ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 શ્રી ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ
પાન - 1067
ਆਪੇ ਸਚਾ ਸਬਦਿ ਮਿਲਾਏ ॥
aape sachaa sabad milaae |સાચા ભગવાન પોતે જ આપણને તેમના શબ્દના શબ્દમાં જોડે છે.
ਸਬਦੇ ਵਿਚਹੁ ਭਰਮੁ ਚੁਕਾਏ ॥
sabade vichahu bharam chukaae |શબ્દની અંદરથી શંકા દૂર થાય છે.
ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਮਿਲੈ ਵਡਿਆਈ ਨਾਮੇ ਹੀ ਸੁਖੁ ਪਾਇਦਾ ॥੧੬॥੮॥੨੨॥
naanak naam milai vaddiaaee naame hee sukh paaeidaa |16|8|22|હે નાનક, તે આપણને તેમના નામથી આશીર્વાદ આપે છે, અને નામ દ્વારા, શાંતિ મળે છે. ||16||8||22||
ਮਾਰੂ ਮਹਲਾ ੩ ॥
maaroo mahalaa 3 |મારૂ, ત્રીજી મહેલ:
ਅਗਮ ਅਗੋਚਰ ਵੇਪਰਵਾਹੇ ॥
agam agochar veparavaahe |તે દુર્ગમ, અગમ્ય અને આત્મનિર્ભર છે.
ਆਪੇ ਮਿਹਰਵਾਨ ਅਗਮ ਅਥਾਹੇ ॥
aape miharavaan agam athaahe |તે પોતે દયાળુ, અપ્રાપ્ય અને અમર્યાદિત છે.
ਅਪੜਿ ਕੋਇ ਨ ਸਕੈ ਤਿਸ ਨੋ ਗੁਰਸਬਦੀ ਮੇਲਾਇਆ ॥੧॥
aparr koe na sakai tis no gurasabadee melaaeaa |1|તેના સુધી કોઈ પહોંચી શકતું નથી; ગુરુના શબ્દ દ્વારા, તેઓ મળ્યા છે. ||1||
ਤੁਧੁਨੋ ਸੇਵਹਿ ਜੋ ਤੁਧੁ ਭਾਵਹਿ ॥
tudhuno seveh jo tudh bhaaveh |તે જ તમારી સેવા કરે છે, જે તમને ખુશ કરે છે.
ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦੇ ਸਚਿ ਸਮਾਵਹਿ ॥
gur kai sabade sach samaaveh |ગુરુના શબ્દ દ્વારા, તે સાચા ભગવાનમાં ભળી જાય છે.
ਅਨਦਿਨੁ ਗੁਣ ਰਵਹਿ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਰਸਨਾ ਹਰਿ ਰਸੁ ਭਾਇਆ ॥੨॥
anadin gun raveh din raatee rasanaa har ras bhaaeaa |2|રાત-દિવસ, તે ભગવાનની સ્તુતિ કરે છે, દિવસ રાત; તેની જીભ ભગવાનના ઉત્કૃષ્ટ સારનો સ્વાદ લે છે અને આનંદ કરે છે. ||2||
ਸਬਦਿ ਮਰਹਿ ਸੇ ਮਰਣੁ ਸਵਾਰਹਿ ॥
sabad mareh se maran savaareh |જેઓ શબ્દમાં મૃત્યુ પામે છે - તેમનું મૃત્યુ ઉત્કૃષ્ટ અને મહિમાવાન છે.
ਹਰਿ ਕੇ ਗੁਣ ਹਿਰਦੈ ਉਰ ਧਾਰਹਿ ॥
har ke gun hiradai ur dhaareh |તેઓ પ્રભુના મહિમાને તેમના હૃદયમાં સમાવે છે.
ਜਨਮੁ ਸਫਲੁ ਹਰਿ ਚਰਣੀ ਲਾਗੇ ਦੂਜਾ ਭਾਉ ਚੁਕਾਇਆ ॥੩॥
janam safal har charanee laage doojaa bhaau chukaaeaa |3|ગુરુના ચરણોને ચુસ્તપણે પકડી રાખવાથી, તેમનું જીવન સમૃદ્ધ બને છે, અને તેઓ દ્વૈતના પ્રેમથી મુક્ત થાય છે. ||3||
ਹਰਿ ਜੀਉ ਮੇਲੇ ਆਪਿ ਮਿਲਾਏ ॥
har jeeo mele aap milaae |પ્રિય ભગવાન તેમને પોતાની સાથે એકતામાં જોડે છે.
ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦੇ ਆਪੁ ਗਵਾਏ ॥
gur kai sabade aap gavaae |ગુરુના શબ્દ દ્વારા આત્મ-અહંકાર દૂર થાય છે.
ਅਨਦਿਨੁ ਸਦਾ ਹਰਿ ਭਗਤੀ ਰਾਤੇ ਇਸੁ ਜਗ ਮਹਿ ਲਾਹਾ ਪਾਇਆ ॥੪॥
anadin sadaa har bhagatee raate is jag meh laahaa paaeaa |4|જેઓ રાત-દિવસ ભગવાનની ભક્તિમાં આસક્ત રહે છે તેઓ આ જગતમાં નફો કમાય છે. ||4||
ਤੇਰੇ ਗੁਣ ਕਹਾ ਮੈ ਕਹਣੁ ਨ ਜਾਈ ॥
tere gun kahaa mai kahan na jaaee |હું તમારા કયા ગૌરવપૂર્ણ ગુણોનું વર્ણન કરું? હું તેમનું વર્ણન કરી શકતો નથી.
ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਰਾ ਕੀਮਤਿ ਨਹੀ ਪਾਈ ॥
ant na paaraa keemat nahee paaee |તમારી પાસે કોઈ અંત કે મર્યાદા નથી. તમારી કિંમતનો અંદાજ લગાવી શકાતો નથી.
ਆਪੇ ਦਇਆ ਕਰੇ ਸੁਖਦਾਤਾ ਗੁਣ ਮਹਿ ਗੁਣੀ ਸਮਾਇਆ ॥੫॥
aape deaa kare sukhadaataa gun meh gunee samaaeaa |5|જ્યારે શાંતિ આપનાર પોતે તેની દયા કરે છે, ત્યારે સદ્ગુણો સદ્ગુણોમાં લીન થઈ જાય છે. ||5||
ਇਸੁ ਜਗ ਮਹਿ ਮੋਹੁ ਹੈ ਪਾਸਾਰਾ ॥
eis jag meh mohu hai paasaaraa |આ જગતમાં ભાવનાત્મક આસક્તિ સર્વત્ર ફેલાયેલી છે.
ਮਨਮੁਖੁ ਅਗਿਆਨੀ ਅੰਧੁ ਅੰਧਾਰਾ ॥
manamukh agiaanee andh andhaaraa |અજ્ઞાની, સ્વ-ઇચ્છા ધરાવતો મનમુખ ઘોર અંધકારમાં ડૂબેલો છે.
ਧੰਧੈ ਧਾਵਤੁ ਜਨਮੁ ਗਵਾਇਆ ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਦੁਖੁ ਪਾਇਆ ॥੬॥
dhandhai dhaavat janam gavaaeaa bin naavai dukh paaeaa |6|દુન્યવી બાબતોનો પીછો કરીને, તે પોતાનું જીવન વ્યર્થમાં વેડફી નાખે છે; નામ વિના, તે પીડાથી પીડાય છે. ||6||
ਕਰਮੁ ਹੋਵੈ ਤਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਪਾਏ ॥
karam hovai taa satigur paae |જો ભગવાન તેમની કૃપા આપે, તો વ્યક્તિને સાચા ગુરુ મળે છે.
ਹਉਮੈ ਮੈਲੁ ਸਬਦਿ ਜਲਾਏ ॥
haumai mail sabad jalaae |શબ્દ દ્વારા અહંકારની મલિનતા બળી જાય છે.
ਮਨੁ ਨਿਰਮਲੁ ਗਿਆਨੁ ਰਤਨੁ ਚਾਨਣੁ ਅਗਿਆਨੁ ਅੰਧੇਰੁ ਗਵਾਇਆ ॥੭॥
man niramal giaan ratan chaanan agiaan andher gavaaeaa |7|મન નિષ્કલંક બને છે, અને આધ્યાત્મિક જ્ઞાનનું રત્ન જ્ઞાન લાવે છે; આધ્યાત્મિક અજ્ઞાનનો અંધકાર દૂર થાય છે. ||7||
ਤੇਰੇ ਨਾਮ ਅਨੇਕ ਕੀਮਤਿ ਨਹੀ ਪਾਈ ॥
tere naam anek keemat nahee paaee |તમારા નામો અસંખ્ય છે; તમારી કિંમતનો અંદાજ લગાવી શકાતો નથી.
ਸਚੁ ਨਾਮੁ ਹਰਿ ਹਿਰਦੈ ਵਸਾਈ ॥
sach naam har hiradai vasaaee |પ્રભુના સાચા નામને હું મારા હ્રદયમાં વસાવું છું.
ਕੀਮਤਿ ਕਉਣੁ ਕਰੇ ਪ੍ਰਭ ਤੇਰੀ ਤੂ ਆਪੇ ਸਹਜਿ ਸਮਾਇਆ ॥੮॥
keemat kaun kare prabh teree too aape sahaj samaaeaa |8|હે ભગવાન તારી કિંમત કોણ આંકી શકે? તમે તમારામાં જ લીન અને લીન છો. ||8||
ਨਾਮੁ ਅਮੋਲਕੁ ਅਗਮ ਅਪਾਰਾ ॥
naam amolak agam apaaraa |ભગવાનનું નામ અમૂલ્ય, અપ્રાપ્ય અને અનંત છે.
ਨਾ ਕੋ ਹੋਆ ਤੋਲਣਹਾਰਾ ॥
naa ko hoaa tolanahaaraa |તેનું વજન કોઈ કરી શકતું નથી.
ਆਪੇ ਤੋਲੇ ਤੋਲਿ ਤੋਲਾਏ ਗੁਰਸਬਦੀ ਮੇਲਿ ਤੋਲਾਇਆ ॥੯॥
aape tole tol tolaae gurasabadee mel tolaaeaa |9|તમે પોતે જ તોલો, અને બધાનો અંદાજ કાઢો; ગુરુના શબ્દ દ્વારા, જ્યારે વજન સંપૂર્ણ હોય ત્યારે તમે એક થાઓ. ||9||
ਸੇਵਕ ਸੇਵਹਿ ਕਰਹਿ ਅਰਦਾਸਿ ॥
sevak seveh kareh aradaas |તમારા સેવક સેવા આપે છે, અને આ પ્રાર્થના આપે છે.
ਤੂ ਆਪੇ ਮੇਲਿ ਬਹਾਲਹਿ ਪਾਸਿ ॥
too aape mel bahaaleh paas |કૃપા કરીને, મને તમારી પાસે બેસવા દો, અને મને તમારી સાથે જોડો.
ਸਭਨਾ ਜੀਆ ਕਾ ਸੁਖਦਾਤਾ ਪੂਰੈ ਕਰਮਿ ਧਿਆਇਆ ॥੧੦॥
sabhanaa jeea kaa sukhadaataa poorai karam dhiaaeaa |10|તમે બધા જીવોને શાંતિ આપનાર છો; સંપૂર્ણ કર્મ દ્વારા, અમે તમારું ધ્યાન કરીએ છીએ. ||10||
ਜਤੁ ਸਤੁ ਸੰਜਮੁ ਜਿ ਸਚੁ ਕਮਾਵੈ ॥
jat sat sanjam ji sach kamaavai |પવિત્રતા, સત્ય અને આત્મ-નિયંત્રણ સત્યના આચરણ અને જીવવાથી આવે છે.
ਇਹੁ ਮਨੁ ਨਿਰਮਲੁ ਜਿ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਵੈ ॥
eihu man niramal ji har gun gaavai |આ મન નિષ્કલંક અને શુદ્ધ બને છે, ભગવાનના મહિમાનું ગાન કરે છે.
ਇਸੁ ਬਿਖੁ ਮਹਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪਰਾਪਤਿ ਹੋਵੈ ਹਰਿ ਜੀਉ ਮੇਰੇ ਭਾਇਆ ॥੧੧॥
eis bikh meh amrit paraapat hovai har jeeo mere bhaaeaa |11|આ ઝેરની દુનિયામાં, અમૃત અમૃત પ્રાપ્ત થાય છે, જો તે મારા પ્રિય ભગવાનને પ્રસન્ન કરે છે. ||11||
ਜਿਸ ਨੋ ਬੁਝਾਏ ਸੋਈ ਬੂਝੈ ॥
jis no bujhaae soee boojhai |તે જ સમજે છે, જેને ભગવાન સમજવાની પ્રેરણા આપે છે.
ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਵੈ ਅੰਦਰੁ ਸੂਝੈ ॥
har gun gaavai andar soojhai |ભગવાનના ગુણગાન ગાવાથી વ્યક્તિનું અંતર જાગૃત થાય છે.
ਹਉਮੈ ਮੇਰਾ ਠਾਕਿ ਰਹਾਏ ਸਹਜੇ ਹੀ ਸਚੁ ਪਾਇਆ ॥੧੨॥
haumai meraa tthaak rahaae sahaje hee sach paaeaa |12|અહંકાર અને સ્વભાવ શાંત અને વશ થઈ જાય છે, અને વ્યક્તિ સાહજિક રીતે સાચા ભગવાનને શોધે છે. ||12||
ਬਿਨੁ ਕਰਮਾ ਹੋਰ ਫਿਰੈ ਘਨੇਰੀ ॥
bin karamaa hor firai ghaneree |સારા કર્મ વિના, અસંખ્ય બીજાઓ ભટકે છે.
ਮਰਿ ਮਰਿ ਜੰਮੈ ਚੁਕੈ ਨ ਫੇਰੀ ॥
mar mar jamai chukai na feree |તેઓ મૃત્યુ પામે છે, અને ફરીથી મૃત્યુ પામે છે, ફક્ત પુનર્જન્મ માટે; તેઓ પુનર્જન્મના ચક્રમાંથી છટકી શકતા નથી.
ਬਿਖੁ ਕਾ ਰਾਤਾ ਬਿਖੁ ਕਮਾਵੈ ਸੁਖੁ ਨ ਕਬਹੂ ਪਾਇਆ ॥੧੩॥
bikh kaa raataa bikh kamaavai sukh na kabahoo paaeaa |13|ઝેરથી રંગાયેલા, તેઓ ઝેર અને ભ્રષ્ટાચાર કરે છે, અને તેઓને ક્યારેય શાંતિ મળતી નથી. ||13||
ਬਹੁਤੇ ਭੇਖ ਕਰੇ ਭੇਖਧਾਰੀ ॥
bahute bhekh kare bhekhadhaaree |ઘણા ધાર્મિક પોશાક પહેરીને વેશપલટો કરે છે.
ਬਿਨੁ ਸਬਦੈ ਹਉਮੈ ਕਿਨੈ ਨ ਮਾਰੀ ॥
bin sabadai haumai kinai na maaree |શબ્દ વિના, કોઈએ અહંકાર પર વિજય મેળવ્યો નથી.
ਜੀਵਤੁ ਮਰੈ ਤਾ ਮੁਕਤਿ ਪਾਏ ਸਚੈ ਨਾਇ ਸਮਾਇਆ ॥੧੪॥
jeevat marai taa mukat paae sachai naae samaaeaa |14|જે જીવતા જીવતા મૃત્યુ પામે છે તે મુક્ત થાય છે અને સાચા નામમાં વિલીન થાય છે. ||14||
ਅਗਿਆਨੁ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਇਸੁ ਤਨਹਿ ਜਲਾਏ ॥
agiaan trisanaa is taneh jalaae |આધ્યાત્મિક અજ્ઞાન અને ઇચ્છા આ માનવ શરીરને બાળી નાખે છે.