ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 Sri Guru Granth Sahib
Seite - 513
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਉਬਰੇ ਜਿ ਆਪਿ ਮੇਲੇ ਕਰਤਾਰਿ ॥੨॥
naanak guramukh ubare ji aap mele karataar |2|O Nanak, die Gurmukhs sind gerettet; der Schöpfer Herr vereint sie mit sich. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |Pauree:
ਭਗਤ ਸਚੈ ਦਰਿ ਸੋਹਦੇ ਸਚੈ ਸਬਦਿ ਰਹਾਏ ॥
bhagat sachai dar sohade sachai sabad rahaae |Die Gläubigen sehen im Wahren Hof des Herrn wunderschön aus; sie bleiben dem Wahren Wort des Shabad treu.
ਹਰਿ ਕੀ ਪ੍ਰੀਤਿ ਤਿਨ ਊਪਜੀ ਹਰਿ ਪ੍ਰੇਮ ਕਸਾਏ ॥
har kee preet tin aoopajee har prem kasaae |Die Liebe des Herrn quillt in ihnen auf; sie werden von der Liebe des Herrn angezogen.
ਹਰਿ ਰੰਗਿ ਰਹਹਿ ਸਦਾ ਰੰਗਿ ਰਾਤੇ ਰਸਨਾ ਹਰਿ ਰਸੁ ਪਿਆਏ ॥
har rang raheh sadaa rang raate rasanaa har ras piaae |Sie verweilen in der Liebe des Herrn, sie bleiben für immer von der Liebe des Herrn erfüllt und nehmen mit ihrer Zunge die erhabene Essenz des Herrn in sich auf.
ਸਫਲੁ ਜਨਮੁ ਜਿਨੑੀ ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਾਤਾ ਹਰਿ ਜੀਉ ਰਿਦੈ ਵਸਾਏ ॥
safal janam jinaee guramukh jaataa har jeeo ridai vasaae |Das Leben jener Gurmukhs, die den Herrn anerkennen und ihn in ihrem Herzen verankern, ist fruchtbar.
ਬਾਝੁ ਗੁਰੂ ਫਿਰੈ ਬਿਲਲਾਦੀ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਖੁਆਏ ॥੧੧॥
baajh guroo firai bilalaadee doojai bhaae khuaae |11|Ohne den Guru irren sie klagend umher; in ihrer Liebe zur Dualität sind sie zugrunde gerichtet. ||11||
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |Salok, Dritter Mehl:
ਕਲਿਜੁਗ ਮਹਿ ਨਾਮੁ ਨਿਧਾਨੁ ਭਗਤੀ ਖਟਿਆ ਹਰਿ ਉਤਮ ਪਦੁ ਪਾਇਆ ॥
kalijug meh naam nidhaan bhagatee khattiaa har utam pad paaeaa |Im dunklen Zeitalter des Kali Yuga verdienen die Gläubigen den Schatz des Naam, des Namens des Herrn; sie erlangen den höchsten Status des Herrn.
ਸਤਿਗੁਰ ਸੇਵਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਮਨਿ ਵਸਾਇਆ ਅਨਦਿਨੁ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇਆ ॥
satigur sev har naam man vasaaeaa anadin naam dhiaaeaa |Sie dienen dem Wahren Guru, verankern den Namen des Herrn in ihrem Geist und meditieren Tag und Nacht über Naam.
ਵਿਚੇ ਗ੍ਰਿਹ ਗੁਰ ਬਚਨਿ ਉਦਾਸੀ ਹਉਮੈ ਮੋਹੁ ਜਲਾਇਆ ॥
viche grih gur bachan udaasee haumai mohu jalaaeaa |Im eigenen Heim bleiben sie durch die Lehren des Gurus ungebunden und verbrennen Egoismus und emotionale Bindung.
ਆਪਿ ਤਰਿਆ ਕੁਲ ਜਗਤੁ ਤਰਾਇਆ ਧੰਨੁ ਜਣੇਦੀ ਮਾਇਆ ॥
aap tariaa kul jagat taraaeaa dhan janedee maaeaa |Sie retten sich selbst und sie retten die ganze Welt. Gesegnet seien die Mütter, die sie geboren haben.
ਐਸਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੋਈ ਪਾਏ ਜਿਸੁ ਧੁਰਿ ਮਸਤਕਿ ਹਰਿ ਲਿਖਿ ਪਾਇਆ ॥
aaisaa satigur soee paae jis dhur masatak har likh paaeaa |Nur er findet einen solchen wahren Guru, auf dessen Stirn der Herr sein vorherbestimmtes Schicksal eingeschrieben hat.
ਜਨ ਨਾਨਕ ਬਲਿਹਾਰੀ ਗੁਰ ਆਪਣੇ ਵਿਟਹੁ ਜਿਨਿ ਭ੍ਰਮਿ ਭੁਲਾ ਮਾਰਗਿ ਪਾਇਆ ॥੧॥
jan naanak balihaaree gur aapane vittahu jin bhram bhulaa maarag paaeaa |1|Der Diener Nanak ist ein Opfer für seinen Guru. Als er in Zweifeln umherirrte, brachte er ihn auf den Weg. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |Drittes Mehl:
ਤ੍ਰੈ ਗੁਣ ਮਾਇਆ ਵੇਖਿ ਭੁਲੇ ਜਿਉ ਦੇਖਿ ਦੀਪਕਿ ਪਤੰਗ ਪਚਾਇਆ ॥
trai gun maaeaa vekh bhule jiau dekh deepak patang pachaaeaa |Beim Anblick von Maya mit ihren drei Dispositionen gerät er in die Irre; er ist wie die Motte, die die Flamme sieht und verzehrt wird.
ਪੰਡਿਤ ਭੁਲਿ ਭੁਲਿ ਮਾਇਆ ਵੇਖਹਿ ਦਿਖਾ ਕਿਨੈ ਕਿਹੁ ਆਣਿ ਚੜਾਇਆ ॥
panddit bhul bhul maaeaa vekheh dikhaa kinai kihu aan charraaeaa |Die irrtümlichen, getäuschten Pandits blicken Maya an und beobachten, ob ihnen jemand etwas angeboten hat.
ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਪੜਹਿ ਨਿਤ ਬਿਖਿਆ ਨਾਵਹੁ ਦਯਿ ਖੁਆਇਆ ॥
doojai bhaae parreh nit bikhiaa naavahu day khuaaeaa |In ihrer Liebe zur Dualität lesen sie ständig über Sünde, während der Herr ihnen seinen Namen vorenthalten hat.
ਜੋਗੀ ਜੰਗਮ ਸੰਨਿਆਸੀ ਭੁਲੇ ਓਨੑਾ ਅਹੰਕਾਰੁ ਬਹੁ ਗਰਬੁ ਵਧਾਇਆ ॥
jogee jangam saniaasee bhule onaa ahankaar bahu garab vadhaaeaa |Die Yogis, die wandernden Einsiedler und die Sannyaasees sind vom rechten Weg abgekommen; ihr Egoismus und ihre Arroganz haben stark zugenommen.
ਛਾਦਨੁ ਭੋਜਨੁ ਨ ਲੈਹੀ ਸਤ ਭਿਖਿਆ ਮਨਹਠਿ ਜਨਮੁ ਗਵਾਇਆ ॥
chhaadan bhojan na laihee sat bhikhiaa manahatth janam gavaaeaa |Sie nehmen keine ernsthaften Kleider- und Nahrungsmittelspenden an und ihre Sturheit ruiniert ihr Leben.
ਏਤੜਿਆ ਵਿਚਹੁ ਸੋ ਜਨੁ ਸਮਧਾ ਜਿਨਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇਆ ॥
etarriaa vichahu so jan samadhaa jin guramukh naam dhiaaeaa |Unter diesen ist er der einzige, ein ausgeglichener Mann, der als Gurmukh über Naam, den Namen des Herrn, meditiert.
ਜਨ ਨਾਨਕ ਕਿਸ ਨੋ ਆਖਿ ਸੁਣਾਈਐ ਜਾ ਕਰਦੇ ਸਭਿ ਕਰਾਇਆ ॥੨॥
jan naanak kis no aakh sunaaeeai jaa karade sabh karaaeaa |2|Mit wem sollte der Diener Nanak sprechen und sich beschweren? Alle handeln so, wie der Herr es von ihnen verlangt. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |Pauree:
ਮਾਇਆ ਮੋਹੁ ਪਰੇਤੁ ਹੈ ਕਾਮੁ ਕ੍ਰੋਧੁ ਅਹੰਕਾਰਾ ॥
maaeaa mohu paret hai kaam krodh ahankaaraa |Emotionale Bindung an Maya, sexuelles Verlangen, Wut und Egoismus sind Dämonen.
ਏਹ ਜਮ ਕੀ ਸਿਰਕਾਰ ਹੈ ਏਨੑਾ ਉਪਰਿ ਜਮ ਕਾ ਡੰਡੁ ਕਰਾਰਾ ॥
eh jam kee sirakaar hai enaa upar jam kaa ddandd karaaraa |Ihretwegen sind die Sterblichen dem Tod unterworfen; über ihren Köpfen hängt die schwere Keule des Todesboten.
ਮਨਮੁਖ ਜਮ ਮਗਿ ਪਾਈਅਨਿੑ ਜਿਨੑ ਦੂਜਾ ਭਾਉ ਪਿਆਰਾ ॥
manamukh jam mag paaeeani jina doojaa bhaau piaaraa |Die eigensinnigen Manmukhs, die in die Dualität verliebt sind, werden auf den Pfad des Todes geführt.
ਜਮ ਪੁਰਿ ਬਧੇ ਮਾਰੀਅਨਿ ਕੋ ਸੁਣੈ ਨ ਪੂਕਾਰਾ ॥
jam pur badhe maareean ko sunai na pookaaraa |In der Stadt des Todes werden sie gefesselt und geschlagen, und niemand hört ihre Schreie.
ਜਿਸ ਨੋ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰੇ ਤਿਸੁ ਗੁਰੁ ਮਿਲੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਿਸਤਾਰਾ ॥੧੨॥
jis no kripaa kare tis gur milai guramukh nisataaraa |12|Wer mit der Gnade des Herrn gesegnet ist, begegnet dem Guru; als Gurmukh ist er erlöst. ||12||
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |Salok, Dritter Mehl:
ਹਉਮੈ ਮਮਤਾ ਮੋਹਣੀ ਮਨਮੁਖਾ ਨੋ ਗਈ ਖਾਇ ॥
haumai mamataa mohanee manamukhaa no gee khaae |Durch Egoismus und Stolz werden die eigensinnigen Manmukhs verführt und verzehrt.
ਜੋ ਮੋਹਿ ਦੂਜੈ ਚਿਤੁ ਲਾਇਦੇ ਤਿਨਾ ਵਿਆਪਿ ਰਹੀ ਲਪਟਾਇ ॥
jo mohi doojai chit laaeide tinaa viaap rahee lapattaae |Wer sein Bewusstsein auf die Dualität konzentriert, bleibt darin gefangen und stecken.
ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਪਰਜਾਲੀਐ ਤਾ ਏਹ ਵਿਚਹੁ ਜਾਇ ॥
gur kai sabad parajaaleeai taa eh vichahu jaae |Doch erst wenn es durch das Wort des Shabad des Gurus verbrannt wird, verschwindet es von innen.
ਤਨੁ ਮਨੁ ਹੋਵੈ ਉਜਲਾ ਨਾਮੁ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਇ ॥
tan man hovai ujalaa naam vasai man aae |Körper und Geist werden strahlend und hell, und Naam, der Name des Herrn, nimmt im Geist Wohnung.
ਨਾਨਕ ਮਾਇਆ ਕਾ ਮਾਰਣੁ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਹੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਾਇਆ ਜਾਇ ॥੧॥
naanak maaeaa kaa maaran har naam hai guramukh paaeaa jaae |1|O Nanak, der Name des Herrn ist das Gegenmittel gegen Maya; der Gurmukh erlangt es. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |Drittes Mehl:
ਇਹੁ ਮਨੁ ਕੇਤੜਿਆ ਜੁਗ ਭਰਮਿਆ ਥਿਰੁ ਰਹੈ ਨ ਆਵੈ ਜਾਇ ॥
eihu man ketarriaa jug bharamiaa thir rahai na aavai jaae |Dieser Geist ist durch so viele Zeitalter gewandert; er ist nicht stabil geblieben – er kommt und geht ständig.
ਹਰਿ ਭਾਣਾ ਤਾ ਭਰਮਾਇਅਨੁ ਕਰਿ ਪਰਪੰਚੁ ਖੇਲੁ ਉਪਾਇ ॥
har bhaanaa taa bharamaaeian kar parapanch khel upaae |Wenn es dem Willen des Herrn gefällt, dann lässt er die Seele wandern; er hat das Weltdrama in Gang gesetzt.
ਜਾ ਹਰਿ ਬਖਸੇ ਤਾ ਗੁਰ ਮਿਲੈ ਅਸਥਿਰੁ ਰਹੈ ਸਮਾਇ ॥
jaa har bakhase taa gur milai asathir rahai samaae |Wenn der Herr vergibt, begegnet man dem Guru, wird gefestigt und bleibt im Herrn versunken.