श्री गुरु ग्रंथ साहिब

पान - 932


ਤਾ ਮਿਲੀਐ ਜਾ ਲਏ ਮਿਲਾਇ ॥
ता मिलीऐ जा लए मिलाइ ॥

ते एकटेच त्याला भेटतात, ज्याला परमेश्वर भेटायला लावतो.

ਗੁਣਵੰਤੀ ਗੁਣ ਸਾਰੇ ਨੀਤ ॥
गुणवंती गुण सारे नीत ॥

सद्गुरु आत्मा वधू सतत त्याच्या सद्गुणांचे चिंतन करते.

ਨਾਨਕ ਗੁਰਮਤਿ ਮਿਲੀਐ ਮੀਤ ॥੧੭॥
नानक गुरमति मिलीऐ मीत ॥१७॥

हे नानक, गुरूंच्या उपदेशाचे पालन केल्याने मनुष्याला परमेश्वर, खरा मित्र भेटतो. ||17||

ਕਾਮੁ ਕ੍ਰੋਧੁ ਕਾਇਆ ਕਉ ਗਾਲੈ ॥
कामु क्रोधु काइआ कउ गालै ॥

अतृप्त लैंगिक इच्छा आणि न सुटलेला क्रोध शरीराचा नाश करतो,

ਜਿਉ ਕੰਚਨ ਸੋਹਾਗਾ ਢਾਲੈ ॥
जिउ कंचन सोहागा ढालै ॥

जसे सोने बोरॅक्सने विरघळले जाते.

ਕਸਿ ਕਸਵਟੀ ਸਹੈ ਸੁ ਤਾਉ ॥
कसि कसवटी सहै सु ताउ ॥

सोन्याला टचस्टोनला स्पर्श केला जातो आणि अग्नीने त्याची चाचणी केली जाते;

ਨਦਰਿ ਸਰਾਫ ਵੰਨੀ ਸਚੜਾਉ ॥
नदरि सराफ वंनी सचड़ाउ ॥

जेव्हा त्याचा शुद्ध रंग दिसून येतो तेव्हा तो परखणाऱ्याच्या डोळ्याला आनंद देतो.

ਜਗਤੁ ਪਸੂ ਅਹੰ ਕਾਲੁ ਕਸਾਈ ॥
जगतु पसू अहं कालु कसाई ॥

जग एक पशू आहे, आणि अहंकारी मृत्यू कसाई आहे.

ਕਰਿ ਕਰਤੈ ਕਰਣੀ ਕਰਿ ਪਾਈ ॥
करि करतै करणी करि पाई ॥

सृष्टीकर्त्याने निर्माण केलेल्या जीवांना त्यांच्या कर्माचे फळ मिळते.

ਜਿਨਿ ਕੀਤੀ ਤਿਨਿ ਕੀਮਤਿ ਪਾਈ ॥
जिनि कीती तिनि कीमति पाई ॥

ज्याने जग निर्माण केले त्याला त्याची किंमत माहीत आहे.

ਹੋਰ ਕਿਆ ਕਹੀਐ ਕਿਛੁ ਕਹਣੁ ਨ ਜਾਈ ॥੧੮॥
होर किआ कहीऐ किछु कहणु न जाई ॥१८॥

आणखी काय म्हणता येईल? सांगण्यासारखं काही नाही. ||18||

ਖੋਜਤ ਖੋਜਤ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀਆ ॥
खोजत खोजत अंम्रितु पीआ ॥

शोधता शोधता मी अमृत पितो.

ਖਿਮਾ ਗਹੀ ਮਨੁ ਸਤਗੁਰਿ ਦੀਆ ॥
खिमा गही मनु सतगुरि दीआ ॥

मी सहिष्णुतेचा मार्ग स्वीकारला आहे, आणि माझे मन सत्य गुरुंना दिले आहे.

ਖਰਾ ਖਰਾ ਆਖੈ ਸਭੁ ਕੋਇ ॥
खरा खरा आखै सभु कोइ ॥

प्रत्येकजण स्वतःला खरा आणि खरा म्हणवतो.

ਖਰਾ ਰਤਨੁ ਜੁਗ ਚਾਰੇ ਹੋਇ ॥
खरा रतनु जुग चारे होइ ॥

तोच खरा आहे, जो चार युगात रत्न मिळवतो.

ਖਾਤ ਪੀਅੰਤ ਮੂਏ ਨਹੀ ਜਾਨਿਆ ॥
खात पीअंत मूए नही जानिआ ॥

खाऊन पिऊन माणूस मरतो, पण कळत नाही.

ਖਿਨ ਮਹਿ ਮੂਏ ਜਾ ਸਬਦੁ ਪਛਾਨਿਆ ॥
खिन महि मूए जा सबदु पछानिआ ॥

तो क्षणार्धात मरतो, जेव्हा त्याला शब्दाची जाणीव होते.

ਅਸਥਿਰੁ ਚੀਤੁ ਮਰਨਿ ਮਨੁ ਮਾਨਿਆ ॥
असथिरु चीतु मरनि मनु मानिआ ॥

त्याची चेतना कायमची स्थिर होते आणि त्याचे मन मृत्यूला स्वीकारते.

ਗੁਰ ਕਿਰਪਾ ਤੇ ਨਾਮੁ ਪਛਾਨਿਆ ॥੧੯॥
गुर किरपा ते नामु पछानिआ ॥१९॥

गुरूंच्या कृपेने त्याला नामाचा साक्षात्कार होतो. ||19||

ਗਗਨ ਗੰਭੀਰੁ ਗਗਨੰਤਰਿ ਵਾਸੁ ॥
गगन गंभीरु गगनंतरि वासु ॥

प्रगल्भ परमेश्वर मनाच्या आकाशात, दहाव्या द्वारी वास करतो;

ਗੁਣ ਗਾਵੈ ਸੁਖ ਸਹਜਿ ਨਿਵਾਸੁ ॥
गुण गावै सुख सहजि निवासु ॥

त्याच्या गौरवाचे गुणगान गाताना, माणूस अंतर्ज्ञानी शांती आणि शांततेत राहतो.

ਗਇਆ ਨ ਆਵੈ ਆਇ ਨ ਜਾਇ ॥
गइआ न आवै आइ न जाइ ॥

तो यायला जात नाही, किंवा जायला येत नाही.

ਗੁਰਪਰਸਾਦਿ ਰਹੈ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥
गुरपरसादि रहै लिव लाइ ॥

गुरूंच्या कृपेने तो प्रेमाने परमेश्वरावर केंद्रित राहतो.

ਗਗਨੁ ਅਗੰਮੁ ਅਨਾਥੁ ਅਜੋਨੀ ॥
गगनु अगंमु अनाथु अजोनी ॥

मन-आकाशाचा परमेश्वर दुर्गम, स्वतंत्र आणि जन्माच्या पलीकडे आहे.

ਅਸਥਿਰੁ ਚੀਤੁ ਸਮਾਧਿ ਸਗੋਨੀ ॥
असथिरु चीतु समाधि सगोनी ॥

सर्वात योग्य समाधी म्हणजे चेतना स्थिर ठेवणे, त्याच्यावर लक्ष केंद्रित करणे.

ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਚੇਤਿ ਫਿਰਿ ਪਵਹਿ ਨ ਜੂਨੀ ॥
हरि नामु चेति फिरि पवहि न जूनी ॥

परमेश्वराच्या नामाचे स्मरण केल्यास पुनर्जन्म होत नाही.

ਗੁਰਮਤਿ ਸਾਰੁ ਹੋਰ ਨਾਮ ਬਿਹੂਨੀ ॥੨੦॥
गुरमति सारु होर नाम बिहूनी ॥२०॥

गुरूंची शिकवण सर्वात उत्कृष्ट आहे; इतर सर्व मार्गांमध्ये नाम, परमेश्वराच्या नावाचा अभाव आहे. ||20||

ਘਰ ਦਰ ਫਿਰਿ ਥਾਕੀ ਬਹੁਤੇਰੇ ॥
घर दर फिरि थाकी बहुतेरे ॥

अगणित दारात आणि घरांमध्ये भटकत मी थकलो आहे.

ਜਾਤਿ ਅਸੰਖ ਅੰਤ ਨਹੀ ਮੇਰੇ ॥
जाति असंख अंत नही मेरे ॥

माझे अवतार अगणित, मर्यादा नसलेले आहेत.

ਕੇਤੇ ਮਾਤ ਪਿਤਾ ਸੁਤ ਧੀਆ ॥
केते मात पिता सुत धीआ ॥

मला अनेक आई आणि वडील, मुलगे आणि मुली आहेत.

ਕੇਤੇ ਗੁਰ ਚੇਲੇ ਫੁਨਿ ਹੂਆ ॥
केते गुर चेले फुनि हूआ ॥

माझे अनेक गुरू आणि शिष्य झाले आहेत.

ਕਾਚੇ ਗੁਰ ਤੇ ਮੁਕਤਿ ਨ ਹੂਆ ॥
काचे गुर ते मुकति न हूआ ॥

खोट्या गुरूने मुक्ती मिळत नाही.

ਕੇਤੀ ਨਾਰਿ ਵਰੁ ਏਕੁ ਸਮਾਲਿ ॥
केती नारि वरु एकु समालि ॥

एका पती परमेश्वराच्या अनेक वधू आहेत - याचा विचार करा.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਮਰਣੁ ਜੀਵਣੁ ਪ੍ਰਭ ਨਾਲਿ ॥
गुरमुखि मरणु जीवणु प्रभ नालि ॥

गुरुमुख मरतो, आणि देवासोबत जगतो.

ਦਹ ਦਿਸ ਢੂਢਿ ਘਰੈ ਮਹਿ ਪਾਇਆ ॥
दह दिस ढूढि घरै महि पाइआ ॥

दहा दिशांना शोधताना मला तो माझ्याच घरात सापडला.

ਮੇਲੁ ਭਇਆ ਸਤਿਗੁਰੂ ਮਿਲਾਇਆ ॥੨੧॥
मेलु भइआ सतिगुरू मिलाइआ ॥२१॥

मी त्याला भेटलो आहे; खऱ्या गुरूंनी मला त्यांच्या भेटीसाठी नेले आहे. ||२१||

ਗੁਰਮੁਖਿ ਗਾਵੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਬੋਲੈ ॥
गुरमुखि गावै गुरमुखि बोलै ॥

गुरुमुख गातो आणि गुरुमुख बोलतो.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਤੋਲਿ ਤੁੋਲਾਵੈ ਤੋਲੈ ॥
गुरमुखि तोलि तुोलावै तोलै ॥

गुरुमुख परमेश्वराच्या मूल्याचे मूल्यमापन करतो आणि इतरांनाही त्याचे मूल्यमापन करण्यास प्रेरित करतो.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਆਵੈ ਜਾਇ ਨਿਸੰਗੁ ॥
गुरमुखि आवै जाइ निसंगु ॥

गुरुमुख न घाबरता येतो आणि जातो.

ਪਰਹਰਿ ਮੈਲੁ ਜਲਾਇ ਕਲੰਕੁ ॥
परहरि मैलु जलाइ कलंकु ॥

त्याची घाण काढून टाकली जाते आणि त्याचे डाग जळून जातात.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਦ ਬੇਦ ਬੀਚਾਰੁ ॥
गुरमुखि नाद बेद बीचारु ॥

गुरुमुख त्याच्या वेदांसाठी नादच्या ध्वनी प्रवाहाचा विचार करतो.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਮਜਨੁ ਚਜੁ ਅਚਾਰੁ ॥
गुरमुखि मजनु चजु अचारु ॥

गुरुमुखाचे शुद्ध स्नान म्हणजे सत्कर्मांचे प्रदर्शन.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਬਦੁ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਹੈ ਸਾਰੁ ॥
गुरमुखि सबदु अंम्रितु है सारु ॥

गुरुमुखासाठी, शब्द हे सर्वात उत्कृष्ट अमृत आहे.

ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਾਵੈ ਪਾਰੁ ॥੨੨॥
नानक गुरमुखि पावै पारु ॥२२॥

नानक, गुरुमुख ओलांडतो. ||२२||

ਚੰਚਲੁ ਚੀਤੁ ਨ ਰਹਈ ਠਾਇ ॥
चंचलु चीतु न रहई ठाइ ॥

चंचल चैतन्य स्थिर राहत नाही.

ਚੋਰੀ ਮਿਰਗੁ ਅੰਗੂਰੀ ਖਾਇ ॥
चोरी मिरगु अंगूरी खाइ ॥

हरीण गुपचूप हिरव्या कोंबांना कुरतडते.

ਚਰਨ ਕਮਲ ਉਰ ਧਾਰੇ ਚੀਤ ॥
चरन कमल उर धारे चीत ॥

जो भगवंताचे कमळ चरण आपल्या अंतःकरणात आणि चेतनेमध्ये धारण करतो

ਚਿਰੁ ਜੀਵਨੁ ਚੇਤਨੁ ਨਿਤ ਨੀਤ ॥
चिरु जीवनु चेतनु नित नीत ॥

दीर्घायुष्य, नेहमी परमेश्वराचे स्मरण.

ਚਿੰਤਤ ਹੀ ਦੀਸੈ ਸਭੁ ਕੋਇ ॥
चिंतत ही दीसै सभु कोइ ॥

प्रत्येकाला काळजी आणि काळजी असते.

ਚੇਤਹਿ ਏਕੁ ਤਹੀ ਸੁਖੁ ਹੋਇ ॥
चेतहि एकु तही सुखु होइ ॥

जो एका परमेश्वराचा विचार करतो त्यालाच शांती मिळते.

ਚਿਤਿ ਵਸੈ ਰਾਚੈ ਹਰਿ ਨਾਇ ॥
चिति वसै राचै हरि नाइ ॥

जेव्हा परमेश्वर चैतन्यात वास करतो, आणि माणूस परमेश्वराच्या नामात लीन होतो,

ਮੁਕਤਿ ਭਇਆ ਪਤਿ ਸਿਉ ਘਰਿ ਜਾਇ ॥੨੩॥
मुकति भइआ पति सिउ घरि जाइ ॥२३॥

एक मुक्त होतो, आणि सन्मानाने घरी परततो. ||२३||

ਛੀਜੈ ਦੇਹ ਖੁਲੈ ਇਕ ਗੰਢਿ ॥
छीजै देह खुलै इक गंढि ॥

एक गाठ सुटली की शरीर वेगळे होते.

ਛੇਆ ਨਿਤ ਦੇਖਹੁ ਜਗਿ ਹੰਢਿ ॥
छेआ नित देखहु जगि हंढि ॥

पाहा, जग अधोगतीकडे आहे; तो पूर्णपणे नष्ट होईल.

ਧੂਪ ਛਾਵ ਜੇ ਸਮ ਕਰਿ ਜਾਣੈ ॥
धूप छाव जे सम करि जाणै ॥

फक्त एकच जो सूर्यप्रकाश आणि सावलीत एकसारखा दिसतो

ਬੰਧਨ ਕਾਟਿ ਮੁਕਤਿ ਘਰਿ ਆਣੈ ॥
बंधन काटि मुकति घरि आणै ॥

त्याचे बंधन तुटले आहे; तो मुक्त होतो आणि घरी परततो.

ਛਾਇਆ ਛੂਛੀ ਜਗਤੁ ਭੁਲਾਨਾ ॥
छाइआ छूछी जगतु भुलाना ॥

माया रिक्त आणि क्षुद्र आहे; तिने जगाची फसवणूक केली आहे.

ਲਿਖਿਆ ਕਿਰਤੁ ਧੁਰੇ ਪਰਵਾਨਾ ॥
लिखिआ किरतु धुरे परवाना ॥

असे प्रारब्ध भूतकाळातील कृतींनी पूर्वनियोजित असते.

ਛੀਜੈ ਜੋਬਨੁ ਜਰੂਆ ਸਿਰਿ ਕਾਲੁ ॥
छीजै जोबनु जरूआ सिरि कालु ॥

तारुण्य वाया जात आहे; म्हातारपण आणि मृत्यू डोक्यावर फिरत आहे.


सूची (1 - 1430)
जप पान: 1 - 8
सो दर पान: 8 - 10
सो पुरख पान: 10 - 12
सोहला पान: 12 - 13
सिरी राग पान: 14 - 93
राग माझ पान: 94 - 150
राग गउड़ी पान: 151 - 346
राग आसा पान: 347 - 488
राग गूजरी पान: 489 - 526
राग देवगणधारी पान: 527 - 536
राग बिहागड़ा पान: 537 - 556
राग वढ़हंस पान: 557 - 594
राग सोरठ पान: 595 - 659
राग धनसारी पान: 660 - 695
राग जैतसरी पान: 696 - 710
राग तोडी पान: 711 - 718
राग बैराडी पान: 719 - 720
राग तिलंग पान: 721 - 727
राग सूही पान: 728 - 794
राग बिलावल पान: 795 - 858
राग गोंड पान: 859 - 875
राग रामकली पान: 876 - 974
राग नट नारायण पान: 975 - 983
राग माली पान: 984 - 988
राग मारू पान: 989 - 1106
राग तुखारी पान: 1107 - 1117
राग केदारा पान: 1118 - 1124
राग भैरौ पान: 1125 - 1167
राग वसंत पान: 1168 - 1196
राग सारंगस पान: 1197 - 1253
राग मलार पान: 1254 - 1293
राग कानडा पान: 1294 - 1318
राग कल्याण पान: 1319 - 1326
राग प्रभाती पान: 1327 - 1351
राग जयवंती पान: 1352 - 1359
सलोक सहस्रकृति पान: 1353 - 1360
गाथा महला 5 पान: 1360 - 1361
फुनहे महला 5 पान: 1361 - 1363
चौबोले महला 5 पान: 1363 - 1364
सलोक भगत कबीर जिओ के पान: 1364 - 1377
सलोक सेख फरीद के पान: 1377 - 1385
सवईए स्री मुखबाक महला 5 पान: 1385 - 1389
सवईए महले पहिले के पान: 1389 - 1390
सवईए महले दूजे के पान: 1391 - 1392
सवईए महले तीजे के पान: 1392 - 1396
सवईए महले चौथे के पान: 1396 - 1406
सवईए महले पंजवे के पान: 1406 - 1409
सलोक वारा ते वधीक पान: 1410 - 1426
सलोक महला 9 पान: 1426 - 1429
मुंदावणी महला 5 पान: 1429 - 1429
रागमाला पान: 1430 - 1430