ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 Sri Guru Granth Sahib
Seite - 420
ਹੁਕਮੀ ਪੈਧਾ ਜਾਇ ਦਰਗਹ ਭਾਣੀਐ ॥
hukamee paidhaa jaae daragah bhaaneeai |Wenn es dem Kommandanten gefällt, begibt man sich in Ehrengewand an seinen Hof.
ਹੁਕਮੇ ਹੀ ਸਿਰਿ ਮਾਰ ਬੰਦਿ ਰਬਾਣੀਐ ॥੫॥
hukame hee sir maar band rabaaneeai |5|Auf Seinen Befehl werden Gottes Sklaven auf den Kopf geschlagen. ||5||
ਲਾਹਾ ਸਚੁ ਨਿਆਉ ਮਨਿ ਵਸਾਈਐ ॥
laahaa sach niaau man vasaaeeai |Der Gewinn wird dadurch erzielt, dass Wahrheit und Gerechtigkeit im Geist verankert werden.
ਲਿਖਿਆ ਪਲੈ ਪਾਇ ਗਰਬੁ ਵਞਾਈਐ ॥੬॥
likhiaa palai paae garab vayaaeeai |6|Sie erreichen, was ihnen bestimmt ist und überwinden ihren Stolz. ||6||
ਮਨਮੁਖੀਆ ਸਿਰਿ ਮਾਰ ਵਾਦਿ ਖਪਾਈਐ ॥
manamukheea sir maar vaad khapaaeeai |Die eigensinnigen Manmukhs werden über den Kopf geschlagen und von den Konflikten aufgezehrt.
ਠਗਿ ਮੁਠੀ ਕੂੜਿਆਰ ਬੰਨਿੑ ਚਲਾਈਐ ॥੭॥
tthag mutthee koorriaar bani chalaaeeai |7|Die Betrüger werden durch Lügen ausgeraubt; sie werden angekettet und weggeführt. ||7||
ਸਾਹਿਬੁ ਰਿਦੈ ਵਸਾਇ ਨ ਪਛੋਤਾਵਹੀ ॥
saahib ridai vasaae na pachhotaavahee |Verankern Sie den Herrn und Meister in Ihrem Gedächtnis, und Sie werden keine Buße tun müssen.
ਗੁਨਹਾਂ ਬਖਸਣਹਾਰੁ ਸਬਦੁ ਕਮਾਵਹੀ ॥੮॥
gunahaan bakhasanahaar sabad kamaavahee |8|Er vergibt uns unsere Sünden, wenn wir die Lehren des Wortes des Gurus praktizieren. ||8||
ਨਾਨਕੁ ਮੰਗੈ ਸਚੁ ਗੁਰਮੁਖਿ ਘਾਲੀਐ ॥
naanak mangai sach guramukh ghaaleeai |Nanak bittet um den Wahren Namen, den er vom Gurmukh erhält.
ਮੈ ਤੁਝ ਬਿਨੁ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਇ ਨਦਰਿ ਨਿਹਾਲੀਐ ॥੯॥੧੬॥
mai tujh bin avar na koe nadar nihaaleeai |9|16|Ohne Dich habe ich überhaupt keinen anderen; bitte segne mich mit Deinem gnädigen Blick. ||9||16||
ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੧ ॥
aasaa mahalaa 1 |Aasaa, Erster Mehl:
ਕਿਆ ਜੰਗਲੁ ਢੂਢੀ ਜਾਇ ਮੈ ਘਰਿ ਬਨੁ ਹਰੀਆਵਲਾ ॥
kiaa jangal dtoodtee jaae mai ghar ban hareeaavalaa |Warum sollte ich in den Wäldern suchen, wenn die Wälder meiner Heimat so grün sind?
ਸਚਿ ਟਿਕੈ ਘਰਿ ਆਇ ਸਬਦਿ ਉਤਾਵਲਾ ॥੧॥
sach ttikai ghar aae sabad utaavalaa |1|Das Wahre Wort des Shabad ist augenblicklich gekommen und hat sich in meinem Herzen festgesetzt. ||1||
ਜਹ ਦੇਖਾ ਤਹ ਸੋਇ ਅਵਰੁ ਨ ਜਾਣੀਐ ॥
jah dekhaa tah soe avar na jaaneeai |Wohin ich auch schaue, da ist Er. Ich kenne keinen anderen.
ਗੁਰ ਕੀ ਕਾਰ ਕਮਾਇ ਮਹਲੁ ਪਛਾਣੀਐ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
gur kee kaar kamaae mahal pachhaaneeai |1| rahaau |Wenn man für den Guru arbeitet, erkennt man die Residenz der Gegenwart des Herrn. ||1||Pause||
ਆਪਿ ਮਿਲਾਵੈ ਸਚੁ ਤਾ ਮਨਿ ਭਾਵਈ ॥
aap milaavai sach taa man bhaavee |Der wahre Herr verschmilzt uns mit sich, wenn es seinem Geist gefällt.
ਚਲੈ ਸਦਾ ਰਜਾਇ ਅੰਕਿ ਸਮਾਵਈ ॥੨॥
chalai sadaa rajaae ank samaavee |2|Wer immer im Einklang mit Seinem Willen handelt, geht in Seinem Wesen auf. ||2||
ਸਚਾ ਸਾਹਿਬੁ ਮਨਿ ਵਸੈ ਵਸਿਆ ਮਨਿ ਸੋਈ ॥
sachaa saahib man vasai vasiaa man soee |Wenn der Wahre Herr im Geist wohnt, blüht dieser Geist auf.
ਆਪੇ ਦੇ ਵਡਿਆਈਆ ਦੇ ਤੋਟਿ ਨ ਹੋਈ ॥੩॥
aape de vaddiaaeea de tott na hoee |3|Er selbst verleiht Größe; seine Gaben sind nie erschöpft. ||3||
ਅਬੇ ਤਬੇ ਕੀ ਚਾਕਰੀ ਕਿਉ ਦਰਗਹ ਪਾਵੈ ॥
abe tabe kee chaakaree kiau daragah paavai |Wie kann man den Hof des Herrn erlangen, wenn man dieser und jener Person dient?
ਪਥਰ ਕੀ ਬੇੜੀ ਜੇ ਚੜੈ ਭਰ ਨਾਲਿ ਬੁਡਾਵੈ ॥੪॥
pathar kee berree je charrai bhar naal buddaavai |4|Wer ein Boot aus Steinen besteigt, wird mitsamt seiner Ladung ertrinken. ||4||
ਆਪਨੜਾ ਮਨੁ ਵੇਚੀਐ ਸਿਰੁ ਦੀਜੈ ਨਾਲੇ ॥
aapanarraa man vecheeai sir deejai naale |Biete also deinen Geist an und gib deinen Kopf dazu her.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਵਸਤੁ ਪਛਾਣੀਐ ਅਪਨਾ ਘਰੁ ਭਾਲੇ ॥੫॥
guramukh vasat pachhaaneeai apanaa ghar bhaale |5|Der Gurmukh erkennt die wahre Essenz und findet die Heimat seines eigenen Selbst. ||5||
ਜੰਮਣ ਮਰਣਾ ਆਖੀਐ ਤਿਨਿ ਕਰਤੈ ਕੀਆ ॥
jaman maranaa aakheeai tin karatai keea |Die Menschen diskutieren über Geburt und Tod. Der Schöpfer hat dies geschaffen.
ਆਪੁ ਗਵਾਇਆ ਮਰਿ ਰਹੇ ਫਿਰਿ ਮਰਣੁ ਨ ਥੀਆ ॥੬॥
aap gavaaeaa mar rahe fir maran na theea |6|Wer sein Selbst besiegt und tot bleibt, wird nie wieder sterben müssen. ||6||
ਸਾਈ ਕਾਰ ਕਮਾਵਣੀ ਧੁਰ ਕੀ ਫੁਰਮਾਈ ॥
saaee kaar kamaavanee dhur kee furamaaee |Tun Sie die Taten, die der Urherr Ihnen befohlen hat.
ਜੇ ਮਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਦੇ ਮਿਲੈ ਕਿਨਿ ਕੀਮਤਿ ਪਾਈ ॥੭॥
je man satigur de milai kin keemat paaee |7|Wenn jemand seinen Geist aufgibt, wenn er dem Wahren Guru begegnet, wer kann den Wert ermessen? ||7||
ਰਤਨਾ ਪਾਰਖੁ ਸੋ ਧਣੀ ਤਿਨਿ ਕੀਮਤਿ ਪਾਈ ॥
ratanaa paarakh so dhanee tin keemat paaee |Dieser Herr Meister ist der Prüfer des Juwels des Geistes. Er legt seinen Wert fest.
ਨਾਨਕ ਸਾਹਿਬੁ ਮਨਿ ਵਸੈ ਸਚੀ ਵਡਿਆਈ ॥੮॥੧੭॥
naanak saahib man vasai sachee vaddiaaee |8|17|O Nanak, wahrhaftig ist die Herrlichkeit dessen, in dessen Geist der Herr Meister wohnt. ||8||17||
ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੧ ॥
aasaa mahalaa 1 |Aasaa, Erster Mehl:
ਜਿਨੑੀ ਨਾਮੁ ਵਿਸਾਰਿਆ ਦੂਜੈ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਈ ॥
jinaee naam visaariaa doojai bharam bhulaaee |Diejenigen, die Naam, den Namen des Herrn, vergessen haben, werden durch Zweifel und Dualität getäuscht.
ਮੂਲੁ ਛੋਡਿ ਡਾਲੀ ਲਗੇ ਕਿਆ ਪਾਵਹਿ ਛਾਈ ॥੧॥
mool chhodd ddaalee lage kiaa paaveh chhaaee |1|Wer die Wurzeln aufgibt und sich an die Zweige klammert, wird nur Asche erhalten. ||1||
ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਕਿਉ ਛੂਟੀਐ ਜੇ ਜਾਣੈ ਕੋਈ ॥
bin naavai kiau chhootteeai je jaanai koee |Wie kann man sich ohne den Namen emanzipieren? Wer weiß das?
ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਇ ਤ ਛੂਟੀਐ ਮਨਮੁਖਿ ਪਤਿ ਖੋਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
guramukh hoe ta chhootteeai manamukh pat khoee |1| rahaau |Wer Gurmukh wird, ist emanzipiert; die eigensinnigen Manmukhs verlieren ihre Ehre. ||1||Pause||
ਜਿਨੑੀ ਏਕੋ ਸੇਵਿਆ ਪੂਰੀ ਮਤਿ ਭਾਈ ॥
jinaee eko seviaa pooree mat bhaaee |Diejenigen, die dem Einen Herrn dienen, erlangen vollkommenes Verständnis, oh Geschwister des Schicksals.
ਆਦਿ ਜੁਗਾਦਿ ਨਿਰੰਜਨਾ ਜਨ ਹਰਿ ਸਰਣਾਈ ॥੨॥
aad jugaad niranjanaa jan har saranaaee |2|Der demütige Diener des Herrn findet in Ihm, dem Unbefleckten, vom allerersten Anfang an und im Laufe der Jahrhunderte Zuflucht. ||2||
ਸਾਹਿਬੁ ਮੇਰਾ ਏਕੁ ਹੈ ਅਵਰੁ ਨਹੀ ਭਾਈ ॥
saahib meraa ek hai avar nahee bhaaee |Mein Herr und Meister ist der Eine. Es gibt keinen anderen, oh Geschwister des Schicksals.
ਕਿਰਪਾ ਤੇ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਸਾਚੇ ਪਰਥਾਈ ॥੩॥
kirapaa te sukh paaeaa saache parathaaee |3|Durch die Gnade des wahren Herrn wird himmlischer Frieden erlangt. ||3||
ਗੁਰ ਬਿਨੁ ਕਿਨੈ ਨ ਪਾਇਓ ਕੇਤੀ ਕਹੈ ਕਹਾਏ ॥
gur bin kinai na paaeio ketee kahai kahaae |Ohne den Guru hat ihn niemand erreicht, auch wenn viele behaupten, dies getan zu haben.
ਆਪਿ ਦਿਖਾਵੈ ਵਾਟੜੀਂ ਸਚੀ ਭਗਤਿ ਦ੍ਰਿੜਾਏ ॥੪॥
aap dikhaavai vaattarreen sachee bhagat drirraae |4|Er selbst offenbart den Weg und pflanzt wahre Hingabe ein. ||4||
ਮਨਮੁਖੁ ਜੇ ਸਮਝਾਈਐ ਭੀ ਉਝੜਿ ਜਾਏ ॥
manamukh je samajhaaeeai bhee ujharr jaae |Selbst wenn der eigenwillige Manmukh unterrichtet wird, geht er dennoch in die Wildnis.
ਬਿਨੁ ਹਰਿ ਨਾਮ ਨ ਛੂਟਸੀ ਮਰਿ ਨਰਕ ਸਮਾਏ ॥੫॥
bin har naam na chhoottasee mar narak samaae |5|Ohne den Namen des Herrn wird er nicht befreit werden; er wird sterben und in die Hölle sinken. ||5||
ਜਨਮਿ ਮਰੈ ਭਰਮਾਈਐ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਨ ਲੇਵੈ ॥
janam marai bharamaaeeai har naam na levai |Er wandert durch Geburt und Tod und singt nie den Namen des Herrn.
ਤਾ ਕੀ ਕੀਮਤਿ ਨਾ ਪਵੈ ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਕੀ ਸੇਵੈ ॥੬॥
taa kee keemat naa pavai bin gur kee sevai |6|Ohne dem Guru zu dienen, wird er sich seines eigenen Wertes nie bewusst. ||6||