ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 Sri Guru Granth Sahib
Seite - 1092
ਬਿਨੁ ਕਰਮਾ ਕਿਛੂ ਨ ਪਾਈਐ ਜੇ ਬਹੁਤੁ ਲੋਚਾਹੀ ॥
bin karamaa kichhoo na paaeeai je bahut lochaahee |Ohne gutes Karma erreicht er nichts, egal wie sehr er es sich wünscht.
ਆਵੈ ਜਾਇ ਜੰਮੈ ਮਰੈ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਛੁਟਾਹੀ ॥
aavai jaae jamai marai gur sabad chhuttaahee |Kommen und Gehen in der Reinkarnation sowie Geburt und Tod werden durch das Wort des Shabad des Gurus beendet.
ਆਪਿ ਕਰੈ ਕਿਸੁ ਆਖੀਐ ਦੂਜਾ ਕੋ ਨਾਹੀ ॥੧੬॥
aap karai kis aakheeai doojaa ko naahee |16|Er selbst handelt, bei wem also sollten wir uns beschweren? Es gibt keinen anderen. ||16||
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |Salok, Dritter Mehl:
ਇਸੁ ਜਗ ਮਹਿ ਸੰਤੀ ਧਨੁ ਖਟਿਆ ਜਿਨਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲਿਆ ਪ੍ਰਭੁ ਆਇ ॥
eis jag meh santee dhan khattiaa jinaa satigur miliaa prabh aae |In dieser Welt erwerben die Heiligen Reichtum; sie begegnen Gott durch den Wahren Guru.
ਸਤਿਗੁਰਿ ਸਚੁ ਦ੍ਰਿੜਾਇਆ ਇਸੁ ਧਨ ਕੀ ਕੀਮਤਿ ਕਹੀ ਨ ਜਾਇ ॥
satigur sach drirraaeaa is dhan kee keemat kahee na jaae |Der Wahre Guru pflanzt die Wahrheit ins Innere; der Wert dieses Reichtums kann nicht beschrieben werden.
ਇਤੁ ਧਨਿ ਪਾਇਐ ਭੁਖ ਲਥੀ ਸੁਖੁ ਵਸਿਆ ਮਨਿ ਆਇ ॥
eit dhan paaeaai bhukh lathee sukh vasiaa man aae |Durch den Erwerb dieses Reichtums wird der Hunger gestillt und Frieden kehrt im Geist ein.
ਜਿੰਨੑਾ ਕਉ ਧੁਰਿ ਲਿਖਿਆ ਤਿਨੀ ਪਾਇਆ ਆਇ ॥
jinaa kau dhur likhiaa tinee paaeaa aae |Nur diejenigen, deren Schicksal vorherbestimmt ist, können dies empfangen.
ਮਨਮੁਖੁ ਜਗਤੁ ਨਿਰਧਨੁ ਹੈ ਮਾਇਆ ਨੋ ਬਿਲਲਾਇ ॥
manamukh jagat niradhan hai maaeaa no bilalaae |Die Welt des eigensinnigen Manmukh ist arm und schreit nach Maya.
ਅਨਦਿਨੁ ਫਿਰਦਾ ਸਦਾ ਰਹੈ ਭੁਖ ਨ ਕਦੇ ਜਾਇ ॥
anadin firadaa sadaa rahai bhukh na kade jaae |Tag und Nacht wandert es unaufhörlich umher und sein Hunger wird nie gestillt.
ਸਾਂਤਿ ਨ ਕਦੇ ਆਵਈ ਨਹ ਸੁਖੁ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਇ ॥
saant na kade aavee nah sukh vasai man aae |Es findet nie ruhevolle Ruhe und Frieden kann sich in seinem Geist nie breitmachen.
ਸਦਾ ਚਿੰਤ ਚਿਤਵਦਾ ਰਹੈ ਸਹਸਾ ਕਦੇ ਨ ਜਾਇ ॥
sadaa chint chitavadaa rahai sahasaa kade na jaae |Es ist ständig von Angst geplagt und sein Zynismus lässt nie nach.
ਨਾਨਕ ਵਿਣੁ ਸਤਿਗੁਰ ਮਤਿ ਭਵੀ ਸਤਿਗੁਰ ਨੋ ਮਿਲੈ ਤਾ ਸਬਦੁ ਕਮਾਇ ॥
naanak vin satigur mat bhavee satigur no milai taa sabad kamaae |O Nanak, ohne den Wahren Guru ist der Intellekt verdorben; wenn man dem Wahren Guru begegnet, praktiziert man das Wort des Shabad.
ਸਦਾ ਸਦਾ ਸੁਖ ਮਹਿ ਰਹੈ ਸਚੇ ਮਾਹਿ ਸਮਾਇ ॥੧॥
sadaa sadaa sukh meh rahai sache maeh samaae |1|Für immer und ewig lebt er in Frieden und geht auf im Wahren Herrn. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |Drittes Mehl:
ਜਿਨਿ ਉਪਾਈ ਮੇਦਨੀ ਸੋਈ ਸਾਰ ਕਰੇਇ ॥
jin upaaee medanee soee saar karee |Derjenige, der die Welt erschaffen hat, kümmert sich auch darum.
ਏਕੋ ਸਿਮਰਹੁ ਭਾਇਰਹੁ ਤਿਸੁ ਬਿਨੁ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਇ ॥
eko simarahu bhaaeirahu tis bin avar na koe |Meditiert in Erinnerung an den Einen Herrn, oh Geschwister des Schicksals; es gibt keinen anderen außer Ihm.
ਖਾਣਾ ਸਬਦੁ ਚੰਗਿਆਈਆ ਜਿਤੁ ਖਾਧੈ ਸਦਾ ਤ੍ਰਿਪਤਿ ਹੋਇ ॥
khaanaa sabad changiaaeea jit khaadhai sadaa tripat hoe |So iss das Essen des Shabad und der Güte; wenn du es isst, wirst du für immer zufrieden sein.
ਪੈਨਣੁ ਸਿਫਤਿ ਸਨਾਇ ਹੈ ਸਦਾ ਸਦਾ ਓਹੁ ਊਜਲਾ ਮੈਲਾ ਕਦੇ ਨ ਹੋਇ ॥
painan sifat sanaae hai sadaa sadaa ohu aoojalaa mailaa kade na hoe |Kleide dich in das Lob des Herrn. Es strahlt und leuchtet für immer und ewig und wird niemals beschmutzt.
ਸਹਜੇ ਸਚੁ ਧਨੁ ਖਟਿਆ ਥੋੜਾ ਕਦੇ ਨ ਹੋਇ ॥
sahaje sach dhan khattiaa thorraa kade na hoe |Ich habe intuitiv den wahren Reichtum erworben, der niemals abnimmt.
ਦੇਹੀ ਨੋ ਸਬਦੁ ਸੀਗਾਰੁ ਹੈ ਜਿਤੁ ਸਦਾ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਹੋਇ ॥
dehee no sabad seegaar hai jit sadaa sadaa sukh hoe |Der Körper wird mit dem Shabad geschmückt und findet für immer und ewig Frieden.
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਬੁਝੀਐ ਜਿਸ ਨੋ ਆਪਿ ਵਿਖਾਲੇ ਸੋਇ ॥੨॥
naanak guramukh bujheeai jis no aap vikhaale soe |2|O Nanak, der Gurmukh erkennt den Herrn, der sich offenbart. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |Pauree:
ਅੰਤਰਿ ਜਪੁ ਤਪੁ ਸੰਜਮੋ ਗੁਰਸਬਦੀ ਜਾਪੈ ॥
antar jap tap sanjamo gurasabadee jaapai |Tief im Inneren des Selbst liegen Meditation und strenge Selbstdisziplin, wenn man die Worte des Shabad des Gurus erkennt.
ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਈਐ ਹਉਮੈ ਅਗਿਆਨੁ ਗਵਾਪੈ ॥
har har naam dhiaaeeai haumai agiaan gavaapai |Durch die Meditation über den Namen des Herrn, Har, Har, werden Egoismus und Unwissenheit beseitigt.
ਅੰਦਰੁ ਅੰਮ੍ਰਿਤਿ ਭਰਪੂਰੁ ਹੈ ਚਾਖਿਆ ਸਾਦੁ ਜਾਪੈ ॥
andar amrit bharapoor hai chaakhiaa saad jaapai |Das Innere eines Menschen fließt über von ambrosischem Nektar; wenn man ihn kostet, erkennt man seinen Geschmack.
ਜਿਨ ਚਾਖਿਆ ਸੇ ਨਿਰਭਉ ਭਏ ਸੇ ਹਰਿ ਰਸਿ ਧ੍ਰਾਪੈ ॥
jin chaakhiaa se nirbhau bhe se har ras dhraapai |Diejenigen, die es kosten, werden furchtlos; sie sind zufrieden mit der erhabenen Essenz des Herrn.
ਹਰਿ ਕਿਰਪਾ ਧਾਰਿ ਪੀਆਇਆ ਫਿਰਿ ਕਾਲੁ ਨ ਵਿਆਪੈ ॥੧੭॥
har kirapaa dhaar peeaeaa fir kaal na viaapai |17|Diejenigen, die es in sich aufnehmen, werden durch die Gnade des Herrn nie wieder vom Tod heimgesucht. ||17||
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |Salok, Dritter Mehl:
ਲੋਕੁ ਅਵਗਣਾ ਕੀ ਬੰਨੑੈ ਗੰਠੜੀ ਗੁਣ ਨ ਵਿਹਾਝੈ ਕੋਇ ॥
lok avaganaa kee banaai ganttharree gun na vihaajhai koe |Die Leute häufen ein Bündel von Fehlern an, niemand handelt mit Tugenden.
ਗੁਣ ਕਾ ਗਾਹਕੁ ਨਾਨਕਾ ਵਿਰਲਾ ਕੋਈ ਹੋਇ ॥
gun kaa gaahak naanakaa viralaa koee hoe |Es gibt nur wenige Menschen, oh Nanak, die Tugend erkaufen können.
ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਗੁਣ ਪਾਈਅਨਿੑ ਜਿਸ ਨੋ ਨਦਰਿ ਕਰੇਇ ॥੧॥
guraparasaadee gun paaeeani jis no nadar karee |1|Durch die Gnade des Gurus wird man mit Tugend gesegnet, wenn der Herr seinen gnädigen Blick gewährt. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |Drittes Mehl:
ਗੁਣ ਅਵਗੁਣ ਸਮਾਨਿ ਹਹਿ ਜਿ ਆਪਿ ਕੀਤੇ ਕਰਤਾਰਿ ॥
gun avagun samaan heh ji aap keete karataar |Verdienste und Fehler sind dasselbe. Sie werden beide vom Schöpfer geschaffen.
ਨਾਨਕ ਹੁਕਮਿ ਮੰਨਿਐ ਸੁਖੁ ਪਾਈਐ ਗੁਰਸਬਦੀ ਵੀਚਾਰਿ ॥੨॥
naanak hukam maniaai sukh paaeeai gurasabadee veechaar |2|O Nanak, wer dem Hukam des Befehls des Herrn gehorcht, findet Frieden, wenn er über die Worte des Shabad des Gurus nachdenkt. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |Pauree:
ਅੰਦਰਿ ਰਾਜਾ ਤਖਤੁ ਹੈ ਆਪੇ ਕਰੇ ਨਿਆਉ ॥
andar raajaa takhat hai aape kare niaau |Der König sitzt auf dem Thron in unserem Inneren. Er selbst sorgt für Gerechtigkeit.
ਗੁਰਸਬਦੀ ਦਰੁ ਜਾਣੀਐ ਅੰਦਰਿ ਮਹਲੁ ਅਸਰਾਉ ॥
gurasabadee dar jaaneeai andar mahal asaraau |Durch die Worte des Shabad des Gurus wird der Hof des Herrn erkannt; im Inneren des Selbst liegt das Heiligtum, die Residenz der Gegenwart des Herrn.
ਖਰੇ ਪਰਖਿ ਖਜਾਨੈ ਪਾਈਅਨਿ ਖੋਟਿਆ ਨਾਹੀ ਥਾਉ ॥
khare parakh khajaanai paaeean khottiaa naahee thaau |Die Münzen werden geprüft und die echten Münzen werden in Seine Schatzkammer gelegt, während die gefälschten keinen Platz finden.
ਸਭੁ ਸਚੋ ਸਚੁ ਵਰਤਦਾ ਸਦਾ ਸਚੁ ਨਿਆਉ ॥
sabh sacho sach varatadaa sadaa sach niaau |Der Wahrste der Wahren ist allgegenwärtig; seine Gerechtigkeit ist für immer wahr.
ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਕਾ ਰਸੁ ਆਇਆ ਮਨਿ ਵਸਿਆ ਨਾਉ ॥੧੮॥
amrit kaa ras aaeaa man vasiaa naau |18|Man gelangt in den Genuss der ambrosischen Essenz, wenn der Name im Geist verankert ist. ||18||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੧ ॥
salok mahalaa 1 |Salok, Erster Mehl:
ਹਉ ਮੈ ਕਰੀ ਤਾਂ ਤੂ ਨਾਹੀ ਤੂ ਹੋਵਹਿ ਹਉ ਨਾਹਿ ॥
hau mai karee taan too naahee too hoveh hau naeh |Wenn jemand egoistisch handelt, bist Du nicht da, Herr. Wo immer Du bist, gibt es kein Ego.