ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 Sri Guru Granth Sahib
Seite - 109
ਮਾਂਝ ਮਹਲਾ ੫ ॥
maanjh mahalaa 5 |Maajh, Fünfter Mehl:
ਝੂਠਾ ਮੰਗਣੁ ਜੇ ਕੋਈ ਮਾਗੈ ॥
jhootthaa mangan je koee maagai |Wer um ein falsches Geschenk bittet,
ਤਿਸ ਕਉ ਮਰਤੇ ਘੜੀ ਨ ਲਾਗੈ ॥
tis kau marate gharree na laagai |Es wird nicht einmal einen Augenblick dauern, bis ich sterbe.
ਪਾਰਬ੍ਰਹਮੁ ਜੋ ਸਦ ਹੀ ਸੇਵੈ ਸੋ ਗੁਰ ਮਿਲਿ ਨਿਹਚਲੁ ਕਹਣਾ ॥੧॥
paarabraham jo sad hee sevai so gur mil nihachal kahanaa |1|Doch von jemandem, der dem Höchsten Herrn Gott fortwährend dient und dem Guru begegnet, sagt man, er sei unsterblich. ||1||
ਪ੍ਰੇਮ ਭਗਤਿ ਜਿਸ ਕੈ ਮਨਿ ਲਾਗੀ ॥
prem bhagat jis kai man laagee |Jemand, dessen Geist der liebevollen Andacht gewidmet ist
ਗੁਣ ਗਾਵੈ ਅਨਦਿਨੁ ਨਿਤਿ ਜਾਗੀ ॥
gun gaavai anadin nit jaagee |singt Seine glorreichen Lobpreisungen Tag und Nacht und bleibt ewig wach und aufmerksam.
ਬਾਹ ਪਕੜਿ ਤਿਸੁ ਸੁਆਮੀ ਮੇਲੈ ਜਿਸ ਕੈ ਮਸਤਕਿ ਲਹਣਾ ॥੨॥
baah pakarr tis suaamee melai jis kai masatak lahanaa |2|Der Herr und Meister nimmt ihn bei der Hand und nimmt die Person in sich auf, auf deren Stirn dieses Schicksal geschrieben steht. ||2||
ਚਰਨ ਕਮਲ ਭਗਤਾਂ ਮਨਿ ਵੁਠੇ ॥
charan kamal bhagataan man vutthe |Seine Lotusfüße verweilen im Geist seiner Anhänger.
ਵਿਣੁ ਪਰਮੇਸਰ ਸਗਲੇ ਮੁਠੇ ॥
vin paramesar sagale mutthe |Ohne den transzendenten Herrn ist alles ausgeplündert.
ਸੰਤ ਜਨਾਂ ਕੀ ਧੂੜਿ ਨਿਤ ਬਾਂਛਹਿ ਨਾਮੁ ਸਚੇ ਕਾ ਗਹਣਾ ॥੩॥
sant janaan kee dhoorr nit baanchheh naam sache kaa gahanaa |3|Ich sehne mich nach dem Staub der Füße seiner demütigen Diener. Der Name des Wahren Herrn ist meine Zierde. ||3||
ਊਠਤ ਬੈਠਤ ਹਰਿ ਹਰਿ ਗਾਈਐ ॥
aootthat baitthat har har gaaeeai |Im Stehen und Sitzen singe ich den Namen des Herrn: Har, Har.
ਜਿਸੁ ਸਿਮਰਤ ਵਰੁ ਨਿਹਚਲੁ ਪਾਈਐ ॥
jis simarat var nihachal paaeeai |Indem ich im Gedenken an Ihn meditiere, erhalte ich meinen Ewigen Ehemann, Herr.
ਨਾਨਕ ਕਉ ਪ੍ਰਭ ਹੋਇ ਦਇਆਲਾ ਤੇਰਾ ਕੀਤਾ ਸਹਣਾ ॥੪॥੪੩॥੫੦॥
naanak kau prabh hoe deaalaa teraa keetaa sahanaa |4|43|50|Gott ist Nanak gnädig geworden. Ich akzeptiere Deinen Willen freudig. ||4||43||50||
ਰਾਗੁ ਮਾਝ ਅਸਟਪਦੀਆ ਮਹਲਾ ੧ ਘਰੁ ੧ ॥
raag maajh asattapadeea mahalaa 1 ghar 1 |Raag Maajh, Ashtpadheeyaa: Erstes Mehl, Erstes Haus:
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ik oankaar satigur prasaad |Ein universeller Schöpfergott. Durch die Gnade des wahren Gurus:
ਸਬਦਿ ਰੰਗਾਏ ਹੁਕਮਿ ਸਬਾਏ ॥
sabad rangaae hukam sabaae |Auf Seinen Befehl sind alle auf das Wort des Shabad eingestimmt,
ਸਚੀ ਦਰਗਹ ਮਹਲਿ ਬੁਲਾਏ ॥
sachee daragah mahal bulaae |und alle werden in die Residenz seiner Gegenwart gerufen, den wahren Hof des Herrn.
ਸਚੇ ਦੀਨ ਦਇਆਲ ਮੇਰੇ ਸਾਹਿਬਾ ਸਚੇ ਮਨੁ ਪਤੀਆਵਣਿਆ ॥੧॥
sache deen deaal mere saahibaa sache man pateeaavaniaa |1|O mein wahrer Herr und Meister, barmherzig zu den Sanftmütigen, mein Geist ist erfreut und besänftigt durch die Wahrheit. ||1||
ਹਉ ਵਾਰੀ ਜੀਉ ਵਾਰੀ ਸਬਦਿ ਸੁਹਾਵਣਿਆ ॥
hau vaaree jeeo vaaree sabad suhaavaniaa |Ich bin ein Opfer, meine Seele ist ein Opfer für diejenigen, die mit dem Wort des Shabad geschmückt sind.
ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਨਾਮੁ ਸਦਾ ਸੁਖਦਾਤਾ ਗੁਰਮਤੀ ਮੰਨਿ ਵਸਾਵਣਿਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
amrit naam sadaa sukhadaataa guramatee man vasaavaniaa |1| rahaau |Der ambrosische Naam, der Name des Herrn, ist für immer der Geber des Friedens. Durch die Lehren des Gurus wohnt er im Geist. ||1||Pause||
ਨਾ ਕੋ ਮੇਰਾ ਹਉ ਕਿਸੁ ਕੇਰਾ ॥
naa ko meraa hau kis keraa |Niemand gehört mir, und ich gehöre niemand anderem.
ਸਾਚਾ ਠਾਕੁਰੁ ਤ੍ਰਿਭਵਣਿ ਮੇਰਾ ॥
saachaa tthaakur tribhavan meraa |Der wahre Herr und Meister der drei Welten ist mein.
ਹਉਮੈ ਕਰਿ ਕਰਿ ਜਾਇ ਘਣੇਰੀ ਕਰਿ ਅਵਗਣ ਪਛੋਤਾਵਣਿਆ ॥੨॥
haumai kar kar jaae ghaneree kar avagan pachhotaavaniaa |2|Durch ihr egoistisches Handeln sind so viele gestorben. Nachdem sie Fehler gemacht haben, bereuen sie es später. ||2||
ਹੁਕਮੁ ਪਛਾਣੈ ਸੁ ਹਰਿ ਗੁਣ ਵਖਾਣੈ ॥
hukam pachhaanai su har gun vakhaanai |Diejenigen, die das Hukam des Befehls des Herrn erkennen, singen die glorreichen Lobpreisungen des Herrn.
ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਨਾਮਿ ਨੀਸਾਣੈ ॥
gur kai sabad naam neesaanai |Durch die Worte des Shabad des Gurus werden sie mit Naam verherrlicht.
ਸਭਨਾ ਕਾ ਦਰਿ ਲੇਖਾ ਸਚੈ ਛੂਟਸਿ ਨਾਮਿ ਸੁਹਾਵਣਿਆ ॥੩॥
sabhanaa kaa dar lekhaa sachai chhoottas naam suhaavaniaa |3|Jedermanns Rechnung wird vor dem Wahren Gericht geführt und durch die Schönheit von Naam werden sie gerettet. ||3||
ਮਨਮੁਖੁ ਭੂਲਾ ਠਉਰੁ ਨ ਪਾਏ ॥
manamukh bhoolaa tthaur na paae |Die eigensinnigen Manmukhs sind getäuscht; sie finden keinen Ort der Ruhe.
ਜਮ ਦਰਿ ਬਧਾ ਚੋਟਾ ਖਾਏ ॥
jam dar badhaa chottaa khaae |Sie werden an der Schwelle des Todes gefesselt und geknebelt und brutal geschlagen.
ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਕੋ ਸੰਗਿ ਨ ਸਾਥੀ ਮੁਕਤੇ ਨਾਮੁ ਧਿਆਵਣਿਆ ॥੪॥
bin naavai ko sang na saathee mukate naam dhiaavaniaa |4|Ohne den Namen gibt es keine Gefährten oder Freunde. Befreiung kommt nur durch Meditation über Naam. ||4||
ਸਾਕਤ ਕੂੜੇ ਸਚੁ ਨ ਭਾਵੈ ॥
saakat koorre sach na bhaavai |Die falschen Shaaktas, die treulosen Zyniker, mögen die Wahrheit nicht.
ਦੁਬਿਧਾ ਬਾਧਾ ਆਵੈ ਜਾਵੈ ॥
dubidhaa baadhaa aavai jaavai |Durch die Dualität gebunden, kommen und gehen sie in der Reinkarnation.
ਲਿਖਿਆ ਲੇਖੁ ਨ ਮੇਟੈ ਕੋਈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਮੁਕਤਿ ਕਰਾਵਣਿਆ ॥੫॥
likhiaa lekh na mettai koee guramukh mukat karaavaniaa |5|Niemand kann das vorherbestimmte Schicksal auslöschen; die Gurmukhs sind befreit. ||5||
ਪੇਈਅੜੈ ਪਿਰੁ ਜਾਤੋ ਨਾਹੀ ॥
peeearrai pir jaato naahee |In der Welt ihres Elternhauses kannte die junge Braut ihren Mann nicht.
ਝੂਠਿ ਵਿਛੁੰਨੀ ਰੋਵੈ ਧਾਹੀ ॥
jhootth vichhunee rovai dhaahee |Durch die Lüge wurde sie von Ihm getrennt und sie schreit vor Kummer.
ਅਵਗਣਿ ਮੁਠੀ ਮਹਲੁ ਨ ਪਾਏ ਅਵਗਣ ਗੁਣਿ ਬਖਸਾਵਣਿਆ ॥੬॥
avagan mutthee mahal na paae avagan gun bakhasaavaniaa |6|Durch ihre Verfehlungen betrogen, findet sie nicht die Residenz der Gegenwart des Herrn. Doch durch tugendhaftes Handeln werden ihr ihre Verfehlungen vergeben. ||6||
ਪੇਈਅੜੈ ਜਿਨਿ ਜਾਤਾ ਪਿਆਰਾ ॥
peeearrai jin jaataa piaaraa |Sie, die ihren Geliebten im Elternhaus kennt,
ਗੁਰਮੁਖਿ ਬੂਝੈ ਤਤੁ ਬੀਚਾਰਾ ॥
guramukh boojhai tat beechaaraa |als Gurmukh versteht sie das Wesen der Wirklichkeit und denkt über ihren Herrn nach.
ਆਵਣੁ ਜਾਣਾ ਠਾਕਿ ਰਹਾਏ ਸਚੈ ਨਾਮਿ ਸਮਾਵਣਿਆ ॥੭॥
aavan jaanaa tthaak rahaae sachai naam samaavaniaa |7|Ihr Kommen und Gehen hört auf und sie versinkt im Wahren Namen. ||7||
ਗੁਰਮੁਖਿ ਬੂਝੈ ਅਕਥੁ ਕਹਾਵੈ ॥
guramukh boojhai akath kahaavai |Die Gurmukhs verstehen und beschreiben das Unbeschreibliche.
ਸਚੇ ਠਾਕੁਰ ਸਾਚੋ ਭਾਵੈ ॥
sache tthaakur saacho bhaavai |Wahrhaftig ist unser Herr und Meister; Er liebt die Wahrheit.
ਨਾਨਕ ਸਚੁ ਕਹੈ ਬੇਨੰਤੀ ਸਚੁ ਮਿਲੈ ਗੁਣ ਗਾਵਣਿਆ ॥੮॥੧॥
naanak sach kahai benantee sach milai gun gaavaniaa |8|1|Nanak spricht dieses wahre Gebet: Indem ich Seine glorreichen Lobpreisungen singe, verschmelze ich mit dem Wahren. ||8||1||
ਮਾਝ ਮਹਲਾ ੩ ਘਰੁ ੧ ॥
maajh mahalaa 3 ghar 1 |Maajh, Drittes Mehl, Erstes Haus:
ਕਰਮੁ ਹੋਵੈ ਸਤਿਗੁਰੂ ਮਿਲਾਏ ॥
karam hovai satiguroo milaae |Durch seine Gnade begegnen wir dem Wahren Guru.