ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 Sri Guru Granth Sahib
Seite - 1073
ਧਨ ਅੰਧੀ ਪਿਰੁ ਚਪਲੁ ਸਿਆਨਾ ॥
dhan andhee pir chapal siaanaa |Die Körperbraut ist blind und der Bräutigam ist klug und weise.
ਪੰਚ ਤਤੁ ਕਾ ਰਚਨੁ ਰਚਾਨਾ ॥
panch tat kaa rachan rachaanaa |Die Schöpfung wurde aus den fünf Elementen geschaffen.
ਜਿਸੁ ਵਖਰ ਕਉ ਤੁਮ ਆਏ ਹਹੁ ਸੋ ਪਾਇਓ ਸਤਿਗੁਰ ਪਾਸਾ ਹੇ ॥੬॥
jis vakhar kau tum aae hahu so paaeio satigur paasaa he |6|Die Ware, für die du auf die Welt gekommen bist, erhältst du nur vom Wahren Guru. ||6||
ਧਨ ਕਹੈ ਤੂ ਵਸੁ ਮੈ ਨਾਲੇ ॥
dhan kahai too vas mai naale |Die Körperbraut sagt: "Bitte lebe mit mir,
ਪ੍ਰਿਅ ਸੁਖਵਾਸੀ ਬਾਲ ਗੁਪਾਲੇ ॥
pria sukhavaasee baal gupaale |O mein geliebter, friedvoller, junger Herr.
ਤੁਝੈ ਬਿਨਾ ਹਉ ਕਿਤ ਹੀ ਨ ਲੇਖੈ ਵਚਨੁ ਦੇਹਿ ਛੋਡਿ ਨ ਜਾਸਾ ਹੇ ॥੭॥
tujhai binaa hau kit hee na lekhai vachan dehi chhodd na jaasaa he |7|Ohne dich bin ich nichts wert. Bitte gib mir dein Wort, dass du mich nicht verlassen wirst." ||7||
ਪਿਰਿ ਕਹਿਆ ਹਉ ਹੁਕਮੀ ਬੰਦਾ ॥
pir kahiaa hau hukamee bandaa |Der Seelenverwandte sagt: „Ich bin der Sklave meines Kommandanten.
ਓਹੁ ਭਾਰੋ ਠਾਕੁਰੁ ਜਿਸੁ ਕਾਣਿ ਨ ਛੰਦਾ ॥
ohu bhaaro tthaakur jis kaan na chhandaa |Er ist mein großer Herr und Meister, der furchtlos und unabhängig ist.
ਜਿਚਰੁ ਰਾਖੈ ਤਿਚਰੁ ਤੁਮ ਸੰਗਿ ਰਹਣਾ ਜਾ ਸਦੇ ਤ ਊਠਿ ਸਿਧਾਸਾ ਹੇ ॥੮॥
jichar raakhai tichar tum sang rahanaa jaa sade ta aootth sidhaasaa he |8|Solange Er will, werde ich bei euch bleiben. Wenn Er mich ruft, werde ich aufstehen und gehen.“ ||8||
ਜਉ ਪ੍ਰਿਅ ਬਚਨ ਕਹੇ ਧਨ ਸਾਚੇ ॥
jau pria bachan kahe dhan saache |Der Ehemann spricht Worte der Wahrheit zur Braut,
ਧਨ ਕਛੂ ਨ ਸਮਝੈ ਚੰਚਲਿ ਕਾਚੇ ॥
dhan kachhoo na samajhai chanchal kaache |aber die Braut ist unruhig und unerfahren, und sie versteht nichts.
ਬਹੁਰਿ ਬਹੁਰਿ ਪਿਰ ਹੀ ਸੰਗੁ ਮਾਗੈ ਓਹੁ ਬਾਤ ਜਾਨੈ ਕਰਿ ਹਾਸਾ ਹੇ ॥੯॥
bahur bahur pir hee sang maagai ohu baat jaanai kar haasaa he |9|Immer wieder fleht sie ihren Mann an zu bleiben und glaubt, er mache nur einen Scherz, wenn er ihr antwortet. ||9||
ਆਈ ਆਗਿਆ ਪਿਰਹੁ ਬੁਲਾਇਆ ॥
aaee aagiaa pirahu bulaaeaa |Der Orden kommt und die Ehemannseele wird gerufen.
ਨਾ ਧਨ ਪੁਛੀ ਨ ਮਤਾ ਪਕਾਇਆ ॥
naa dhan puchhee na mataa pakaaeaa |Er berät seine Braut nicht und fragt sie nicht nach ihrer Meinung.
ਊਠਿ ਸਿਧਾਇਓ ਛੂਟਰਿ ਮਾਟੀ ਦੇਖੁ ਨਾਨਕ ਮਿਥਨ ਮੋਹਾਸਾ ਹੇ ॥੧੦॥
aootth sidhaaeio chhoottar maattee dekh naanak mithan mohaasaa he |10|Er steht auf und marschiert davon, und die abgelegte Körperbraut vermischt sich mit dem Staub. O Nanak, sieh die Illusion emotionaler Bindung und Hoffnung. ||10||
ਰੇ ਮਨ ਲੋਭੀ ਸੁਣਿ ਮਨ ਮੇਰੇ ॥
re man lobhee sun man mere |O gieriger Geist – höre, oh mein Geist!
ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਿ ਦਿਨੁ ਰਾਤਿ ਸਦੇਰੇ ॥
satigur sev din raat sadere |Diene dem Wahren Guru für immer und Tag und Nacht.
ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਪਚਿ ਮੂਏ ਸਾਕਤ ਨਿਗੁਰੇ ਗਲਿ ਜਮ ਫਾਸਾ ਹੇ ॥੧੧॥
bin satigur pach mooe saakat nigure gal jam faasaa he |11|Ohne den Wahren Guru verrotten und sterben die treulosen Zyniker. Die Schlinge des Todes liegt um den Hals derer, die keinen Guru haben. ||11||
ਮਨਮੁਖਿ ਆਵੈ ਮਨਮੁਖਿ ਜਾਵੈ ॥
manamukh aavai manamukh jaavai |Der eigenwillige Manmukh kommt und der eigenwillige Manmukh geht.
ਮਨਮੁਖਿ ਫਿਰਿ ਫਿਰਿ ਚੋਟਾ ਖਾਵੈ ॥
manamukh fir fir chottaa khaavai |Der Manmukh muss immer wieder Schläge erleiden.
ਜਿਤਨੇ ਨਰਕ ਸੇ ਮਨਮੁਖਿ ਭੋਗੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਲੇਪੁ ਨ ਮਾਸਾ ਹੇ ॥੧੨॥
jitane narak se manamukh bhogai guramukh lep na maasaa he |12|Der Manmukh erträgt so viele Höllen, wie es gibt; der Gurmukh wird davon nicht einmal berührt. ||12||
ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੋਇ ਜਿ ਹਰਿ ਜੀਉ ਭਾਇਆ ॥
guramukh soe ji har jeeo bhaaeaa |Nur er ist der Gurmukh, der dem lieben Herrn gefällt.
ਤਿਸੁ ਕਉਣੁ ਮਿਟਾਵੈ ਜਿ ਪ੍ਰਭਿ ਪਹਿਰਾਇਆ ॥
tis kaun mittaavai ji prabh pahiraaeaa |Wer kann jemanden zerstören, der vom Herrn mit Ehren bekleidet ist?
ਸਦਾ ਅਨੰਦੁ ਕਰੇ ਆਨੰਦੀ ਜਿਸੁ ਸਿਰਪਾਉ ਪਇਆ ਗਲਿ ਖਾਸਾ ਹੇ ॥੧੩॥
sadaa anand kare aanandee jis sirapaau peaa gal khaasaa he |13|Der Glückselige ist auf ewig glücklich, er ist in Ehrengewänder gekleidet. ||13||
ਹਉ ਬਲਿਹਾਰੀ ਸਤਿਗੁਰ ਪੂਰੇ ॥
hau balihaaree satigur poore |Ich bin ein Opfer für den vollkommenen, wahren Guru.
ਸਰਣਿ ਕੇ ਦਾਤੇ ਬਚਨ ਕੇ ਸੂਰੇ ॥
saran ke daate bachan ke soore |Er ist der Geber von Zuflucht, der heldenhafte Krieger, der sein Wort hält.
ਐਸਾ ਪ੍ਰਭੁ ਮਿਲਿਆ ਸੁਖਦਾਤਾ ਵਿਛੁੜਿ ਨ ਕਤ ਹੀ ਜਾਸਾ ਹੇ ॥੧੪॥
aaisaa prabh miliaa sukhadaataa vichhurr na kat hee jaasaa he |14|Das ist Gott der Herr, der Geber des Friedens, den ich getroffen habe. Er wird mich nie verlassen oder irgendwo anders hingehen. ||14||
ਗੁਣ ਨਿਧਾਨ ਕਿਛੁ ਕੀਮ ਨ ਪਾਈ ॥
gun nidhaan kichh keem na paaee |Er ist der Schatz der Tugend; sein Wert kann nicht geschätzt werden.
ਘਟਿ ਘਟਿ ਪੂਰਿ ਰਹਿਓ ਸਭ ਠਾਈ ॥
ghatt ghatt poor rahio sabh tthaaee |Er durchdringt jedes einzelne Herz vollkommen und hat überall die Oberhand.
ਨਾਨਕ ਸਰਣਿ ਦੀਨ ਦੁਖ ਭੰਜਨ ਹਉ ਰੇਣ ਤੇਰੇ ਜੋ ਦਾਸਾ ਹੇ ॥੧੫॥੧॥੨॥
naanak saran deen dukh bhanjan hau ren tere jo daasaa he |15|1|2|Nanak sucht das Heiligtum des Zerstörers der Schmerzen der Armen; ich bin der Staub an den Füßen Deiner Sklaven. ||15||1||2||
ਮਾਰੂ ਸੋਲਹੇ ਮਹਲਾ ੫ ॥
maaroo solahe mahalaa 5 |Maaroo, Solahas, Fünfter Mehl:
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ik oankaar satigur prasaad |Ein universeller Schöpfergott. Durch die Gnade des wahren Gurus:
ਕਰੈ ਅਨੰਦੁ ਅਨੰਦੀ ਮੇਰਾ ॥
karai anand anandee meraa |Mein glückseliger Herr ist auf ewig selig.
ਘਟਿ ਘਟਿ ਪੂਰਨੁ ਸਿਰ ਸਿਰਹਿ ਨਿਬੇਰਾ ॥
ghatt ghatt pooran sir sireh niberaa |Er erfüllt jedes einzelne Herz und richtet über jeden Einzelnen.
ਸਿਰਿ ਸਾਹਾ ਕੈ ਸਚਾ ਸਾਹਿਬੁ ਅਵਰੁ ਨਾਹੀ ਕੋ ਦੂਜਾ ਹੇ ॥੧॥
sir saahaa kai sachaa saahib avar naahee ko doojaa he |1|Der wahre Herr und Meister steht über den Köpfen aller Könige. Es gibt keinen anderen außer Ihm. ||1||
ਹਰਖਵੰਤ ਆਨੰਤ ਦਇਆਲਾ ॥
harakhavant aanant deaalaa |Er ist fröhlich, glückselig und barmherzig.
ਪ੍ਰਗਟਿ ਰਹਿਓ ਪ੍ਰਭੁ ਸਰਬ ਉਜਾਲਾ ॥
pragatt rahio prabh sarab ujaalaa |Gottes Licht offenbart sich überall.
ਰੂਪ ਕਰੇ ਕਰਿ ਵੇਖੈ ਵਿਗਸੈ ਆਪੇ ਹੀ ਆਪਿ ਪੂਜਾ ਹੇ ॥੨॥
roop kare kar vekhai vigasai aape hee aap poojaa he |2|Er erschafft Formen und erfreut sich an ihnen, während er sie betrachtet. Er selbst betet sich selbst an. ||2||
ਆਪੇ ਕੁਦਰਤਿ ਕਰੇ ਵੀਚਾਰਾ ॥
aape kudarat kare veechaaraa |Er denkt über seine eigene Schöpferkraft nach.
ਆਪੇ ਹੀ ਸਚੁ ਕਰੇ ਪਸਾਰਾ ॥
aape hee sach kare pasaaraa |Der wahre Herr selbst erschafft die Weiten des Universums.
ਆਪੇ ਖੇਲ ਖਿਲਾਵੈ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਆਪੇ ਸੁਣਿ ਸੁਣਿ ਭੀਜਾ ਹੇ ॥੩॥
aape khel khilaavai din raatee aape sun sun bheejaa he |3|Er selbst führt das Stück Tag und Nacht auf; er selbst hört zu und freut sich, wenn er es hört. ||3||
ਸਾਚਾ ਤਖਤੁ ਸਚੀ ਪਾਤਿਸਾਹੀ ॥
saachaa takhat sachee paatisaahee |Wahrhaftig ist Sein Thron und wahrhaftig ist Sein Königreich.
ਸਚੁ ਖਜੀਨਾ ਸਾਚਾ ਸਾਹੀ ॥
sach khajeenaa saachaa saahee |Wahr ist der Schatz des wahren Bankiers.