ਤੁਧੁ ਜੇਵਡ ਮੈ ਨਾਹਿ ਕੋ ਕਿਸੁ ਆਖਿ ਸੁਣਾਈ ॥੨॥
tudh jevadd mai naeh ko kis aakh sunaaee |2|તમારા જેવો મહાન બીજો કોઈ નથી; મારે કોની સાથે વાત કરવી અને વાત કરવી? ||2||
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |સાલોક, ત્રીજી મહેલ:
ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਈ ਸਭੁ ਜਗੁ ਫਿਰੀ ਫਾਵੀ ਹੋਈ ਭਾਲਿ ॥
bharam bhulaaee sabh jag firee faavee hoee bhaal |શંકાથી ભ્રમિત થઈને હું આખા જગતમાં ભટક્યો. શોધતા હું હતાશ થઈ ગયો.