ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 Sri Guru Granth Sahib
Seite - 158
ਮਨਿ ਨਿਰਮਲਿ ਵਸੈ ਸਚੁ ਸੋਇ ॥
man niramal vasai sach soe |Der Geist wird rein, wenn der Wahre Herr im Inneren wohnt.
ਸਾਚਿ ਵਸਿਐ ਸਾਚੀ ਸਭ ਕਾਰ ॥
saach vasiaai saachee sabh kaar |Wenn man in der Wahrheit lebt, werden alle Handlungen wahr.
ਊਤਮ ਕਰਣੀ ਸਬਦ ਬੀਚਾਰ ॥੩॥
aootam karanee sabad beechaar |3|Die ultimative Handlung besteht darin, über das Wort des Shabad nachzudenken. ||3||
ਗੁਰ ਤੇ ਸਾਚੀ ਸੇਵਾ ਹੋਇ ॥
gur te saachee sevaa hoe |Durch den Guru wird wahrer Dienst geleistet.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਪਛਾਣੈ ਕੋਇ ॥
guramukh naam pachhaanai koe |Wie selten ist der Gurmukh, der Naam, den Namen des Herrn, erkennt.
ਜੀਵੈ ਦਾਤਾ ਦੇਵਣਹਾਰੁ ॥
jeevai daataa devanahaar |Der Geber, der Große Geber, lebt ewig.
ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਨਾਮੇ ਲਗੈ ਪਿਆਰੁ ॥੪॥੧॥੨੧॥
naanak har naame lagai piaar |4|1|21|Nanak verankert die Liebe zum Namen des Herrn. ||4||1||21||
ਗਉੜੀ ਗੁਆਰੇਰੀ ਮਹਲਾ ੩ ॥
gaurree guaareree mahalaa 3 |Gauree Gwaarayree, Drittes Mehl:
ਗੁਰ ਤੇ ਗਿਆਨੁ ਪਾਏ ਜਨੁ ਕੋਇ ॥
gur te giaan paae jan koe |Es gibt nur sehr wenige Menschen, die vom Guru spirituelle Weisheit erlangen.
ਗੁਰ ਤੇ ਬੂਝੈ ਸੀਝੈ ਸੋਇ ॥
gur te boojhai seejhai soe |Diejenigen, die dieses Verständnis vom Guru erlangen, werden akzeptiert.
ਗੁਰ ਤੇ ਸਹਜੁ ਸਾਚੁ ਬੀਚਾਰੁ ॥
gur te sahaj saach beechaar |Durch den Guru betrachten wir intuitiv den Wahren.
ਗੁਰ ਤੇ ਪਾਏ ਮੁਕਤਿ ਦੁਆਰੁ ॥੧॥
gur te paae mukat duaar |1|Durch den Guru wird das Tor der Befreiung gefunden. ||1||
ਪੂਰੈ ਭਾਗਿ ਮਿਲੈ ਗੁਰੁ ਆਇ ॥
poorai bhaag milai gur aae |Durch ein vollkommen gutes Schicksal begegnen wir dem Guru.
ਸਾਚੈ ਸਹਜਿ ਸਾਚਿ ਸਮਾਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
saachai sahaj saach samaae |1| rahaau |Die Wahren sind intuitiv im Wahren Herrn aufgegangen. ||1||Pause||
ਗੁਰਿ ਮਿਲਿਐ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਅਗਨਿ ਬੁਝਾਏ ॥
gur miliaai trisanaa agan bujhaae |Durch die Begegnung mit dem Guru wird das Feuer der Begierde gelöscht.
ਗੁਰ ਤੇ ਸਾਂਤਿ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਏ ॥
gur te saant vasai man aae |Durch den Guru können Frieden und Ruhe im Geist Einzug halten.
ਗੁਰ ਤੇ ਪਵਿਤ ਪਾਵਨ ਸੁਚਿ ਹੋਇ ॥
gur te pavit paavan such hoe |Durch den Guru werden wir rein, heilig und wahrhaftig.
ਗੁਰ ਤੇ ਸਬਦਿ ਮਿਲਾਵਾ ਹੋਇ ॥੨॥
gur te sabad milaavaa hoe |2|Durch den Guru werden wir in das Wort des Shabad vertieft. ||2||
ਬਾਝੁ ਗੁਰੂ ਸਭ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਈ ॥
baajh guroo sabh bharam bhulaaee |Ohne den Guru gerät jeder in Zweifel.
ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਬਹੁਤਾ ਦੁਖੁ ਪਾਈ ॥
bin naavai bahutaa dukh paaee |Ohne den Namen erleiden sie schreckliche Schmerzen.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਵੈ ਸੁ ਨਾਮੁ ਧਿਆਈ ॥
guramukh hovai su naam dhiaaee |Diejenigen, die über Naam meditieren, werden Gurmukh.
ਦਰਸਨਿ ਸਚੈ ਸਚੀ ਪਤਿ ਹੋਈ ॥੩॥
darasan sachai sachee pat hoee |3|Wahre Ehre erlangt man durch Darshan, die gesegnete Vision des wahren Herrn. ||3||
ਕਿਸ ਨੋ ਕਹੀਐ ਦਾਤਾ ਇਕੁ ਸੋਈ ॥
kis no kaheeai daataa ik soee |Warum von jemand anderem sprechen? Er allein ist der Geber.
ਕਿਰਪਾ ਕਰੇ ਸਬਦਿ ਮਿਲਾਵਾ ਹੋਈ ॥
kirapaa kare sabad milaavaa hoee |Wenn Er Seine Gnade gewährt, wird die Vereinigung mit dem Shabad erreicht.
ਮਿਲਿ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਾਚੇ ਗੁਣ ਗਾਵਾ ॥
mil preetam saache gun gaavaa |Wenn ich meinen Geliebten treffe, singe ich die glorreichen Lobpreisungen des wahren Herrn.
ਨਾਨਕ ਸਾਚੇ ਸਾਚਿ ਸਮਾਵਾ ॥੪॥੨॥੨੨॥
naanak saache saach samaavaa |4|2|22|O Nanak, wahr werdend, gehe ich in dem Wahren auf. ||4||2||22||
ਗਉੜੀ ਗੁਆਰੇਰੀ ਮਹਲਾ ੩ ॥
gaurree guaareree mahalaa 3 |Gauree Gwaarayree, Drittes Mehl:
ਸੁ ਥਾਉ ਸਚੁ ਮਨੁ ਨਿਰਮਲੁ ਹੋਇ ॥
su thaau sach man niramal hoe |Wahr ist der Ort, an dem der Geist rein wird.
ਸਚਿ ਨਿਵਾਸੁ ਕਰੇ ਸਚੁ ਸੋਇ ॥
sach nivaas kare sach soe |Wahrhaftig ist derjenige, der in der Wahrheit bleibt.
ਸਚੀ ਬਾਣੀ ਜੁਗ ਚਾਰੇ ਜਾਪੈ ॥
sachee baanee jug chaare jaapai |Der wahre Bani des Wortes ist in allen vier Zeitaltern bekannt.
ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਸਾਚਾ ਆਪੇ ਆਪੈ ॥੧॥
sabh kichh saachaa aape aapai |1|Der Wahre Selbst ist alles. ||1||
ਕਰਮੁ ਹੋਵੈ ਸਤਸੰਗਿ ਮਿਲਾਏ ॥
karam hovai satasang milaae |Durch das Karma guter Taten tritt man dem Sat Sangat, der Wahren Gemeinde, bei.
ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਵੈ ਬੈਸਿ ਸੁ ਥਾਏ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
har gun gaavai bais su thaae |1| rahaau |Singt die Herrlichkeit des Herrn, während ihr an diesem Ort sitzt. ||1||Pause||
ਜਲਉ ਇਹ ਜਿਹਵਾ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ॥
jlau ih jihavaa doojai bhaae |Verbrenne diese Zunge, die die Dualität liebt,
ਹਰਿ ਰਸੁ ਨ ਚਾਖੈ ਫੀਕਾ ਆਲਾਇ ॥
har ras na chaakhai feekaa aalaae |das das erhabene Wesen des Herrn nicht erfährt und fade Worte von sich gibt.
ਬਿਨੁ ਬੂਝੇ ਤਨੁ ਮਨੁ ਫੀਕਾ ਹੋਇ ॥
bin boojhe tan man feekaa hoe |Ohne Verständnis werden Körper und Geist geschmacklos und fad.
ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਦੁਖੀਆ ਚਲਿਆ ਰੋਇ ॥੨॥
bin naavai dukheea chaliaa roe |2|Ohne den Namen gehen die Erbärmlichen schmerzschreiend fort. ||2||
ਰਸਨਾ ਹਰਿ ਰਸੁ ਚਾਖਿਆ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਇ ॥
rasanaa har ras chaakhiaa sahaj subhaae |Jemand, dessen Zunge natürlich und intuitiv die erhabene Essenz des Herrn schmeckt,
ਗੁਰ ਕਿਰਪਾ ਤੇ ਸਚਿ ਸਮਾਇ ॥
gur kirapaa te sach samaae |Durch die Gnade des Gurus wird man in den Wahren Herrn aufgenommen.
ਸਾਚੇ ਰਾਤੀ ਗੁਰਸਬਦੁ ਵੀਚਾਰ ॥
saache raatee gurasabad veechaar |Durchdrungen von der Wahrheit denkt man über das Wort des Shabad des Gurus nach,
ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀਵੈ ਨਿਰਮਲ ਧਾਰ ॥੩॥
amrit peevai niramal dhaar |3|und trinkt den ambrosischen Nektar aus dem makellosen Strom im Inneren. ||3||
ਨਾਮਿ ਸਮਾਵੈ ਜੋ ਭਾਡਾ ਹੋਇ ॥
naam samaavai jo bhaaddaa hoe |Naam, der Name des Herrn, ist im Gefäß des Geistes gesammelt.
ਊਂਧੈ ਭਾਂਡੈ ਟਿਕੈ ਨ ਕੋਇ ॥
aoondhai bhaanddai ttikai na koe |Wenn das Gefäß auf dem Kopf steht, wird nichts gesammelt.
ਗੁਰਸਬਦੀ ਮਨਿ ਨਾਮਿ ਨਿਵਾਸੁ ॥
gurasabadee man naam nivaas |Durch das Wort des Shabad des Gurus bleibt Naam im Geist.
ਨਾਨਕ ਸਚੁ ਭਾਂਡਾ ਜਿਸੁ ਸਬਦ ਪਿਆਸ ॥੪॥੩॥੨੩॥
naanak sach bhaanddaa jis sabad piaas |4|3|23|O Nanak, wahrhaftig ist jenes Gefäß des Geistes, das nach Shabad dürstet. ||4||3||23||
ਗਉੜੀ ਗੁਆਰੇਰੀ ਮਹਲਾ ੩ ॥
gaurree guaareree mahalaa 3 |Gauree Gwaarayree, Drittes Mehl:
ਇਕਿ ਗਾਵਤ ਰਹੇ ਮਨਿ ਸਾਦੁ ਨ ਪਾਇ ॥
eik gaavat rahe man saad na paae |Manche singen unentwegt, doch ihr Geist findet kein Glück.
ਹਉਮੈ ਵਿਚਿ ਗਾਵਹਿ ਬਿਰਥਾ ਜਾਇ ॥
haumai vich gaaveh birathaa jaae |Sie singen in ihrem Egoismus, aber ihr Gesang ist nutzlos.
ਗਾਵਣਿ ਗਾਵਹਿ ਜਿਨ ਨਾਮ ਪਿਆਰੁ ॥
gaavan gaaveh jin naam piaar |Diejenigen, die Naam lieben, singen das Lied.
ਸਾਚੀ ਬਾਣੀ ਸਬਦ ਬੀਚਾਰੁ ॥੧॥
saachee baanee sabad beechaar |1|Sie kontemplieren über das Wahre Bani des Wortes und den Shabad. ||1||
ਗਾਵਤ ਰਹੈ ਜੇ ਸਤਿਗੁਰ ਭਾਵੈ ॥
gaavat rahai je satigur bhaavai |Sie singen immer weiter, wenn es dem Wahren Guru gefällt.
ਮਨੁ ਤਨੁ ਰਾਤਾ ਨਾਮਿ ਸੁਹਾਵੈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
man tan raataa naam suhaavai |1| rahaau |Ihr Geist und Körper sind geschmückt und geschmückt und auf Naam, den Namen des Herrn, eingestimmt. ||1||Pause||
ਇਕਿ ਗਾਵਹਿ ਇਕਿ ਭਗਤਿ ਕਰੇਹਿ ॥
eik gaaveh ik bhagat karehi |Einige singen und andere führen religiöse Zeremonien durch.
ਨਾਮੁ ਨ ਪਾਵਹਿ ਬਿਨੁ ਅਸਨੇਹ ॥
naam na paaveh bin asaneh |Ohne tiefempfundene Liebe kann man Naam nicht erlangen.
ਸਚੀ ਭਗਤਿ ਗੁਰਸਬਦ ਪਿਆਰਿ ॥
sachee bhagat gurasabad piaar |Wahre hingebungsvolle Anbetung besteht aus der Liebe zum Wort des Shabad des Gurus.
ਅਪਨਾ ਪਿਰੁ ਰਾਖਿਆ ਸਦਾ ਉਰਿ ਧਾਰਿ ॥੨॥
apanaa pir raakhiaa sadaa ur dhaar |2|Der Gläubige hält seinen Geliebten fest an sein Herz gedrückt. ||2||