Sri Guru Granth Sahib

Seite - 641

ਤਿਨਾ ਪਿਛੈ ਛੁਟੀਐ ਪਿਆਰੇ ਜੋ ਸਾਚੀ ਸਰਣਾਇ ॥੨॥

tinaa pichhai chhutteeai piaare jo saachee saranaae |2|

Wir werden gerettet, indem wir denen folgen, oh Geliebter, die das Heiligtum des Wahren Herrn suchen. ||2||

ਮਿਠਾ ਕਰਿ ਕੈ ਖਾਇਆ ਪਿਆਰੇ ਤਿਨਿ ਤਨਿ ਕੀਤਾ ਰੋਗੁ ॥

mitthaa kar kai khaaeaa piaare tin tan keetaa rog |

Er denkt, sein Essen sei so süß, oh Geliebter, aber es macht seinen Körper krank.

ਕਉੜਾ ਹੋਇ ਪਤਿਸਟਿਆ ਪਿਆਰੇ ਤਿਸ ਤੇ ਉਪਜਿਆ ਸੋਗੁ ॥

kaurraa hoe patisattiaa piaare tis te upajiaa sog |

Es stellt sich als bitter heraus, oh Geliebter, und es erzeugt nur Traurigkeit.

ਭੋਗ ਭੁੰਚਾਇ ਭੁਲਾਇਅਨੁ ਪਿਆਰੇ ਉਤਰੈ ਨਹੀ ਵਿਜੋਗੁ ॥

bhog bhunchaae bhulaaeian piaare utarai nahee vijog |

Der Herr führt ihn in die Irre, was den Genuss von Freuden angeht, oh Geliebter, und so verschwindet sein Gefühl der Trennung nicht.

ਜੋ ਗੁਰ ਮੇਲਿ ਉਧਾਰਿਆ ਪਿਆਰੇ ਤਿਨ ਧੁਰੇ ਪਇਆ ਸੰਜੋਗੁ ॥੩॥

jo gur mel udhaariaa piaare tin dhure peaa sanjog |3|

Diejenigen, die dem Guru begegnen, sind gerettet, oh Geliebter. Dies ist ihr vorherbestimmtes Schicksal. ||3||

ਮਾਇਆ ਲਾਲਚਿ ਅਟਿਆ ਪਿਆਰੇ ਚਿਤਿ ਨ ਆਵਹਿ ਮੂਲਿ ॥

maaeaa laalach attiaa piaare chit na aaveh mool |

Er ist erfüllt von der Sehnsucht nach Maya, oh Geliebter, und deshalb kommt ihm der Herr nie in den Sinn.

ਜਿਨ ਤੂ ਵਿਸਰਹਿ ਪਾਰਬ੍ਰਹਮ ਸੁਆਮੀ ਸੇ ਤਨ ਹੋਏ ਧੂੜਿ ॥

jin too visareh paarabraham suaamee se tan hoe dhoorr |

Diejenigen, die Dich vergessen, oh höchster Herr und Meister, deren Körper zerfällt zu Staub.

ਬਿਲਲਾਟ ਕਰਹਿ ਬਹੁਤੇਰਿਆ ਪਿਆਰੇ ਉਤਰੈ ਨਾਹੀ ਸੂਲੁ ॥

bilalaatt kareh bahuteriaa piaare utarai naahee sool |

Sie schreien und brüllen schrecklich, oh Geliebter, aber ihre Qual nimmt kein Ende.

ਜੋ ਗੁਰ ਮੇਲਿ ਸਵਾਰਿਆ ਪਿਆਰੇ ਤਿਨ ਕਾ ਰਹਿਆ ਮੂਲੁ ॥੪॥

jo gur mel savaariaa piaare tin kaa rahiaa mool |4|

Diejenigen, die dem Guru begegnen und sich bessern, oh Geliebter, deren Kapital bleibt intakt. ||4||

ਸਾਕਤ ਸੰਗੁ ਨ ਕੀਜਈ ਪਿਆਰੇ ਜੇ ਕਾ ਪਾਰਿ ਵਸਾਇ ॥

saakat sang na keejee piaare je kaa paar vasaae |

Halte, soweit möglich, Abstand von den treulosen Zynikern, oh Geliebter.

ਜਿਸੁ ਮਿਲਿਐ ਹਰਿ ਵਿਸਰੈ ਪਿਆਰੇ ਸੁੋ ਮੁਹਿ ਕਾਲੈ ਉਠਿ ਜਾਇ ॥

jis miliaai har visarai piaare suo muhi kaalai utth jaae |

Wenn du ihnen begegnest, vergisst du den Herrn, oh Geliebter, und du stehst auf und gehst mit geschwärztem Gesicht.

ਮਨਮੁਖਿ ਢੋਈ ਨਹ ਮਿਲੈ ਪਿਆਰੇ ਦਰਗਹ ਮਿਲੈ ਸਜਾਇ ॥

manamukh dtoee nah milai piaare daragah milai sajaae |

Der eigensinnige Manmukh findet weder Ruhe noch Schutz, oh Geliebter; im Gericht des Herrn wird er bestraft.

ਜੋ ਗੁਰ ਮੇਲਿ ਸਵਾਰਿਆ ਪਿਆਰੇ ਤਿਨਾ ਪੂਰੀ ਪਾਇ ॥੫॥

jo gur mel savaariaa piaare tinaa pooree paae |5|

Diejenigen, die sich mit dem Guru treffen und sich bessern, oh Geliebter, deren Angelegenheiten sind geklärt. ||5||

ਸੰਜਮ ਸਹਸ ਸਿਆਣਪਾ ਪਿਆਰੇ ਇਕ ਨ ਚਲੀ ਨਾਲਿ ॥

sanjam sahas siaanapaa piaare ik na chalee naal |

Jemand mag über Tausende clevere Tricks und Techniken strenger Selbstdisziplin verfügen, oh Geliebter, aber nicht einer davon wird ihn weiterbringen.

ਜੋ ਬੇਮੁਖ ਗੋਬਿੰਦ ਤੇ ਪਿਆਰੇ ਤਿਨ ਕੁਲਿ ਲਾਗੈ ਗਾਲਿ ॥

jo bemukh gobind te piaare tin kul laagai gaal |

Diejenigen, die dem Herrn des Universums den Rücken kehren, oh Geliebter, deren Familien werden mit Schande befleckt.

ਹੋਦੀ ਵਸਤੁ ਨ ਜਾਤੀਆ ਪਿਆਰੇ ਕੂੜੁ ਨ ਚਲੀ ਨਾਲਿ ॥

hodee vasat na jaateea piaare koorr na chalee naal |

Sie erkennen nicht, dass sie Ihn haben, oh Geliebter; Falschheit wird bei ihnen nicht mitkommen.

ਸਤਿਗੁਰੁ ਜਿਨਾ ਮਿਲਾਇਓਨੁ ਪਿਆਰੇ ਸਾਚਾ ਨਾਮੁ ਸਮਾਲਿ ॥੬॥

satigur jinaa milaaeion piaare saachaa naam samaal |6|

Diejenigen, die dem Wahren Guru begegnen, oh Geliebter, verweilen beim Wahren Namen. ||6||

ਸਤੁ ਸੰਤੋਖੁ ਗਿਆਨੁ ਧਿਆਨੁ ਪਿਆਰੇ ਜਿਸ ਨੋ ਨਦਰਿ ਕਰੇ ॥

sat santokh giaan dhiaan piaare jis no nadar kare |

Wenn der Herr seinen gnädigen Blick auf uns wirft, oh Geliebter, wird man mit Wahrheit, Zufriedenheit, Weisheit und Meditation gesegnet.

ਅਨਦਿਨੁ ਕੀਰਤਨੁ ਗੁਣ ਰਵੈ ਪਿਆਰੇ ਅੰਮ੍ਰਿਤਿ ਪੂਰ ਭਰੇ ॥

anadin keeratan gun ravai piaare amrit poor bhare |

Tag und Nacht singt er den Kirtan zum Lob des Herrn, oh Geliebter, völlig erfüllt mit ambrosischem Nektar.

ਦੁਖ ਸਾਗਰੁ ਤਿਨ ਲੰਘਿਆ ਪਿਆਰੇ ਭਵਜਲੁ ਪਾਰਿ ਪਰੇ ॥

dukh saagar tin langhiaa piaare bhavajal paar pare |

Er überquert das Meer des Schmerzes, oh Geliebter, und schwimmt durch den furchterregenden Weltozean.

ਜਿਸੁ ਭਾਵੈ ਤਿਸੁ ਮੇਲਿ ਲੈਹਿ ਪਿਆਰੇ ਸੇਈ ਸਦਾ ਖਰੇ ॥੭॥

jis bhaavai tis mel laihi piaare seee sadaa khare |7|

Wer Seinem Willen entspricht, den vereint Er mit Sich Selbst, oh Geliebter; er ist auf ewig treu. ||7||

ਸੰਮ੍ਰਥ ਪੁਰਖੁ ਦਇਆਲ ਦੇਉ ਪਿਆਰੇ ਭਗਤਾ ਤਿਸ ਕਾ ਤਾਣੁ ॥

samrath purakh deaal deo piaare bhagataa tis kaa taan |

Der allmächtige göttliche Herr ist mitfühlend, oh Geliebter. Er ist die Stütze seiner Anhänger.

ਤਿਸੁ ਸਰਣਾਈ ਢਹਿ ਪਏ ਪਿਆਰੇ ਜਿ ਅੰਤਰਜਾਮੀ ਜਾਣੁ ॥

tis saranaaee dteh pe piaare ji antarajaamee jaan |

Ich suche Seine Zuflucht, oh Geliebter. Er ist der Wissende im Inneren, der Erforscher der Herzen.

ਹਲਤੁ ਪਲਤੁ ਸਵਾਰਿਆ ਪਿਆਰੇ ਮਸਤਕਿ ਸਚੁ ਨੀਸਾਣੁ ॥

halat palat savaariaa piaare masatak sach neesaan |

Er hat mich in dieser und der nächsten Welt geschmückt, oh Geliebter. Er hat das Zeichen der Wahrheit auf meine Stirn gesetzt.

ਸੋ ਪ੍ਰਭੁ ਕਦੇ ਨ ਵੀਸਰੈ ਪਿਆਰੇ ਨਾਨਕ ਸਦ ਕੁਰਬਾਣੁ ॥੮॥੨॥

so prabh kade na veesarai piaare naanak sad kurabaan |8|2|

Ich werde nie vergessen, dass Nanak, Gott, für immer ein Opfer ist. ||8||2||

ਸੋਰਠਿ ਮਹਲਾ ੫ ਘਰੁ ੨ ਅਸਟਪਦੀਆ ॥

soratth mahalaa 5 ghar 2 asattapadeea |

Sorat'h, Fünftes Mehl, Zweites Haus, Ashtpadheeyaa:

ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥

ik oankaar satigur prasaad |

Ein universeller Schöpfergott. Durch die Gnade des wahren Gurus:

ਪਾਠੁ ਪੜਿਓ ਅਰੁ ਬੇਦੁ ਬੀਚਾਰਿਓ ਨਿਵਲਿ ਭੁਅੰਗਮ ਸਾਧੇ ॥

paatth parrio ar bed beechaario nival bhuangam saadhe |

Sie lesen die Heiligen Schriften und meditieren über die Veden; sie praktizieren die inneren Reinigungstechniken des Yoga und die Kontrolle der Atmung.

ਪੰਚ ਜਨਾ ਸਿਉ ਸੰਗੁ ਨ ਛੁਟਕਿਓ ਅਧਿਕ ਅਹੰਬੁਧਿ ਬਾਧੇ ॥੧॥

panch janaa siau sang na chhuttakio adhik ahanbudh baadhe |1|

Sie können sich jedoch der Gesellschaft der fünf Leidenschaften nicht entziehen und verfallen immer mehr dem Egoismus. ||1||

ਪਿਆਰੇ ਇਨ ਬਿਧਿ ਮਿਲਣੁ ਨ ਜਾਈ ਮੈ ਕੀਏ ਕਰਮ ਅਨੇਕਾ ॥

piaare in bidh milan na jaaee mai kee karam anekaa |

O Geliebter, dies ist nicht die Art, dem Herrn zu begegnen. Ich habe diese Rituale schon so oft durchgeführt.

ਹਾਰਿ ਪਰਿਓ ਸੁਆਮੀ ਕੈ ਦੁਆਰੈ ਦੀਜੈ ਬੁਧਿ ਬਿਬੇਕਾ ॥ ਰਹਾਉ ॥

haar pario suaamee kai duaarai deejai budh bibekaa | rahaau |

Ich bin erschöpft vor der Tür meines Herrn und Meisters zusammengebrochen. Ich bete, dass er mir einen scharfsinnigen Verstand verleihen möge. ||Pause||

ਮੋਨਿ ਭਇਓ ਕਰਪਾਤੀ ਰਹਿਓ ਨਗਨ ਫਿਰਿਓ ਬਨ ਮਾਹੀ ॥

mon bheio karapaatee rahio nagan firio ban maahee |

Man kann schweigen, seine Hände als Bettelschalen benutzen und nackt durch den Wald wandern.

ਤਟ ਤੀਰਥ ਸਭ ਧਰਤੀ ਭ੍ਰਮਿਓ ਦੁਬਿਧਾ ਛੁਟਕੈ ਨਾਹੀ ॥੨॥

tatt teerath sabh dharatee bhramio dubidhaa chhuttakai naahee |2|

Er mag zwar Pilgerfahrten zu Flussufern und heiligen Schreinen auf der ganzen Welt unternehmen, doch sein Gefühl der Dualität wird ihn nicht verlassen. ||2||