ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 શ્રી ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ
પાન - 1285
ਇਕਿ ਨਗਨ ਫਿਰਹਿ ਦਿਨੁ ਰਾਤਿ ਨਂੀਦ ਨ ਸੋਵਹੀ ॥
eik nagan fireh din raat naneed na sovahee |કેટલાક દિવસ-રાત નગ્ન ભટકતા હોય છે અને ક્યારેય ઊંઘતા નથી.
ਇਕਿ ਅਗਨਿ ਜਲਾਵਹਿ ਅੰਗੁ ਆਪੁ ਵਿਗੋਵਹੀ ॥
eik agan jalaaveh ang aap vigovahee |કેટલાક તેમના અંગોને આગમાં બાળી નાખે છે, પોતાને નુકસાન પહોંચાડે છે અને બરબાદ કરે છે.
ਵਿਣੁ ਨਾਵੈ ਤਨੁ ਛਾਰੁ ਕਿਆ ਕਹਿ ਰੋਵਹੀ ॥
vin naavai tan chhaar kiaa keh rovahee |નામ વિના શરીર ભસ્મ થઈ જાય છે; ત્યારે બોલવામાં અને રડવામાં શું ફાયદો છે?
ਸੋਹਨਿ ਖਸਮ ਦੁਆਰਿ ਜਿ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਹੀ ॥੧੫॥
sohan khasam duaar ji satigur sevahee |15|જેઓ સાચા ગુરુની સેવા કરે છે, તેઓ તેમના ભગવાન અને ગુરુના દરબારમાં શોભાયમાન અને ઉત્કૃષ્ટ છે. ||15||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |સાલોક, ત્રીજી મહેલ:
ਬਾਬੀਹਾ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਵੇਲੈ ਬੋਲਿਆ ਤਾਂ ਦਰਿ ਸੁਣੀ ਪੁਕਾਰ ॥
baabeehaa amrit velai boliaa taan dar sunee pukaar |સવારના અમૃતમય કલાકોમાં વરસાદી પક્ષીઓ પરોઢ થતાં પહેલાં કલરવ કરે છે; તેની પ્રાર્થના ભગવાનના દરબારમાં સાંભળવામાં આવે છે.
ਮੇਘੈ ਨੋ ਫੁਰਮਾਨੁ ਹੋਆ ਵਰਸਹੁ ਕਿਰਪਾ ਧਾਰਿ ॥
meghai no furamaan hoaa varasahu kirapaa dhaar |વાદળોને આદેશ જારી કરવામાં આવે છે, દયાનો વરસાદ વરસવા દો.
ਹਉ ਤਿਨ ਕੈ ਬਲਿਹਾਰਣੈ ਜਿਨੀ ਸਚੁ ਰਖਿਆ ਉਰਿ ਧਾਰਿ ॥
hau tin kai balihaaranai jinee sach rakhiaa ur dhaar |જેઓ સાચા પ્રભુને પોતાના હૃદયમાં સમાવે છે તેઓને હું બલિદાન છું.
ਨਾਨਕ ਨਾਮੇ ਸਭ ਹਰੀਆਵਲੀ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਵੀਚਾਰਿ ॥੧॥
naanak naame sabh hareeaavalee gur kai sabad veechaar |1|હે નાનક, નામ દ્વારા, ગુરુના શબ્દનું ચિંતન કરીને, બધા નવજીવન પામે છે. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |ત્રીજી મહેલ:
ਬਾਬੀਹਾ ਇਵ ਤੇਰੀ ਤਿਖਾ ਨ ਉਤਰੈ ਜੇ ਸਉ ਕਰਹਿ ਪੁਕਾਰ ॥
baabeehaa iv teree tikhaa na utarai je sau kareh pukaar |હે વરસાદી પક્ષી, આ તારી તરસ છીપાવવાનો માર્ગ નથી, ભલે તું સો વખત રડે.
ਨਦਰੀ ਸਤਿਗੁਰੁ ਪਾਈਐ ਨਦਰੀ ਉਪਜੈ ਪਿਆਰੁ ॥
nadaree satigur paaeeai nadaree upajai piaar |ભગવાનની કૃપાથી સાચા ગુરુ મળ્યા છે; તેમની કૃપાથી, પ્રેમ કુવાઓ ઉપર છે.
ਨਾਨਕ ਸਾਹਿਬੁ ਮਨਿ ਵਸੈ ਵਿਚਹੁ ਜਾਹਿ ਵਿਕਾਰ ॥੨॥
naanak saahib man vasai vichahu jaeh vikaar |2|હે નાનક, જ્યારે ભગવાન અને ગુરુ મનમાં રહે છે, ત્યારે ભ્રષ્ટાચાર અને દુષ્ટતા અંદરથી નીકળી જાય છે. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |પૌરી:
ਇਕਿ ਜੈਨੀ ਉਝੜ ਪਾਇ ਧੁਰਹੁ ਖੁਆਇਆ ॥
eik jainee ujharr paae dhurahu khuaaeaa |કેટલાક જૈનો છે, અરણ્યમાં પોતાનો સમય બગાડે છે; તેમના પૂર્વનિર્ધારિત નિયતિ દ્વારા, તેઓ બરબાદ થઈ ગયા છે.
ਤਿਨ ਮੁਖਿ ਨਾਹੀ ਨਾਮੁ ਨ ਤੀਰਥਿ ਨੑਾਇਆ ॥
tin mukh naahee naam na teerath naaeaa |ભગવાનનું નામ, તેમના હોઠ પર નથી; તેઓ પવિત્ર તીર્થસ્થાનોમાં સ્નાન કરતા નથી.
ਹਥੀ ਸਿਰ ਖੋਹਾਇ ਨ ਭਦੁ ਕਰਾਇਆ ॥
hathee sir khohaae na bhad karaaeaa |તેઓ હજામત કરવાને બદલે તેમના હાથ વડે વાળ ખેંચે છે.
ਕੁਚਿਲ ਰਹਹਿ ਦਿਨ ਰਾਤਿ ਸਬਦੁ ਨ ਭਾਇਆ ॥
kuchil raheh din raat sabad na bhaaeaa |તેઓ રાતદિવસ અશુદ્ધ રહે છે; તેઓ શબ્દના શબ્દને પ્રેમ કરતા નથી.
ਤਿਨ ਜਾਤਿ ਨ ਪਤਿ ਨ ਕਰਮੁ ਜਨਮੁ ਗਵਾਇਆ ॥
tin jaat na pat na karam janam gavaaeaa |તેમની પાસે કોઈ દરજ્જો નથી, કોઈ સન્માન નથી અને કોઈ સારા કર્મ નથી. તેઓ પોતાનું જીવન વ્યર્થ રીતે વેડફી નાખે છે.
ਮਨਿ ਜੂਠੈ ਵੇਜਾਤਿ ਜੂਠਾ ਖਾਇਆ ॥
man jootthai vejaat jootthaa khaaeaa |તેઓના મન ખોટા અને અશુદ્ધ છે; તેઓ જે ખાય છે તે અશુદ્ધ અને અશુદ્ધ છે.
ਬਿਨੁ ਸਬਦੈ ਆਚਾਰੁ ਨ ਕਿਨ ਹੀ ਪਾਇਆ ॥
bin sabadai aachaar na kin hee paaeaa |શબ્દ વિના, કોઈ પણ વ્યક્તિ સારા આચરણની જીવનશૈલી પ્રાપ્ત કરી શકતું નથી.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਓਅੰਕਾਰਿ ਸਚਿ ਸਮਾਇਆ ॥੧੬॥
guramukh oankaar sach samaaeaa |16|ગુરુમુખ સાચા ભગવાન ભગવાનમાં સમાઈ જાય છે, સાર્વત્રિક સર્જક. ||16||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |સાલોક, ત્રીજી મહેલ:
ਸਾਵਣਿ ਸਰਸੀ ਕਾਮਣੀ ਗੁਰਸਬਦੀ ਵੀਚਾਰਿ ॥
saavan sarasee kaamanee gurasabadee veechaar |સાવન મહિનામાં, કન્યા ખુશ થાય છે, ગુરુના શબ્દનું ચિંતન કરે છે.
ਨਾਨਕ ਸਦਾ ਸੁਹਾਗਣੀ ਗੁਰ ਕੈ ਹੇਤਿ ਅਪਾਰਿ ॥੧॥
naanak sadaa suhaaganee gur kai het apaar |1|ઓ નાનક, તે હંમેશ માટે સુખી આત્મા-વધૂ છે; તેનો ગુરુ પ્રત્યેનો પ્રેમ અમર્યાદિત છે. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |ત્રીજી મહેલ:
ਸਾਵਣਿ ਦਝੈ ਗੁਣ ਬਾਹਰੀ ਜਿਸੁ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਪਿਆਰੁ ॥
saavan dajhai gun baaharee jis doojai bhaae piaar |સાવન માં, જેની પાસે કોઈ ગુણ નથી, તે દ્વૈતના આસક્તિ અને પ્રેમમાં બળી જાય છે.
ਨਾਨਕ ਪਿਰ ਕੀ ਸਾਰ ਨ ਜਾਣਈ ਸਭੁ ਸੀਗਾਰੁ ਖੁਆਰੁ ॥੨॥
naanak pir kee saar na jaanee sabh seegaar khuaar |2|ઓ નાનક, તેણી તેના પતિ ભગવાનની કિંમતની કદર કરતી નથી; તેણીની બધી સજાવટ નકામી છે. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |પૌરી:
ਸਚਾ ਅਲਖ ਅਭੇਉ ਹਠਿ ਨ ਪਤੀਜਈ ॥
sachaa alakh abheo hatth na pateejee |સાચા, અદ્રશ્ય, રહસ્યમય ભગવાન હઠીલા દ્વારા જીતવામાં આવતા નથી.
ਇਕਿ ਗਾਵਹਿ ਰਾਗ ਪਰੀਆ ਰਾਗਿ ਨ ਭੀਜਈ ॥
eik gaaveh raag pareea raag na bheejee |કેટલાક પરંપરાગત રાગો પ્રમાણે ગાય છે, પરંતુ ભગવાન આ રાગોથી પ્રસન્ન થતા નથી.
ਇਕਿ ਨਚਿ ਨਚਿ ਪੂਰਹਿ ਤਾਲ ਭਗਤਿ ਨ ਕੀਜਈ ॥
eik nach nach pooreh taal bhagat na keejee |કેટલાક નાચે છે અને નાચે છે અને ધબકારા રાખે છે, પરંતુ તેઓ તેમની ભક્તિ કરતા નથી.
ਇਕਿ ਅੰਨੁ ਨ ਖਾਹਿ ਮੂਰਖ ਤਿਨਾ ਕਿਆ ਕੀਜਈ ॥
eik an na khaeh moorakh tinaa kiaa keejee |કેટલાક ખાવાનો ઇનકાર કરે છે; આ મૂર્ખ લોકો સાથે શું કરી શકાય?
ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਹੋਈ ਬਹੁਤੁ ਕਿਵੈ ਨ ਧੀਜਈ ॥
trisanaa hoee bahut kivai na dheejee |તરસ અને ઇચ્છા ખૂબ વધી છે; કંઈપણ સંતોષ લાવતું નથી.
ਕਰਮ ਵਧਹਿ ਕੈ ਲੋਅ ਖਪਿ ਮਰੀਜਈ ॥
karam vadheh kai loa khap mareejee |કેટલાક ધાર્મિક વિધિઓ દ્વારા બંધાયેલા છે; તેઓ પોતાની જાતને મૃત્યુ માટે મુશ્કેલીમાં મૂકે છે.
ਲਾਹਾ ਨਾਮੁ ਸੰਸਾਰਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀਜਈ ॥
laahaa naam sansaar amrit peejee |આ સંસારમાં નામના અમૃતનું સેવન કરવાથી લાભ થાય છે.
ਹਰਿ ਭਗਤੀ ਅਸਨੇਹਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਘੀਜਈ ॥੧੭॥
har bhagatee asanehi guramukh gheejee |17|ગુરુમુખો ભગવાનની પ્રેમાળ ભક્તિમાં ભેગા થાય છે. ||17||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |સાલોક, ત્રીજી મહેલ:
ਗੁਰਮੁਖਿ ਮਲਾਰ ਰਾਗੁ ਜੋ ਕਰਹਿ ਤਿਨ ਮਨੁ ਤਨੁ ਸੀਤਲੁ ਹੋਇ ॥
guramukh malaar raag jo kareh tin man tan seetal hoe |જે ગુરમુખો મલાર રાગમાં ગાય છે - તેમના મન અને શરીર ઠંડક અને શાંત થઈ જાય છે.
ਗੁਰਸਬਦੀ ਏਕੁ ਪਛਾਣਿਆ ਏਕੋ ਸਚਾ ਸੋਇ ॥
gurasabadee ek pachhaaniaa eko sachaa soe |ગુરુના શબ્દ દ્વારા, તેઓ એક, એક જ સાચા ભગવાનની અનુભૂતિ કરે છે.
ਮਨੁ ਤਨੁ ਸਚਾ ਸਚੁ ਮਨਿ ਸਚੇ ਸਚੀ ਸੋਇ ॥
man tan sachaa sach man sache sachee soe |તેઓના મન અને શરીર સાચા છે; તેઓ સાચા ભગવાનનું પાલન કરે છે, અને તેઓ સાચા તરીકે ઓળખાય છે.
ਅੰਦਰਿ ਸਚੀ ਭਗਤਿ ਹੈ ਸਹਜੇ ਹੀ ਪਤਿ ਹੋਇ ॥
andar sachee bhagat hai sahaje hee pat hoe |સાચી ભક્તિ તેમની અંદર ઊંડી છે; તેઓ આપોઆપ સન્માન સાથે આશીર્વાદ પામે છે.
ਕਲਿਜੁਗ ਮਹਿ ਘੋਰ ਅੰਧਾਰੁ ਹੈ ਮਨਮੁਖ ਰਾਹੁ ਨ ਕੋਇ ॥
kalijug meh ghor andhaar hai manamukh raahu na koe |કલિયુગના આ અંધકાર યુગમાં, સંપૂર્ણ અંધકાર છે; સ્વ-ઇચ્છા ધરાવતો મનમુખ માર્ગ શોધી શકતો નથી.
ਸੇ ਵਡਭਾਗੀ ਨਾਨਕਾ ਜਿਨ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਰਗਟੁ ਹੋਇ ॥੧॥
se vaddabhaagee naanakaa jin guramukh paragatt hoe |1|હે નાનક, ખૂબ જ ધન્ય છે તે ગુરુમુખો, જેમને ભગવાન પ્રગટ થાય છે. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |ત્રીજી મહેલ:
ਇੰਦੁ ਵਰਸੈ ਕਰਿ ਦਇਆ ਲੋਕਾਂ ਮਨਿ ਉਪਜੈ ਚਾਉ ॥
eind varasai kar deaa lokaan man upajai chaau |વાદળો દયાથી વરસે છે, અને લોકોના મનમાં આનંદ છવાઈ જાય છે.
ਜਿਸ ਕੈ ਹੁਕਮਿ ਇੰਦੁ ਵਰਸਦਾ ਤਿਸ ਕੈ ਸਦ ਬਲਿਹਾਰੈ ਜਾਂਉ ॥
jis kai hukam ind varasadaa tis kai sad balihaarai jaanau |જેની આજ્ઞાથી વાદળો વરસાદથી ફૂટી નીકળે છે તેને હું હંમેશ માટે બલિદાન આપું છું.