ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 Sri Guru Granth Sahib
Seite - 462
ਜਨਮ ਮਰਣ ਅਨੇਕ ਬੀਤੇ ਪ੍ਰਿਅ ਸੰਗ ਬਿਨੁ ਕਛੁ ਨਹ ਗਤੇ ॥
janam maran anek beete pria sang bin kachh nah gate |Ich habe so viele Geburten und Tode erlebt; ohne die Vereinigung mit dem Geliebten habe ich keine Erlösung erlangt.
ਕੁਲ ਰੂਪ ਧੂਪ ਗਿਆਨਹੀਨੀ ਤੁਝ ਬਿਨਾ ਮੋਹਿ ਕਵਨ ਮਾਤ ॥
kul roop dhoop giaanaheenee tujh binaa mohi kavan maat |Mir fehlt der Status hoher Geburt, Schönheit, Ruhm oder spiritueller Weisheit. Wer gehört mir ohne Dich, oh Mutter?
ਕਰ ਜੋੜਿ ਨਾਨਕੁ ਸਰਣਿ ਆਇਓ ਪ੍ਰਿਅ ਨਾਥ ਨਰਹਰ ਕਰਹੁ ਗਾਤ ॥੧॥
kar jorr naanak saran aaeio pria naath narahar karahu gaat |1|Mit aneinandergepressten Handflächen betrete ich, oh Nanak, das Heiligtum des Herrn. O geliebter allmächtiger Herr und Meister, bitte rette mich! ||1||
ਮੀਨਾ ਜਲਹੀਨ ਮੀਨਾ ਜਲਹੀਨ ਹੇ ਓਹੁ ਬਿਛੁਰਤ ਮਨ ਤਨ ਖੀਨ ਹੇ ਕਤ ਜੀਵਨੁ ਪ੍ਰਿਅ ਬਿਨੁ ਹੋਤ ॥
meenaa jalaheen meenaa jalaheen he ohu bichhurat man tan kheen he kat jeevan pria bin hot |Wie ein Fisch auf dem Trockenen – wie ein Fisch auf dem Trockenen, getrennt vom Herrn, gehen Geist und Körper zugrunde. Wie kann ich ohne meinen Geliebten leben?
ਸਨਮੁਖ ਸਹਿ ਬਾਨ ਸਨਮੁਖ ਸਹਿ ਬਾਨ ਹੇ ਮ੍ਰਿਗ ਅਰਪੇ ਮਨ ਤਨ ਪ੍ਰਾਨ ਹੇ ਓਹੁ ਬੇਧਿਓ ਸਹਜ ਸਰੋਤ ॥
sanamukh seh baan sanamukh seh baan he mrig arape man tan praan he ohu bedhio sahaj sarot |Dem Pfeil frontal gegenüberstehen – dem Pfeil frontal gegenüberstehend, gibt der Hirsch seinen Geist, seinen Körper und seinen Lebenshauch auf; er wird von der beruhigenden Musik des Jägers berührt.
ਪ੍ਰਿਅ ਪ੍ਰੀਤਿ ਲਾਗੀ ਮਿਲੁ ਬੈਰਾਗੀ ਖਿਨੁ ਰਹਨੁ ਧ੍ਰਿਗੁ ਤਨੁ ਤਿਸੁ ਬਿਨਾ ॥
pria preet laagee mil bairaagee khin rahan dhrig tan tis binaa |Ich habe die Liebe zu meinem Geliebten in mir verborgen. Um Ihm zu begegnen, bin ich ein Entsagender geworden. Verflucht ist der Körper, der auch nur für einen Augenblick ohne Ihn bleibt.
ਪਲਕਾ ਨ ਲਾਗੈ ਪ੍ਰਿਅ ਪ੍ਰੇਮ ਪਾਗੈ ਚਿਤਵੰਤਿ ਅਨਦਿਨੁ ਪ੍ਰਭ ਮਨਾ ॥
palakaa na laagai pria prem paagai chitavant anadin prabh manaa |Ich schließe meine Augen nicht, denn ich bin ganz in die Liebe meines Geliebten vertieft. Tag und Nacht denke ich nur an Gott.
ਸ੍ਰੀਰੰਗ ਰਾਤੇ ਨਾਮ ਮਾਤੇ ਭੈ ਭਰਮ ਦੁਤੀਆ ਸਗਲ ਖੋਤ ॥
sreerang raate naam maate bhai bharam duteea sagal khot |Im Einklang mit dem Herrn und berauscht vom Naam, sind Angst, Zweifel und Dualität von mir gewichen.
ਕਰਿ ਮਇਆ ਦਇਆ ਦਇਆਲ ਪੂਰਨ ਹਰਿ ਪ੍ਰੇਮ ਨਾਨਕ ਮਗਨ ਹੋਤ ॥੨॥
kar meaa deaa deaal pooran har prem naanak magan hot |2|Schenke Deine Gnade und Dein Mitgefühl, oh barmherziger und vollkommener Herr, damit Nanak von Deiner Liebe berauscht wird. ||2||
ਅਲੀਅਲ ਗੁੰਜਾਤ ਅਲੀਅਲ ਗੁੰਜਾਤ ਹੇ ਮਕਰੰਦ ਰਸ ਬਾਸਨ ਮਾਤ ਹੇ ਪ੍ਰੀਤਿ ਕਮਲ ਬੰਧਾਵਤ ਆਪ ॥
aleeal gunjaat aleeal gunjaat he makarand ras baasan maat he preet kamal bandhaavat aap |Die Hummel summt – die Hummel summt, berauscht vom Honig, dem Geschmack und dem Duft; aus Liebe zum Lotus verstrickt sie sich.
ਚਾਤ੍ਰਿਕ ਚਿਤ ਪਿਆਸ ਚਾਤ੍ਰਿਕ ਚਿਤ ਪਿਆਸ ਹੇ ਘਨ ਬੂੰਦ ਬਚਿਤ੍ਰਿ ਮਨਿ ਆਸ ਹੇ ਅਲ ਪੀਵਤ ਬਿਨਸਤ ਤਾਪ ॥
chaatrik chit piaas chaatrik chit piaas he ghan boond bachitr man aas he al peevat binasat taap |Der Geist des Regenvogels dürstet – der Geist des Regenvogels dürstet; sein Geist sehnt sich nach den schönen Regentropfen aus den Wolken. Wenn er sie in sich aufnimmt, verschwindet sein Fieber.
ਤਾਪਾ ਬਿਨਾਸਨ ਦੂਖ ਨਾਸਨ ਮਿਲੁ ਪ੍ਰੇਮੁ ਮਨਿ ਤਨਿ ਅਤਿ ਘਨਾ ॥
taapaa binaasan dookh naasan mil prem man tan at ghanaa |O Zerstörer des Fiebers, Entferner des Schmerzes, bitte vereinige mich mit Dir. Mein Geist und mein Körper lieben Dich so sehr.
ਸੁੰਦਰੁ ਚਤੁਰੁ ਸੁਜਾਨ ਸੁਆਮੀ ਕਵਨ ਰਸਨਾ ਗੁਣ ਭਨਾ ॥
sundar chatur sujaan suaamee kavan rasanaa gun bhanaa |O mein schöner, weiser und allwissender Herr und Meister, mit welcher Zunge soll ich Dein Lob singen?
ਗਹਿ ਭੁਜਾ ਲੇਵਹੁ ਨਾਮੁ ਦੇਵਹੁ ਦ੍ਰਿਸਟਿ ਧਾਰਤ ਮਿਟਤ ਪਾਪ ॥
geh bhujaa levahu naam devahu drisatt dhaarat mittat paap |Nimm mich beim Arm und schenke mir Deinen Namen. Wer mit Deinem Blick der Gnade gesegnet ist, dessen Sünden werden getilgt.
ਨਾਨਕੁ ਜੰਪੈ ਪਤਿਤ ਪਾਵਨ ਹਰਿ ਦਰਸੁ ਪੇਖਤ ਨਹ ਸੰਤਾਪ ॥੩॥
naanak janpai patit paavan har daras pekhat nah santaap |3|Nanak meditiert über den Herrn, den Reiniger der Sünder; als er Seine Vision erblickt, leidet er nicht mehr. ||3||
ਚਿਤਵਉ ਚਿਤ ਨਾਥ ਚਿਤਵਉ ਚਿਤ ਨਾਥ ਹੇ ਰਖਿ ਲੇਵਹੁ ਸਰਣਿ ਅਨਾਥ ਹੇ ਮਿਲੁ ਚਾਉ ਚਾਈਲੇ ਪ੍ਰਾਨ ॥
chitvau chit naath chitvau chit naath he rakh levahu saran anaath he mil chaau chaaeele praan |Ich konzentriere mein Bewusstsein auf den Herrn – ich konzentriere mein Bewusstsein auf den Herrn; ich bin hilflos – bitte beschütze mich. Ich sehne mich danach, dich zu treffen, meine Seele hungert nach dir.
ਸੁੰਦਰ ਤਨ ਧਿਆਨ ਸੁੰਦਰ ਤਨ ਧਿਆਨ ਹੇ ਮਨੁ ਲੁਬਧ ਗੋਪਾਲ ਗਿਆਨ ਹੇ ਜਾਚਿਕ ਜਨ ਰਾਖਤ ਮਾਨ ॥
sundar tan dhiaan sundar tan dhiaan he man lubadh gopaal giaan he jaachik jan raakhat maan |Ich meditiere über Deinen schönen Körper - Ich meditiere über Deinen schönen Körper; mein Geist ist fasziniert von Deiner spirituellen Weisheit, oh Herr der Welt. Bitte bewahre die Ehre Deiner bescheidenen Diener und Bettler.
ਪ੍ਰਭ ਮਾਨ ਪੂਰਨ ਦੁਖ ਬਿਦੀਰਨ ਸਗਲ ਇਛ ਪੁਜੰਤੀਆ ॥
prabh maan pooran dukh bideeran sagal ichh pujanteea |Gott verleiht vollkommene Ehre und vernichtet Schmerz; er hat alle meine Wünsche erfüllt.
ਹਰਿ ਕੰਠਿ ਲਾਗੇ ਦਿਨ ਸਭਾਗੇ ਮਿਲਿ ਨਾਹ ਸੇਜ ਸੋਹੰਤੀਆ ॥
har kantth laage din sabhaage mil naah sej sohanteea |Wie gesegnet war jener Tag, als der Herr mich umarmte und mein Bett verschönerte, als ich meinen Ehemann, den Herrn, traf.
ਪ੍ਰਭ ਦ੍ਰਿਸਟਿ ਧਾਰੀ ਮਿਲੇ ਮੁਰਾਰੀ ਸਗਲ ਕਲਮਲ ਭਏ ਹਾਨ ॥
prabh drisatt dhaaree mile muraaree sagal kalamal bhe haan |Als Gott mir seine Gnade schenkte und mir begegnete, wurden alle meine Sünden getilgt.
ਬਿਨਵੰਤਿ ਨਾਨਕ ਮੇਰੀ ਆਸ ਪੂਰਨ ਮਿਲੇ ਸ੍ਰੀਧਰ ਗੁਣ ਨਿਧਾਨ ॥੪॥੧॥੧੪॥
binavant naanak meree aas pooran mile sreedhar gun nidhaan |4|1|14|Betet, Nanak, meine Hoffnungen haben sich erfüllt; ich habe den Herrn getroffen, den Herrn von Lakshmi, den Schatz der Vortrefflichkeit. ||4||1||14||
ੴ ਸਤਿ ਨਾਮੁ ਕਰਤਾ ਪੁਰਖੁ ਨਿਰਭਉ ਨਿਰਵੈਰੁ ਅਕਾਲ ਮੂਰਤਿ ਅਜੂਨੀ ਸੈਭੰ ਗੁਰਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ik oankaar sat naam karataa purakh nirbhau niravair akaal moorat ajoonee saibhan guraprasaad |Ein universeller Schöpfergott. Wahrheit ist der Name. Personifiziertes kreatives Wesen. Keine Angst. Kein Hass. Bild des Unsterblichen. Jenseits der Geburt. Selbstexistierend. Durch Gurus Gnade:
ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੧ ॥
aasaa mahalaa 1 |Aasaa, Erster Mehl:
ਵਾਰ ਸਲੋਕਾ ਨਾਲਿ ਸਲੋਕ ਭੀ ਮਹਲੇ ਪਹਿਲੇ ਕੇ ਲਿਖੇ ਟੁੰਡੇ ਅਸ ਰਾਜੈ ਕੀ ਧੁਨੀ ॥
vaar salokaa naal salok bhee mahale pahile ke likhe ttundde as raajai kee dhunee |Vaar mit Saloks und Saloks, geschrieben vom ersten Mehl. Zu singen zur Melodie von „Tunda-Asraajaa“:
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੧ ॥
salok mahalaa 1 |Salok, Erster Mehl:
ਬਲਿਹਾਰੀ ਗੁਰ ਆਪਣੇ ਦਿਉਹਾੜੀ ਸਦ ਵਾਰ ॥
balihaaree gur aapane diauhaarree sad vaar |Hundertmal am Tag bin ich ein Opfer für meinen Guru.
ਜਿਨਿ ਮਾਣਸ ਤੇ ਦੇਵਤੇ ਕੀਏ ਕਰਤ ਨ ਲਾਗੀ ਵਾਰ ॥੧॥
jin maanas te devate kee karat na laagee vaar |1|Ohne zu zögern machte er aus Menschen Engel. ||1||