ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 Sri Guru Granth Sahib
Seite - 514
ਨਾਨਕ ਮਨ ਹੀ ਤੇ ਮਨੁ ਮਾਨਿਆ ਨਾ ਕਿਛੁ ਮਰੈ ਨ ਜਾਇ ॥੨॥
naanak man hee te man maaniaa naa kichh marai na jaae |2|O Nanak, durch den Geist wird der Geist befriedigt, und dann kommt und geht nichts. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |Pauree:
ਕਾਇਆ ਕੋਟੁ ਅਪਾਰੁ ਹੈ ਮਿਲਣਾ ਸੰਜੋਗੀ ॥
kaaeaa kott apaar hai milanaa sanjogee |Der Körper ist die Festung des Unendlichen Herrn; er wird nur durch das Schicksal erlangt.
ਕਾਇਆ ਅੰਦਰਿ ਆਪਿ ਵਸਿ ਰਹਿਆ ਆਪੇ ਰਸ ਭੋਗੀ ॥
kaaeaa andar aap vas rahiaa aape ras bhogee |Der Herr selbst wohnt im Körper. Er selbst genießt die Freuden.
ਆਪਿ ਅਤੀਤੁ ਅਲਿਪਤੁ ਹੈ ਨਿਰਜੋਗੁ ਹਰਿ ਜੋਗੀ ॥
aap ateet alipat hai nirajog har jogee |Er selbst bleibt losgelöst und unberührt; auch wenn er nicht verbunden ist, ist er dennoch verbunden.
ਜੋ ਤਿਸੁ ਭਾਵੈ ਸੋ ਕਰੇ ਹਰਿ ਕਰੇ ਸੁ ਹੋਗੀ ॥
jo tis bhaavai so kare har kare su hogee |Er tut, was immer ihm gefällt, und was immer er tut, geschieht.
ਹਰਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਈਐ ਲਹਿ ਜਾਹਿ ਵਿਜੋਗੀ ॥੧੩॥
har guramukh naam dhiaaeeai leh jaeh vijogee |13|Der Gurmukh meditiert über den Namen des Herrn und die Trennung vom Herrn ist beendet. ||13||
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |Salok, Dritter Mehl:
ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਆਪਿ ਅਖਾਇਦਾ ਗੁਰਸਬਦੀ ਸਚੁ ਸੋਇ ॥
vaahu vaahu aap akhaaeidaa gurasabadee sach soe |Waaho! Waaho! Der Herr selbst veranlasst uns, ihn zu preisen, durch das Wahre Wort des Shabad des Gurus.
ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਸਿਫਤਿ ਸਲਾਹ ਹੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਬੂਝੈ ਕੋਇ ॥
vaahu vaahu sifat salaah hai guramukh boojhai koe |Waaho! Waaho! ist Seine Lobpreisung und sein Lobgesang. Wie selten sind die Gurmukhs, die das verstehen.
ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਬਾਣੀ ਸਚੁ ਹੈ ਸਚਿ ਮਿਲਾਵਾ ਹੋਇ ॥
vaahu vaahu baanee sach hai sach milaavaa hoe |Waaho! Waaho! ist das Wahre Wort Seines Bani, durch das wir unserem Wahren Herrn begegnen.
ਨਾਨਕ ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਕਰਤਿਆ ਪ੍ਰਭੁ ਪਾਇਆ ਕਰਮਿ ਪਰਾਪਤਿ ਹੋਇ ॥੧॥
naanak vaahu vaahu karatiaa prabh paaeaa karam paraapat hoe |1|O Nanak, singe: Waaho! Waaho! Gott ist erreicht; durch seine Gnade ist er erreicht. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |Drittes Mehl:
ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਕਰਤੀ ਰਸਨਾ ਸਬਦਿ ਸੁਹਾਈ ॥
vaahu vaahu karatee rasanaa sabad suhaaee |Beim Singen von „Waaho! Waaho!“ ist die Zunge mit dem Wort des Shabad geschmückt.
ਪੂਰੈ ਸਬਦਿ ਪ੍ਰਭੁ ਮਿਲਿਆ ਆਈ ॥
poorai sabad prabh miliaa aaee |Durch das vollkommene Shabad begegnet man Gott.
ਵਡਭਾਗੀਆ ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਮੁਹਹੁ ਕਢਾਈ ॥
vaddabhaageea vaahu vaahu muhahu kadtaaee |Wie glücklich sind jene, die mit ihrem Mund „Waaho!“ singen.
ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਕਰਹਿ ਸੇਈ ਜਨ ਸੋਹਣੇ ਤਿਨੑ ਕਉ ਪਰਜਾ ਪੂਜਣ ਆਈ ॥
vaahu vaahu kareh seee jan sohane tina kau parajaa poojan aaee |Wie schön sind jene Menschen, die „Waaho! Waaho!“ singen; die Leute kommen, um sie zu verehren.
ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਕਰਮਿ ਪਰਾਪਤਿ ਹੋਵੈ ਨਾਨਕ ਦਰਿ ਸਚੈ ਸੋਭਾ ਪਾਈ ॥੨॥
vaahu vaahu karam paraapat hovai naanak dar sachai sobhaa paaee |2|Waaho! Waaho! wird durch Seine Gnade erlangt; O Nanak, Ehre wird am Tor des Wahren Herrn erlangt. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |Pauree:
ਬਜਰ ਕਪਾਟ ਕਾਇਆ ਗੜੑ ਭੀਤਰਿ ਕੂੜੁ ਕੁਸਤੁ ਅਭਿਮਾਨੀ ॥
bajar kapaatt kaaeaa garra bheetar koorr kusat abhimaanee |In der Festung des Körpers befinden sich die harten und starren Tore der Falschheit, der Täuschung und des Stolzes.
ਭਰਮਿ ਭੂਲੇ ਨਦਰਿ ਨ ਆਵਨੀ ਮਨਮੁਖ ਅੰਧ ਅਗਿਆਨੀ ॥
bharam bhoole nadar na aavanee manamukh andh agiaanee |Von Zweifeln getäuscht, können die blinden und unwissenden, eigensinnigen Manmukhs sie nicht erkennen.
ਉਪਾਇ ਕਿਤੈ ਨ ਲਭਨੀ ਕਰਿ ਭੇਖ ਥਕੇ ਭੇਖਵਾਨੀ ॥
aupaae kitai na labhanee kar bhekh thake bhekhavaanee |Man kann sie trotz aller Bemühungen nicht finden; die Träger ihrer religiösen Gewänder sind der Suche müde geworden.
ਗੁਰਸਬਦੀ ਖੋਲਾਈਅਨਿੑ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਜਪਾਨੀ ॥
gurasabadee kholaaeeani har naam japaanee |Die Türen werden nur durch das Wort des Shabad des Gurus geöffnet und dann singt man den Namen des Herrn.
ਹਰਿ ਜੀਉ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਬਿਰਖੁ ਹੈ ਜਿਨ ਪੀਆ ਤੇ ਤ੍ਰਿਪਤਾਨੀ ॥੧੪॥
har jeeo amrit birakh hai jin peea te tripataanee |14|Der liebe Herr ist der Baum des ambrosischen Nektars; wer diesen Nektar trinkt, ist zufrieden. ||14||
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |Salok, Dritter Mehl:
ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਕਰਤਿਆ ਰੈਣਿ ਸੁਖਿ ਵਿਹਾਇ ॥
vaahu vaahu karatiaa rain sukh vihaae |Mit dem Singen von „Waaho! Waaho!“ vergeht die Nacht des Lebens in Frieden.
ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਕਰਤਿਆ ਸਦਾ ਅਨੰਦੁ ਹੋਵੈ ਮੇਰੀ ਮਾਇ ॥
vaahu vaahu karatiaa sadaa anand hovai meree maae |Singe: Waaho! Waaho! Ich bin in ewiger Glückseligkeit, oh meine Mutter!
ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਕਰਤਿਆ ਹਰਿ ਸਿਉ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥
vaahu vaahu karatiaa har siau liv laae |Ich singe „Waho! Waaho!“, ich habe mich in den Herrn verliebt.
ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਕਰਮੀ ਬੋਲੈ ਬੋਲਾਇ ॥
vaahu vaahu karamee bolai bolaae |Waaho! Waaho! Durch das Karma guter Taten singe ich es und inspiriere andere, es ebenfalls zu singen.
ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਕਰਤਿਆ ਸੋਭਾ ਪਾਇ ॥
vaahu vaahu karatiaa sobhaa paae |Waaho singen! Waaho!, man erlangt Ehre.
ਨਾਨਕ ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਸਤਿ ਰਜਾਇ ॥੧॥
naanak vaahu vaahu sat rajaae |1|O Nanak, Waaho! Waaho! ist der Wille des Wahren Herrn. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |Drittes Mehl:
ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਬਾਣੀ ਸਚੁ ਹੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਲਧੀ ਭਾਲਿ ॥
vaahu vaahu baanee sach hai guramukh ladhee bhaal |Waaho! Waaho! ist das Bani des Wahren Wortes. Auf der Suche haben die Gurmukhs es gefunden.
ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਸਬਦੇ ਉਚਰੈ ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਹਿਰਦੈ ਨਾਲਿ ॥
vaahu vaahu sabade ucharai vaahu vaahu hiradai naal |Waaho! Waaho! Sie singen das Wort des Shabad. Waaho! Waaho! Sie bewahren es in ihren Herzen.
ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਕਰਤਿਆ ਹਰਿ ਪਾਇਆ ਸਹਜੇ ਗੁਰਮੁਖਿ ਭਾਲਿ ॥
vaahu vaahu karatiaa har paaeaa sahaje guramukh bhaal |Mit dem Singen von „Waaho!“ erreichen die Gurmukhs den Herrn nach einer Suche problemlos.
ਸੇ ਵਡਭਾਗੀ ਨਾਨਕਾ ਹਰਿ ਹਰਿ ਰਿਦੈ ਸਮਾਲਿ ॥੨॥
se vaddabhaagee naanakaa har har ridai samaal |2|O Nanak, sehr glücklich sind jene, die in ihrem Herzen über den Herrn, Har, Har, nachdenken. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |Pauree:
ਏ ਮਨਾ ਅਤਿ ਲੋਭੀਆ ਨਿਤ ਲੋਭੇ ਰਾਤਾ ॥
e manaa at lobheea nit lobhe raataa |O mein völlig gieriger Geist, du bist ständig in Gier versunken.
ਮਾਇਆ ਮਨਸਾ ਮੋਹਣੀ ਦਹ ਦਿਸ ਫਿਰਾਤਾ ॥
maaeaa manasaa mohanee dah dis firaataa |In deiner Sehnsucht nach der verlockenden Maya irrst du in die zehn Himmelsrichtungen umher.
ਅਗੈ ਨਾਉ ਜਾਤਿ ਨ ਜਾਇਸੀ ਮਨਮੁਖਿ ਦੁਖੁ ਖਾਤਾ ॥
agai naau jaat na jaaeisee manamukh dukh khaataa |Ihr Name und Ihr sozialer Status werden Sie im Jenseits nicht mehr begleiten; der eigensinnige Manmukh wird vom Schmerz verzehrt.
ਰਸਨਾ ਹਰਿ ਰਸੁ ਨ ਚਖਿਓ ਫੀਕਾ ਬੋਲਾਤਾ ॥
rasanaa har ras na chakhio feekaa bolaataa |Ihre Zunge schmeckt nicht das erhabene Wesen des Herrn; sie bringt nur fade Worte hervor.
ਜਿਨਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਚਾਖਿਆ ਸੇ ਜਨ ਤ੍ਰਿਪਤਾਤਾ ॥੧੫॥
jinaa guramukh amrit chaakhiaa se jan tripataataa |15|Die Gurmukhs, die den ambrosischen Nektar trinken, sind zufrieden. ||15||
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |Salok, Dritter Mehl:
ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਤਿਸ ਨੋ ਆਖੀਐ ਜਿ ਸਚਾ ਗਹਿਰ ਗੰਭੀਰੁ ॥
vaahu vaahu tis no aakheeai ji sachaa gahir ganbheer |Singt „Waho! Waaho!“ zum Herrn, der wahrhaftig, tiefgründig und unergründlich ist.
ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਤਿਸ ਨੋ ਆਖੀਐ ਜਿ ਗੁਣਦਾਤਾ ਮਤਿ ਧੀਰੁ ॥
vaahu vaahu tis no aakheeai ji gunadaataa mat dheer |Singt „Waho! Waaho!“ zum Herrn, der uns Tugend, Intelligenz und Geduld schenkt.