ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 Sri Guru Granth Sahib
Seite - 665
ਪ੍ਰਭ ਸਾਚੇ ਕੀ ਸਾਚੀ ਕਾਰ ॥
prabh saache kee saachee kaar |Wahrhaftig ist der Dienst am wahren Herrn Gott.
ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਸਵਾਰਣਹਾਰ ॥੪॥੪॥
naanak naam savaaranahaar |4|4|O Nanak, Naam ist der Verschönerer. ||4||4||
ਧਨਾਸਰੀ ਮਹਲਾ ੩ ॥
dhanaasaree mahalaa 3 |Dhanaasaree, Drittes Mehl:
ਜੋ ਹਰਿ ਸੇਵਹਿ ਤਿਨ ਬਲਿ ਜਾਉ ॥
jo har seveh tin bal jaau |Ich bin ein Opfer für diejenigen, die dem Herrn dienen.
ਤਿਨ ਹਿਰਦੈ ਸਾਚੁ ਸਚਾ ਮੁਖਿ ਨਾਉ ॥
tin hiradai saach sachaa mukh naau |Die Wahrheit ist in ihren Herzen und der Wahre Name ist auf ihren Lippen.
ਸਾਚੋ ਸਾਚੁ ਸਮਾਲਿਹੁ ਦੁਖੁ ਜਾਇ ॥
saacho saach samaalihu dukh jaae |Wenn sie sich auf das Wahrste vom Wahren konzentrieren, verschwinden ihre Schmerzen.
ਸਾਚੈ ਸਬਦਿ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਇ ॥੧॥
saachai sabad vasai man aae |1|Durch das Wahre Wort des Shabad wohnt der Herr in ihren Gedanken. ||1||
ਗੁਰਬਾਣੀ ਸੁਣਿ ਮੈਲੁ ਗਵਾਏ ॥
gurabaanee sun mail gavaae |Wenn man dem Wort Gurbanis zuhört, wird der Schmutz abgewaschen,
ਸਹਜੇ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਮੰਨਿ ਵਸਾਏ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
sahaje har naam man vasaae |1| rahaau |und sie verankern den Namen des Herrn ganz natürlich in ihrem Geist. ||1||Pause||
ਕੂੜੁ ਕੁਸਤੁ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਅਗਨਿ ਬੁਝਾਏ ॥
koorr kusat trisanaa agan bujhaae |Einer, der Betrug, Täuschung und das Feuer der Begierde besiegt
ਅੰਤਰਿ ਸਾਂਤਿ ਸਹਜਿ ਸੁਖੁ ਪਾਏ ॥
antar saant sahaj sukh paae |findet Ruhe, Frieden und Freude in seinem Inneren.
ਗੁਰ ਕੈ ਭਾਣੈ ਚਲੈ ਤਾ ਆਪੁ ਜਾਇ ॥
gur kai bhaanai chalai taa aap jaae |Wenn man im Einklang mit dem Willen des Gurus lebt, kann man seine Selbstgefälligkeit überwinden.
ਸਾਚੁ ਮਹਲੁ ਪਾਏ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਇ ॥੨॥
saach mahal paae har gun gaae |2|Er findet den wahren Wohnsitz der Gegenwart des Herrn und singt die glorreichen Lobpreisungen des Herrn. ||2||
ਨ ਸਬਦੁ ਬੂਝੈ ਨ ਜਾਣੈ ਬਾਣੀ ॥
n sabad boojhai na jaanai baanee |Der blinde, eigensinnige Manmukh versteht den Shabad nicht; er kennt nicht das Wort des Bani des Gurus,
ਮਨਮੁਖਿ ਅੰਧੇ ਦੁਖਿ ਵਿਹਾਣੀ ॥
manamukh andhe dukh vihaanee |und so verbringt er sein Leben im Elend.
ਸਤਿਗੁਰੁ ਭੇਟੇ ਤਾ ਸੁਖੁ ਪਾਏ ॥
satigur bhette taa sukh paae |Doch wenn er den Wahren Guru trifft, dann findet er Frieden,
ਹਉਮੈ ਵਿਚਹੁ ਠਾਕਿ ਰਹਾਏ ॥੩॥
haumai vichahu tthaak rahaae |3|und das innere Ego wird zum Schweigen gebracht. ||3||
ਕਿਸ ਨੋ ਕਹੀਐ ਦਾਤਾ ਇਕੁ ਸੋਇ ॥
kis no kaheeai daataa ik soe |Mit wem sollte ich sonst sprechen? Der Eine Herr ist der Geber von allem.
ਕਿਰਪਾ ਕਰੇ ਸਬਦਿ ਮਿਲਾਵਾ ਹੋਇ ॥
kirapaa kare sabad milaavaa hoe |Wenn Er Seine Gnade gewährt, dann erlangen wir das Wort des Shabad.
ਮਿਲਿ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਾਚੇ ਗੁਣ ਗਾਵਾ ॥
mil preetam saache gun gaavaa |Wenn ich meinen Geliebten treffe, singe ich die glorreichen Lobpreisungen des wahren Herrn.
ਨਾਨਕ ਸਾਚੇ ਸਾਚਾ ਭਾਵਾ ॥੪॥੫॥
naanak saache saachaa bhaavaa |4|5|O Nanak, indem ich wahrhaftig wurde, gefiel mir der wahre Herr. ||4||5||
ਧਨਾਸਰੀ ਮਹਲਾ ੩ ॥
dhanaasaree mahalaa 3 |Dhanaasaree, Drittes Mehl:
ਮਨੁ ਮਰੈ ਧਾਤੁ ਮਰਿ ਜਾਇ ॥
man marai dhaat mar jaae |Wenn der Geist besiegt ist, hören seine turbulenten Wanderungen auf.
ਬਿਨੁ ਮਨ ਮੂਏ ਕੈਸੇ ਹਰਿ ਪਾਇ ॥
bin man mooe kaise har paae |Wie kann man den Herrn finden, ohne den Geist zu besiegen?
ਇਹੁ ਮਨੁ ਮਰੈ ਦਾਰੂ ਜਾਣੈ ਕੋਇ ॥
eihu man marai daaroo jaanai koe |Nur wenige kennen die Medizin, mit der man den Geist besiegen kann.
ਮਨੁ ਸਬਦਿ ਮਰੈ ਬੂਝੈ ਜਨੁ ਸੋਇ ॥੧॥
man sabad marai boojhai jan soe |1|Der Geist wird durch das Wort des Shabad besiegt; das weiß der demütige Diener des Herrn. ||1||
ਜਿਸ ਨੋ ਬਖਸੇ ਹਰਿ ਦੇ ਵਡਿਆਈ ॥
jis no bakhase har de vaddiaaee |Der Herr vergibt ihm und segnet ihn mit Herrlichkeit.
ਗੁਰਪਰਸਾਦਿ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਈ ॥ ਰਹਾਉ ॥
guraparasaad vasai man aaee | rahaau |Durch die Gnade des Gurus wohnt der Herr im Geist. ||Pause||
ਗੁਰਮੁਖਿ ਕਰਣੀ ਕਾਰ ਕਮਾਵੈ ॥
guramukh karanee kaar kamaavai |Der Gurmukh tut gute Taten,
ਤਾ ਇਸੁ ਮਨ ਕੀ ਸੋਝੀ ਪਾਵੈ ॥
taa is man kee sojhee paavai |und so beginnt er, diesen Geist zu verstehen.
ਮਨੁ ਮੈ ਮਤੁ ਮੈਗਲ ਮਿਕਦਾਰਾ ॥
man mai mat maigal mikadaaraa |Der Geist ist berauscht, wie der Elefant vom Wein.
ਗੁਰੁ ਅੰਕਸੁ ਮਾਰਿ ਜੀਵਾਲਣਹਾਰਾ ॥੨॥
gur ankas maar jeevaalanahaaraa |2|Der Guru legt ihm das Geschirr an und verjüngt es. ||2||
ਮਨੁ ਅਸਾਧੁ ਸਾਧੈ ਜਨੁ ਕੋਈ ॥
man asaadh saadhai jan koee |Der Geist ist undiszipliniert; nur wenige können ihn disziplinieren.
ਅਚਰੁ ਚਰੈ ਤਾ ਨਿਰਮਲੁ ਹੋਈ ॥
achar charai taa niramal hoee |Wenn jemand Ungenießbares isst, dann wird er makellos.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਇਹੁ ਮਨੁ ਲਇਆ ਸਵਾਰਿ ॥
guramukh ihu man leaa savaar |Als Gurmukh ist sein Geist geschmückt.
ਹਉਮੈ ਵਿਚਹੁ ਤਜੈ ਵਿਕਾਰ ॥੩॥
haumai vichahu tajai vikaar |3|Egoismus und Korruption werden von innen heraus ausgerottet. ||3||
ਜੋ ਧੁਰਿ ਰਖਿਅਨੁ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਇ ॥
jo dhur rakhian mel milaae |Diejenigen, die der Urherr in seiner Union vereint hält,
ਕਦੇ ਨ ਵਿਛੁੜਹਿ ਸਬਦਿ ਸਮਾਇ ॥
kade na vichhurreh sabad samaae |werden niemals von Ihm getrennt werden; sie sind im Wort des Shabad vereinigt.
ਆਪਣੀ ਕਲਾ ਆਪੇ ਪ੍ਰਭੁ ਜਾਣੈ ॥
aapanee kalaa aape prabh jaanai |Nur Gott selbst kennt seine eigene Macht.
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਪਛਾਣੈ ॥੪॥੬॥
naanak guramukh naam pachhaanai |4|6|O Nanak, der Gurmukh erkennt Naam, den Namen des Herrn. ||4||6||
ਧਨਾਸਰੀ ਮਹਲਾ ੩ ॥
dhanaasaree mahalaa 3 |Dhanaasaree, Drittes Mehl:
ਕਾਚਾ ਧਨੁ ਸੰਚਹਿ ਮੂਰਖ ਗਾਵਾਰ ॥
kaachaa dhan sancheh moorakh gaavaar |Die unwissenden Narren häufen falschen Reichtum an.
ਮਨਮੁਖ ਭੂਲੇ ਅੰਧ ਗਾਵਾਰ ॥
manamukh bhoole andh gaavaar |Die blinden, dummen, eigensinnigen Manmukhs sind vom rechten Weg abgekommen.
ਬਿਖਿਆ ਕੈ ਧਨਿ ਸਦਾ ਦੁਖੁ ਹੋਇ ॥
bikhiaa kai dhan sadaa dukh hoe |Giftiger Reichtum bringt ständigen Schmerz.
ਨਾ ਸਾਥਿ ਜਾਇ ਨ ਪਰਾਪਤਿ ਹੋਇ ॥੧॥
naa saath jaae na paraapat hoe |1|Es wird nicht mit dir gehen und keinen Gewinn abwerfen. ||1||
ਸਾਚਾ ਧਨੁ ਗੁਰਮਤੀ ਪਾਏ ॥
saachaa dhan guramatee paae |Wahrer Reichtum wird durch die Lehren des Gurus erlangt.
ਕਾਚਾ ਧਨੁ ਫੁਨਿ ਆਵੈ ਜਾਏ ॥ ਰਹਾਉ ॥
kaachaa dhan fun aavai jaae | rahaau |Falscher Reichtum kommt und geht. ||Pause||
ਮਨਮੁਖਿ ਭੂਲੇ ਸਭਿ ਮਰਹਿ ਗਵਾਰ ॥
manamukh bhoole sabh mareh gavaar |Die dummen, eigensinnigen Manmukhs geraten alle in die Irre und sterben.
ਭਵਜਲਿ ਡੂਬੇ ਨ ਉਰਵਾਰਿ ਨ ਪਾਰਿ ॥
bhavajal ddoobe na uravaar na paar |Sie ertrinken im furchterregenden Weltozean und können weder dieses noch das dahinterliegende Ufer erreichen.
ਸਤਿਗੁਰੁ ਭੇਟੇ ਪੂਰੈ ਭਾਗਿ ॥
satigur bhette poorai bhaag |Aber durch eine glückliche Fügung begegnen sie dem Wahren Guru.
ਸਾਚਿ ਰਤੇ ਅਹਿਨਿਸਿ ਬੈਰਾਗਿ ॥੨॥
saach rate ahinis bairaag |2|Durchdrungen vom Wahren Namen bleiben sie Tag und Nacht von der Welt losgelöst. ||2||
ਚਹੁ ਜੁਗ ਮਹਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਸਾਚੀ ਬਾਣੀ ॥
chahu jug meh amrit saachee baanee |Während aller vier Zeitalter ist das Wahre Bani Seines Wortes ambrosischer Nektar.
ਪੂਰੈ ਭਾਗਿ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਸਮਾਣੀ ॥
poorai bhaag har naam samaanee |Durch vollkommenes Schicksal geht man im Wahren Namen auf.
ਸਿਧ ਸਾਧਿਕ ਤਰਸਹਿ ਸਭਿ ਲੋਇ ॥
sidh saadhik taraseh sabh loe |Die Siddhas, die Suchenden und alle Menschen sehnen sich nach dem Namen.
ਪੂਰੈ ਭਾਗਿ ਪਰਾਪਤਿ ਹੋਇ ॥੩॥
poorai bhaag paraapat hoe |3|Es kann nur durch perfektes Schicksal erlangt werden. ||3||
ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਸਾਚਾ ਸਾਚਾ ਹੈ ਸੋਇ ॥
sabh kichh saachaa saachaa hai soe |Der wahre Herr ist alles. Er ist wahrhaftig.
ਊਤਮ ਬ੍ਰਹਮੁ ਪਛਾਣੈ ਕੋਇ ॥
aootam braham pachhaanai koe |Nur wenige sind sich des erhabenen Herrn Gott bewusst.
ਸਚੁ ਸਾਚਾ ਸਚੁ ਆਪਿ ਦ੍ਰਿੜਾਏ ॥
sach saachaa sach aap drirraae |Er ist der Wahrste der Wahren. Er selbst pflanzt den Wahren Namen in sich ein.