ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 શ્રી ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ
પાન - 439
ਓਹੁ ਜੇਵ ਸਾਇਰ ਦੇਇ ਲਹਰੀ ਬਿਜੁਲ ਜਿਵੈ ਚਮਕਏ ॥
ohu jev saaeir dee laharee bijul jivai chamake |તે અસ્થાયી છે, સમુદ્ર પરના મોજા અને વીજળીના ચમકારાની જેમ.
ਹਰਿ ਬਾਝੁ ਰਾਖਾ ਕੋਇ ਨਾਹੀ ਸੋਇ ਤੁਝਹਿ ਬਿਸਾਰਿਆ ॥
har baajh raakhaa koe naahee soe tujheh bisaariaa |પ્રભુ વિના બીજો કોઈ રક્ષક નથી, પણ તમે તેને ભૂલી ગયા છો.
ਸਚੁ ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਚੇਤਿ ਰੇ ਮਨ ਮਰਹਿ ਹਰਣਾ ਕਾਲਿਆ ॥੧॥
sach kahai naanak chet re man mareh haranaa kaaliaa |1|નાનક સત્ય બોલે છે. તેના પર ચિંતન કરો, હે મન; હે કાળા હરણ, તું મૃત્યુ પામશે. ||1||
ਭਵਰਾ ਫੂਲਿ ਭਵੰਤਿਆ ਦੁਖੁ ਅਤਿ ਭਾਰੀ ਰਾਮ ॥
bhavaraa fool bhavantiaa dukh at bhaaree raam |ઓ બમ્બલ બી, તમે ફૂલોની વચ્ચે ભટક્યા કરો છો, પરંતુ ભયંકર પીડા તમારી રાહ જોશે.
ਮੈ ਗੁਰੁ ਪੂਛਿਆ ਆਪਣਾ ਸਾਚਾ ਬੀਚਾਰੀ ਰਾਮ ॥
mai gur poochhiaa aapanaa saachaa beechaaree raam |મેં મારા ગુરુને સાચી સમજણ માંગી છે.
ਬੀਚਾਰਿ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮੁਝੈ ਪੂਛਿਆ ਭਵਰੁ ਬੇਲੀ ਰਾਤਓ ॥
beechaar satigur mujhai poochhiaa bhavar belee raato |મેં મારા સાચા ગુરુને બમ્બલ બી વિશે સમજવા માટે પૂછ્યું છે, જે બગીચાના ફૂલો સાથે ખૂબ સંકળાયેલી છે.
ਸੂਰਜੁ ਚੜਿਆ ਪਿੰਡੁ ਪੜਿਆ ਤੇਲੁ ਤਾਵਣਿ ਤਾਤਓ ॥
sooraj charriaa pindd parriaa tel taavan taato |સૂરજ ઊગે ત્યારે દેહ પડી જાય, અને ગરમ તેલમાં રાંધવામાં આવે.
ਜਮ ਮਗਿ ਬਾਧਾ ਖਾਹਿ ਚੋਟਾ ਸਬਦ ਬਿਨੁ ਬੇਤਾਲਿਆ ॥
jam mag baadhaa khaeh chottaa sabad bin betaaliaa |હે પાગલ માણસ, શબ્દના શબ્દ વિના, તમને મૃત્યુના માર્ગ પર બાંધવામાં આવશે અને મારવામાં આવશે.
ਸਚੁ ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਚੇਤਿ ਰੇ ਮਨ ਮਰਹਿ ਭਵਰਾ ਕਾਲਿਆ ॥੨॥
sach kahai naanak chet re man mareh bhavaraa kaaliaa |2|નાનક સત્ય બોલે છે. તેના પર ચિંતન કરો, હે મન; તું મરી જશે, ઓ ભમરો. ||2||
ਮੇਰੇ ਜੀਅੜਿਆ ਪਰਦੇਸੀਆ ਕਿਤੁ ਪਵਹਿ ਜੰਜਾਲੇ ਰਾਮ ॥
mere jeearriaa paradeseea kit paveh janjaale raam |હે મારા અજાણ્યા આત્મા, તું કેમ ફસાવે છે?
ਸਾਚਾ ਸਾਹਿਬੁ ਮਨਿ ਵਸੈ ਕੀ ਫਾਸਹਿ ਜਮ ਜਾਲੇ ਰਾਮ ॥
saachaa saahib man vasai kee faaseh jam jaale raam |સાચા ભગવાન તમારા મનમાં રહે છે; શા માટે તમે મૃત્યુના ફંદામાં ફસાઈ ગયા છો?
ਮਛੁਲੀ ਵਿਛੁੰਨੀ ਨੈਣ ਰੁੰਨੀ ਜਾਲੁ ਬਧਿਕਿ ਪਾਇਆ ॥
machhulee vichhunee nain runee jaal badhik paaeaa |જ્યારે માછીમાર તેની જાળ નાખે છે ત્યારે માછલી આંસુ ભરેલી આંખો સાથે પાણી છોડી દે છે.
ਸੰਸਾਰੁ ਮਾਇਆ ਮੋਹੁ ਮੀਠਾ ਅੰਤਿ ਭਰਮੁ ਚੁਕਾਇਆ ॥
sansaar maaeaa mohu meetthaa ant bharam chukaaeaa |માયાનો પ્રેમ સંસારને મધુર છે, પણ અંતે આ ભ્રાંતિ દૂર થાય છે.
ਭਗਤਿ ਕਰਿ ਚਿਤੁ ਲਾਇ ਹਰਿ ਸਿਉ ਛੋਡਿ ਮਨਹੁ ਅੰਦੇਸਿਆ ॥
bhagat kar chit laae har siau chhodd manahu andesiaa |તેથી ભક્તિમય ઉપાસના કરો, તમારી ચેતનાને ભગવાન સાથે જોડો, અને તમારા મનમાંથી ચિંતા દૂર કરો.
ਸਚੁ ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਚੇਤਿ ਰੇ ਮਨ ਜੀਅੜਿਆ ਪਰਦੇਸੀਆ ॥੩॥
sach kahai naanak chet re man jeearriaa paradeseea |3|નાનક સત્ય બોલે છે; હે મારા અજાણ્યા આત્મા, પ્રભુ પર તમારી ચેતનાને કેન્દ્રિત કરો. ||3||
ਨਦੀਆ ਵਾਹ ਵਿਛੁੰਨਿਆ ਮੇਲਾ ਸੰਜੋਗੀ ਰਾਮ ॥
nadeea vaah vichhuniaa melaa sanjogee raam |નદીઓ અને નાળાઓ જે અલગ પડે છે તે ફરી ક્યારેક એક થઈ શકે છે.
ਜੁਗੁ ਜੁਗੁ ਮੀਠਾ ਵਿਸੁ ਭਰੇ ਕੋ ਜਾਣੈ ਜੋਗੀ ਰਾਮ ॥
jug jug meetthaa vis bhare ko jaanai jogee raam |યુગે યુગે, જે મધુર છે, તે ઝેરથી ભરેલું છે; આ સમજનાર યોગી કેટલા દુર્લભ છે.
ਕੋਈ ਸਹਜਿ ਜਾਣੈ ਹਰਿ ਪਛਾਣੈ ਸਤਿਗੁਰੂ ਜਿਨਿ ਚੇਤਿਆ ॥
koee sahaj jaanai har pachhaanai satiguroo jin chetiaa |તે દુર્લભ વ્યક્તિ જે તેની ચેતનાને સાચા ગુરુ પર કેન્દ્રિત કરે છે, તે સાહજિક રીતે જાણે છે અને ભગવાનને સાકાર કરે છે.
ਬਿਨੁ ਨਾਮ ਹਰਿ ਕੇ ਭਰਮਿ ਭੂਲੇ ਪਚਹਿ ਮੁਗਧ ਅਚੇਤਿਆ ॥
bin naam har ke bharam bhoole pacheh mugadh achetiaa |ભગવાનના નામ વિના, અવિચારી મૂર્ખ શંકામાં ભટકે છે, અને નાશ પામે છે.
ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਭਗਤਿ ਨ ਰਿਦੈ ਸਾਚਾ ਸੇ ਅੰਤਿ ਧਾਹੀ ਰੁੰਨਿਆ ॥
har naam bhagat na ridai saachaa se ant dhaahee runiaa |જેમના હૃદયને ભક્તિમય ઉપાસના અને સાચા ભગવાનના નામનો સ્પર્શ થતો નથી, તેઓ અંતમાં મોટેથી રડશે અને વિલાપ કરશે.
ਸਚੁ ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਸਬਦਿ ਸਾਚੈ ਮੇਲਿ ਚਿਰੀ ਵਿਛੁੰਨਿਆ ॥੪॥੧॥੫॥
sach kahai naanak sabad saachai mel chiree vichhuniaa |4|1|5|નાનક સત્ય બોલે છે; શબ્દના સાચા શબ્દ દ્વારા, લાંબા સમયથી ભગવાનથી અલગ થયેલા લોકો ફરી એકવાર એક થયા છે. ||4||1||5||
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ik oankaar satigur prasaad |એક સાર્વત્રિક સર્જક ભગવાન. સાચા ગુરુની કૃપાથી:
ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੩ ਛੰਤ ਘਰੁ ੧ ॥
aasaa mahalaa 3 chhant ghar 1 |આસા, ત્રીજું મહેલ, છંત, પહેલું ઘર:
ਹਮ ਘਰੇ ਸਾਚਾ ਸੋਹਿਲਾ ਸਾਚੈ ਸਬਦਿ ਸੁਹਾਇਆ ਰਾਮ ॥
ham ghare saachaa sohilaa saachai sabad suhaaeaa raam |મારા ઘરની અંદર, આનંદના સાચા લગ્ન ગીતો ગવાય છે; મારું ઘર શબ્દના સાચા શબ્દથી શણગારેલું છે.
ਧਨ ਪਿਰ ਮੇਲੁ ਭਇਆ ਪ੍ਰਭਿ ਆਪਿ ਮਿਲਾਇਆ ਰਾਮ ॥
dhan pir mel bheaa prabh aap milaaeaa raam |આત્મા-કન્યા તેના પતિ ભગવાનને મળી છે; ભગવાને પોતે આ મિલનને પૂર્ણ કર્યું છે.
ਪ੍ਰਭਿ ਆਪਿ ਮਿਲਾਇਆ ਸਚੁ ਮੰਨਿ ਵਸਾਇਆ ਕਾਮਣਿ ਸਹਜੇ ਮਾਤੀ ॥
prabh aap milaaeaa sach man vasaaeaa kaaman sahaje maatee |ભગવાને પોતે આ મિલનને પૂર્ણ કર્યું છે; આત્મા-કન્યા શાંતિપૂર્ણ શાંતિના નશામાં તેના મનમાં સત્યને સમાવે છે.
ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਸੀਗਾਰੀ ਸਚਿ ਸਵਾਰੀ ਸਦਾ ਰਾਵੇ ਰੰਗਿ ਰਾਤੀ ॥
gur sabad seegaaree sach savaaree sadaa raave rang raatee |ગુરુના શબ્દના શબ્દથી સુશોભિત અને સત્યથી સુશોભિત, તેણી તેના પ્રેમથી રંગાયેલા, તેના પ્રિયને હંમેશ માટે માણે છે.
ਆਪੁ ਗਵਾਏ ਹਰਿ ਵਰੁ ਪਾਏ ਤਾ ਹਰਿ ਰਸੁ ਮੰਨਿ ਵਸਾਇਆ ॥
aap gavaae har var paae taa har ras man vasaaeaa |તેના અહંકારને નાબૂદ કરીને, તેણી તેના પતિ ભગવાનને પ્રાપ્ત કરે છે, અને પછી, ભગવાનનો ઉત્કૃષ્ટ સાર તેના મનમાં વાસ કરે છે.
ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਸਵਾਰੀ ਸਫਲਿਉ ਜਨਮੁ ਸਬਾਇਆ ॥੧॥
kahu naanak gur sabad savaaree safaliau janam sabaaeaa |1|નાનક કહે છે, તેમનું સમગ્ર જીવન ફળદાયી અને સમૃદ્ધ છે; તેણી ગુરુના શબ્દના શબ્દથી શણગારેલી છે. ||1||
ਦੂਜੜੈ ਕਾਮਣਿ ਭਰਮਿ ਭੁਲੀ ਹਰਿ ਵਰੁ ਨ ਪਾਏ ਰਾਮ ॥
doojarrai kaaman bharam bhulee har var na paae raam |જે આત્મા-કન્યા દ્વૈત અને શંકાથી ભટકી ગઈ છે, તે તેના પતિ ભગવાનને પામતી નથી.
ਕਾਮਣਿ ਗੁਣੁ ਨਾਹੀ ਬਿਰਥਾ ਜਨਮੁ ਗਵਾਏ ਰਾਮ ॥
kaaman gun naahee birathaa janam gavaae raam |તે પરમાત્મા-કન્યાનું કોઈ સદ્ગુણ નથી, અને તે પોતાનું જીવન વ્યર્થ વ્યર્થ કરે છે.
ਬਿਰਥਾ ਜਨਮੁ ਗਵਾਏ ਮਨਮੁਖਿ ਇਆਣੀ ਅਉਗਣਵੰਤੀ ਝੂਰੇ ॥
birathaa janam gavaae manamukh eaanee aauganavantee jhoore |સ્વ-ઇચ્છાહીન, અજ્ઞાની અને કલંકિત મનમુખ પોતાનું જીવન વ્યર્થ વ્યર્થ કરે છે અને અંતે તેને દુઃખ થાય છે.
ਆਪਣਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਿ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਤਾ ਪਿਰੁ ਮਿਲਿਆ ਹਦੂਰੇ ॥
aapanaa satigur sev sadaa sukh paaeaa taa pir miliaa hadoore |પરંતુ જ્યારે તેણી તેના સાચા ગુરુની સેવા કરે છે, ત્યારે તેણીને શાંતિ મળે છે, અને પછી તેણી તેના પતિ ભગવાનને રૂબરૂ મળે છે.
ਦੇਖਿ ਪਿਰੁ ਵਿਗਸੀ ਅੰਦਰਹੁ ਸਰਸੀ ਸਚੈ ਸਬਦਿ ਸੁਭਾਏ ॥
dekh pir vigasee andarahu sarasee sachai sabad subhaae |તેના પતિ ભગવાનને જોઈને, તે ખીલે છે; તેણીનું હૃદય આનંદિત છે, અને તે શબ્દના સાચા શબ્દ દ્વારા સુંદર છે.
ਨਾਨਕ ਵਿਣੁ ਨਾਵੈ ਕਾਮਣਿ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਣੀ ਮਿਲਿ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸੁਖੁ ਪਾਏ ॥੨॥
naanak vin naavai kaaman bharam bhulaanee mil preetam sukh paae |2|હે નાનક, નામ વિના, આત્મા-કન્યા શંકાથી ભ્રમિત થઈને ભટકે છે. પોતાના પ્રિયતમને મળવાથી તેને શાંતિ મળે છે. ||2||