ते एकटेच त्याला भेटतात, ज्याला परमेश्वर भेटायला लावतो.
सद्गुरु आत्मा वधू सतत त्याच्या सद्गुणांचे चिंतन करते.
हे नानक, गुरूंच्या उपदेशाचे पालन केल्याने मनुष्याला परमेश्वर, खरा मित्र भेटतो. ||17||
अतृप्त लैंगिक इच्छा आणि न सुटलेला क्रोध शरीराचा नाश करतो,
जसे सोने बोरॅक्सने विरघळले जाते.
सोन्याला टचस्टोनला स्पर्श केला जातो आणि अग्नीने त्याची चाचणी केली जाते;
जेव्हा त्याचा शुद्ध रंग दिसून येतो तेव्हा तो परखणाऱ्याच्या डोळ्याला आनंद देतो.
जग एक पशू आहे, आणि अहंकारी मृत्यू कसाई आहे.
सृष्टीकर्त्याने निर्माण केलेल्या जीवांना त्यांच्या कर्माचे फळ मिळते.
ज्याने जग निर्माण केले त्याला त्याची किंमत माहीत आहे.
आणखी काय म्हणता येईल? सांगण्यासारखं काही नाही. ||18||
शोधता शोधता मी अमृत पितो.
मी सहिष्णुतेचा मार्ग स्वीकारला आहे, आणि माझे मन सत्य गुरुंना दिले आहे.
प्रत्येकजण स्वतःला खरा आणि खरा म्हणवतो.
तोच खरा आहे, जो चार युगात रत्न मिळवतो.
खाऊन पिऊन माणूस मरतो, पण कळत नाही.
तो क्षणार्धात मरतो, जेव्हा त्याला शब्दाची जाणीव होते.
त्याची चेतना कायमची स्थिर होते आणि त्याचे मन मृत्यूला स्वीकारते.
गुरूंच्या कृपेने त्याला नामाचा साक्षात्कार होतो. ||19||
प्रगल्भ परमेश्वर मनाच्या आकाशात, दहाव्या द्वारी वास करतो;
त्याच्या गौरवाचे गुणगान गाताना, माणूस अंतर्ज्ञानी शांती आणि शांततेत राहतो.
तो यायला जात नाही, किंवा जायला येत नाही.
गुरूंच्या कृपेने तो प्रेमाने परमेश्वरावर केंद्रित राहतो.
मन-आकाशाचा परमेश्वर दुर्गम, स्वतंत्र आणि जन्माच्या पलीकडे आहे.
सर्वात योग्य समाधी म्हणजे चेतना स्थिर ठेवणे, त्याच्यावर लक्ष केंद्रित करणे.
परमेश्वराच्या नामाचे स्मरण केल्यास पुनर्जन्म होत नाही.
गुरूंची शिकवण सर्वात उत्कृष्ट आहे; इतर सर्व मार्गांमध्ये नाम, परमेश्वराच्या नावाचा अभाव आहे. ||20||
अगणित दारात आणि घरांमध्ये भटकत मी थकलो आहे.
माझे अवतार अगणित, मर्यादा नसलेले आहेत.
मला अनेक आई आणि वडील, मुलगे आणि मुली आहेत.
माझे अनेक गुरू आणि शिष्य झाले आहेत.
खोट्या गुरूने मुक्ती मिळत नाही.
एका पती परमेश्वराच्या अनेक वधू आहेत - याचा विचार करा.
गुरुमुख मरतो, आणि देवासोबत जगतो.
दहा दिशांना शोधताना मला तो माझ्याच घरात सापडला.
मी त्याला भेटलो आहे; खऱ्या गुरूंनी मला त्यांच्या भेटीसाठी नेले आहे. ||२१||
गुरुमुख गातो आणि गुरुमुख बोलतो.
गुरुमुख परमेश्वराच्या मूल्याचे मूल्यमापन करतो आणि इतरांनाही त्याचे मूल्यमापन करण्यास प्रेरित करतो.
गुरुमुख न घाबरता येतो आणि जातो.
त्याची घाण काढून टाकली जाते आणि त्याचे डाग जळून जातात.
गुरुमुख त्याच्या वेदांसाठी नादच्या ध्वनी प्रवाहाचा विचार करतो.
गुरुमुखाचे शुद्ध स्नान म्हणजे सत्कर्मांचे प्रदर्शन.
गुरुमुखासाठी, शब्द हे सर्वात उत्कृष्ट अमृत आहे.
नानक, गुरुमुख ओलांडतो. ||२२||
चंचल चैतन्य स्थिर राहत नाही.
हरीण गुपचूप हिरव्या कोंबांना कुरतडते.
जो भगवंताचे कमळ चरण आपल्या अंतःकरणात आणि चेतनेमध्ये धारण करतो
दीर्घायुष्य, नेहमी परमेश्वराचे स्मरण.
प्रत्येकाला काळजी आणि काळजी असते.
जो एका परमेश्वराचा विचार करतो त्यालाच शांती मिळते.
जेव्हा परमेश्वर चैतन्यात वास करतो, आणि माणूस परमेश्वराच्या नामात लीन होतो,
एक मुक्त होतो, आणि सन्मानाने घरी परततो. ||२३||
एक गाठ सुटली की शरीर वेगळे होते.
पाहा, जग अधोगतीकडे आहे; तो पूर्णपणे नष्ट होईल.
फक्त एकच जो सूर्यप्रकाश आणि सावलीत एकसारखा दिसतो
त्याचे बंधन तुटले आहे; तो मुक्त होतो आणि घरी परततो.
माया रिक्त आणि क्षुद्र आहे; तिने जगाची फसवणूक केली आहे.
असे प्रारब्ध भूतकाळातील कृतींनी पूर्वनियोजित असते.
तारुण्य वाया जात आहे; म्हातारपण आणि मृत्यू डोक्यावर फिरत आहे.