ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 શ્રી ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ
પાન - 1329
ਗੁਰੁ ਦਰੀਆਉ ਸਦਾ ਜਲੁ ਨਿਰਮਲੁ ਮਿਲਿਆ ਦੁਰਮਤਿ ਮੈਲੁ ਹਰੈ ॥
gur dareeaau sadaa jal niramal miliaa duramat mail harai |ગુરુ એ નદી છે, જેમાંથી શુદ્ધ જળ કાયમ મળે છે; તે દુષ્ટ માનસિકતાની ગંદકી અને પ્રદૂષણને ધોઈ નાખે છે.
ਸਤਿਗੁਰਿ ਪਾਇਐ ਪੂਰਾ ਨਾਵਣੁ ਪਸੂ ਪਰੇਤਹੁ ਦੇਵ ਕਰੈ ॥੨॥
satigur paaeaai pooraa naavan pasoo paretahu dev karai |2|સાચા ગુરુની શોધ કરવાથી, સંપૂર્ણ શુદ્ધિકરણ સ્નાન પ્રાપ્ત થાય છે, જે પશુઓ અને ભૂતોને પણ દેવતાઓમાં પરિવર્તિત કરે છે. ||2||
ਰਤਾ ਸਚਿ ਨਾਮਿ ਤਲ ਹੀਅਲੁ ਸੋ ਗੁਰੁ ਪਰਮਲੁ ਕਹੀਐ ॥
rataa sach naam tal heeal so gur paramal kaheeai |તેમને ચંદનની સુગંધ સાથે ગુરુ કહેવામાં આવે છે, જે તેમના હૃદયના તળિયે સાચા નામથી રંગાયેલા છે.
ਜਾ ਕੀ ਵਾਸੁ ਬਨਾਸਪਤਿ ਸਉਰੈ ਤਾਸੁ ਚਰਣ ਲਿਵ ਰਹੀਐ ॥੩॥
jaa kee vaas banaasapat saurai taas charan liv raheeai |3|તેમની સુવાસથી, વનસ્પતિની દુનિયા સુગંધિત છે. પ્રેમપૂર્વક પોતાના પગ પર ધ્યાન કેન્દ્રિત કરો. ||3||
ਗੁਰਮੁਖਿ ਜੀਅ ਪ੍ਰਾਨ ਉਪਜਹਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਿਵ ਘਰਿ ਜਾਈਐ ॥
guramukh jeea praan upajeh guramukh siv ghar jaaeeai |ગુરુમુખ માટે આત્માનું જીવન સુધરે છે; ગુરુમુખ ભગવાનના ઘરે જાય છે.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਨਕ ਸਚਿ ਸਮਾਈਐ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਿਜ ਪਦੁ ਪਾਈਐ ॥੪॥੬॥
guramukh naanak sach samaaeeai guramukh nij pad paaeeai |4|6|ગુરુમુખ, ઓ નાનક, સાચામાં ભળી જાય છે; ગુરુમુખ સ્વની ઉચ્ચ સ્થિતિ પ્રાપ્ત કરે છે. ||4||6||
ਪ੍ਰਭਾਤੀ ਮਹਲਾ ੧ ॥
prabhaatee mahalaa 1 |પ્રભાતે, પ્રથમ મહેલ:
ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਵਿਦਿਆ ਵੀਚਾਰੈ ਪੜਿ ਪੜਿ ਪਾਵੈ ਮਾਨੁ ॥
guraparasaadee vidiaa veechaarai parr parr paavai maan |ગુરુની કૃપાથી, આધ્યાત્મિક જ્ઞાનનું ચિંતન કરો; તેને વાંચો અને તેનો અભ્યાસ કરો, અને તમને સન્માનિત કરવામાં આવશે.
ਆਪਾ ਮਧੇ ਆਪੁ ਪਰਗਾਸਿਆ ਪਾਇਆ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਨਾਮੁ ॥੧॥
aapaa madhe aap paragaasiaa paaeaa amrit naam |1|આત્માની અંદર, આત્મ પ્રગટ થાય છે, જ્યારે વ્યક્તિ અમૃત નામ, ભગવાનના નામથી ધન્ય થાય છે. ||1||
ਕਰਤਾ ਤੂ ਮੇਰਾ ਜਜਮਾਨੁ ॥
karataa too meraa jajamaan |હે સર્જનહાર પ્રભુ, તમે જ મારા પરોપકારી છો.
ਇਕ ਦਖਿਣਾ ਹਉ ਤੈ ਪਹਿ ਮਾਗਉ ਦੇਹਿ ਆਪਣਾ ਨਾਮੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
eik dakhinaa hau tai peh maagau dehi aapanaa naam |1| rahaau |હું તમારી પાસેથી એક જ આશીર્વાદ માંગું છું: કૃપા કરીને મને તમારા નામથી આશીર્વાદ આપો. ||1||થોભો ||
ਪੰਚ ਤਸਕਰ ਧਾਵਤ ਰਾਖੇ ਚੂਕਾ ਮਨਿ ਅਭਿਮਾਨੁ ॥
panch tasakar dhaavat raakhe chookaa man abhimaan |પાંચ ભટકતા ચોરોને પકડવામાં આવે છે અને પકડી લેવામાં આવે છે, અને મનના અહંકારી અભિમાનને વશ કરવામાં આવે છે.
ਦਿਸਟਿ ਬਿਕਾਰੀ ਦੁਰਮਤਿ ਭਾਗੀ ਐਸਾ ਬ੍ਰਹਮ ਗਿਆਨੁ ॥੨॥
disatt bikaaree duramat bhaagee aaisaa braham giaan |2|ભ્રષ્ટાચાર, દુર્ગુણ અને દુષ્ટ-બુદ્ધિના દર્શન ભાગી જાય છે. આવું ભગવાનનું આધ્યાત્મિક જ્ઞાન છે. ||2||
ਜਤੁ ਸਤੁ ਚਾਵਲ ਦਇਆ ਕਣਕ ਕਰਿ ਪ੍ਰਾਪਤਿ ਪਾਤੀ ਧਾਨੁ ॥
jat sat chaaval deaa kanak kar praapat paatee dhaan |કૃપા કરીને મને સત્ય અને આત્મસંયમના ચોખા, કરુણાના ઘઉં અને ધ્યાનની પાનની થાળી આપો.
ਦੂਧੁ ਕਰਮੁ ਸੰਤੋਖੁ ਘੀਉ ਕਰਿ ਐਸਾ ਮਾਂਗਉ ਦਾਨੁ ॥੩॥
doodh karam santokh gheeo kar aaisaa maangau daan |3|મને સારા કર્મનું દૂધ, અને સ્પષ્ટ માખણ, ઘી, કરુણાનું આશીર્વાદ આપો. આવી ભેટો હું તમારી પાસે માંગું છું, પ્રભુ. ||3||
ਖਿਮਾ ਧੀਰਜੁ ਕਰਿ ਗਊ ਲਵੇਰੀ ਸਹਜੇ ਬਛਰਾ ਖੀਰੁ ਪੀਐ ॥
khimaa dheeraj kar gaoo laveree sahaje bachharaa kheer peeai |ક્ષમા અને ધીરજને મારી દૂધ-ગાય બનવા દો, અને મારા મનના વાછરડાને સાહજિક રીતે આ દૂધ પીવા દો.
ਸਿਫਤਿ ਸਰਮ ਕਾ ਕਪੜਾ ਮਾਂਗਉ ਹਰਿ ਗੁਣ ਨਾਨਕ ਰਵਤੁ ਰਹੈ ॥੪॥੭॥
sifat saram kaa kaparraa maangau har gun naanak ravat rahai |4|7|હું નમ્રતાના વસ્ત્રો અને ભગવાનની સ્તુતિ માટે ભીખ માંગું છું; નાનક ભગવાનની સ્તુતિનો ઉચ્ચાર કરે છે. ||4||7||
ਪ੍ਰਭਾਤੀ ਮਹਲਾ ੧ ॥
prabhaatee mahalaa 1 |પ્રભાતે, પ્રથમ મહેલ:
ਆਵਤੁ ਕਿਨੈ ਨ ਰਾਖਿਆ ਜਾਵਤੁ ਕਿਉ ਰਾਖਿਆ ਜਾਇ ॥
aavat kinai na raakhiaa jaavat kiau raakhiaa jaae |કોઈને આવવાથી કોઈ રોકી શકતું નથી; કોઈને જવાથી કોઈ કેવી રીતે રોકી શકે?
ਜਿਸ ਤੇ ਹੋਆ ਸੋਈ ਪਰੁ ਜਾਣੈ ਜਾਂ ਉਸ ਹੀ ਮਾਹਿ ਸਮਾਇ ॥੧॥
jis te hoaa soee par jaanai jaan us hee maeh samaae |1|તે એકલા જ આને સારી રીતે સમજે છે, જેની પાસેથી બધા જીવો આવે છે; બધા તેનામાં ભળી ગયા છે અને ડૂબી ગયા છે. ||1||
ਤੂਹੈ ਹੈ ਵਾਹੁ ਤੇਰੀ ਰਜਾਇ ॥
toohai hai vaahu teree rajaae |વાહ! - તમે મહાન છો, અને અદ્ભુત તમારી ઇચ્છા છે.
ਜੋ ਕਿਛੁ ਕਰਹਿ ਸੋਈ ਪਰੁ ਹੋਇਬਾ ਅਵਰੁ ਨ ਕਰਣਾ ਜਾਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
jo kichh kareh soee par hoeibaa avar na karanaa jaae |1| rahaau |તમે જે પણ કરો છો, તે ચોક્કસ પૂર્ણ થાય છે. બીજું કંઈ થઈ શકે નહીં. ||1||થોભો ||
ਜੈਸੇ ਹਰਹਟ ਕੀ ਮਾਲਾ ਟਿੰਡ ਲਗਤ ਹੈ ਇਕ ਸਖਨੀ ਹੋਰ ਫੇਰ ਭਰੀਅਤ ਹੈ ॥
jaise harahatt kee maalaa ttindd lagat hai ik sakhanee hor fer bhareeat hai |ફારસી વ્હીલની સાંકળ પરની ડોલ ફરે છે; એક બીજાને ભરવા માટે ખાલી કરે છે.
ਤੈਸੋ ਹੀ ਇਹੁ ਖੇਲੁ ਖਸਮ ਕਾ ਜਿਉ ਉਸ ਕੀ ਵਡਿਆਈ ॥੨॥
taiso hee ihu khel khasam kaa jiau us kee vaddiaaee |2|આ આપણા ભગવાન અને માસ્ટરની રમત જેવું છે; જેમ કે તેમની ભવ્ય મહાનતા છે. ||2||
ਸੁਰਤੀ ਕੈ ਮਾਰਗਿ ਚਲਿ ਕੈ ਉਲਟੀ ਨਦਰਿ ਪ੍ਰਗਾਸੀ ॥
suratee kai maarag chal kai ulattee nadar pragaasee |સાહજિક જાગૃતિના માર્ગને અનુસરીને, વ્યક્તિ વિશ્વથી દૂર થઈ જાય છે, અને વ્યક્તિની દ્રષ્ટિ પ્રબુદ્ધ થાય છે.
ਮਨਿ ਵੀਚਾਰਿ ਦੇਖੁ ਬ੍ਰਹਮ ਗਿਆਨੀ ਕਉਨੁ ਗਿਰਹੀ ਕਉਨੁ ਉਦਾਸੀ ॥੩॥
man veechaar dekh braham giaanee kaun girahee kaun udaasee |3|તમારા મનમાં આનો ચિંતન કરો, અને જુઓ, હે આધ્યાત્મિક શિક્ષક. ગૃહસ્થ કોણ છે અને ત્યાગી કોણ છે? ||3||
ਜਿਸ ਕੀ ਆਸਾ ਤਿਸ ਹੀ ਸਉਪਿ ਕੈ ਏਹੁ ਰਹਿਆ ਨਿਰਬਾਣੁ ॥
jis kee aasaa tis hee saup kai ehu rahiaa nirabaan |આશા પ્રભુ તરફથી આવે છે; તેને શરણે જઈને આપણે નિર્વાણ અવસ્થામાં રહીએ છીએ.
ਜਿਸ ਤੇ ਹੋਆ ਸੋਈ ਕਰਿ ਮਾਨਿਆ ਨਾਨਕ ਗਿਰਹੀ ਉਦਾਸੀ ਸੋ ਪਰਵਾਣੁ ॥੪॥੮॥
jis te hoaa soee kar maaniaa naanak girahee udaasee so paravaan |4|8|અમે તેમની પાસેથી આવ્યા છીએ; હે નાનક, તેને શરણે થવું, વ્યક્તિ ગૃહસ્થ તરીકે માન્ય છે, અને ત્યાગી છે. ||4||8||
ਪ੍ਰਭਾਤੀ ਮਹਲਾ ੧ ॥
prabhaatee mahalaa 1 |પ્રભાતે, પ્રથમ મહેલ:
ਦਿਸਟਿ ਬਿਕਾਰੀ ਬੰਧਨਿ ਬਾਂਧੈ ਹਉ ਤਿਸ ਕੈ ਬਲਿ ਜਾਈ ॥
disatt bikaaree bandhan baandhai hau tis kai bal jaaee |હું તેને બલિદાન આપું છું જે તેની દુષ્ટ અને ભ્રષ્ટ નજરને બંધનમાં બાંધે છે.
ਪਾਪ ਪੁੰਨ ਕੀ ਸਾਰ ਨ ਜਾਣੈ ਭੂਲਾ ਫਿਰੈ ਅਜਾਈ ॥੧॥
paap pun kee saar na jaanai bhoolaa firai ajaaee |1|જે અવગુણ અને સદાચાર વચ્ચેનો ભેદ જાણતો નથી તે નકામી રીતે ભટકે છે. ||1||
ਬੋਲਹੁ ਸਚੁ ਨਾਮੁ ਕਰਤਾਰ ॥
bolahu sach naam karataar |સર્જનહાર પ્રભુનું સાચું નામ બોલો.
ਫੁਨਿ ਬਹੁੜਿ ਨ ਆਵਣ ਵਾਰ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
fun bahurr na aavan vaar |1| rahaau |પછી, તમારે ફરીથી આ દુનિયામાં આવવાનું નથી. ||1||થોભો ||
ਊਚਾ ਤੇ ਫੁਨਿ ਨੀਚੁ ਕਰਤੁ ਹੈ ਨੀਚ ਕਰੈ ਸੁਲਤਾਨੁ ॥
aoochaa te fun neech karat hai neech karai sulataan |સર્જનહાર ઉચ્ચને નીચામાં રૂપાંતરિત કરે છે, અને નીચાને રાજા બનાવે છે.
ਜਿਨੀ ਜਾਣੁ ਸੁਜਾਣਿਆ ਜਗਿ ਤੇ ਪੂਰੇ ਪਰਵਾਣੁ ॥੨॥
jinee jaan sujaaniaa jag te poore paravaan |2|જેઓ સર્વજ્ઞ ભગવાનને જાણે છે તેઓ આ જગતમાં સંપૂર્ણ તરીકે માન્ય અને પ્રમાણિત છે. ||2||
ਤਾ ਕਉ ਸਮਝਾਵਣ ਜਾਈਐ ਜੇ ਕੋ ਭੂਲਾ ਹੋਈ ॥
taa kau samajhaavan jaaeeai je ko bhoolaa hoee |જો કોઈને ભૂલ થાય અને મૂર્ખ બનાવવામાં આવે, તો તમારે તેને સૂચના આપવા જવું જોઈએ.