ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 શ્રી ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ
પાન - 470
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੧ ॥
salok mahalaa 1 |સાલોક, પ્રથમ મહેલ:
ਨਾਨਕ ਮੇਰੁ ਸਰੀਰ ਕਾ ਇਕੁ ਰਥੁ ਇਕੁ ਰਥਵਾਹੁ ॥
naanak mer sareer kaa ik rath ik rathavaahu |હે નાનક, શરીરના આત્મામાં એક રથ અને એક સારથિ છે.
ਜੁਗੁ ਜੁਗੁ ਫੇਰਿ ਵਟਾਈਅਹਿ ਗਿਆਨੀ ਬੁਝਹਿ ਤਾਹਿ ॥
jug jug fer vattaaeeeh giaanee bujheh taeh |વય પછી તેઓ બદલાય છે; આધ્યાત્મિક રીતે જ્ઞાનીઓ આ સમજે છે.
ਸਤਜੁਗਿ ਰਥੁ ਸੰਤੋਖ ਕਾ ਧਰਮੁ ਅਗੈ ਰਥਵਾਹੁ ॥
satajug rath santokh kaa dharam agai rathavaahu |સતયુગના સુવર્ણયુગમાં સંતોષ રથ હતો અને સદાચાર સારથિ હતો.
ਤ੍ਰੇਤੈ ਰਥੁ ਜਤੈ ਕਾ ਜੋਰੁ ਅਗੈ ਰਥਵਾਹੁ ॥
tretai rath jatai kaa jor agai rathavaahu |ત્રયતા યુગના રજત યુગમાં, બ્રહ્મચર્ય એ રથ હતો અને સારથિની શક્તિ હતી.
ਦੁਆਪੁਰਿ ਰਥੁ ਤਪੈ ਕਾ ਸਤੁ ਅਗੈ ਰਥਵਾਹੁ ॥
duaapur rath tapai kaa sat agai rathavaahu |દ્વાપર યુગના પિત્તળ યુગમાં, તપસ્યા એ રથ અને સત્ય સારથિ હતી.
ਕਲਜੁਗਿ ਰਥੁ ਅਗਨਿ ਕਾ ਕੂੜੁ ਅਗੈ ਰਥਵਾਹੁ ॥੧॥
kalajug rath agan kaa koorr agai rathavaahu |1|કલિયુગના લોહયુગમાં અગ્નિ એ રથ છે અને મિથ્યાત્વ એ સારથિ છે. ||1||
ਮਃ ੧ ॥
mahalaa 1 |પ્રથમ મહેલ:
ਸਾਮ ਕਹੈ ਸੇਤੰਬਰੁ ਸੁਆਮੀ ਸਚ ਮਹਿ ਆਛੈ ਸਾਚਿ ਰਹੇ ॥
saam kahai setanbar suaamee sach meh aachhai saach rahe |સામ વેદ કહે છે કે ભગવાન માસ્ટર સફેદ વસ્ત્રો પહેરે છે; સત્યના યુગમાં,
ਸਭੁ ਕੋ ਸਚਿ ਸਮਾਵੈ ॥
sabh ko sach samaavai |દરેકને સત્યની ઈચ્છા હતી, સત્યમાં રહે છે, અને સત્યમાં ભળી ગયા હતા.
ਰਿਗੁ ਕਹੈ ਰਹਿਆ ਭਰਪੂਰਿ ॥
rig kahai rahiaa bharapoor |ઋગ્વેદ કહે છે કે ભગવાન સર્વત્ર વ્યાપેલા અને વ્યાપેલા છે;
ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਦੇਵਾ ਮਹਿ ਸੂਰੁ ॥
raam naam devaa meh soor |દેવતાઓમાં, ભગવાનનું નામ સૌથી શ્રેષ્ઠ છે.
ਨਾਇ ਲਇਐ ਪਰਾਛਤ ਜਾਹਿ ॥
naae leaai paraachhat jaeh |નામનો જપ કરવાથી પાપો દૂર થાય છે;
ਨਾਨਕ ਤਉ ਮੋਖੰਤਰੁ ਪਾਹਿ ॥
naanak tau mokhantar paeh |ઓ નાનક, તો, વ્યક્તિને મોક્ષ મળે છે.
ਜੁਜ ਮਹਿ ਜੋਰਿ ਛਲੀ ਚੰਦ੍ਰਾਵਲਿ ਕਾਨੑ ਕ੍ਰਿਸਨੁ ਜਾਦਮੁ ਭਇਆ ॥
juj meh jor chhalee chandraaval kaana krisan jaadam bheaa |જુજર વેદમાં, યાદવ જાતિના કાન કૃષ્ણએ ચંદ્રાવલીને બળ દ્વારા ફસાવ્યો હતો.
ਪਾਰਜਾਤੁ ਗੋਪੀ ਲੈ ਆਇਆ ਬਿੰਦ੍ਰਾਬਨ ਮਹਿ ਰੰਗੁ ਕੀਆ ॥
paarajaat gopee lai aaeaa bindraaban meh rang keea |તે તેની દૂધ-દાસી માટે એલિસિયન વૃક્ષ લાવ્યો, અને બ્રિંદાબનમાં આનંદ માણ્યો.
ਕਲਿ ਮਹਿ ਬੇਦੁ ਅਥਰਬਣੁ ਹੂਆ ਨਾਉ ਖੁਦਾਈ ਅਲਹੁ ਭਇਆ ॥
kal meh bed atharaban hooaa naau khudaaee alahu bheaa |કલિયુગના અંધકાર યુગમાં, અથર્વવેદ અગ્રણી બન્યો; અલ્લાહ ભગવાનનું નામ બની ગયું.
ਨੀਲ ਬਸਤ੍ਰ ਲੇ ਕਪੜੇ ਪਹਿਰੇ ਤੁਰਕ ਪਠਾਣੀ ਅਮਲੁ ਕੀਆ ॥
neel basatr le kaparre pahire turak patthaanee amal keea |પુરુષો વાદળી ઝભ્ભો અને વસ્ત્રો પહેરવા લાગ્યા; ટર્ક્સ અને પટાહાન્સે સત્તા સંભાળી.
ਚਾਰੇ ਵੇਦ ਹੋਏ ਸਚਿਆਰ ॥
chaare ved hoe sachiaar |ચાર વેદ દરેક સાચા હોવાનો દાવો કરે છે.
ਪੜਹਿ ਗੁਣਹਿ ਤਿਨੑ ਚਾਰ ਵੀਚਾਰ ॥
parreh guneh tina chaar veechaar |તેમનું વાંચન અને અભ્યાસ કરીએ તો ચાર સિદ્ધાંતો મળે છે.
ਭਾਉ ਭਗਤਿ ਕਰਿ ਨੀਚੁ ਸਦਾਏ ॥
bhaau bhagat kar neech sadaae |પ્રેમભરી ભક્તિ સાથે, નમ્રતામાં રહીને,
ਤਉ ਨਾਨਕ ਮੋਖੰਤਰੁ ਪਾਏ ॥੨॥
tau naanak mokhantar paae |2|હે નાનક, મોક્ષ પ્રાપ્ત થાય છે. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |પૌરી:
ਸਤਿਗੁਰ ਵਿਟਹੁ ਵਾਰਿਆ ਜਿਤੁ ਮਿਲਿਐ ਖਸਮੁ ਸਮਾਲਿਆ ॥
satigur vittahu vaariaa jit miliaai khasam samaaliaa |હું સાચા ગુરુને બલિદાન છું; તેમને મળીને, હું ભગવાન માસ્ટરને વળગવા આવ્યો છું.
ਜਿਨਿ ਕਰਿ ਉਪਦੇਸੁ ਗਿਆਨ ਅੰਜਨੁ ਦੀਆ ਇਨੑੀ ਨੇਤ੍ਰੀ ਜਗਤੁ ਨਿਹਾਲਿਆ ॥
jin kar upades giaan anjan deea inaee netree jagat nihaaliaa |તેણે મને શીખવ્યું છે અને મને આધ્યાત્મિક શાણપણનો ઉપચાર મલમ આપ્યો છે, અને આ આંખોથી, હું વિશ્વને જોઉં છું.
ਖਸਮੁ ਛੋਡਿ ਦੂਜੈ ਲਗੇ ਡੁਬੇ ਸੇ ਵਣਜਾਰਿਆ ॥
khasam chhodd doojai lage ddube se vanajaariaa |જે વેપારી પોતાના સ્વામી અને ગુરુનો ત્યાગ કરીને બીજા સાથે જોડાય છે તેઓ ડૂબી જાય છે.
ਸਤਿਗੁਰੂ ਹੈ ਬੋਹਿਥਾ ਵਿਰਲੈ ਕਿਨੈ ਵੀਚਾਰਿਆ ॥
satiguroo hai bohithaa viralai kinai veechaariaa |સાચા ગુરુ એ હોડી છે, પરંતુ થોડા જ એવા છે જેઓ આ સમજે છે.
ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਪਾਰਿ ਉਤਾਰਿਆ ॥੧੩॥
kar kirapaa paar utaariaa |13|તેમની કૃપા આપીને, તેઓ તેમને પાર કરે છે. ||13||
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੧ ॥
salok mahalaa 1 |સાલોક, પ્રથમ મહેલ:
ਸਿੰਮਲ ਰੁਖੁ ਸਰਾਇਰਾ ਅਤਿ ਦੀਰਘ ਅਤਿ ਮੁਚੁ ॥
sinmal rukh saraaeiraa at deeragh at much |સિમલ વૃક્ષ તીર જેવું સીધું છે; તે ખૂબ જ ઊંચું અને ખૂબ જાડું છે.
ਓਇ ਜਿ ਆਵਹਿ ਆਸ ਕਰਿ ਜਾਹਿ ਨਿਰਾਸੇ ਕਿਤੁ ॥
oe ji aaveh aas kar jaeh niraase kit |પરંતુ જે પક્ષીઓ આશાપૂર્વક તેની મુલાકાત લે છે, તેઓ નિરાશ થઈને જતા રહે છે.
ਫਲ ਫਿਕੇ ਫੁਲ ਬਕਬਕੇ ਕੰਮਿ ਨ ਆਵਹਿ ਪਤ ॥
fal fike ful bakabake kam na aaveh pat |તેના ફળો સ્વાદહીન છે, તેના ફૂલો ઉબકા આવે છે, અને તેના પાંદડા નકામા છે.
ਮਿਠਤੁ ਨੀਵੀ ਨਾਨਕਾ ਗੁਣ ਚੰਗਿਆਈਆ ਤਤੁ ॥
mitthat neevee naanakaa gun changiaaeea tat |માધુર્ય અને નમ્રતા, હે નાનક, સદ્ગુણ અને ભલાઈનો સાર છે.
ਸਭੁ ਕੋ ਨਿਵੈ ਆਪ ਕਉ ਪਰ ਕਉ ਨਿਵੈ ਨ ਕੋਇ ॥
sabh ko nivai aap kau par kau nivai na koe |દરેક વ્યક્તિ પોતાને નમન કરે છે; કોઈ બીજા આગળ નમતું નથી.
ਧਰਿ ਤਾਰਾਜੂ ਤੋਲੀਐ ਨਿਵੈ ਸੁ ਗਉਰਾ ਹੋਇ ॥
dhar taaraajoo toleeai nivai su gauraa hoe |જ્યારે કોઈ વસ્તુને બેલેન્સિંગ સ્કેલ પર મૂકવામાં આવે છે અને તેનું વજન કરવામાં આવે છે, ત્યારે જે બાજુ નીચે આવે છે તે ભારે હોય છે.
ਅਪਰਾਧੀ ਦੂਣਾ ਨਿਵੈ ਜੋ ਹੰਤਾ ਮਿਰਗਾਹਿ ॥
aparaadhee doonaa nivai jo hantaa miragaeh |પાપી, હરણ શિકારી જેવો, બમણા નમીને.
ਸੀਸਿ ਨਿਵਾਇਐ ਕਿਆ ਥੀਐ ਜਾ ਰਿਦੈ ਕੁਸੁਧੇ ਜਾਹਿ ॥੧॥
sees nivaaeaai kiaa theeai jaa ridai kusudhe jaeh |1|પણ જ્યારે હૃદય અશુદ્ધ હોય ત્યારે માથું નમાવીને શું પ્રાપ્ત થાય? ||1||
ਮਃ ੧ ॥
mahalaa 1 |પ્રથમ મહેલ:
ਪੜਿ ਪੁਸਤਕ ਸੰਧਿਆ ਬਾਦੰ ॥
parr pusatak sandhiaa baadan |તમે તમારા પુસ્તકો વાંચો અને તમારી પ્રાર્થના કહો, અને પછી ચર્ચામાં જોડાઓ;
ਸਿਲ ਪੂਜਸਿ ਬਗੁਲ ਸਮਾਧੰ ॥
sil poojas bagul samaadhan |તમે પથ્થરની પૂજા કરો છો અને સ્ટોર્કની જેમ બેસી જાઓ છો, સમાધિમાં હોવાનો ડોળ કરો છો.
ਮੁਖਿ ਝੂਠ ਬਿਭੂਖਣ ਸਾਰੰ ॥
mukh jhootth bibhookhan saaran |તમારા મોંથી તમે જૂઠાણું બોલો છો, અને તમે તમારી જાતને કિંમતી શણગારથી શણગારો છો;
ਤ੍ਰੈਪਾਲ ਤਿਹਾਲ ਬਿਚਾਰੰ ॥
traipaal tihaal bichaaran |તમે દિવસમાં ત્રણ વખત ગાયત્રીની ત્રણ પંક્તિઓનો પાઠ કરો.
ਗਲਿ ਮਾਲਾ ਤਿਲਕੁ ਲਿਲਾਟੰ ॥
gal maalaa tilak lilaattan |તમારી ગરદનની આસપાસ એક માળા છે, અને તમારા કપાળ પર પવિત્ર ચિહ્ન છે;
ਦੁਇ ਧੋਤੀ ਬਸਤ੍ਰ ਕਪਾਟੰ ॥
due dhotee basatr kapaattan |તમારા માથા પર પાઘડી છે, અને તમે બે કમર કપડા પહેરો છો.
ਜੇ ਜਾਣਸਿ ਬ੍ਰਹਮੰ ਕਰਮੰ ॥
je jaanas brahaman karaman |જો તમે ભગવાનના સ્વભાવને જાણતા હોત,
ਸਭਿ ਫੋਕਟ ਨਿਸਚਉ ਕਰਮੰ ॥
sabh fokatt nischau karaman |તમે જાણતા હશો કે આ બધી માન્યતાઓ અને ધાર્મિક વિધિઓ નિરર્થક છે.
ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਨਿਹਚਉ ਧਿਆਵੈ ॥
kahu naanak nihchau dhiaavai |નાનક કહે છે, ઊંડી શ્રદ્ધાથી ધ્યાન કરો;
ਵਿਣੁ ਸਤਿਗੁਰ ਵਾਟ ਨ ਪਾਵੈ ॥੨॥
vin satigur vaatt na paavai |2|સાચા ગુરુ વિના, કોઈને માર્ગ મળતો નથી. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |પૌરી:
ਕਪੜੁ ਰੂਪੁ ਸੁਹਾਵਣਾ ਛਡਿ ਦੁਨੀਆ ਅੰਦਰਿ ਜਾਵਣਾ ॥
kaparr roop suhaavanaa chhadd duneea andar jaavanaa |સુંદરતા અને સુંદર વસ્ત્રોની દુનિયા છોડીને, વ્યક્તિએ પ્રસ્થાન કરવું જોઈએ.
ਮੰਦਾ ਚੰਗਾ ਆਪਣਾ ਆਪੇ ਹੀ ਕੀਤਾ ਪਾਵਣਾ ॥
mandaa changaa aapanaa aape hee keetaa paavanaa |તેને તેના સારા અને ખરાબ કાર્યોનું ફળ મળે છે.
ਹੁਕਮ ਕੀਏ ਮਨਿ ਭਾਵਦੇ ਰਾਹਿ ਭੀੜੈ ਅਗੈ ਜਾਵਣਾ ॥
hukam kee man bhaavade raeh bheerrai agai jaavanaa |તે ઇચ્છે તે આદેશો આપી શકે છે, પરંતુ તેણે હવે પછી સાંકડા માર્ગ પર જવું પડશે.