ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 શ્રી ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ
પાન - 1031
ਹਉਮੈ ਮਮਤਾ ਕਰਦਾ ਆਇਆ ॥
haumai mamataa karadaa aaeaa |અહંકાર અને સ્વભાવનું આચરણ કરીને તમે સંસારમાં આવ્યા છો.
ਆਸਾ ਮਨਸਾ ਬੰਧਿ ਚਲਾਇਆ ॥
aasaa manasaa bandh chalaaeaa |આશા અને ઈચ્છા તમને બાંધે છે અને આગળ લઈ જાય છે.
ਮੇਰੀ ਮੇਰੀ ਕਰਤ ਕਿਆ ਲੇ ਚਾਲੇ ਬਿਖੁ ਲਾਦੇ ਛਾਰ ਬਿਕਾਰਾ ਹੇ ॥੧੫॥
meree meree karat kiaa le chaale bikh laade chhaar bikaaraa he |15|અહંકાર અને સ્વ-અહંકારમાં લીન, ઝેર અને ભ્રષ્ટાચારની રાખના ભાર સિવાય તમે તમારી સાથે શું લઈ જઈ શકશો? ||15||
ਹਰਿ ਕੀ ਭਗਤਿ ਕਰਹੁ ਜਨ ਭਾਈ ॥
har kee bhagat karahu jan bhaaee |હે ભાગ્યના નમ્ર ભાઈઓ, ભક્તિભાવથી ભગવાનની પૂજા કરો.
ਅਕਥੁ ਕਥਹੁ ਮਨੁ ਮਨਹਿ ਸਮਾਈ ॥
akath kathahu man maneh samaaee |અસ્પષ્ટ વાણી બોલો, અને મન પાછું મનમાં ભળી જશે.
ਉਠਿ ਚਲਤਾ ਠਾਕਿ ਰਖਹੁ ਘਰਿ ਅਪੁਨੈ ਦੁਖੁ ਕਾਟੇ ਕਾਟਣਹਾਰਾ ਹੇ ॥੧੬॥
autth chalataa tthaak rakhahu ghar apunai dukh kaatte kaattanahaaraa he |16|તમારા અશાંત મનને તેના પોતાના ઘરમાં રોકો, અને ભગવાન, સંહારક, તમારા દુઃખનો નાશ કરશે. ||16||
ਹਰਿ ਗੁਰ ਪੂਰੇ ਕੀ ਓਟ ਪਰਾਤੀ ॥
har gur poore kee ott paraatee |હું સંપૂર્ણ ગુરુ ભગવાનનો આધાર માંગું છું.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਰਿ ਲਿਵ ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਾਤੀ ॥
guramukh har liv guramukh jaatee |ગુરુમુખ પ્રભુને પ્રેમ કરે છે; ગુરુમુખ પ્રભુનો સાક્ષાત્કાર કરે છે.
ਨਾਨਕ ਰਾਮ ਨਾਮਿ ਮਤਿ ਊਤਮ ਹਰਿ ਬਖਸੇ ਪਾਰਿ ਉਤਾਰਾ ਹੇ ॥੧੭॥੪॥੧੦॥
naanak raam naam mat aootam har bakhase paar utaaraa he |17|4|10|હે નાનક, ભગવાનના નામ દ્વારા, બુદ્ધિ ઉન્નત થાય છે; તેની ક્ષમા આપીને, ભગવાન તેને બીજી બાજુ લઈ જાય છે. ||17||4||10||
ਮਾਰੂ ਮਹਲਾ ੧ ॥
maaroo mahalaa 1 |મારૂ, પ્રથમ મહેલ:
ਸਰਣਿ ਪਰੇ ਗੁਰਦੇਵ ਤੁਮਾਰੀ ॥
saran pare guradev tumaaree |હે દિવ્ય ગુરુ, હું તમારા અભયારણ્યમાં પ્રવેશ્યો છું.
ਤੂ ਸਮਰਥੁ ਦਇਆਲੁ ਮੁਰਾਰੀ ॥
too samarath deaal muraaree |તમે સર્વશક્તિમાન પ્રભુ, દયાળુ પ્રભુ છો.
ਤੇਰੇ ਚੋਜ ਨ ਜਾਣੈ ਕੋਈ ਤੂ ਪੂਰਾ ਪੁਰਖੁ ਬਿਧਾਤਾ ਹੇ ॥੧॥
tere choj na jaanai koee too pooraa purakh bidhaataa he |1|તમારા અદ્ભુત નાટકો કોઈ જાણતું નથી; તમે ભાગ્યના સંપૂર્ણ આર્કિટેક્ટ છો. ||1||
ਤੂ ਆਦਿ ਜੁਗਾਦਿ ਕਰਹਿ ਪ੍ਰਤਿਪਾਲਾ ॥
too aad jugaad kareh pratipaalaa |સમયની શરૂઆતથી જ, અને સમગ્ર યુગ દરમિયાન, તમે તમારા જીવોને વહાલ કરો છો અને ટકાવી રાખો છો.
ਘਟਿ ਘਟਿ ਰੂਪੁ ਅਨੂਪੁ ਦਇਆਲਾ ॥
ghatt ghatt roop anoop deaalaa |હે અનુપમ સુંદરતાના દયાળુ ભગવાન, તમે દરેક હૃદયમાં છો.
ਜਿਉ ਤੁਧੁ ਭਾਵੈ ਤਿਵੈ ਚਲਾਵਹਿ ਸਭੁ ਤੇਰੋ ਕੀਆ ਕਮਾਤਾ ਹੇ ॥੨॥
jiau tudh bhaavai tivai chalaaveh sabh tero keea kamaataa he |2|જેમ તમે ઈચ્છો છો, તમે બધાને ચાલવા માટેનું કારણ આપો છો; દરેક વ્યક્તિ તમારી આજ્ઞા પ્રમાણે કામ કરે છે. ||2||
ਅੰਤਰਿ ਜੋਤਿ ਭਲੀ ਜਗਜੀਵਨ ॥
antar jot bhalee jagajeevan |બધાના ન્યુક્લિયસની અંદર, વિશ્વના જીવનનો પ્રકાશ છે.
ਸਭਿ ਘਟ ਭੋਗੈ ਹਰਿ ਰਸੁ ਪੀਵਨ ॥
sabh ghatt bhogai har ras peevan |પ્રભુ સૌના હ્રદયમાં આનંદ લે છે, અને તેમના સારથી પીવે છે.
ਆਪੇ ਲੇਵੈ ਆਪੇ ਦੇਵੈ ਤਿਹੁ ਲੋਈ ਜਗਤ ਪਿਤ ਦਾਤਾ ਹੇ ॥੩॥
aape levai aape devai tihu loee jagat pit daataa he |3|તે પોતે આપે છે, અને તે પોતે લે છે; તે ત્રણ લોકના જીવોના ઉદાર પિતા છે. ||3||
ਜਗਤੁ ਉਪਾਇ ਖੇਲੁ ਰਚਾਇਆ ॥
jagat upaae khel rachaaeaa |વિશ્વની રચના કરીને, તેમણે તેમના નાટકને ગતિમાં મૂક્યું છે.
ਪਵਣੈ ਪਾਣੀ ਅਗਨੀ ਜੀਉ ਪਾਇਆ ॥
pavanai paanee aganee jeeo paaeaa |તેણે આત્માને વાયુ, પાણી અને અગ્નિના શરીરમાં મૂક્યો.
ਦੇਹੀ ਨਗਰੀ ਨਉ ਦਰਵਾਜੇ ਸੋ ਦਸਵਾ ਗੁਪਤੁ ਰਹਾਤਾ ਹੇ ॥੪॥
dehee nagaree nau daravaaje so dasavaa gupat rahaataa he |4|શરીર-ગામને નવ દરવાજા છે; દસમો દરવાજો છુપાયેલો રહે છે. ||4||
ਚਾਰਿ ਨਦੀ ਅਗਨੀ ਅਸਰਾਲਾ ॥
chaar nadee aganee asaraalaa |અગ્નિની ચાર ભયાનક નદીઓ છે.
ਕੋਈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਬੂਝੈ ਸਬਦਿ ਨਿਰਾਲਾ ॥
koee guramukh boojhai sabad niraalaa |તે ગુરુમુખ કેવો દુર્લભ છે જે આને સમજે છે, અને શબ્દના શબ્દ દ્વારા, અસંગત રહે છે.
ਸਾਕਤ ਦੁਰਮਤਿ ਡੂਬਹਿ ਦਾਝਹਿ ਗੁਰਿ ਰਾਖੇ ਹਰਿ ਲਿਵ ਰਾਤਾ ਹੇ ॥੫॥
saakat duramat ddoobeh daajheh gur raakhe har liv raataa he |5|અવિશ્વાસુ નિંદાઓ તેમની દુષ્ટ માનસિકતા દ્વારા ડૂબી જાય છે અને બળી જાય છે. જેઓ પ્રભુના પ્રેમથી રંગાયેલા છે તેમને ગુરુ બચાવે છે. ||5||
ਅਪੁ ਤੇਜੁ ਵਾਇ ਪ੍ਰਿਥਮੀ ਆਕਾਸਾ ॥
ap tej vaae prithamee aakaasaa |પાણી, અગ્નિ, વાયુ, પૃથ્વી અને આકાશ
ਤਿਨ ਮਹਿ ਪੰਚ ਤਤੁ ਘਰਿ ਵਾਸਾ ॥
tin meh panch tat ghar vaasaa |પાંચ તત્વોના તે ઘરમાં, તેઓ રહે છે.
ਸਤਿਗੁਰ ਸਬਦਿ ਰਹਹਿ ਰੰਗਿ ਰਾਤਾ ਤਜਿ ਮਾਇਆ ਹਉਮੈ ਭ੍ਰਾਤਾ ਹੇ ॥੬॥
satigur sabad raheh rang raataa taj maaeaa haumai bhraataa he |6|જેઓ સાચા ગુરુના શબ્દમાં તરબોળ રહે છે, તેઓ માયા, અહંકાર અને શંકાનો ત્યાગ કરે છે. ||6||
ਇਹੁ ਮਨੁ ਭੀਜੈ ਸਬਦਿ ਪਤੀਜੈ ॥
eihu man bheejai sabad pateejai |આ મન શબ્દથી ભીંજાય છે, અને સંતુષ્ટ છે.
ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਕਿਆ ਟੇਕ ਟਿਕੀਜੈ ॥
bin naavai kiaa ttek ttikeejai |નામ વિના, કોઈને શું આધાર હોઈ શકે?
ਅੰਤਰਿ ਚੋਰੁ ਮੁਹੈ ਘਰੁ ਮੰਦਰੁ ਇਨਿ ਸਾਕਤਿ ਦੂਤੁ ਨ ਜਾਤਾ ਹੇ ॥੭॥
antar chor muhai ghar mandar in saakat doot na jaataa he |7|શરીરના મંદિરને અંદરથી ચોરો લૂંટી રહ્યા છે, પણ આ અવિશ્વાસુ નિંદક આ રાક્ષસોને ઓળખતો પણ નથી. ||7||
ਦੁੰਦਰ ਦੂਤ ਭੂਤ ਭੀਹਾਲੇ ॥
dundar doot bhoot bheehaale |તેઓ દલીલશીલ રાક્ષસો છે, ભયાનક ગોબ્લિન છે.
ਖਿੰਚੋਤਾਣਿ ਕਰਹਿ ਬੇਤਾਲੇ ॥
khinchotaan kareh betaale |આ રાક્ષસો સંઘર્ષ અને ઝઘડાને ઉત્તેજિત કરે છે.
ਸਬਦ ਸੁਰਤਿ ਬਿਨੁ ਆਵੈ ਜਾਵੈ ਪਤਿ ਖੋਈ ਆਵਤ ਜਾਤਾ ਹੇ ॥੮॥
sabad surat bin aavai jaavai pat khoee aavat jaataa he |8|શબ્દની જાગૃતિ વિના, વ્યક્તિ આવે છે અને પુનર્જન્મમાં જાય છે; તે આ આવતા અને જતા તેનું સન્માન ગુમાવે છે. ||8||
ਕੂੜੁ ਕਲਰੁ ਤਨੁ ਭਸਮੈ ਢੇਰੀ ॥
koorr kalar tan bhasamai dteree |ખોટા વ્યક્તિનું શરીર તો ઉજ્જડ ગંદકીનો ઢગલો જ છે.
ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਕੈਸੀ ਪਤਿ ਤੇਰੀ ॥
bin naavai kaisee pat teree |નામ વિના, તમારું શું સન્માન થઈ શકે?
ਬਾਧੇ ਮੁਕਤਿ ਨਾਹੀ ਜੁਗ ਚਾਰੇ ਜਮਕੰਕਰਿ ਕਾਲਿ ਪਰਾਤਾ ਹੇ ॥੯॥
baadhe mukat naahee jug chaare jamakankar kaal paraataa he |9|ચાર યુગમાં બંધાયેલા અને બંધાયેલા, ત્યાં કોઈ મુક્તિ નથી; મૃત્યુનો દૂત આવી વ્યક્તિને તેની નજર હેઠળ રાખે છે. ||9||
ਜਮ ਦਰਿ ਬਾਧੇ ਮਿਲਹਿ ਸਜਾਈ ॥
jam dar baadhe mileh sajaaee |મૃત્યુના દરવાજા પર, તેને બાંધી દેવામાં આવે છે અને સજા કરવામાં આવે છે;
ਤਿਸੁ ਅਪਰਾਧੀ ਗਤਿ ਨਹੀ ਕਾਈ ॥
tis aparaadhee gat nahee kaaee |આવા પાપીને મોક્ષ મળતો નથી.
ਕਰਣ ਪਲਾਵ ਕਰੇ ਬਿਲਲਾਵੈ ਜਿਉ ਕੁੰਡੀ ਮੀਨੁ ਪਰਾਤਾ ਹੇ ॥੧੦॥
karan palaav kare bilalaavai jiau kunddee meen paraataa he |10|તે હૂક દ્વારા વીંધેલી માછલીની જેમ પીડાથી રડે છે. ||10||
ਸਾਕਤੁ ਫਾਸੀ ਪੜੈ ਇਕੇਲਾ ॥
saakat faasee parrai ikelaa |અવિશ્વાસુ નિંદક એકલા ફંદામાં ફસાઈ જાય છે.
ਜਮ ਵਸਿ ਕੀਆ ਅੰਧੁ ਦੁਹੇਲਾ ॥
jam vas keea andh duhelaa |દુ:ખી આધ્યાત્મિક રીતે અંધ વ્યક્તિ મૃત્યુની સત્તામાં ફસાઈ જાય છે.
ਰਾਮ ਨਾਮ ਬਿਨੁ ਮੁਕਤਿ ਨ ਸੂਝੈ ਆਜੁ ਕਾਲਿ ਪਚਿ ਜਾਤਾ ਹੇ ॥੧੧॥
raam naam bin mukat na soojhai aaj kaal pach jaataa he |11|પ્રભુના નામ વિના મુક્તિ જાણી શકાતી નથી. તે આજે કે કાલે બગાડશે. ||11||
ਸਤਿਗੁਰ ਬਾਝੁ ਨ ਬੇਲੀ ਕੋਈ ॥
satigur baajh na belee koee |સાચા ગુરુ સિવાય કોઈ તમારો મિત્ર નથી.
ਐਥੈ ਓਥੈ ਰਾਖਾ ਪ੍ਰਭੁ ਸੋਈ ॥
aaithai othai raakhaa prabh soee |અહીં અને હવે પછી, ભગવાન તારણહાર છે.
ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਦੇਵੈ ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਇਉ ਸਲਲੈ ਸਲਲ ਮਿਲਾਤਾ ਹੇ ॥੧੨॥
raam naam devai kar kirapaa iau salalai salal milaataa he |12|તે તેની કૃપા આપે છે, અને ભગવાનનું નામ આપે છે. તે તેની સાથે ભળી જાય છે, જેમ કે પાણી પાણી સાથે. ||12||