ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 श्री गुरु ग्रंथ साहिब
पान - 514
ਨਾਨਕ ਮਨ ਹੀ ਤੇ ਮਨੁ ਮਾਨਿਆ ਨਾ ਕਿਛੁ ਮਰੈ ਨ ਜਾਇ ॥੨॥
नानक मन ही ते मनु मानिआ ना किछु मरै न जाइ ॥२॥हे नानक, मनाने, मन तृप्त होते, आणि मग, काहीही येत नाही आणि जात नाही. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
पउड़ी ॥पौरी:
ਕਾਇਆ ਕੋਟੁ ਅਪਾਰੁ ਹੈ ਮਿਲਣਾ ਸੰਜੋਗੀ ॥
काइआ कोटु अपारु है मिलणा संजोगी ॥शरीर हा अनंत परमेश्वराचा किल्ला आहे; ते केवळ नियतीनेच मिळते.
ਕਾਇਆ ਅੰਦਰਿ ਆਪਿ ਵਸਿ ਰਹਿਆ ਆਪੇ ਰਸ ਭੋਗੀ ॥
काइआ अंदरि आपि वसि रहिआ आपे रस भोगी ॥परमेश्वर स्वतः शरीरात वास करतो; तो स्वतःच सुखांचा उपभोग घेणारा आहे.
ਆਪਿ ਅਤੀਤੁ ਅਲਿਪਤੁ ਹੈ ਨਿਰਜੋਗੁ ਹਰਿ ਜੋਗੀ ॥
आपि अतीतु अलिपतु है निरजोगु हरि जोगी ॥तो स्वतः अलिप्त आणि अप्रभावित राहतो; अनलग्न असताना, तो अजूनही संलग्न आहे.
ਜੋ ਤਿਸੁ ਭਾਵੈ ਸੋ ਕਰੇ ਹਰਿ ਕਰੇ ਸੁ ਹੋਗੀ ॥
जो तिसु भावै सो करे हरि करे सु होगी ॥तो त्याच्या इच्छेनुसार करतो आणि जे काही करतो ते घडते.
ਹਰਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਈਐ ਲਹਿ ਜਾਹਿ ਵਿਜੋਗੀ ॥੧੩॥
हरि गुरमुखि नामु धिआईऐ लहि जाहि विजोगी ॥१३॥गुरुमुखाने भगवंताच्या नामाचे चिंतन केल्याने परमेश्वरापासून वियोग संपतो. ||१३||
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
सलोकु मः ३ ॥सालोक, तिसरी मेहल:
ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਆਪਿ ਅਖਾਇਦਾ ਗੁਰਸਬਦੀ ਸਚੁ ਸੋਇ ॥
वाहु वाहु आपि अखाइदा गुरसबदी सचु सोइ ॥वाहो! वाहो! गुरूच्या शब्दाच्या खऱ्या शब्दाद्वारे प्रभु स्वतःच आपल्याला त्याची स्तुती करण्यास प्रवृत्त करतो.
ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਸਿਫਤਿ ਸਲਾਹ ਹੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਬੂਝੈ ਕੋਇ ॥
वाहु वाहु सिफति सलाह है गुरमुखि बूझै कोइ ॥वाहो! वाहो! त्याची स्तुती आणि स्तुती आहे; हे समजणारे गुरुमुख किती दुर्मिळ आहेत.
ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਬਾਣੀ ਸਚੁ ਹੈ ਸਚਿ ਮਿਲਾਵਾ ਹੋਇ ॥
वाहु वाहु बाणी सचु है सचि मिलावा होइ ॥वाहो! वाहो! त्याच्या बाणीचे खरे वचन आहे, ज्याद्वारे आपण आपल्या खऱ्या प्रभूला भेटतो.
ਨਾਨਕ ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਕਰਤਿਆ ਪ੍ਰਭੁ ਪਾਇਆ ਕਰਮਿ ਪਰਾਪਤਿ ਹੋਇ ॥੧॥
नानक वाहु वाहु करतिआ प्रभु पाइआ करमि परापति होइ ॥१॥हे नानक, वाहो जप! वाहो! भगवंताची प्राप्ती होते; त्याच्या कृपेने तो प्राप्त होतो. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
मः ३ ॥तिसरी मेहल:
ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਕਰਤੀ ਰਸਨਾ ਸਬਦਿ ਸੁਹਾਈ ॥
वाहु वाहु करती रसना सबदि सुहाई ॥वाहोचा जप! वाहो! जीभ शब्दाच्या शब्दाने सुशोभित आहे.
ਪੂਰੈ ਸਬਦਿ ਪ੍ਰਭੁ ਮਿਲਿਆ ਆਈ ॥
पूरै सबदि प्रभु मिलिआ आई ॥परिपूर्ण शब्दाद्वारे, माणूस भगवंताला भेटतो.
ਵਡਭਾਗੀਆ ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਮੁਹਹੁ ਕਢਾਈ ॥
वडभागीआ वाहु वाहु मुहहु कढाई ॥किती भाग्यवान आहेत ते, जे तोंडाने वाहो म्हणतात! वाहो!
ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਕਰਹਿ ਸੇਈ ਜਨ ਸੋਹਣੇ ਤਿਨੑ ਕਉ ਪਰਜਾ ਪੂਜਣ ਆਈ ॥
वाहु वाहु करहि सेई जन सोहणे तिन कउ परजा पूजण आई ॥वाहो म्हणणाऱ्या व्यक्ती किती सुंदर आहेत! वाहो! ; लोक त्यांची पूजा करण्यासाठी येतात.
ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਕਰਮਿ ਪਰਾਪਤਿ ਹੋਵੈ ਨਾਨਕ ਦਰਿ ਸਚੈ ਸੋਭਾ ਪਾਈ ॥੨॥
वाहु वाहु करमि परापति होवै नानक दरि सचै सोभा पाई ॥२॥वाहो! वाहो! त्याच्या कृपेने प्राप्त होते; हे नानक, खऱ्या परमेश्वराच्या दारात सन्मान प्राप्त होतो. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
पउड़ी ॥पौरी:
ਬਜਰ ਕਪਾਟ ਕਾਇਆ ਗੜੑ ਭੀਤਰਿ ਕੂੜੁ ਕੁਸਤੁ ਅਭਿਮਾਨੀ ॥
बजर कपाट काइआ गड़ भीतरि कूड़ु कुसतु अभिमानी ॥शरीराच्या किल्ल्यात खोटेपणा, फसवणूक आणि गर्व यांचे कठोर आणि कठोर दरवाजे आहेत.
ਭਰਮਿ ਭੂਲੇ ਨਦਰਿ ਨ ਆਵਨੀ ਮਨਮੁਖ ਅੰਧ ਅਗਿਆਨੀ ॥
भरमि भूले नदरि न आवनी मनमुख अंध अगिआनी ॥संशयाने मोहित झालेले, आंधळे आणि अज्ञानी स्वैच्छिक मनमुख त्यांना पाहू शकत नाहीत.
ਉਪਾਇ ਕਿਤੈ ਨ ਲਭਨੀ ਕਰਿ ਭੇਖ ਥਕੇ ਭੇਖਵਾਨੀ ॥
उपाइ कितै न लभनी करि भेख थके भेखवानी ॥ते कोणत्याही प्रयत्नांनी सापडत नाहीत; त्यांचे धार्मिक वस्त्र परिधान करणारे, परिधान करणारे प्रयत्न करून थकले आहेत.
ਗੁਰਸਬਦੀ ਖੋਲਾਈਅਨਿੑ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਜਪਾਨੀ ॥
गुरसबदी खोलाईअनि हरि नामु जपानी ॥दार फक्त गुरूंच्या वचनानेच उघडले जाते आणि मगच परमेश्वराचे नामस्मरण केले जाते.
ਹਰਿ ਜੀਉ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਬਿਰਖੁ ਹੈ ਜਿਨ ਪੀਆ ਤੇ ਤ੍ਰਿਪਤਾਨੀ ॥੧੪॥
हरि जीउ अंम्रित बिरखु है जिन पीआ ते त्रिपतानी ॥१४॥प्रिय परमेश्वर हे अमृताचे झाड आहे; जे हे अमृत पितात ते तृप्त होतात. ||14||
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
सलोकु मः ३ ॥सालोक, तिसरी मेहल:
ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਕਰਤਿਆ ਰੈਣਿ ਸੁਖਿ ਵਿਹਾਇ ॥
वाहु वाहु करतिआ रैणि सुखि विहाइ ॥वाहोचा जप! वाहो! आयुष्याची रात्र शांततेत जाते.
ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਕਰਤਿਆ ਸਦਾ ਅਨੰਦੁ ਹੋਵੈ ਮੇਰੀ ਮਾਇ ॥
वाहु वाहु करतिआ सदा अनंदु होवै मेरी माइ ॥वाहोचा जप! वाहो! मी शाश्वत आनंदात आहे, हे माझ्या आई!
ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਕਰਤਿਆ ਹਰਿ ਸਿਉ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥
वाहु वाहु करतिआ हरि सिउ लिव लाइ ॥वाहोचा जप! वाहो!, मी परमेश्वराच्या प्रेमात पडलो आहे.
ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਕਰਮੀ ਬੋਲੈ ਬੋਲਾਇ ॥
वाहु वाहु करमी बोलै बोलाइ ॥वाहो! वाहो! सत्कर्माच्या कर्माद्वारे मी त्याचा नामजप करतो आणि इतरांनाही जप करण्यास प्रेरित करतो.
ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਕਰਤਿਆ ਸੋਭਾ ਪਾਇ ॥
वाहु वाहु करतिआ सोभा पाइ ॥वाहोचा जप! वाहो!, सन्मान मिळतो.
ਨਾਨਕ ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਸਤਿ ਰਜਾਇ ॥੧॥
नानक वाहु वाहु सति रजाइ ॥१॥हे नानक, वाहो! वाहो! खऱ्या परमेश्वराची इच्छा आहे. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
मः ३ ॥तिसरी मेहल:
ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਬਾਣੀ ਸਚੁ ਹੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਲਧੀ ਭਾਲਿ ॥
वाहु वाहु बाणी सचु है गुरमुखि लधी भालि ॥वाहो! वाहो! खऱ्या शब्दाची बानी आहे. शोधता शोधता गुरुमुखांना ते सापडले.
ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਸਬਦੇ ਉਚਰੈ ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਹਿਰਦੈ ਨਾਲਿ ॥
वाहु वाहु सबदे उचरै वाहु वाहु हिरदै नालि ॥वाहो! वाहो! ते शब्दाचा जप करतात. वाहो! वाहो! ते ते आपल्या हृदयात प्रतिष्ठित करतात.
ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਕਰਤਿਆ ਹਰਿ ਪਾਇਆ ਸਹਜੇ ਗੁਰਮੁਖਿ ਭਾਲਿ ॥
वाहु वाहु करतिआ हरि पाइआ सहजे गुरमुखि भालि ॥वाहोचा जप! वाहो! गुरुमुखांना शोध घेतल्यावर भगवंत सहज प्राप्त होतो.
ਸੇ ਵਡਭਾਗੀ ਨਾਨਕਾ ਹਰਿ ਹਰਿ ਰਿਦੈ ਸਮਾਲਿ ॥੨॥
से वडभागी नानका हरि हरि रिदै समालि ॥२॥हे नानक, ते खूप भाग्यवान आहेत जे आपल्या अंतःकरणात परमेश्वर, हर, हरचे चिंतन करतात. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
पउड़ी ॥पौरी:
ਏ ਮਨਾ ਅਤਿ ਲੋਭੀਆ ਨਿਤ ਲੋਭੇ ਰਾਤਾ ॥
ए मना अति लोभीआ नित लोभे राता ॥हे माझ्या अत्यंत लोभी मन, तू सतत लोभात मग्न आहेस.
ਮਾਇਆ ਮਨਸਾ ਮੋਹਣੀ ਦਹ ਦਿਸ ਫਿਰਾਤਾ ॥
माइआ मनसा मोहणी दह दिस फिराता ॥मोहक मायेच्या इच्छेमध्ये तू दहा दिशांना भटकतोस.
ਅਗੈ ਨਾਉ ਜਾਤਿ ਨ ਜਾਇਸੀ ਮਨਮੁਖਿ ਦੁਖੁ ਖਾਤਾ ॥
अगै नाउ जाति न जाइसी मनमुखि दुखु खाता ॥तुमचे नाव आणि सामाजिक दर्जा यापुढे तुमच्यासोबत जाणार नाही; स्वार्थी मनमुख दुःखाने भस्म होतो.
ਰਸਨਾ ਹਰਿ ਰਸੁ ਨ ਚਖਿਓ ਫੀਕਾ ਬੋਲਾਤਾ ॥
रसना हरि रसु न चखिओ फीका बोलाता ॥तुझ्या जिभेला परमेश्वराचे उदात्त तत्व चाखत नाही; ते फक्त फालतू शब्द उच्चारते.
ਜਿਨਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਚਾਖਿਆ ਸੇ ਜਨ ਤ੍ਰਿਪਤਾਤਾ ॥੧੫॥
जिना गुरमुखि अंम्रितु चाखिआ से जन त्रिपताता ॥१५॥जे गुरुमुख अमृत पितात ते तृप्त होतात. ||15||
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
सलोकु मः ३ ॥सालोक, तिसरी मेहल:
ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਤਿਸ ਨੋ ਆਖੀਐ ਜਿ ਸਚਾ ਗਹਿਰ ਗੰਭੀਰੁ ॥
वाहु वाहु तिस नो आखीऐ जि सचा गहिर गंभीरु ॥वाहो जप करा! वाहो! परमेश्वराला, जो सत्य, गहन आणि अथांग आहे.
ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਤਿਸ ਨੋ ਆਖੀਐ ਜਿ ਗੁਣਦਾਤਾ ਮਤਿ ਧੀਰੁ ॥
वाहु वाहु तिस नो आखीऐ जि गुणदाता मति धीरु ॥वाहो जप करा! वाहो! परमेश्वराला, जो सद्गुण, बुद्धिमत्ता आणि सहनशीलता देणारा आहे.