ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 શ્રી ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ
પાન - 653
ਨਾਨਕ ਭਏ ਪੁਨੀਤ ਹਰਿ ਤੀਰਥਿ ਨਾਇਆ ॥੨੬॥
naanak bhe puneet har teerath naaeaa |26|ઓ નાનક, તેઓ પવિત્ર થયા છે, ભગવાનના પવિત્ર મંદિરમાં સ્નાન કરે છે. ||26||
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੪ ॥
salok mahalaa 4 |સાલોક, ચોથી મહેલ:
ਗੁਰਮੁਖਿ ਅੰਤਰਿ ਸਾਂਤਿ ਹੈ ਮਨਿ ਤਨਿ ਨਾਮਿ ਸਮਾਇ ॥
guramukh antar saant hai man tan naam samaae |ગુરુમુખની અંદર શાંતિ અને શાંતિ છે; તેનું મન અને શરીર ભગવાનના નામમાં સમાઈ જાય છે.
ਨਾਮੋ ਚਿਤਵੈ ਨਾਮੁ ਪੜੈ ਨਾਮਿ ਰਹੈ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥
naamo chitavai naam parrai naam rahai liv laae |તે નામનું ચિંતન કરે છે, તે નામનો અભ્યાસ કરે છે, અને તે નામમાં પ્રેમથી લીન રહે છે.
ਨਾਮੁ ਪਦਾਰਥੁ ਪਾਇਆ ਚਿੰਤਾ ਗਈ ਬਿਲਾਇ ॥
naam padaarath paaeaa chintaa gee bilaae |તેને નામનો ખજાનો મળે છે અને તેની ચિંતા દૂર થાય છે.
ਸਤਿਗੁਰਿ ਮਿਲਿਐ ਨਾਮੁ ਊਪਜੈ ਤਿਸਨਾ ਭੁਖ ਸਭ ਜਾਇ ॥
satigur miliaai naam aoopajai tisanaa bhukh sabh jaae |ગુરુ સાથે મળવાથી, નામ સારું થાય છે, અને તેની તરસ અને ભૂખ સંપૂર્ણપણે દૂર થાય છે.
ਨਾਨਕ ਨਾਮੇ ਰਤਿਆ ਨਾਮੋ ਪਲੈ ਪਾਇ ॥੧॥
naanak naame ratiaa naamo palai paae |1|હે નાનક, નામથી રંગાયેલા, તે નામમાં ભેગા થાય છે. ||1||
ਮਃ ੪ ॥
mahalaa 4 |ચોથી મહેલ:
ਸਤਿਗੁਰ ਪੁਰਖਿ ਜਿ ਮਾਰਿਆ ਭ੍ਰਮਿ ਭ੍ਰਮਿਆ ਘਰੁ ਛੋਡਿ ਗਇਆ ॥
satigur purakh ji maariaa bhram bhramiaa ghar chhodd geaa |જેને સાચા ગુરુનો શ્રાપ મળે છે, તે પોતાનું ઘર છોડી દે છે, અને ધ્યેય વિના ભટકે છે.
ਓਸੁ ਪਿਛੈ ਵਜੈ ਫਕੜੀ ਮੁਹੁ ਕਾਲਾ ਆਗੈ ਭਇਆ ॥
os pichhai vajai fakarree muhu kaalaa aagai bheaa |તેની મજાક ઉડાવવામાં આવે છે, અને પછીની દુનિયામાં તેનો ચહેરો કાળો કરવામાં આવે છે.
ਓਸੁ ਅਰਲੁ ਬਰਲੁ ਮੁਹਹੁ ਨਿਕਲੈ ਨਿਤ ਝਗੂ ਸੁਟਦਾ ਮੁਆ ॥
os aral baral muhahu nikalai nit jhagoo suttadaa muaa |તે અસંગત રીતે બડબડાટ કરે છે, અને મોં પર ફીણ આવતા તે મૃત્યુ પામે છે.
ਕਿਆ ਹੋਵੈ ਕਿਸੈ ਹੀ ਦੈ ਕੀਤੈ ਜਾਂ ਧੁਰਿ ਕਿਰਤੁ ਓਸ ਦਾ ਏਹੋ ਜੇਹਾ ਪਇਆ ॥
kiaa hovai kisai hee dai keetai jaan dhur kirat os daa eho jehaa peaa |કોઈ શું કરી શકે? તેના ભૂતકાળના કર્મો અનુસાર તેનું નસીબ આવું છે.
ਜਿਥੈ ਓਹੁ ਜਾਇ ਤਿਥੈ ਓਹੁ ਝੂਠਾ ਕੂੜੁ ਬੋਲੇ ਕਿਸੈ ਨ ਭਾਵੈ ॥
jithai ohu jaae tithai ohu jhootthaa koorr bole kisai na bhaavai |તે જ્યાં જાય છે ત્યાં તે જૂઠો છે અને જૂઠું બોલવાથી તે કોઈને ગમતું નથી.
ਵੇਖਹੁ ਭਾਈ ਵਡਿਆਈ ਹਰਿ ਸੰਤਹੁ ਸੁਆਮੀ ਅਪੁਨੇ ਕੀ ਜੈਸਾ ਕੋਈ ਕਰੈ ਤੈਸਾ ਕੋਈ ਪਾਵੈ ॥
vekhahu bhaaee vaddiaaee har santahu suaamee apune kee jaisaa koee karai taisaa koee paavai |હે નિયતિના ભાઈઓ, આ જુઓ, આપણા ભગવાન અને માસ્ટરની ભવ્ય મહાનતા, હે સંતો; જેમ વ્યક્તિ વર્તે છે, તેમ તે પ્રાપ્ત કરે છે.
ਏਹੁ ਬ੍ਰਹਮ ਬੀਚਾਰੁ ਹੋਵੈ ਦਰਿ ਸਾਚੈ ਅਗੋ ਦੇ ਜਨੁ ਨਾਨਕੁ ਆਖਿ ਸੁਣਾਵੈ ॥੨॥
ehu braham beechaar hovai dar saachai ago de jan naanak aakh sunaavai |2|આ તેની સાચી અદાલતમાં ભગવાનનો નિર્ણય હશે; સેવક નાનક આની આગાહી કરે છે અને જાહેર કરે છે. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |પૌરી:
ਗੁਰਿ ਸਚੈ ਬਧਾ ਥੇਹੁ ਰਖਵਾਲੇ ਗੁਰਿ ਦਿਤੇ ॥
gur sachai badhaa thehu rakhavaale gur dite |સાચા ગુરુએ ગામ વસાવ્યું છે; ગુરુએ તેના રક્ષકો અને સંરક્ષકોની નિમણૂક કરી છે.
ਪੂਰਨ ਹੋਈ ਆਸ ਗੁਰ ਚਰਣੀ ਮਨ ਰਤੇ ॥
pooran hoee aas gur charanee man rate |મારી આશાઓ પૂર્ણ થાય છે, અને મારું મન ગુરુના ચરણોમાં પ્રેમથી રંગાયેલું છે.
ਗੁਰਿ ਕ੍ਰਿਪਾਲਿ ਬੇਅੰਤਿ ਅਵਗੁਣ ਸਭਿ ਹਤੇ ॥
gur kripaal beant avagun sabh hate |ગુરુ અનંત દયાળુ છે; તેણે મારા બધા પાપોને ભૂંસી નાખ્યા છે.
ਗੁਰਿ ਅਪਣੀ ਕਿਰਪਾ ਧਾਰਿ ਅਪਣੇ ਕਰਿ ਲਿਤੇ ॥
gur apanee kirapaa dhaar apane kar lite |ગુરુએ મારા પર તેમની કૃપા વરસાવી છે, અને તેમણે મને પોતાનો બનાવ્યો છે.
ਨਾਨਕ ਸਦ ਬਲਿਹਾਰ ਜਿਸੁ ਗੁਰ ਕੇ ਗੁਣ ਇਤੇ ॥੨੭॥
naanak sad balihaar jis gur ke gun ite |27|અસંખ્ય ગુણો ધરાવનાર ગુરુ માટે નાનક કાયમ માટે બલિદાન છે. ||27||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੧ ॥
salok mahalaa 1 |સાલોક, પ્રથમ મહેલ:
ਤਾ ਕੀ ਰਜਾਇ ਲੇਖਿਆ ਪਾਇ ਅਬ ਕਿਆ ਕੀਜੈ ਪਾਂਡੇ ॥
taa kee rajaae lekhiaa paae ab kiaa keejai paandde |તેમની આજ્ઞા દ્વારા, અમે અમારા પૂર્વ-નિર્ધારિત પુરસ્કારો પ્રાપ્ત કરીએ છીએ; તો હવે આપણે શું કરી શકીએ, હે પંડિત?
ਹੁਕਮੁ ਹੋਆ ਹਾਸਲੁ ਤਦੇ ਹੋਇ ਨਿਬੜਿਆ ਹੰਢਹਿ ਜੀਅ ਕਮਾਂਦੇ ॥੧॥
hukam hoaa haasal tade hoe nibarriaa handteh jeea kamaande |1|જ્યારે તેમની આજ્ઞા મળે છે, ત્યારે તે નક્કી થાય છે; બધા જીવો આગળ વધે છે અને તે મુજબ કાર્ય કરે છે. ||1||
ਮਃ ੨ ॥
mahalaa 2 |બીજી મહેલ:
ਨਕਿ ਨਥ ਖਸਮ ਹਥ ਕਿਰਤੁ ਧਕੇ ਦੇ ॥
nak nath khasam hath kirat dhake de |નાકમાંથી દોરો ભગવાન માસ્ટરના હાથમાં છે; પોતાની ક્રિયાઓ તેને આગળ ધપાવે છે.
ਜਹਾ ਦਾਣੇ ਤਹਾਂ ਖਾਣੇ ਨਾਨਕਾ ਸਚੁ ਹੇ ॥੨॥
jahaa daane tahaan khaane naanakaa sach he |2|જ્યાં તેનો ખોરાક છે, ત્યાં તે ખાય છે; ઓ નાનક, આ સત્ય છે. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |પૌરી:
ਸਭੇ ਗਲਾ ਆਪਿ ਥਾਟਿ ਬਹਾਲੀਓਨੁ ॥
sabhe galaa aap thaatt bahaaleeon |ભગવાન પોતે દરેક વસ્તુને તેની યોગ્ય જગ્યાએ મૂકે છે.
ਆਪੇ ਰਚਨੁ ਰਚਾਇ ਆਪੇ ਹੀ ਘਾਲਿਓਨੁ ॥
aape rachan rachaae aape hee ghaalion |તેણે પોતે જ સૃષ્ટિ બનાવી છે, અને તે પોતે જ તેનો નાશ કરે છે.
ਆਪੇ ਜੰਤ ਉਪਾਇ ਆਪਿ ਪ੍ਰਤਿਪਾਲਿਓਨੁ ॥
aape jant upaae aap pratipaalion |તે પોતે જ તેના જીવોની રચના કરે છે, અને તે પોતે જ તેનું પોષણ કરે છે.
ਦਾਸ ਰਖੇ ਕੰਠਿ ਲਾਇ ਨਦਰਿ ਨਿਹਾਲਿਓਨੁ ॥
daas rakhe kantth laae nadar nihaalion |તે તેમના ગુલામોને તેમના આલિંગનમાં બંધ કરે છે, અને તેમની કૃપાની નજરથી તેમને આશીર્વાદ આપે છે.
ਨਾਨਕ ਭਗਤਾ ਸਦਾ ਅਨੰਦੁ ਭਾਉ ਦੂਜਾ ਜਾਲਿਓਨੁ ॥੨੮॥
naanak bhagataa sadaa anand bhaau doojaa jaalion |28|હે નાનક, તેમના ભક્તો કાયમ આનંદમાં છે; તેઓએ દ્વૈતના પ્રેમને બાળી નાખ્યો છે. ||28||
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |સાલોક, ત્રીજી મહેલ:
ਏ ਮਨ ਹਰਿ ਜੀ ਧਿਆਇ ਤੂ ਇਕ ਮਨਿ ਇਕ ਚਿਤਿ ਭਾਇ ॥
e man har jee dhiaae too ik man ik chit bhaae |હે મન, પ્રિય ભગવાનનું ધ્યાન કરો, એકાગ્ર ચિત્તની સભાન એકાગ્રતાથી.
ਹਰਿ ਕੀਆ ਸਦਾ ਸਦਾ ਵਡਿਆਈਆ ਦੇਇ ਨ ਪਛੋਤਾਇ ॥
har keea sadaa sadaa vaddiaaeea dee na pachhotaae |પ્રભુની ભવ્ય મહાનતા સદાકાળ રહેશે; તે જે આપે છે તેનો તેને ક્યારેય પસ્તાવો થતો નથી.
ਹਉ ਹਰਿ ਕੈ ਸਦ ਬਲਿਹਾਰਣੈ ਜਿਤੁ ਸੇਵਿਐ ਸੁਖੁ ਪਾਇ ॥
hau har kai sad balihaaranai jit seviaai sukh paae |હું સદા પ્રભુને બલિદાન આપું છું; તેની સેવા કરવાથી શાંતિ મળે છે.
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਮਿਲਿ ਰਹੈ ਹਉਮੈ ਸਬਦਿ ਜਲਾਇ ॥੧॥
naanak guramukh mil rahai haumai sabad jalaae |1|હે નાનક, ગુરુમુખ પ્રભુમાં વિલીન રહે છે; તે શબ્દના શબ્દ દ્વારા તેના અહંકારને બાળી નાખે છે. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |ત્રીજી મહેલ:
ਆਪੇ ਸੇਵਾ ਲਾਇਅਨੁ ਆਪੇ ਬਖਸ ਕਰੇਇ ॥
aape sevaa laaeian aape bakhas karee |તે પોતે જ આપણને તેની સેવા કરવાની આજ્ઞા આપે છે, અને તે પોતે જ આપણને ક્ષમા આપે છે.
ਸਭਨਾ ਕਾ ਮਾ ਪਿਉ ਆਪਿ ਹੈ ਆਪੇ ਸਾਰ ਕਰੇਇ ॥
sabhanaa kaa maa piau aap hai aape saar karee |તે પોતે જ બધાના પિતા અને માતા છે; તે પોતે આપણી સંભાળ રાખે છે.
ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇਨਿ ਤਿਨ ਨਿਜ ਘਰਿ ਵਾਸੁ ਹੈ ਜੁਗੁ ਜੁਗੁ ਸੋਭਾ ਹੋਇ ॥੨॥
naanak naam dhiaaein tin nij ghar vaas hai jug jug sobhaa hoe |2|હે નાનક, જેઓ ભગવાનના નામનું ધ્યાન કરે છે, તેઓ તેમના આંતરિક અસ્તિત્વના ઘરમાં રહે છે; તેઓ સમગ્ર યુગમાં સન્માનિત છે. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |પૌરી:
ਤੂ ਕਰਣ ਕਾਰਣ ਸਮਰਥੁ ਹਹਿ ਕਰਤੇ ਮੈ ਤੁਝ ਬਿਨੁ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਈ ॥
too karan kaaran samarath heh karate mai tujh bin avar na koee |તમે સર્જક છો, સર્વશક્તિમાન છો, કંઈપણ કરવા સક્ષમ છો. તમારા વિના, બીજું કોઈ જ નથી.