ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 Sri Guru Granth Sahib
Seite - 1280
ਧਰਮੁ ਕਰਾਏ ਕਰਮ ਧੁਰਹੁ ਫੁਰਮਾਇਆ ॥੩॥
dharam karaae karam dhurahu furamaaeaa |3|Der Urherr hat bestimmt, dass die Sterblichen Rechtschaffenheit üben müssen. ||3||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੨ ॥
salok mahalaa 2 |Salok, Zweiter Mehl:
ਸਾਵਣੁ ਆਇਆ ਹੇ ਸਖੀ ਕੰਤੈ ਚਿਤਿ ਕਰੇਹੁ ॥
saavan aaeaa he sakhee kantai chit karehu |Der Monat Saawan ist gekommen, oh meine Gefährten; denkt an euren Ehemann, Herr.
ਨਾਨਕ ਝੂਰਿ ਮਰਹਿ ਦੋਹਾਗਣੀ ਜਿਨੑ ਅਵਰੀ ਲਾਗਾ ਨੇਹੁ ॥੧॥
naanak jhoor mareh dohaaganee jina avaree laagaa nehu |1|O Nanak, die verstoßene Braut ist in einen anderen verliebt; nun weint und jammert sie und stirbt. ||1||
ਮਃ ੨ ॥
mahalaa 2 |Zweites Mehl:
ਸਾਵਣੁ ਆਇਆ ਹੇ ਸਖੀ ਜਲਹਰੁ ਬਰਸਨਹਾਰੁ ॥
saavan aaeaa he sakhee jalahar barasanahaar |Der Monat Saawan ist gekommen, oh meine Gefährten. Aus den Wolken ist Regen hervorgebrochen.
ਨਾਨਕ ਸੁਖਿ ਸਵਨੁ ਸੋਹਾਗਣੀ ਜਿਨੑ ਸਹ ਨਾਲਿ ਪਿਆਰੁ ॥੨॥
naanak sukh savan sohaaganee jina sah naal piaar |2|O Nanak, die gesegneten Seelenbräute schlafen in Frieden, sie lieben ihren Gemahl, den Herrn. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |Pauree:
ਆਪੇ ਛਿੰਝ ਪਵਾਇ ਮਲਾਖਾੜਾ ਰਚਿਆ ॥
aape chhinjh pavaae malaakhaarraa rachiaa |Er selbst hat das Turnier ausgerichtet und die Arena für die Ringer hergerichtet.
ਲਥੇ ਭੜਥੂ ਪਾਇ ਗੁਰਮੁਖਿ ਮਚਿਆ ॥
lathe bharrathoo paae guramukh machiaa |Sie haben die Arena mit Pomp und Zeremoniell betreten; die Gurmukhs sind voller Freude.
ਮਨਮੁਖ ਮਾਰੇ ਪਛਾੜਿ ਮੂਰਖ ਕਚਿਆ ॥
manamukh maare pachhaarr moorakh kachiaa |Die falschen und dummen, eigensinnigen Manmukhs werden besiegt und überwunden.
ਆਪਿ ਭਿੜੈ ਮਾਰੇ ਆਪਿ ਆਪਿ ਕਾਰਜੁ ਰਚਿਆ ॥
aap bhirrai maare aap aap kaaraj rachiaa |Der Herr selbst ringt, und er selbst besiegt sie. Er selbst hat dieses Stück inszeniert.
ਸਭਨਾ ਖਸਮੁ ਏਕੁ ਹੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਾਣੀਐ ॥
sabhanaa khasam ek hai guramukh jaaneeai |Der Eine Gott ist der Herr und Meister von allem; das wissen die Gurmukhs.
ਹੁਕਮੀ ਲਿਖੈ ਸਿਰਿ ਲੇਖੁ ਵਿਣੁ ਕਲਮ ਮਸਵਾਣੀਐ ॥
hukamee likhai sir lekh vin kalam masavaaneeai |Er schreibt die Inschrift Seines Hukam auf die Stirn aller, ohne Feder oder Tinte.
ਸਤਸੰਗਤਿ ਮੇਲਾਪੁ ਜਿਥੈ ਹਰਿ ਗੁਣ ਸਦਾ ਵਖਾਣੀਐ ॥
satasangat melaap jithai har gun sadaa vakhaaneeai |Im Sat Sangat, der wahren Versammlung, wird die Einheit mit Ihm erreicht; dort werden die glorreichen Lobpreisungen des Herrn für immer gesungen.
ਨਾਨਕ ਸਚਾ ਸਬਦੁ ਸਲਾਹਿ ਸਚੁ ਪਛਾਣੀਐ ॥੪॥
naanak sachaa sabad salaeh sach pachhaaneeai |4|O Nanak, wenn man das Wahre Wort Seines Shabad lobt, erkennt man die Wahrheit. ||4||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |Salok, Dritter Mehl:
ਊਂਨਵਿ ਊਂਨਵਿ ਆਇਆ ਅਵਰਿ ਕਰੇਂਦਾ ਵੰਨ ॥
aoonav aoonav aaeaa avar karendaa van |Die Wolken hängen tief, tief und dick am Himmel und ändern ihre Farbe.
ਕਿਆ ਜਾਣਾ ਤਿਸੁ ਸਾਹ ਸਿਉ ਕੇਵ ਰਹਸੀ ਰੰਗੁ ॥
kiaa jaanaa tis saah siau kev rahasee rang |Woher weiß ich, ob meine Liebe zu meinem Ehemann, dem Herrn, von Dauer sein wird?
ਰੰਗੁ ਰਹਿਆ ਤਿਨੑ ਕਾਮਣੀ ਜਿਨੑ ਮਨਿ ਭਉ ਭਾਉ ਹੋਇ ॥
rang rahiaa tina kaamanee jina man bhau bhaau hoe |Die Liebe dieser Seelenbräute bleibt bestehen, wenn ihr Geist von der Liebe und der Furcht Gottes erfüllt ist.
ਨਾਨਕ ਭੈ ਭਾਇ ਬਾਹਰੀ ਤਿਨ ਤਨਿ ਸੁਖੁ ਨ ਹੋਇ ॥੧॥
naanak bhai bhaae baaharee tin tan sukh na hoe |1|Nanak, der Körper einer Frau, die weder Liebe noch Gottesfurcht hat, wird niemals Frieden finden. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |Drittes Mehl:
ਊਂਨਵਿ ਊਂਨਵਿ ਆਇਆ ਵਰਸੈ ਨੀਰੁ ਨਿਪੰਗੁ ॥
aoonav aoonav aaeaa varasai neer nipang |Tief, tief und dicht hängen die Wolken am Himmel, und es regnet reines Wasser herab.
ਨਾਨਕ ਦੁਖੁ ਲਾਗਾ ਤਿਨੑ ਕਾਮਣੀ ਜਿਨੑ ਕੰਤੈ ਸਿਉ ਮਨਿ ਭੰਗੁ ॥੨॥
naanak dukh laagaa tina kaamanee jina kantai siau man bhang |2|O Nanak, diese Seelenbraut leidet unter Schmerzen, deren Geist von ihrem Gemahl, dem Herrn, losgerissen wird. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |Pauree:
ਦੋਵੈ ਤਰਫਾ ਉਪਾਇ ਇਕੁ ਵਰਤਿਆ ॥
dovai tarafaa upaae ik varatiaa |Der Eine Herr hat beide Seiten erschaffen und durchdringt die Weite.
ਬੇਦ ਬਾਣੀ ਵਰਤਾਇ ਅੰਦਰਿ ਵਾਦੁ ਘਤਿਆ ॥
bed baanee varataae andar vaad ghatiaa |Die Worte der Veden waren allgegenwärtig und führten zu Auseinandersetzungen und Meinungsverschiedenheiten.
ਪਰਵਿਰਤਿ ਨਿਰਵਿਰਤਿ ਹਾਠਾ ਦੋਵੈ ਵਿਚਿ ਧਰਮੁ ਫਿਰੈ ਰੈਬਾਰਿਆ ॥
paravirat niravirat haatthaa dovai vich dharam firai raibaariaa |Anhaftung und Loslösung sind die beiden Seiten davon; Dharma, die wahre Religion, ist der Leitfaden zwischen beiden.
ਮਨਮੁਖ ਕਚੇ ਕੂੜਿਆਰ ਤਿਨੑੀ ਨਿਹਚਉ ਦਰਗਹ ਹਾਰਿਆ ॥
manamukh kache koorriaar tinaee nihchau daragah haariaa |Die eigenwilligen Manmukhs sind wertlos und falsch. Ohne Zweifel verlieren sie vor dem Gericht des Herrn.
ਗੁਰਮਤੀ ਸਬਦਿ ਸੂਰ ਹੈ ਕਾਮੁ ਕ੍ਰੋਧੁ ਜਿਨੑੀ ਮਾਰਿਆ ॥
guramatee sabad soor hai kaam krodh jinaee maariaa |Diejenigen, die den Lehren des Gurus folgen, sind die wahren spirituellen Krieger; sie haben sexuelles Verlangen und Wut besiegt.
ਸਚੈ ਅੰਦਰਿ ਮਹਲਿ ਸਬਦਿ ਸਵਾਰਿਆ ॥
sachai andar mahal sabad savaariaa |Sie betreten das wahre Anwesen der Gegenwart des Herrn, geschmückt und erhöht durch das Wort des Shabad.
ਸੇ ਭਗਤ ਤੁਧੁ ਭਾਵਦੇ ਸਚੈ ਨਾਇ ਪਿਆਰਿਆ ॥
se bhagat tudh bhaavade sachai naae piaariaa |Diese Anhänger gefallen Deinem Willen, oh Herr, und sie lieben den Wahren Namen innig.
ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਨਿ ਆਪਣਾ ਤਿਨੑਾ ਵਿਟਹੁ ਹਉ ਵਾਰਿਆ ॥੫॥
satigur sevan aapanaa tinaa vittahu hau vaariaa |5|Ich bin ein Opfer für diejenigen, die ihrem wahren Guru dienen. ||5||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |Salok, Dritter Mehl:
ਊਂਨਵਿ ਊਂਨਵਿ ਆਇਆ ਵਰਸੈ ਲਾਇ ਝੜੀ ॥
aoonav aoonav aaeaa varasai laae jharree |Die Wolken hängen tief, tief und dicht am Himmel, und das Wasser regnet in Sturzbächen herab.
ਨਾਨਕ ਭਾਣੈ ਚਲੈ ਕੰਤ ਕੈ ਸੁ ਮਾਣੇ ਸਦਾ ਰਲੀ ॥੧॥
naanak bhaanai chalai kant kai su maane sadaa ralee |1|O Nanak, sie wandelt im Einklang mit dem Willen ihres Gemahls und Herrn und genießt für immer Frieden und Freude. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |Drittes Mehl:
ਕਿਆ ਉਠਿ ਉਠਿ ਦੇਖਹੁ ਬਪੁੜੇਂ ਇਸੁ ਮੇਘੈ ਹਥਿ ਕਿਛੁ ਨਾਹਿ ॥
kiaa utth utth dekhahu bapurren is meghai hath kichh naeh |Warum stehst du da, stehst da und schaust? Du armer Schlingel, diese Wolke hat nichts in der Hand.
ਜਿਨਿ ਏਹੁ ਮੇਘੁ ਪਠਾਇਆ ਤਿਸੁ ਰਾਖਹੁ ਮਨ ਮਾਂਹਿ ॥
jin ehu megh patthaaeaa tis raakhahu man maanhi |Denken Sie an denjenigen, der diese Wolke geschickt hat.
ਤਿਸ ਨੋ ਮੰਨਿ ਵਸਾਇਸੀ ਜਾ ਕਉ ਨਦਰਿ ਕਰੇਇ ॥
tis no man vasaaeisee jaa kau nadar karee |Nur er bewahrt den Herrn in seinem Geist, und der Herr schenkt ihm seinen Blick der Gnade.
ਨਾਨਕ ਨਦਰੀ ਬਾਹਰੀ ਸਭ ਕਰਣ ਪਲਾਹ ਕਰੇਇ ॥੨॥
naanak nadaree baaharee sabh karan palaah karee |2|O Nanak, alle, denen diese Gnade fehlt, schreien und weinen und jammern. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |Pauree:
ਸੋ ਹਰਿ ਸਦਾ ਸਰੇਵੀਐ ਜਿਸੁ ਕਰਤ ਨ ਲਾਗੈ ਵਾਰ ॥
so har sadaa sareveeai jis karat na laagai vaar |Diene dem Herrn für immer; er handelt im Handumdrehen.
ਆਡਾਣੇ ਆਕਾਸ ਕਰਿ ਖਿਨ ਮਹਿ ਢਾਹਿ ਉਸਾਰਣਹਾਰ ॥
aaddaane aakaas kar khin meh dtaeh usaaranahaar |Er hat den Himmel über die Himmel ausgebreitet; in einem Augenblick erschafft und zerstört er.
ਆਪੇ ਜਗਤੁ ਉਪਾਇ ਕੈ ਕੁਦਰਤਿ ਕਰੇ ਵੀਚਾਰ ॥
aape jagat upaae kai kudarat kare veechaar |Er selbst hat die Welt erschaffen. Er denkt über seine schöpferische Allmacht nach.
ਮਨਮੁਖ ਅਗੈ ਲੇਖਾ ਮੰਗੀਐ ਬਹੁਤੀ ਹੋਵੈ ਮਾਰ ॥
manamukh agai lekhaa mangeeai bahutee hovai maar |Der eigensinnige Manmukh wird später zur Rechenschaft gezogen; er wird streng bestraft.