Sri Guru Granth Sahib

Seite - 634

ਸੋਰਠਿ ਮਹਲਾ ੯ ॥

soratth mahalaa 9 |

Sorat'h, neunter Mehl:

ਪ੍ਰੀਤਮ ਜਾਨਿ ਲੇਹੁ ਮਨ ਮਾਹੀ ॥

preetam jaan lehu man maahee |

O lieber Freund, sei dir dessen bewusst.

ਅਪਨੇ ਸੁਖ ਸਿਉ ਹੀ ਜਗੁ ਫਾਂਧਿਓ ਕੋ ਕਾਹੂ ਕੋ ਨਾਹੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

apane sukh siau hee jag faandhio ko kaahoo ko naahee |1| rahaau |

Die Welt ist in ihre eigenen Vergnügungen verstrickt, niemand ist für den anderen da. ||1||Pause||

ਸੁਖ ਮੈ ਆਨਿ ਬਹੁਤੁ ਮਿਲਿ ਬੈਠਤ ਰਹਤ ਚਹੂ ਦਿਸਿ ਘੇਰੈ ॥

sukh mai aan bahut mil baitthat rahat chahoo dis gherai |

In guten Zeiten kommen viele und sitzen zusammen und umgeben Sie von allen vier Seiten.

ਬਿਪਤਿ ਪਰੀ ਸਭ ਹੀ ਸੰਗੁ ਛਾਡਿਤ ਕੋਊ ਨ ਆਵਤ ਨੇਰੈ ॥੧॥

bipat paree sabh hee sang chhaaddit koaoo na aavat nerai |1|

Aber wenn schwere Zeiten kommen, gehen sie alle und niemand kommt zu dir. ||1||

ਘਰ ਕੀ ਨਾਰਿ ਬਹੁਤੁ ਹਿਤੁ ਜਾ ਸਿਉ ਸਦਾ ਰਹਤ ਸੰਗ ਲਾਗੀ ॥

ghar kee naar bahut hit jaa siau sadaa rahat sang laagee |

Deine Frau, die du so sehr liebst und die dir immer treu geblieben ist,

ਜਬ ਹੀ ਹੰਸ ਤਜੀ ਇਹ ਕਾਂਇਆ ਪ੍ਰੇਤ ਪ੍ਰੇਤ ਕਰਿ ਭਾਗੀ ॥੨॥

jab hee hans tajee ih kaaneaa pret pret kar bhaagee |2|

rennt schreiend „Geist! Geist!“ davon, sobald die Schwanenseele diesen Körper verlässt. ||2||

ਇਹ ਬਿਧਿ ਕੋ ਬਿਉਹਾਰੁ ਬਨਿਓ ਹੈ ਜਾ ਸਿਉ ਨੇਹੁ ਲਗਾਇਓ ॥

eih bidh ko biauhaar banio hai jaa siau nehu lagaaeio |

So verhalten sich diejenigen, die wir so sehr lieben.

ਅੰਤ ਬਾਰ ਨਾਨਕ ਬਿਨੁ ਹਰਿ ਜੀ ਕੋਊ ਕਾਮਿ ਨ ਆਇਓ ॥੩॥੧੨॥੧੩੯॥

ant baar naanak bin har jee koaoo kaam na aaeio |3|12|139|

Im allerletzten Augenblick, oh Nanak, ist niemand von Nutzen außer dem lieben Herrn. ||3||12||139||

ਸੋਰਠਿ ਮਹਲਾ ੧ ਘਰੁ ੧ ਅਸਟਪਦੀਆ ਚਉਤੁਕੀ ॥

soratth mahalaa 1 ghar 1 asattapadeea chautukee |

Sorat'h, Erstes Mehl, Erstes Haus, Ashtpadheeyaa, Chau-Thukay:

ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥

ik oankaar satigur prasaad |

Ein universeller Schöpfergott. Durch die Gnade des wahren Gurus:

ਦੁਬਿਧਾ ਨ ਪੜਉ ਹਰਿ ਬਿਨੁ ਹੋਰੁ ਨ ਪੂਜਉ ਮੜੈ ਮਸਾਣਿ ਨ ਜਾਈ ॥

dubidhaa na prrau har bin hor na poojau marrai masaan na jaaee |

Ich bin nicht hin- und hergerissen zwischen Dualität, denn ich verehre niemand anderen als den Herrn und besuche weder Gräber noch Krematorien.

ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਰਾਚਿ ਨ ਪਰ ਘਰਿ ਜਾਵਾ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਨਾਮਿ ਬੁਝਾਈ ॥

trisanaa raach na par ghar jaavaa trisanaa naam bujhaaee |

Ich betrete nicht die Häuser von Fremden, weil ich von Verlangen erfüllt bin. Naam, der Name des Herrn, hat meine Wünsche erfüllt.

ਘਰ ਭੀਤਰਿ ਘਰੁ ਗੁਰੂ ਦਿਖਾਇਆ ਸਹਜਿ ਰਤੇ ਮਨ ਭਾਈ ॥

ghar bheetar ghar guroo dikhaaeaa sahaj rate man bhaaee |

Tief in meinem Herzen hat mir der Guru die Heimat meines Seins gezeigt und mein Geist ist von Frieden und Ausgeglichenheit erfüllt, oh Geschwister des Schicksals.

ਤੂ ਆਪੇ ਦਾਨਾ ਆਪੇ ਬੀਨਾ ਤੂ ਦੇਵਹਿ ਮਤਿ ਸਾਈ ॥੧॥

too aape daanaa aape beenaa too deveh mat saaee |1|

Du selbst bist allwissend, und Du selbst bist allsehend. Du allein verleihst Intelligenz, oh Herr. ||1||

ਮਨੁ ਬੈਰਾਗਿ ਰਤਉ ਬੈਰਾਗੀ ਸਬਦਿ ਮਨੁ ਬੇਧਿਆ ਮੇਰੀ ਮਾਈ ॥

man bairaag rtau bairaagee sabad man bedhiaa meree maaee |

Mein Geist ist losgelöst, erfüllt von Losgelöstheit; das Wort des Shabad hat meinen Geist durchdrungen, oh meine Mutter.

ਅੰਤਰਿ ਜੋਤਿ ਨਿਰੰਤਰਿ ਬਾਣੀ ਸਾਚੇ ਸਾਹਿਬ ਸਿਉ ਲਿਵ ਲਾਈ ॥ ਰਹਾਉ ॥

antar jot nirantar baanee saache saahib siau liv laaee | rahaau |

Gottes Licht leuchtet unaufhörlich im Innersten meines tiefsten Selbst; ich bin liebevoll mit dem Bani verbunden, dem Wort des Wahren Herrn, Meister. ||Pause||

ਅਸੰਖ ਬੈਰਾਗੀ ਕਹਹਿ ਬੈਰਾਗ ਸੋ ਬੈਰਾਗੀ ਜਿ ਖਸਮੈ ਭਾਵੈ ॥

asankh bairaagee kaheh bairaag so bairaagee ji khasamai bhaavai |

Unzählige losgelöste Entsagungen sprechen von Loslösung und Entsagung, aber nur derjenige ist ein wahrer Entsagungsmensch, der dem Herrn und Meister gefällt.

ਹਿਰਦੈ ਸਬਦਿ ਸਦਾ ਭੈ ਰਚਿਆ ਗੁਰ ਕੀ ਕਾਰ ਕਮਾਵੈ ॥

hiradai sabad sadaa bhai rachiaa gur kee kaar kamaavai |

Das Wort des Shabad ist immer in seinem Herzen; er ist in der Furcht Gottes versunken und arbeitet, um dem Guru zu dienen.

ਏਕੋ ਚੇਤੈ ਮਨੂਆ ਨ ਡੋਲੈ ਧਾਵਤੁ ਵਰਜਿ ਰਹਾਵੈ ॥

eko chetai manooaa na ddolai dhaavat varaj rahaavai |

Er erinnert sich an den Einen Herrn, sein Geist schwankt nicht und er hält sein Abschweifen im Zaum.

ਸਹਜੇ ਮਾਤਾ ਸਦਾ ਰੰਗਿ ਰਾਤਾ ਸਾਚੇ ਕੇ ਗੁਣ ਗਾਵੈ ॥੨॥

sahaje maataa sadaa rang raataa saache ke gun gaavai |2|

Er ist berauscht von himmlischer Glückseligkeit und stets erfüllt von der Liebe des Herrn; er singt die glorreichen Lobpreisungen des wahren Herrn. ||2||

ਮਨੂਆ ਪਉਣੁ ਬਿੰਦੁ ਸੁਖਵਾਸੀ ਨਾਮਿ ਵਸੈ ਸੁਖ ਭਾਈ ॥

manooaa paun bind sukhavaasee naam vasai sukh bhaaee |

Der Geist ist wie der Wind, doch wenn er in Frieden ruht, und sei es nur für einen Augenblick, dann wird er im Frieden des Namens verweilen, oh Geschwister des Schicksals.

ਜਿਹਬਾ ਨੇਤ੍ਰ ਸੋਤ੍ਰ ਸਚਿ ਰਾਤੇ ਜਲਿ ਬੂਝੀ ਤੁਝਹਿ ਬੁਝਾਈ ॥

jihabaa netr sotr sach raate jal boojhee tujheh bujhaaee |

Seine Zunge, Augen und Ohren sind von der Wahrheit erfüllt; oh Herr, du löschst das Feuer der Begierde.

ਆਸ ਨਿਰਾਸ ਰਹੈ ਬੈਰਾਗੀ ਨਿਜ ਘਰਿ ਤਾੜੀ ਲਾਈ ॥

aas niraas rahai bairaagee nij ghar taarree laaee |

In der Hoffnung bleibt der Entsagende frei von Hoffnungen; im Zuhause seines eigenen inneren Selbst versinkt er in der Trance tiefer Meditation.

ਭਿਖਿਆ ਨਾਮਿ ਰਜੇ ਸੰਤੋਖੀ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਸਹਜਿ ਪੀਆਈ ॥੩॥

bhikhiaa naam raje santokhee amrit sahaj peeaee |3|

Er bleibt zufrieden und befriedigt von der Wohltätigkeit des Naam; er trinkt mit Leichtigkeit das ambrosische Amrit. ||3||

ਦੁਬਿਧਾ ਵਿਚਿ ਬੈਰਾਗੁ ਨ ਹੋਵੀ ਜਬ ਲਗੁ ਦੂਜੀ ਰਾਈ ॥

dubidhaa vich bairaag na hovee jab lag doojee raaee |

Es gibt keinen Verzicht auf die Dualität, solange auch nur ein Teilchen Dualität vorhanden ist.

ਸਭੁ ਜਗੁ ਤੇਰਾ ਤੂ ਏਕੋ ਦਾਤਾ ਅਵਰੁ ਨ ਦੂਜਾ ਭਾਈ ॥

sabh jag teraa too eko daataa avar na doojaa bhaaee |

Die ganze Welt gehört Dir, Herr. Du allein bist der Geber. Es gibt keinen anderen, oh Geschwister des Schicksals.

ਮਨਮੁਖਿ ਜੰਤ ਦੁਖਿ ਸਦਾ ਨਿਵਾਸੀ ਗੁਰਮੁਖਿ ਦੇ ਵਡਿਆਈ ॥

manamukh jant dukh sadaa nivaasee guramukh de vaddiaaee |

Der eigensinnige Manmukh lebt für immer im Elend, während der Herr dem Gurmukh Größe verleiht.

ਅਪਰ ਅਪਾਰ ਅਗੰਮ ਅਗੋਚਰ ਕਹਣੈ ਕੀਮ ਨ ਪਾਈ ॥੪॥

apar apaar agam agochar kahanai keem na paaee |4|

Gott ist unendlich, endlos, unerreichbar und unergründlich. Sein Wert kann nicht beschrieben werden. ||4||

ਸੁੰਨ ਸਮਾਧਿ ਮਹਾ ਪਰਮਾਰਥੁ ਤੀਨਿ ਭਵਣ ਪਤਿ ਨਾਮੰ ॥

sun samaadh mahaa paramaarath teen bhavan pat naaman |

Das Bewusstsein in tiefem Samaadhi, das Höchste Wesen, der Herr der drei Welten – dies sind Deine Namen, Herr.

ਮਸਤਕਿ ਲੇਖੁ ਜੀਆ ਜਗਿ ਜੋਨੀ ਸਿਰਿ ਸਿਰਿ ਲੇਖੁ ਸਹਾਮੰ ॥

masatak lekh jeea jag jonee sir sir lekh sahaaman |

Das Schicksal der in diese Welt geborenen Geschöpfe steht auf ihrer Stirn eingeschrieben; sie machen Erfahrungen entsprechend ihrem Schicksal.

ਕਰਮ ਸੁਕਰਮ ਕਰਾਏ ਆਪੇ ਆਪੇ ਭਗਤਿ ਦ੍ਰਿੜਾਮੰ ॥

karam sukaram karaae aape aape bhagat drirraaman |

Der Herr selbst veranlasst sie, gute und schlechte Taten zu vollbringen; er selbst macht sie standhaft in der hingebungsvollen Anbetung.

ਮਨਿ ਮੁਖਿ ਜੂਠਿ ਲਹੈ ਭੈ ਮਾਨੰ ਆਪੇ ਗਿਆਨੁ ਅਗਾਮੰ ॥੫॥

man mukh jootth lahai bhai maanan aape giaan agaaman |5|

Der Schmutz aus ihrem Geist und Mund wird abgewaschen, wenn sie in der Furcht Gottes leben; der unerreichbare Herr selbst segnet sie mit spiritueller Weisheit. ||5||