ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ശ്രീ ഗുരു ഗ്രന്ഥ് സാഹിബ്
പേജ് - 653
ਨਾਨਕ ਭਏ ਪੁਨੀਤ ਹਰਿ ਤੀਰਥਿ ਨਾਇਆ ॥੨੬॥
naanak bhe puneet har teerath naaeaa |26|ഓ നാനാക്ക്, അവർ ശുദ്ധീകരിക്കപ്പെട്ടു, ഭഗവാൻ്റെ പുണ്യക്ഷേത്രത്തിൽ കുളിച്ചു. ||26||
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੪ ॥
salok mahalaa 4 |സലോക്, നാലാമത്തെ മെഹൽ:
ਗੁਰਮੁਖਿ ਅੰਤਰਿ ਸਾਂਤਿ ਹੈ ਮਨਿ ਤਨਿ ਨਾਮਿ ਸਮਾਇ ॥
guramukh antar saant hai man tan naam samaae |ഗുർമുഖിനുള്ളിൽ സമാധാനവും സമാധാനവുമുണ്ട്; അവൻ്റെ മനസ്സും ശരീരവും ഭഗവാൻ്റെ നാമമായ നാമത്തിൽ മുഴുകിയിരിക്കുന്നു.
ਨਾਮੋ ਚਿਤਵੈ ਨਾਮੁ ਪੜੈ ਨਾਮਿ ਰਹੈ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥
naamo chitavai naam parrai naam rahai liv laae |അവൻ നാമത്തെക്കുറിച്ച് ചിന്തിക്കുന്നു, നാമം പഠിക്കുന്നു, നാമത്തിൽ സ്നേഹപൂർവ്വം ലയിച്ചുനിൽക്കുന്നു.
ਨਾਮੁ ਪਦਾਰਥੁ ਪਾਇਆ ਚਿੰਤਾ ਗਈ ਬਿਲਾਇ ॥
naam padaarath paaeaa chintaa gee bilaae |അവൻ നാമത്തിൻ്റെ നിധി നേടുന്നു, അവൻ്റെ ഉത്കണ്ഠ ഇല്ലാതാകുന്നു.
ਸਤਿਗੁਰਿ ਮਿਲਿਐ ਨਾਮੁ ਊਪਜੈ ਤਿਸਨਾ ਭੁਖ ਸਭ ਜਾਇ ॥
satigur miliaai naam aoopajai tisanaa bhukh sabh jaae |ഗുരുവുമായുള്ള കൂടിക്കാഴ്ചയിൽ, നാമം ഉണർന്നു, അവൻ്റെ ദാഹവും വിശപ്പും പൂർണ്ണമായും ശമിക്കുന്നു.
ਨਾਨਕ ਨਾਮੇ ਰਤਿਆ ਨਾਮੋ ਪਲੈ ਪਾਇ ॥੧॥
naanak naame ratiaa naamo palai paae |1|ഓ നാനാക്ക്, നാമത്തിൽ മുഴുകി, അവൻ നാമത്തിൽ ഒത്തുകൂടുന്നു. ||1||
ਮਃ ੪ ॥
mahalaa 4 |നാലാമത്തെ മെഹൽ:
ਸਤਿਗੁਰ ਪੁਰਖਿ ਜਿ ਮਾਰਿਆ ਭ੍ਰਮਿ ਭ੍ਰਮਿਆ ਘਰੁ ਛੋਡਿ ਗਇਆ ॥
satigur purakh ji maariaa bhram bhramiaa ghar chhodd geaa |യഥാർത്ഥ ഗുരുവിൻ്റെ ശാപം ഏറ്റുവാങ്ങി, വീടുപേക്ഷിച്ച്, ലക്ഷ്യമില്ലാതെ അലഞ്ഞുനടക്കുന്നവൻ.
ਓਸੁ ਪਿਛੈ ਵਜੈ ਫਕੜੀ ਮੁਹੁ ਕਾਲਾ ਆਗੈ ਭਇਆ ॥
os pichhai vajai fakarree muhu kaalaa aagai bheaa |അവൻ പരിഹസിക്കുന്നു, പരലോകത്ത് അവൻ്റെ മുഖം കറുത്തിരിക്കുന്നു.
ਓਸੁ ਅਰਲੁ ਬਰਲੁ ਮੁਹਹੁ ਨਿਕਲੈ ਨਿਤ ਝਗੂ ਸੁਟਦਾ ਮੁਆ ॥
os aral baral muhahu nikalai nit jhagoo suttadaa muaa |അവൻ പൊരുത്തക്കേട് പറഞ്ഞു, വായിൽ നിന്ന് നുരയും പതയും, അവൻ മരിക്കുന്നു.
ਕਿਆ ਹੋਵੈ ਕਿਸੈ ਹੀ ਦੈ ਕੀਤੈ ਜਾਂ ਧੁਰਿ ਕਿਰਤੁ ਓਸ ਦਾ ਏਹੋ ਜੇਹਾ ਪਇਆ ॥
kiaa hovai kisai hee dai keetai jaan dhur kirat os daa eho jehaa peaa |ആർക്കും എന്ത് ചെയ്യാൻ കഴിയും? അവൻ്റെ മുൻകാല കർമ്മങ്ങൾ അനുസരിച്ച് അവൻ്റെ വിധി അങ്ങനെയാണ്.
ਜਿਥੈ ਓਹੁ ਜਾਇ ਤਿਥੈ ਓਹੁ ਝੂਠਾ ਕੂੜੁ ਬੋਲੇ ਕਿਸੈ ਨ ਭਾਵੈ ॥
jithai ohu jaae tithai ohu jhootthaa koorr bole kisai na bhaavai |അവൻ എവിടെ പോയാലും നുണയനാണ്, കള്ളം പറഞ്ഞ് ആർക്കും ഇഷ്ടപ്പെടാത്തവനാണ്.
ਵੇਖਹੁ ਭਾਈ ਵਡਿਆਈ ਹਰਿ ਸੰਤਹੁ ਸੁਆਮੀ ਅਪੁਨੇ ਕੀ ਜੈਸਾ ਕੋਈ ਕਰੈ ਤੈਸਾ ਕੋਈ ਪਾਵੈ ॥
vekhahu bhaaee vaddiaaee har santahu suaamee apune kee jaisaa koee karai taisaa koee paavai |വിധിയുടെ സഹോദരങ്ങളേ, ഇതാ, നമ്മുടെ കർത്താവും യജമാനനുമായ മഹത്തായ മഹത്വം, ഓ വിശുദ്ധരേ; ഒരുവൻ പെരുമാറുന്നതുപോലെ അവനും ലഭിക്കുന്നു.
ਏਹੁ ਬ੍ਰਹਮ ਬੀਚਾਰੁ ਹੋਵੈ ਦਰਿ ਸਾਚੈ ਅਗੋ ਦੇ ਜਨੁ ਨਾਨਕੁ ਆਖਿ ਸੁਣਾਵੈ ॥੨॥
ehu braham beechaar hovai dar saachai ago de jan naanak aakh sunaavai |2|ഇത് അവൻ്റെ യഥാർത്ഥ കോടതിയിൽ ദൈവത്തിൻ്റെ ദൃഢനിശ്ചയമായിരിക്കും; സേവകൻ നാനാക്ക് ഇത് പ്രവചിക്കുകയും പ്രഖ്യാപിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |പൗറി:
ਗੁਰਿ ਸਚੈ ਬਧਾ ਥੇਹੁ ਰਖਵਾਲੇ ਗੁਰਿ ਦਿਤੇ ॥
gur sachai badhaa thehu rakhavaale gur dite |യഥാർത്ഥ ഗുരു ഗ്രാമം സ്ഥാപിച്ചു; ഗുരു അതിൻ്റെ കാവൽക്കാരെയും സംരക്ഷകരെയും നിയോഗിച്ചു.
ਪੂਰਨ ਹੋਈ ਆਸ ਗੁਰ ਚਰਣੀ ਮਨ ਰਤੇ ॥
pooran hoee aas gur charanee man rate |എൻ്റെ പ്രതീക്ഷകൾ സഫലമായി, ഗുരുവിൻ്റെ പാദസ്നേഹത്താൽ എൻ്റെ മനസ്സ് നിറയുന്നു.
ਗੁਰਿ ਕ੍ਰਿਪਾਲਿ ਬੇਅੰਤਿ ਅਵਗੁਣ ਸਭਿ ਹਤੇ ॥
gur kripaal beant avagun sabh hate |ഗുരു അനന്തമായ കരുണാമയനാണ്; അവൻ എൻ്റെ എല്ലാ പാപങ്ങളും മായ്ച്ചുകളഞ്ഞു.
ਗੁਰਿ ਅਪਣੀ ਕਿਰਪਾ ਧਾਰਿ ਅਪਣੇ ਕਰਿ ਲਿਤੇ ॥
gur apanee kirapaa dhaar apane kar lite |ഗുരു തൻ്റെ കാരുണ്യത്താൽ എന്നെ ചൊരിഞ്ഞു, അവൻ എന്നെ അവൻ്റെ സ്വന്തമാക്കിയിരിക്കുന്നു.
ਨਾਨਕ ਸਦ ਬਲਿਹਾਰ ਜਿਸੁ ਗੁਰ ਕੇ ਗੁਣ ਇਤੇ ॥੨੭॥
naanak sad balihaar jis gur ke gun ite |27|എണ്ണിയാലൊടുങ്ങാത്ത സദ്ഗുണങ്ങളുള്ള ഗുരുവിന് നാനാക്ക് എന്നും ബലിയാണ്. ||27||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੧ ॥
salok mahalaa 1 |സലോക്, ആദ്യ മെഹൽ:
ਤਾ ਕੀ ਰਜਾਇ ਲੇਖਿਆ ਪਾਇ ਅਬ ਕਿਆ ਕੀਜੈ ਪਾਂਡੇ ॥
taa kee rajaae lekhiaa paae ab kiaa keejai paandde |അവൻ്റെ കൽപ്പനയാൽ, ഞങ്ങൾ മുൻകൂട്ടി നിശ്ചയിച്ചിട്ടുള്ള പ്രതിഫലം സ്വീകരിക്കുന്നു; അതുകൊണ്ട് പണ്ഡിറ്റ്, നമുക്ക് ഇപ്പോൾ എന്തുചെയ്യാൻ കഴിയും?
ਹੁਕਮੁ ਹੋਆ ਹਾਸਲੁ ਤਦੇ ਹੋਇ ਨਿਬੜਿਆ ਹੰਢਹਿ ਜੀਅ ਕਮਾਂਦੇ ॥੧॥
hukam hoaa haasal tade hoe nibarriaa handteh jeea kamaande |1|അവൻ്റെ കൽപ്പന ലഭിക്കുമ്പോൾ, അത് തീരുമാനിക്കപ്പെടുന്നു; എല്ലാ ജീവജാലങ്ങളും ചലിക്കുകയും അതിനനുസരിച്ച് പ്രവർത്തിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. ||1||
ਮਃ ੨ ॥
mahalaa 2 |രണ്ടാമത്തെ മെഹൽ:
ਨਕਿ ਨਥ ਖਸਮ ਹਥ ਕਿਰਤੁ ਧਕੇ ਦੇ ॥
nak nath khasam hath kirat dhake de |മൂക്കിലൂടെയുള്ള ചരട് കർത്താവിൻ്റെ കയ്യിൽ; സ്വന്തം പ്രവൃത്തികൾ അവനെ മുന്നോട്ട് നയിക്കുന്നു.
ਜਹਾ ਦਾਣੇ ਤਹਾਂ ਖਾਣੇ ਨਾਨਕਾ ਸਚੁ ਹੇ ॥੨॥
jahaa daane tahaan khaane naanakaa sach he |2|അവൻ്റെ ഭക്ഷണം എവിടെയായിരുന്നാലും അവൻ അത് കഴിക്കുന്നു; ഓ നാനാക്ക്, ഇതാണ് സത്യം. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |പൗറി:
ਸਭੇ ਗਲਾ ਆਪਿ ਥਾਟਿ ਬਹਾਲੀਓਨੁ ॥
sabhe galaa aap thaatt bahaaleeon |ഭഗവാൻ തന്നെ എല്ലാറ്റിനെയും അതിൻ്റെ യഥാസ്ഥാനത്ത് പ്രതിഷ്ഠിക്കുന്നു.
ਆਪੇ ਰਚਨੁ ਰਚਾਇ ਆਪੇ ਹੀ ਘਾਲਿਓਨੁ ॥
aape rachan rachaae aape hee ghaalion |അവൻ തന്നെ സൃഷ്ടിയെ സൃഷ്ടിച്ചു, അവൻ തന്നെ അതിനെ നശിപ്പിക്കുന്നു.
ਆਪੇ ਜੰਤ ਉਪਾਇ ਆਪਿ ਪ੍ਰਤਿਪਾਲਿਓਨੁ ॥
aape jant upaae aap pratipaalion |അവൻ തന്നെ തൻ്റെ സൃഷ്ടികളെ രൂപപ്പെടുത്തുന്നു, അവൻ തന്നെ അവയെ പോഷിപ്പിക്കുന്നു.
ਦਾਸ ਰਖੇ ਕੰਠਿ ਲਾਇ ਨਦਰਿ ਨਿਹਾਲਿਓਨੁ ॥
daas rakhe kantth laae nadar nihaalion |അവൻ തൻ്റെ അടിമകളെ തൻ്റെ ആലിംഗനത്തിൽ ആലിംഗനം ചെയ്യുന്നു, തൻ്റെ കൃപയുടെ നോട്ടത്താൽ അവരെ അനുഗ്രഹിക്കുന്നു.
ਨਾਨਕ ਭਗਤਾ ਸਦਾ ਅਨੰਦੁ ਭਾਉ ਦੂਜਾ ਜਾਲਿਓਨੁ ॥੨੮॥
naanak bhagataa sadaa anand bhaau doojaa jaalion |28|ഓ നാനാക്ക്, അവൻ്റെ ഭക്തർ എന്നേക്കും ആനന്ദത്തിലാണ്; അവർ ദ്വന്ദ്വസ്നേഹം കത്തിച്ചുകളഞ്ഞു. ||28||
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |സലോക്, മൂന്നാം മെഹൽ:
ਏ ਮਨ ਹਰਿ ਜੀ ਧਿਆਇ ਤੂ ਇਕ ਮਨਿ ਇਕ ਚਿਤਿ ਭਾਇ ॥
e man har jee dhiaae too ik man ik chit bhaae |ഹേ മനസ്സേ, ഏകമനസ്സോടെ ബോധ ഏകാഗ്രതയോടെ പ്രിയ ഭഗവാനെ ധ്യാനിക്കുക.
ਹਰਿ ਕੀਆ ਸਦਾ ਸਦਾ ਵਡਿਆਈਆ ਦੇਇ ਨ ਪਛੋਤਾਇ ॥
har keea sadaa sadaa vaddiaaeea dee na pachhotaae |കർത്താവിൻ്റെ മഹത്വമുള്ള മഹത്വം എന്നെന്നേക്കും നിലനിൽക്കും; അവൻ നൽകുന്ന കാര്യങ്ങളിൽ അവൻ ഒരിക്കലും ഖേദിക്കുന്നില്ല.
ਹਉ ਹਰਿ ਕੈ ਸਦ ਬਲਿਹਾਰਣੈ ਜਿਤੁ ਸੇਵਿਐ ਸੁਖੁ ਪਾਇ ॥
hau har kai sad balihaaranai jit seviaai sukh paae |ഞാൻ എന്നേക്കും കർത്താവിന് ഒരു യാഗമാണ്; അവനെ സേവിച്ചാൽ സമാധാനം ലഭിക്കും.
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਮਿਲਿ ਰਹੈ ਹਉਮੈ ਸਬਦਿ ਜਲਾਇ ॥੧॥
naanak guramukh mil rahai haumai sabad jalaae |1|ഓ നാനാക്ക്, ഗുരുമുഖൻ ഭഗവാനിൽ ലയിച്ചുകിടക്കുന്നു; ശബാദിൻ്റെ വചനത്തിലൂടെ അവൻ തൻ്റെ അഹന്തയെ കത്തിച്ചുകളയുന്നു. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |മൂന്നാമത്തെ മെഹൽ:
ਆਪੇ ਸੇਵਾ ਲਾਇਅਨੁ ਆਪੇ ਬਖਸ ਕਰੇਇ ॥
aape sevaa laaeian aape bakhas karee |അവനെ സേവിക്കാൻ അവൻ തന്നെ നമ്മോട് കൽപ്പിക്കുന്നു, അവൻ തന്നെ നമ്മെ പാപമോചനം നൽകി അനുഗ്രഹിക്കുന്നു.
ਸਭਨਾ ਕਾ ਮਾ ਪਿਉ ਆਪਿ ਹੈ ਆਪੇ ਸਾਰ ਕਰੇਇ ॥
sabhanaa kaa maa piau aap hai aape saar karee |അവൻ തന്നെയാണ് എല്ലാവരുടെയും അച്ഛനും അമ്മയും; അവൻ തന്നെ നമ്മെ പരിപാലിക്കുന്നു.
ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇਨਿ ਤਿਨ ਨਿਜ ਘਰਿ ਵਾਸੁ ਹੈ ਜੁਗੁ ਜੁਗੁ ਸੋਭਾ ਹੋਇ ॥੨॥
naanak naam dhiaaein tin nij ghar vaas hai jug jug sobhaa hoe |2|ഹേ നാനാക്ക്, ഭഗവാൻ്റെ നാമമായ നാമത്തെ ധ്യാനിക്കുന്നവർ, അവരുടെ ആന്തരികമായ ഭവനത്തിൽ വസിക്കുന്നു; അവർ യുഗങ്ങളിലുടനീളം ബഹുമാനിക്കപ്പെടുന്നു. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |പൗറി:
ਤੂ ਕਰਣ ਕਾਰਣ ਸਮਰਥੁ ਹਹਿ ਕਰਤੇ ਮੈ ਤੁਝ ਬਿਨੁ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਈ ॥
too karan kaaran samarath heh karate mai tujh bin avar na koee |നീയാണ് സ്രഷ്ടാവ്, സർവ്വശക്തൻ, എന്തും ചെയ്യാൻ കഴിവുള്ളവൻ. നീയില്ലാതെ മറ്റൊന്നില്ല.