ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 શ્રી ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ
પાન - 1092
ਬਿਨੁ ਕਰਮਾ ਕਿਛੂ ਨ ਪਾਈਐ ਜੇ ਬਹੁਤੁ ਲੋਚਾਹੀ ॥
bin karamaa kichhoo na paaeeai je bahut lochaahee |સારા કર્મ વિના, તેને કંઈપણ પ્રાપ્ત થતું નથી, પછી ભલે તે તેની કેટલી ઈચ્છા કરે.
ਆਵੈ ਜਾਇ ਜੰਮੈ ਮਰੈ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਛੁਟਾਹੀ ॥
aavai jaae jamai marai gur sabad chhuttaahee |પુનઃજન્મમાં આવવું અને જવું, અને જન્મ અને મૃત્યુનો અંત, ગુરુના શબ્દ દ્વારા થાય છે.
ਆਪਿ ਕਰੈ ਕਿਸੁ ਆਖੀਐ ਦੂਜਾ ਕੋ ਨਾਹੀ ॥੧੬॥
aap karai kis aakheeai doojaa ko naahee |16|તે પોતે કાર્ય કરે છે, તો આપણે કોને ફરિયાદ કરીએ? બીજું કોઈ જ નથી. ||16||
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |સાલોક, ત્રીજી મહેલ:
ਇਸੁ ਜਗ ਮਹਿ ਸੰਤੀ ਧਨੁ ਖਟਿਆ ਜਿਨਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲਿਆ ਪ੍ਰਭੁ ਆਇ ॥
eis jag meh santee dhan khattiaa jinaa satigur miliaa prabh aae |આ સંસારમાં સંતો ધન કમાય છે; તેઓ સાચા ગુરુ દ્વારા ભગવાનને મળવા આવે છે.
ਸਤਿਗੁਰਿ ਸਚੁ ਦ੍ਰਿੜਾਇਆ ਇਸੁ ਧਨ ਕੀ ਕੀਮਤਿ ਕਹੀ ਨ ਜਾਇ ॥
satigur sach drirraaeaa is dhan kee keemat kahee na jaae |સાચા ગુરુ સત્યને અંદર બેસાડે છે; આ સંપત્તિની કિંમત વર્ણવી શકાતી નથી.
ਇਤੁ ਧਨਿ ਪਾਇਐ ਭੁਖ ਲਥੀ ਸੁਖੁ ਵਸਿਆ ਮਨਿ ਆਇ ॥
eit dhan paaeaai bhukh lathee sukh vasiaa man aae |આ સંપત્તિ પ્રાપ્ત કરવાથી ભૂખ દૂર થાય છે અને મનમાં શાંતિનો વાસ થાય છે.
ਜਿੰਨੑਾ ਕਉ ਧੁਰਿ ਲਿਖਿਆ ਤਿਨੀ ਪਾਇਆ ਆਇ ॥
jinaa kau dhur likhiaa tinee paaeaa aae |જેમની પાસે આવી પૂર્વનિર્ધારિત નિયતિ છે તે જ આ પ્રાપ્ત કરવા આવે છે.
ਮਨਮੁਖੁ ਜਗਤੁ ਨਿਰਧਨੁ ਹੈ ਮਾਇਆ ਨੋ ਬਿਲਲਾਇ ॥
manamukh jagat niradhan hai maaeaa no bilalaae |સ્વ-ઇચ્છાવાળા મનમુખનું સંસાર ગરીબ છે, માયાને પોકારે છે.
ਅਨਦਿਨੁ ਫਿਰਦਾ ਸਦਾ ਰਹੈ ਭੁਖ ਨ ਕਦੇ ਜਾਇ ॥
anadin firadaa sadaa rahai bhukh na kade jaae |તે રાતદિવસ નિરંતર ભટકે છે, અને તેની ભૂખ ક્યારેય શમતી નથી.
ਸਾਂਤਿ ਨ ਕਦੇ ਆਵਈ ਨਹ ਸੁਖੁ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਇ ॥
saant na kade aavee nah sukh vasai man aae |તેને ક્યારેય શાંત શાંતિ મળતી નથી, અને તેના મનમાં શાંતિ ક્યારેય વાસ કરતી નથી.
ਸਦਾ ਚਿੰਤ ਚਿਤਵਦਾ ਰਹੈ ਸਹਸਾ ਕਦੇ ਨ ਜਾਇ ॥
sadaa chint chitavadaa rahai sahasaa kade na jaae |તે હંમેશા અસ્વસ્થતાથી ઘેરાયેલું રહે છે, અને તેની ઉદ્ધતાઈ ક્યારેય દૂર થતી નથી.
ਨਾਨਕ ਵਿਣੁ ਸਤਿਗੁਰ ਮਤਿ ਭਵੀ ਸਤਿਗੁਰ ਨੋ ਮਿਲੈ ਤਾ ਸਬਦੁ ਕਮਾਇ ॥
naanak vin satigur mat bhavee satigur no milai taa sabad kamaae |હે નાનક, સાચા ગુરુ વિના, બુદ્ધિ વિકૃત છે; જો કોઈ સાચા ગુરુને મળે છે, તો વ્યક્તિ શબ્દના શબ્દનું પાલન કરે છે.
ਸਦਾ ਸਦਾ ਸੁਖ ਮਹਿ ਰਹੈ ਸਚੇ ਮਾਹਿ ਸਮਾਇ ॥੧॥
sadaa sadaa sukh meh rahai sache maeh samaae |1|હંમેશ માટે, તે શાંતિમાં રહે છે, અને સાચા ભગવાનમાં વિલીન થાય છે. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |ત્રીજી મહેલ:
ਜਿਨਿ ਉਪਾਈ ਮੇਦਨੀ ਸੋਈ ਸਾਰ ਕਰੇਇ ॥
jin upaaee medanee soee saar karee |જેણે વિશ્વનું સર્જન કર્યું છે, તે તેની સંભાળ રાખે છે.
ਏਕੋ ਸਿਮਰਹੁ ਭਾਇਰਹੁ ਤਿਸੁ ਬਿਨੁ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਇ ॥
eko simarahu bhaaeirahu tis bin avar na koe |એક ભગવાનનું સ્મરણ કરો, હે ભાગ્યના ભાઈઓ; તેના સિવાય બીજું કોઈ નથી.
ਖਾਣਾ ਸਬਦੁ ਚੰਗਿਆਈਆ ਜਿਤੁ ਖਾਧੈ ਸਦਾ ਤ੍ਰਿਪਤਿ ਹੋਇ ॥
khaanaa sabad changiaaeea jit khaadhai sadaa tripat hoe |તેથી શબદ અને ભલાઈનો ખોરાક ખાઓ; તેને ખાવાથી તમે કાયમ માટે તૃપ્ત રહેશો.
ਪੈਨਣੁ ਸਿਫਤਿ ਸਨਾਇ ਹੈ ਸਦਾ ਸਦਾ ਓਹੁ ਊਜਲਾ ਮੈਲਾ ਕਦੇ ਨ ਹੋਇ ॥
painan sifat sanaae hai sadaa sadaa ohu aoojalaa mailaa kade na hoe |પ્રભુની સ્તુતિમાં પોશાક પહેરો. કાયમ અને હંમેશ માટે, તે ખુશખુશાલ અને તેજસ્વી છે; તે ક્યારેય પ્રદૂષિત નથી.
ਸਹਜੇ ਸਚੁ ਧਨੁ ਖਟਿਆ ਥੋੜਾ ਕਦੇ ਨ ਹੋਇ ॥
sahaje sach dhan khattiaa thorraa kade na hoe |મેં સાહજિક રીતે સાચી સંપત્તિ મેળવી છે, જે ક્યારેય ઘટતી નથી.
ਦੇਹੀ ਨੋ ਸਬਦੁ ਸੀਗਾਰੁ ਹੈ ਜਿਤੁ ਸਦਾ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਹੋਇ ॥
dehee no sabad seegaar hai jit sadaa sadaa sukh hoe |શરીર શબ્દથી શોભતું હોય છે, અને સદાકાળ શાંતિમાં રહે છે.
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਬੁਝੀਐ ਜਿਸ ਨੋ ਆਪਿ ਵਿਖਾਲੇ ਸੋਇ ॥੨॥
naanak guramukh bujheeai jis no aap vikhaale soe |2|ઓ નાનક, ગુરુમુખ ભગવાનનો સાક્ષાત્કાર કરે છે, જે પોતાને પ્રગટ કરે છે. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |પૌરી:
ਅੰਤਰਿ ਜਪੁ ਤਪੁ ਸੰਜਮੋ ਗੁਰਸਬਦੀ ਜਾਪੈ ॥
antar jap tap sanjamo gurasabadee jaapai |જ્યારે વ્યક્તિ ગુરુના શબ્દની અનુભૂતિ કરે છે ત્યારે આત્મની અંદર ધ્યાન અને કઠોર સ્વ-શિસ્ત હોય છે.
ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਈਐ ਹਉਮੈ ਅਗਿਆਨੁ ਗਵਾਪੈ ॥
har har naam dhiaaeeai haumai agiaan gavaapai |ભગવાન, હર, હરના નામનું ધ્યાન કરવાથી અહંકાર અને અજ્ઞાન દૂર થાય છે.
ਅੰਦਰੁ ਅੰਮ੍ਰਿਤਿ ਭਰਪੂਰੁ ਹੈ ਚਾਖਿਆ ਸਾਦੁ ਜਾਪੈ ॥
andar amrit bharapoor hai chaakhiaa saad jaapai |વ્યક્તિનું આંતરિક અસ્તિત્વ અમૃત અમૃતથી છલકતું હોય છે; તેનો સ્વાદ ચાખવાથી જાણી શકાય છે.
ਜਿਨ ਚਾਖਿਆ ਸੇ ਨਿਰਭਉ ਭਏ ਸੇ ਹਰਿ ਰਸਿ ਧ੍ਰਾਪੈ ॥
jin chaakhiaa se nirbhau bhe se har ras dhraapai |જેઓ તેનો સ્વાદ લે છે તેઓ નિર્ભય બને છે; તેઓ ભગવાનના ઉત્કૃષ્ટ સારથી સંતુષ્ટ છે.
ਹਰਿ ਕਿਰਪਾ ਧਾਰਿ ਪੀਆਇਆ ਫਿਰਿ ਕਾਲੁ ਨ ਵਿਆਪੈ ॥੧੭॥
har kirapaa dhaar peeaeaa fir kaal na viaapai |17|જેઓ તેને પીવે છે, પ્રભુની કૃપાથી, તેઓ ફરી ક્યારેય મૃત્યુથી પીડાતા નથી. ||17||
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |સાલોક, ત્રીજી મહેલ:
ਲੋਕੁ ਅਵਗਣਾ ਕੀ ਬੰਨੑੈ ਗੰਠੜੀ ਗੁਣ ਨ ਵਿਹਾਝੈ ਕੋਇ ॥
lok avaganaa kee banaai ganttharree gun na vihaajhai koe |લોકો અવગુણોના પોટલાં બાંધે છે; સદ્ગુણોમાં કોઈ વ્યવહાર કરતું નથી.
ਗੁਣ ਕਾ ਗਾਹਕੁ ਨਾਨਕਾ ਵਿਰਲਾ ਕੋਈ ਹੋਇ ॥
gun kaa gaahak naanakaa viralaa koee hoe |દુર્લભ છે તે વ્યક્તિ, હે નાનક, જે પુણ્ય ખરીદે છે.
ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਗੁਣ ਪਾਈਅਨਿੑ ਜਿਸ ਨੋ ਨਦਰਿ ਕਰੇਇ ॥੧॥
guraparasaadee gun paaeeani jis no nadar karee |1|ગુરુની કૃપાથી, જ્યારે ભગવાન તેની કૃપાની નજર આપે છે ત્યારે વ્યક્તિ સદ્ગુણથી ધન્ય બને છે. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |ત્રીજી મહેલ:
ਗੁਣ ਅਵਗੁਣ ਸਮਾਨਿ ਹਹਿ ਜਿ ਆਪਿ ਕੀਤੇ ਕਰਤਾਰਿ ॥
gun avagun samaan heh ji aap keete karataar |ગુણ અને ખામી સમાન છે; તેઓ બંને સર્જક દ્વારા બનાવવામાં આવ્યા છે.
ਨਾਨਕ ਹੁਕਮਿ ਮੰਨਿਐ ਸੁਖੁ ਪਾਈਐ ਗੁਰਸਬਦੀ ਵੀਚਾਰਿ ॥੨॥
naanak hukam maniaai sukh paaeeai gurasabadee veechaar |2|હે નાનક, ભગવાનની આજ્ઞાનું પાલન કરનાર, ગુરુના શબ્દનું ચિંતન કરીને શાંતિ મેળવે છે. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |પૌરી:
ਅੰਦਰਿ ਰਾਜਾ ਤਖਤੁ ਹੈ ਆਪੇ ਕਰੇ ਨਿਆਉ ॥
andar raajaa takhat hai aape kare niaau |રાજા સ્વયં અંદર સિંહાસન પર બેસે છે; તે પોતે ન્યાયનું સંચાલન કરે છે.
ਗੁਰਸਬਦੀ ਦਰੁ ਜਾਣੀਐ ਅੰਦਰਿ ਮਹਲੁ ਅਸਰਾਉ ॥
gurasabadee dar jaaneeai andar mahal asaraau |ગુરુના શબ્દ દ્વારા, ભગવાનનો દરબાર ઓળખાય છે; સ્વયંની અંદર અભયારણ્ય છે, ભગવાનની હાજરીની હવેલી.
ਖਰੇ ਪਰਖਿ ਖਜਾਨੈ ਪਾਈਅਨਿ ਖੋਟਿਆ ਨਾਹੀ ਥਾਉ ॥
khare parakh khajaanai paaeean khottiaa naahee thaau |સિક્કાઓ તપાસવામાં આવે છે, અને સાચા સિક્કા તેમની તિજોરીમાં મૂકવામાં આવે છે, જ્યારે નકલી સિક્કાઓને કોઈ સ્થાન મળતું નથી.
ਸਭੁ ਸਚੋ ਸਚੁ ਵਰਤਦਾ ਸਦਾ ਸਚੁ ਨਿਆਉ ॥
sabh sacho sach varatadaa sadaa sach niaau |સત્યનો સાચો સર્વ-વ્યાપી છે; તેમનો ન્યાય હંમેશ માટે સાચો છે.
ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਕਾ ਰਸੁ ਆਇਆ ਮਨਿ ਵਸਿਆ ਨਾਉ ॥੧੮॥
amrit kaa ras aaeaa man vasiaa naau |18|જ્યારે નામ મનમાં સમાવિષ્ટ થાય છે ત્યારે વ્યક્તિ અમૃત સારનો આનંદ માણવા આવે છે. ||18||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੧ ॥
salok mahalaa 1 |સાલોક, પ્રથમ મહેલ:
ਹਉ ਮੈ ਕਰੀ ਤਾਂ ਤੂ ਨਾਹੀ ਤੂ ਹੋਵਹਿ ਹਉ ਨਾਹਿ ॥
hau mai karee taan too naahee too hoveh hau naeh |જ્યારે વ્યક્તિ અહંકારમાં વર્તે છે, ત્યારે તમે ત્યાં હોતા નથી, પ્રભુ. તમે જ્યાં છો ત્યાં અહંકાર નથી.