ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 શ્રી ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ
પાન - 1099
ਖਟੁ ਦਰਸਨ ਭ੍ਰਮਤੇ ਫਿਰਹਿ ਨਹ ਮਿਲੀਐ ਭੇਖੰ ॥
khatt darasan bhramate fireh nah mileeai bhekhan |છ આદેશોના અનુયાયીઓ ધાર્મિક વસ્ત્રો પહેરીને ભટકતા અને ફરે છે, પરંતુ તેઓ ભગવાનને મળતા નથી.
ਵਰਤ ਕਰਹਿ ਚੰਦ੍ਰਾਇਣਾ ਸੇ ਕਿਤੈ ਨ ਲੇਖੰ ॥
varat kareh chandraaeinaa se kitai na lekhan |તેઓ ચંદ્ર ઉપવાસ રાખે છે, પરંતુ તેનો કોઈ હિસાબ નથી.
ਬੇਦ ਪੜਹਿ ਸੰਪੂਰਨਾ ਤਤੁ ਸਾਰ ਨ ਪੇਖੰ ॥
bed parreh sanpooranaa tat saar na pekhan |જેઓ સંપૂર્ણ રીતે વેદ વાંચે છે, તેઓ હજુ પણ વાસ્તવિકતાનો ઉત્કૃષ્ટ સાર જોતા નથી.
ਤਿਲਕੁ ਕਢਹਿ ਇਸਨਾਨੁ ਕਰਿ ਅੰਤਰਿ ਕਾਲੇਖੰ ॥
tilak kadteh isanaan kar antar kaalekhan |તેઓ તેમના કપાળ પર ઔપચારિક ચિહ્નો લગાવે છે, અને શુદ્ધ સ્નાન કરે છે, પરંતુ તેઓ અંદરથી કાળા થઈ ગયા છે.
ਭੇਖੀ ਪ੍ਰਭੂ ਨ ਲਭਈ ਵਿਣੁ ਸਚੀ ਸਿਖੰ ॥
bhekhee prabhoo na labhee vin sachee sikhan |તેઓ ધાર્મિક વસ્ત્રો પહેરે છે, પરંતુ સાચા ઉપદેશો વિના, ભગવાન મળતા નથી.
ਭੂਲਾ ਮਾਰਗਿ ਸੋ ਪਵੈ ਜਿਸੁ ਧੁਰਿ ਮਸਤਕਿ ਲੇਖੰ ॥
bhoolaa maarag so pavai jis dhur masatak lekhan |જે ભટકી ગયો હતો, તે ફરીથી માર્ગ શોધે છે, જો આવી પૂર્વનિર્ધારિત નિયતિ તેના કપાળ પર લખેલી હોય.
ਤਿਨਿ ਜਨਮੁ ਸਵਾਰਿਆ ਆਪਣਾ ਜਿਨਿ ਗੁਰੁ ਅਖੀ ਦੇਖੰ ॥੧੩॥
tin janam savaariaa aapanaa jin gur akhee dekhan |13|જે પોતાની આંખોથી ગુરુને જુએ છે, પોતાના માનવજીવનને શણગારે છે અને ઉન્નત કરે છે. ||13||
ਡਖਣੇ ਮਃ ੫ ॥
ddakhane mahalaa 5 |દખાનાય, પાંચમી મહેલ:
ਸੋ ਨਿਵਾਹੂ ਗਡਿ ਜੋ ਚਲਾਊ ਨ ਥੀਐ ॥
so nivaahoo gadd jo chalaaoo na theeai |તેના પર ધ્યાન કેન્દ્રિત કરો જે પસાર થશે નહીં.
ਕਾਰ ਕੂੜਾਵੀ ਛਡਿ ਸੰਮਲੁ ਸਚੁ ਧਣੀ ॥੧॥
kaar koorraavee chhadd samal sach dhanee |1|તમારા ખોટા કાર્યોનો ત્યાગ કરો અને સાચા ગુરુનું ધ્યાન કરો. ||1||
ਮਃ ੫ ॥
mahalaa 5 |પાંચમી મહેલ:
ਹਭ ਸਮਾਣੀ ਜੋਤਿ ਜਿਉ ਜਲ ਘਟਾਊ ਚੰਦ੍ਰਮਾ ॥
habh samaanee jot jiau jal ghattaaoo chandramaa |ભગવાનનો પ્રકાશ પાણીમાં પ્રતિબિંબિત ચંદ્રની જેમ બધામાં ફેલાયેલો છે.
ਪਰਗਟੁ ਥੀਆ ਆਪਿ ਨਾਨਕ ਮਸਤਕਿ ਲਿਖਿਆ ॥੨॥
paragatt theea aap naanak masatak likhiaa |2|હે નાનક, જેમના કપાળ પર આવી નિયતિ અંકિત છે તેના માટે તે પોતે જ પ્રગટ થાય છે. ||2||
ਮਃ ੫ ॥
mahalaa 5 |પાંચમી મહેલ:
ਮੁਖ ਸੁਹਾਵੇ ਨਾਮੁ ਚਉ ਆਠ ਪਹਰ ਗੁਣ ਗਾਉ ॥
mukh suhaave naam chau aatth pahar gun gaau |દિવસના ચોવીસ કલાક ભગવાનના નામનો જપ કરવાથી અને તેમના મહિમાના ગુણગાન ગાવાથી વ્યક્તિનો ચહેરો સુંદર બને છે.
ਨਾਨਕ ਦਰਗਹ ਮੰਨੀਅਹਿ ਮਿਲੀ ਨਿਥਾਵੇ ਥਾਉ ॥੩॥
naanak daragah maneeeh milee nithaave thaau |3|હે નાનક, પ્રભુના દરબારમાં, તમે સ્વીકારશો; બેઘર લોકોને પણ ત્યાં ઘર મળે છે. ||3||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |પૌરી:
ਬਾਹਰ ਭੇਖਿ ਨ ਪਾਈਐ ਪ੍ਰਭੁ ਅੰਤਰਜਾਮੀ ॥
baahar bhekh na paaeeai prabh antarajaamee |બાહ્ય રીતે ધાર્મિક વસ્ત્રો પહેરવાથી, ભગવાન, આંતરિક-જ્ઞાતા મળતા નથી.
ਇਕਸੁ ਹਰਿ ਜੀਉ ਬਾਹਰੀ ਸਭ ਫਿਰੈ ਨਿਕਾਮੀ ॥
eikas har jeeo baaharee sabh firai nikaamee |એક પ્રિય ભગવાન વિના, બધા લક્ષ્ય વિના ભટકે છે.
ਮਨੁ ਰਤਾ ਕੁਟੰਬ ਸਿਉ ਨਿਤ ਗਰਬਿ ਫਿਰਾਮੀ ॥
man rataa kuttanb siau nit garab firaamee |તેમનું મન કુટુંબ પ્રત્યેના આસક્તિથી ભરેલું હોય છે, અને તેથી તેઓ સતત ભટકતા હોય છે, ગર્વથી ફૂલેલા હોય છે.
ਫਿਰਹਿ ਗੁਮਾਨੀ ਜਗ ਮਹਿ ਕਿਆ ਗਰਬਹਿ ਦਾਮੀ ॥
fireh gumaanee jag meh kiaa garabeh daamee |અહંકારીઓ દુનિયાભરમાં ભટકે છે; શા માટે તેઓ તેમની સંપત્તિ પર ગર્વ અનુભવે છે?
ਚਲਦਿਆ ਨਾਲਿ ਨ ਚਲਈ ਖਿਨ ਜਾਇ ਬਿਲਾਮੀ ॥
chaladiaa naal na chalee khin jaae bilaamee |જ્યારે તેઓ જશે ત્યારે તેમની સંપત્તિ તેમની સાથે જશે નહીં; એક ક્ષણમાં, તે અદૃશ્ય થઈ જાય છે.
ਬਿਚਰਦੇ ਫਿਰਹਿ ਸੰਸਾਰ ਮਹਿ ਹਰਿ ਜੀ ਹੁਕਾਮੀ ॥
bicharade fireh sansaar meh har jee hukaamee |તેઓ પ્રભુની આજ્ઞા પ્રમાણે જગતમાં ભટકે છે.
ਕਰਮੁ ਖੁਲਾ ਗੁਰੁ ਪਾਇਆ ਹਰਿ ਮਿਲਿਆ ਸੁਆਮੀ ॥
karam khulaa gur paaeaa har miliaa suaamee |જ્યારે વ્યક્તિનું કર્મ સક્રિય થાય છે, ત્યારે વ્યક્તિ ગુરુને શોધે છે, અને તેના દ્વારા, ભગવાન અને ગુરુ મળે છે.
ਜੋ ਜਨੁ ਹਰਿ ਕਾ ਸੇਵਕੋ ਹਰਿ ਤਿਸ ਕੀ ਕਾਮੀ ॥੧੪॥
jo jan har kaa sevako har tis kee kaamee |14|તે નમ્ર વ્યક્તિ, જે ભગવાનની સેવા કરે છે, તેની બાબતો ભગવાન દ્વારા ઉકેલવામાં આવે છે. ||14||
ਡਖਣੇ ਮਃ ੫ ॥
ddakhane mahalaa 5 |દખાનાય, પાંચમી મહેલ:
ਮੁਖਹੁ ਅਲਾਏ ਹਭ ਮਰਣੁ ਪਛਾਣੰਦੋ ਕੋਇ ॥
mukhahu alaae habh maran pachhaanando koe |બધા મોઢે બોલે છે, પણ મૃત્યુનો અહેસાસ કરનારા બહુ ઓછા હોય છે.
ਨਾਨਕ ਤਿਨਾ ਖਾਕੁ ਜਿਨਾ ਯਕੀਨਾ ਹਿਕ ਸਿਉ ॥੧॥
naanak tinaa khaak jinaa yakeenaa hik siau |1|નાનક એ એક પ્રભુમાં શ્રદ્ધા રાખનારના પગની ધૂળ છે. ||1||
ਮਃ ੫ ॥
mahalaa 5 |પાંચમી મહેલ:
ਜਾਣੁ ਵਸੰਦੋ ਮੰਝਿ ਪਛਾਣੂ ਕੋ ਹੇਕੜੋ ॥
jaan vasando manjh pachhaanoo ko hekarro |જાણો કે તે બધાની અંદર વસે છે; દુર્લભ છે જેઓ આ સમજે છે.
ਤੈ ਤਨਿ ਪੜਦਾ ਨਾਹਿ ਨਾਨਕ ਜੈ ਗੁਰੁ ਭੇਟਿਆ ॥੨॥
tai tan parradaa naeh naanak jai gur bhettiaa |2|હે નાનક, જે ગુરુને મળે છે તેના શરીર પર કોઈ અસ્પષ્ટ પડદો નથી. ||2||
ਮਃ ੫ ॥
mahalaa 5 |પાંચમી મહેલ:
ਮਤੜੀ ਕਾਂਢ ਕੁਆਹ ਪਾਵ ਧੋਵੰਦੋ ਪੀਵਸਾ ॥
matarree kaandt kuaah paav dhovando peevasaa |હું એ પાણી પીઉં છું જેણે ઉપદેશો વહેંચનારાઓના પગ ધોયા છે.
ਮੂ ਤਨਿ ਪ੍ਰੇਮੁ ਅਥਾਹ ਪਸਣ ਕੂ ਸਚਾ ਧਣੀ ॥੩॥
moo tan prem athaah pasan koo sachaa dhanee |3|મારા સાચા ગુરુને જોવા માટે મારું શરીર અનંત પ્રેમથી ભરેલું છે. ||3||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |પૌરી:
ਨਿਰਭਉ ਨਾਮੁ ਵਿਸਾਰਿਆ ਨਾਲਿ ਮਾਇਆ ਰਚਾ ॥
nirbhau naam visaariaa naal maaeaa rachaa |નિર્ભય ભગવાનના નામને ભૂલીને તે માયામાં આસક્ત થઈ જાય છે.
ਆਵੈ ਜਾਇ ਭਵਾਈਐ ਬਹੁ ਜੋਨੀ ਨਚਾ ॥
aavai jaae bhavaaeeai bahu jonee nachaa |તે આવે છે અને જાય છે, અને ભટકે છે, અસંખ્ય અવતારોમાં નૃત્ય કરે છે.
ਬਚਨੁ ਕਰੇ ਤੈ ਖਿਸਕਿ ਜਾਇ ਬੋਲੇ ਸਭੁ ਕਚਾ ॥
bachan kare tai khisak jaae bole sabh kachaa |તે પોતાનો શબ્દ આપે છે, પરંતુ પછી પાછો ફરે છે. તે જે કહે છે તે બધું ખોટું છે.
ਅੰਦਰਹੁ ਥੋਥਾ ਕੂੜਿਆਰੁ ਕੂੜੀ ਸਭ ਖਚਾ ॥
andarahu thothaa koorriaar koorree sabh khachaa |ખોટો માણસ અંદરથી પોકળ છે; તે તદ્દન જૂઠાણામાં મગ્ન છે.
ਵੈਰੁ ਕਰੇ ਨਿਰਵੈਰ ਨਾਲਿ ਝੂਠੇ ਲਾਲਚਾ ॥
vair kare niravair naal jhootthe laalachaa |તે ભગવાન પર વેર લેવાનો પ્રયત્ન કરે છે, જે કોઈ વેર લેતો નથી; આવી વ્યક્તિ અસત્ય અને લોભમાં ફસાઈ જાય છે.
ਮਾਰਿਆ ਸਚੈ ਪਾਤਿਸਾਹਿ ਵੇਖਿ ਧੁਰਿ ਕਰਮਚਾ ॥
maariaa sachai paatisaeh vekh dhur karamachaa |સાચા રાજા, આદિમ ભગવાન ભગવાન, તેને મારી નાખે છે જ્યારે તે જુએ છે કે તેણે શું કર્યું છે.
ਜਮਦੂਤੀ ਹੈ ਹੇਰਿਆ ਦੁਖ ਹੀ ਮਹਿ ਪਚਾ ॥
jamadootee hai heriaa dukh hee meh pachaa |મૃત્યુનો દૂત તેને જુએ છે, અને તે પીડાથી સડી જાય છે.
ਹੋਆ ਤਪਾਵਸੁ ਧਰਮ ਕਾ ਨਾਨਕ ਦਰਿ ਸਚਾ ॥੧੫॥
hoaa tapaavas dharam kaa naanak dar sachaa |15|હે નાનક, સાચા ભગવાનના દરબારમાં સમાન હાથે ન્યાય આપવામાં આવે છે. ||15||
ਡਖਣੇ ਮਃ ੫ ॥
ddakhane mahalaa 5 |દખાનાય, પાંચમી મહેલ:
ਪਰਭਾਤੇ ਪ੍ਰਭ ਨਾਮੁ ਜਪਿ ਗੁਰ ਕੇ ਚਰਣ ਧਿਆਇ ॥
parabhaate prabh naam jap gur ke charan dhiaae |વહેલી સવારે ભગવાનના નામનો જાપ કરો અને ગુરુના ચરણોનું ધ્યાન કરો.
ਜਨਮ ਮਰਣ ਮਲੁ ਉਤਰੈ ਸਚੇ ਕੇ ਗੁਣ ਗਾਇ ॥੧॥
janam maran mal utarai sache ke gun gaae |1|સાચા પ્રભુના ગુણગાન ગાવાથી જન્મ-મરણની મલિનતા મટી જાય છે. ||1||
ਮਃ ੫ ॥
mahalaa 5 |પાંચમી મહેલ:
ਦੇਹ ਅੰਧਾਰੀ ਅੰਧੁ ਸੁੰਞੀ ਨਾਮ ਵਿਹੂਣੀਆ ॥
deh andhaaree andh sunyee naam vihooneea |ભગવાનના નામ વિના શરીર અંધકારમય, અંધ અને ખાલી છે.
ਨਾਨਕ ਸਫਲ ਜਨੰਮੁ ਜੈ ਘਟਿ ਵੁਠਾ ਸਚੁ ਧਣੀ ॥੨॥
naanak safal janam jai ghatt vutthaa sach dhanee |2|હે નાનક, જેના હૃદયમાં સાચા ગુરુ વાસ કરે છે તેનો જન્મ ફળદાયી છે. ||2||
ਮਃ ੫ ॥
mahalaa 5 |પાંચમી મહેલ:
ਲੋਇਣ ਲੋਈ ਡਿਠ ਪਿਆਸ ਨ ਬੁਝੈ ਮੂ ਘਣੀ ॥
loein loee dditth piaas na bujhai moo ghanee |મારી આંખોથી, મેં પ્રકાશ જોયો છે; તેની માટે મારી મહાન તરસ છીપાઈ નથી.