ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 Sri Guru Granth Sahib
Seite - 1018
ਚਰਣ ਤਲੈ ਉਗਾਹਿ ਬੈਸਿਓ ਸ੍ਰਮੁ ਨ ਰਹਿਓ ਸਰੀਰਿ ॥
charan talai ugaeh baisio sram na rahio sareer |Er stellt seine Füße in das Boot und setzt sich dann hinein; die Erschöpfung seines Körpers lässt nach.
ਮਹਾ ਸਾਗਰੁ ਨਹ ਵਿਆਪੈ ਖਿਨਹਿ ਉਤਰਿਓ ਤੀਰਿ ॥੨॥
mahaa saagar nah viaapai khineh utario teer |2|Der große Ozean berührt ihn nicht, im Nu ist er am anderen Ufer angekommen. ||2||
ਚੰਦਨ ਅਗਰ ਕਪੂਰ ਲੇਪਨ ਤਿਸੁ ਸੰਗੇ ਨਹੀ ਪ੍ਰੀਤਿ ॥
chandan agar kapoor lepan tis sange nahee preet |Sandelholz, Aloe und Kampferpaste – die Erde mag sie nicht.
ਬਿਸਟਾ ਮੂਤ੍ਰ ਖੋਦਿ ਤਿਲੁ ਤਿਲੁ ਮਨਿ ਨ ਮਨੀ ਬਿਪਰੀਤਿ ॥੩॥
bisattaa mootr khod til til man na manee bipareet |3|Es macht ihm aber nichts aus, wenn jemand ihn Stück für Stück umgräbt und mit Dünger und Urin bestreut. ||3||
ਊਚ ਨੀਚ ਬਿਕਾਰ ਸੁਕ੍ਰਿਤ ਸੰਲਗਨ ਸਭ ਸੁਖ ਛਤ੍ਰ ॥
aooch neech bikaar sukrit sanlagan sabh sukh chhatr |Hoch und niedrig, schlecht und gut – über allem breitet sich gleichmäßig das beruhigende Himmelszelt aus.
ਮਿਤ੍ਰ ਸਤ੍ਰੁ ਨ ਕਛੂ ਜਾਨੈ ਸਰਬ ਜੀਅ ਸਮਤ ॥੪॥
mitr satru na kachhoo jaanai sarab jeea samat |4|Es kennt nichts von Freund und Feind, alle Wesen sind für es gleich. ||4||
ਕਰਿ ਪ੍ਰਗਾਸੁ ਪ੍ਰਚੰਡ ਪ੍ਰਗਟਿਓ ਅੰਧਕਾਰ ਬਿਨਾਸ ॥
kar pragaas prachandd pragattio andhakaar binaas |Mit ihrem gleißenden Licht geht die Sonne auf und vertreibt die Dunkelheit.
ਪਵਿਤ੍ਰ ਅਪਵਿਤ੍ਰਹ ਕਿਰਣ ਲਾਗੇ ਮਨਿ ਨ ਭਇਓ ਬਿਖਾਦੁ ॥੫॥
pavitr apavitrah kiran laage man na bheio bikhaad |5|Es berührt sowohl das Reine als auch das Unreine und hegt gegen niemanden Hass. ||5||
ਸੀਤ ਮੰਦ ਸੁਗੰਧ ਚਲਿਓ ਸਰਬ ਥਾਨ ਸਮਾਨ ॥
seet mand sugandh chalio sarab thaan samaan |Der kühle und duftende Wind weht sanft überall hin.
ਜਹਾ ਸਾ ਕਿਛੁ ਤਹਾ ਲਾਗਿਓ ਤਿਲੁ ਨ ਸੰਕਾ ਮਾਨ ॥੬॥
jahaa saa kichh tahaa laagio til na sankaa maan |6|Wo immer etwas ist, da berührt es es und zögert keinen Augenblick. ||6||
ਸੁਭਾਇ ਅਭਾਇ ਜੁ ਨਿਕਟਿ ਆਵੈ ਸੀਤੁ ਤਾ ਕਾ ਜਾਇ ॥
subhaae abhaae ju nikatt aavai seet taa kaa jaae |Ob gut oder schlecht, wer sich dem Feuer nähert, dem wird die Erkältung genommen.
ਆਪ ਪਰ ਕਾ ਕਛੁ ਨ ਜਾਣੈ ਸਦਾ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਇ ॥੭॥
aap par kaa kachh na jaanai sadaa sahaj subhaae |7|Es weiß nichts von sich selbst oder von anderen, es ist beständig und von gleicher Qualität. ||7||
ਚਰਣ ਸਰਣ ਸਨਾਥ ਇਹੁ ਮਨੁ ਰੰਗਿ ਰਾਤੇ ਲਾਲ ॥
charan saran sanaath ihu man rang raate laal |Wer auch immer die Zuflucht zu Füßen des erhabenen Herrn sucht, dessen Geist ist auf die Liebe des Geliebten eingestimmt.
ਗੋਪਾਲ ਗੁਣ ਨਿਤ ਗਾਉ ਨਾਨਕ ਭਏ ਪ੍ਰਭ ਕਿਰਪਾਲ ॥੮॥੩॥
gopaal gun nit gaau naanak bhe prabh kirapaal |8|3|Wenn wir beständig die glorreichen Lobpreisungen des Herrn der Welt singen, oh Nanak, wird Gott uns gnädig. ||8||3||
ਮਾਰੂ ਮਹਲਾ ੫ ਘਰੁ ੪ ਅਸਟਪਦੀਆ ॥
maaroo mahalaa 5 ghar 4 asattapadeea |Maaroo, Fünftes Mehl, Viertes Haus, Ashtpadheeyaa:
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ik oankaar satigur prasaad |Ein universeller Schöpfergott. Durch die Gnade des wahren Gurus:
ਚਾਦਨਾ ਚਾਦਨੁ ਆਂਗਨਿ ਪ੍ਰਭ ਜੀਉ ਅੰਤਰਿ ਚਾਦਨਾ ॥੧॥
chaadanaa chaadan aangan prabh jeeo antar chaadanaa |1|Mondlicht, Mondlicht – lass das Mondlicht Gottes in den Hof des Geistes scheinen. ||1||
ਆਰਾਧਨਾ ਅਰਾਧਨੁ ਨੀਕਾ ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਅਰਾਧਨਾ ॥੨॥
aaraadhanaa araadhan neekaa har har naam araadhanaa |2|Meditation, Meditation – erhaben ist die Meditation über den Namen des Herrn, Har, Har. ||2||
ਤਿਆਗਨਾ ਤਿਆਗਨੁ ਨੀਕਾ ਕਾਮੁ ਕ੍ਰੋਧੁ ਲੋਭੁ ਤਿਆਗਨਾ ॥੩॥
tiaaganaa tiaagan neekaa kaam krodh lobh tiaaganaa |3|Entsagung, Entsagung – edel ist die Entsagung von sexuellem Verlangen, Zorn und Gier. ||3||
ਮਾਗਨਾ ਮਾਗਨੁ ਨੀਕਾ ਹਰਿ ਜਸੁ ਗੁਰ ਤੇ ਮਾਗਨਾ ॥੪॥
maaganaa maagan neekaa har jas gur te maaganaa |4|Betteln, betteln – es ist edel, den Guru um Gottes Lob zu bitten. ||4||
ਜਾਗਨਾ ਜਾਗਨੁ ਨੀਕਾ ਹਰਿ ਕੀਰਤਨ ਮਹਿ ਜਾਗਨਾ ॥੫॥
jaaganaa jaagan neekaa har keeratan meh jaaganaa |5|Mahnwachen, Mahnwachen – erhaben ist die Mahnwache, die man mit dem Singen des Kirtan zum Lobpreis des Herrn verbringt. ||5||
ਲਾਗਨਾ ਲਾਗਨੁ ਨੀਕਾ ਗੁਰ ਚਰਣੀ ਮਨੁ ਲਾਗਨਾ ॥੬॥
laaganaa laagan neekaa gur charanee man laaganaa |6|Anhaftung, Anhaftung – erhaben ist die Anhaftung des Geistes an die Füße des Gurus. ||6||
ਇਹ ਬਿਧਿ ਤਿਸਹਿ ਪਰਾਪਤੇ ਜਾ ਕੈ ਮਸਤਕਿ ਭਾਗਨਾ ॥੭॥
eih bidh tiseh paraapate jaa kai masatak bhaaganaa |7|Nur derjenige ist mit dieser Lebensweise gesegnet, auf dessen Stirn dieses Schicksal niedergeschrieben ist. ||7||
ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਤਿਸੁ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਨੀਕਾ ਜੋ ਪ੍ਰਭ ਕੀ ਸਰਨਾਗਨਾ ॥੮॥੧॥੪॥
kahu naanak tis sabh kichh neekaa jo prabh kee saranaaganaa |8|1|4|Nanak sagt: „Für den, der das Heiligtum Gottes betritt, ist alles erhaben und edel.“ ||8||1||4||
ਮਾਰੂ ਮਹਲਾ ੫ ॥
maaroo mahalaa 5 |Maaroo, Fünfter Mehl:
ਆਉ ਜੀ ਤੂ ਆਉ ਹਮਾਰੈ ਹਰਿ ਜਸੁ ਸ੍ਰਵਨ ਸੁਨਾਵਨਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
aau jee too aau hamaarai har jas sravan sunaavanaa |1| rahaau |Bitte komm, oh bitte, komm in die Heimat meines Herzens, damit ich mit meinen Ohren die Lobpreisungen des Herrn hören kann. ||1||Pause||
ਤੁਧੁ ਆਵਤ ਮੇਰਾ ਮਨੁ ਤਨੁ ਹਰਿਆ ਹਰਿ ਜਸੁ ਤੁਮ ਸੰਗਿ ਗਾਵਨਾ ॥੧॥
tudh aavat meraa man tan hariaa har jas tum sang gaavanaa |1|Durch Dein Kommen werden meine Seele und mein Körper erneuert und ich singe mit Dir die Lobpreisungen des Herrn. ||1||
ਸੰਤ ਕ੍ਰਿਪਾ ਤੇ ਹਿਰਦੈ ਵਾਸੈ ਦੂਜਾ ਭਾਉ ਮਿਟਾਵਨਾ ॥੨॥
sant kripaa te hiradai vaasai doojaa bhaau mittaavanaa |2|Durch die Gnade des Heiligen wohnt der Herr im Herzen und die Liebe zur Dualität wird ausgelöscht. ||2||
ਭਗਤ ਦਇਆ ਤੇ ਬੁਧਿ ਪਰਗਾਸੈ ਦੁਰਮਤਿ ਦੂਖ ਤਜਾਵਨਾ ॥੩॥
bhagat deaa te budh paragaasai duramat dookh tajaavanaa |3|Durch die Güte des Anhängers wird der Intellekt erleuchtet und Schmerz und Böswilligkeit werden ausgerottet. ||3||
ਦਰਸਨੁ ਭੇਟਤ ਹੋਤ ਪੁਨੀਤਾ ਪੁਨਰਪਿ ਗਰਭਿ ਨ ਪਾਵਨਾ ॥੪॥
darasan bhettat hot puneetaa punarap garabh na paavanaa |4|Durch den Blick auf die gesegnete Vision seines Darshan wird man geheiligt und ist nicht länger an die Wiedergeburt gebunden. ||4||
ਨਉ ਨਿਧਿ ਰਿਧਿ ਸਿਧਿ ਪਾਈ ਜੋ ਤੁਮਰੈ ਮਨਿ ਭਾਵਨਾ ॥੫॥
nau nidh ridh sidh paaee jo tumarai man bhaavanaa |5|Die neun Schätze, Reichtümer und wundersamen spirituellen Kräfte erlangt derjenige, der Deinem Geist gefällt. ||5||
ਸੰਤ ਬਿਨਾ ਮੈ ਥਾਉ ਨ ਕੋਈ ਅਵਰ ਨ ਸੂਝੈ ਜਾਵਨਾ ॥੬॥
sant binaa mai thaau na koee avar na soojhai jaavanaa |6|Ohne den Heiligen habe ich überhaupt keinen Ort der Ruhe. Ich kann mir keinen anderen Ort vorstellen, an den ich gehen könnte. ||6||
ਮੋਹਿ ਨਿਰਗੁਨ ਕਉ ਕੋਇ ਨ ਰਾਖੈ ਸੰਤਾ ਸੰਗਿ ਸਮਾਵਨਾ ॥੭॥
mohi niragun kau koe na raakhai santaa sang samaavanaa |7|Ich bin unwürdig; niemand gewährt mir Zuflucht. Doch in der Gesellschaft der Heiligen gehe ich in Gott auf. ||7||
ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਗੁਰਿ ਚਲਤੁ ਦਿਖਾਇਆ ਮਨ ਮਧੇ ਹਰਿ ਹਰਿ ਰਾਵਨਾ ॥੮॥੨॥੫॥
kahu naanak gur chalat dikhaaeaa man madhe har har raavanaa |8|2|5|Nanak sagt: „Der Guru hat dieses Wunder offenbart; in meinem Geist erfreue ich mich am Herrn, Har, Har.“ ||8||2||5||