ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 શ્રી ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ
પાન - 143
ਖੁੰਢਾ ਅੰਦਰਿ ਰਖਿ ਕੈ ਦੇਨਿ ਸੁ ਮਲ ਸਜਾਇ ॥
khundtaa andar rakh kai den su mal sajaae |અને પછી, તેને લાકડાના રોલરો અને કચડી વચ્ચે મૂકવામાં આવે છે.
ਰਸੁ ਕਸੁ ਟਟਰਿ ਪਾਈਐ ਤਪੈ ਤੈ ਵਿਲਲਾਇ ॥
ras kas ttattar paaeeai tapai tai vilalaae |તેને કેવી સજા થાય છે! તેનો રસ કાઢીને કઢાઈમાં મૂકવામાં આવે છે; જેમ તે ગરમ થાય છે, તે નિસાસો નાખે છે અને રડે છે.
ਭੀ ਸੋ ਫੋਗੁ ਸਮਾਲੀਐ ਦਿਚੈ ਅਗਿ ਜਾਲਾਇ ॥
bhee so fog samaaleeai dichai ag jaalaae |અને પછી, કચડી શેરડીને ભેગી કરીને નીચેની આગમાં બાળી નાખવામાં આવે છે.
ਨਾਨਕ ਮਿਠੈ ਪਤਰੀਐ ਵੇਖਹੁ ਲੋਕਾ ਆਇ ॥੨॥
naanak mitthai patareeai vekhahu lokaa aae |2|નાનક: આવો, લોકો, અને જુઓ કે મીઠી શેરડી કેવી રીતે વર્તે છે! ||2||
ਪਵੜੀ ॥
pavarree |પૌરી:
ਇਕਨਾ ਮਰਣੁ ਨ ਚਿਤਿ ਆਸ ਘਣੇਰਿਆ ॥
eikanaa maran na chit aas ghaneriaa |કેટલાક મૃત્યુ વિશે વિચારતા નથી; તેઓ મહાન આશાઓનું મનોરંજન કરે છે.
ਮਰਿ ਮਰਿ ਜੰਮਹਿ ਨਿਤ ਕਿਸੈ ਨ ਕੇਰਿਆ ॥
mar mar jameh nit kisai na keriaa |તેઓ મૃત્યુ પામે છે, અને ફરીથી જન્મે છે, અને મૃત્યુ પામે છે, વારંવાર અને ફરીથી. તેઓ કોઈ કામના નથી!
ਆਪਨੜੈ ਮਨਿ ਚਿਤਿ ਕਹਨਿ ਚੰਗੇਰਿਆ ॥
aapanarrai man chit kahan changeriaa |તેમના સભાન મનમાં, તેઓ પોતાને સારા કહે છે.
ਜਮਰਾਜੈ ਨਿਤ ਨਿਤ ਮਨਮੁਖ ਹੇਰਿਆ ॥
jamaraajai nit nit manamukh heriaa |મૃત્યુના દૂતોનો રાજા તે સ્વ-ઇચ્છાવાળા મનમુખોનો વારંવાર અને ફરીથી શિકાર કરે છે.
ਮਨਮੁਖ ਲੂਣ ਹਾਰਾਮ ਕਿਆ ਨ ਜਾਣਿਆ ॥
manamukh loon haaraam kiaa na jaaniaa |મનમુખો પોતાના માટે ખોટા છે; તેઓને જે આપવામાં આવ્યું છે તેના માટે તેઓ કૃતજ્ઞતા અનુભવતા નથી.
ਬਧੇ ਕਰਨਿ ਸਲਾਮ ਖਸਮ ਨ ਭਾਣਿਆ ॥
badhe karan salaam khasam na bhaaniaa |જેઓ કેવળ પૂજા-અર્ચના કરે છે તેઓ તેમના પ્રભુ અને ગુરુને પસંદ કરતા નથી.
ਸਚੁ ਮਿਲੈ ਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਸਾਹਿਬ ਭਾਵਸੀ ॥
sach milai mukh naam saahib bhaavasee |જેઓ સાચા પ્રભુની પ્રાપ્તિ કરે છે અને તેમના નામનો જપ કરે છે તેઓ પ્રભુને પ્રસન્ન કરે છે.
ਕਰਸਨਿ ਤਖਤਿ ਸਲਾਮੁ ਲਿਖਿਆ ਪਾਵਸੀ ॥੧੧॥
karasan takhat salaam likhiaa paavasee |11|તેઓ ભગવાનની પૂજા કરે છે અને તેમના સિંહાસન પર નમન કરે છે. તેઓ તેમના પૂર્વનિર્ધારિત ભાગ્યને પૂર્ણ કરે છે. ||11||
ਮਃ ੧ ਸਲੋਕੁ ॥
mahalaa 1 salok |પ્રથમ મહેલ, સાલોકઃ
ਮਛੀ ਤਾਰੂ ਕਿਆ ਕਰੇ ਪੰਖੀ ਕਿਆ ਆਕਾਸੁ ॥
machhee taaroo kiaa kare pankhee kiaa aakaas |ઊંડા પાણી માછલીને શું કરી શકે? વિશાળ આકાશ પક્ષીને શું કરી શકે?
ਪਥਰ ਪਾਲਾ ਕਿਆ ਕਰੇ ਖੁਸਰੇ ਕਿਆ ਘਰ ਵਾਸੁ ॥
pathar paalaa kiaa kare khusare kiaa ghar vaas |શરદી પથ્થરને શું કરી શકે છે? નપુંસક માટે લગ્ન જીવન શું છે?
ਕੁਤੇ ਚੰਦਨੁ ਲਾਈਐ ਭੀ ਸੋ ਕੁਤੀ ਧਾਤੁ ॥
kute chandan laaeeai bhee so kutee dhaat |તમે કૂતરાને ચંદનનું તેલ લગાવી શકો છો, પરંતુ તે હજી પણ કૂતરો જ રહેશે.
ਬੋਲਾ ਜੇ ਸਮਝਾਈਐ ਪੜੀਅਹਿ ਸਿੰਮ੍ਰਿਤਿ ਪਾਠ ॥
bolaa je samajhaaeeai parreeeh sinmrit paatth |તમે બહેરા વ્યક્તિને સિમ્રિટીઓ વાંચીને શીખવવાનો પ્રયત્ન કરી શકો છો, પરંતુ તે કેવી રીતે શીખશે?
ਅੰਧਾ ਚਾਨਣਿ ਰਖੀਐ ਦੀਵੇ ਬਲਹਿ ਪਚਾਸ ॥
andhaa chaanan rakheeai deeve baleh pachaas |તમે અંધ માણસની આગળ અજવાળું મૂકી શકો અને પચાસ દીવા બાળી શકો, પણ તે કેવી રીતે જોશે?
ਚਉਣੇ ਸੁਇਨਾ ਪਾਈਐ ਚੁਣਿ ਚੁਣਿ ਖਾਵੈ ਘਾਸੁ ॥
chaune sueinaa paaeeai chun chun khaavai ghaas |તમે પશુઓના ટોળા આગળ સોનું મૂકી શકો છો, પણ તેઓ ખાવા માટે ઘાસ ઉપાડશે.
ਲੋਹਾ ਮਾਰਣਿ ਪਾਈਐ ਢਹੈ ਨ ਹੋਇ ਕਪਾਸ ॥
lohaa maaran paaeeai dtahai na hoe kapaas |તમે આયર્નમાં ફ્લક્સ ઉમેરી શકો છો અને તેને પીગળી શકો છો, પરંતુ તે કપાસની જેમ નરમ બનશે નહીં.
ਨਾਨਕ ਮੂਰਖ ਏਹਿ ਗੁਣ ਬੋਲੇ ਸਦਾ ਵਿਣਾਸੁ ॥੧॥
naanak moorakh ehi gun bole sadaa vinaas |1|હે નાનક, આ મૂર્ખનો સ્વભાવ છે - તે જે બોલે છે તે બધું નકામું અને વ્યર્થ છે. ||1||
ਮਃ ੧ ॥
mahalaa 1 |પ્રથમ મહેલ:
ਕੈਹਾ ਕੰਚਨੁ ਤੁਟੈ ਸਾਰੁ ॥
kaihaa kanchan tuttai saar |જ્યારે કાંસ્ય અથવા સોના અથવા લોખંડના ટુકડા તૂટી જાય છે,
ਅਗਨੀ ਗੰਢੁ ਪਾਏ ਲੋਹਾਰੁ ॥
aganee gandt paae lohaar |મેટલ-સ્મિથ તેમને ફરીથી આગમાં એકસાથે વેલ્ડ કરે છે, અને બોન્ડ સ્થાપિત થાય છે.
ਗੋਰੀ ਸੇਤੀ ਤੁਟੈ ਭਤਾਰੁ ॥
goree setee tuttai bhataar |જો પતિ તેની પત્નીને છોડી દે,
ਪੁਤਂੀ ਗੰਢੁ ਪਵੈ ਸੰਸਾਰਿ ॥
putanee gandt pavai sansaar |તેમના બાળકો તેમને વિશ્વમાં પાછા એકસાથે લાવી શકે છે, અને બોન્ડ સ્થાપિત થાય છે.
ਰਾਜਾ ਮੰਗੈ ਦਿਤੈ ਗੰਢੁ ਪਾਇ ॥
raajaa mangai ditai gandt paae |જ્યારે રાજા માંગ કરે છે, અને તે પૂરી થાય છે, ત્યારે બંધન સ્થાપિત થાય છે.
ਭੁਖਿਆ ਗੰਢੁ ਪਵੈ ਜਾ ਖਾਇ ॥
bhukhiaa gandt pavai jaa khaae |જ્યારે ભૂખ્યો માણસ ખાય છે, ત્યારે તે તૃપ્ત થાય છે, અને બંધન સ્થાપિત થાય છે.
ਕਾਲਾ ਗੰਢੁ ਨਦੀਆ ਮੀਹ ਝੋਲ ॥
kaalaa gandt nadeea meeh jhol |દુષ્કાળમાં, વરસાદ વહેતા પ્રવાહોને ભરી દે છે, અને બંધન સ્થાપિત થાય છે.
ਗੰਢੁ ਪਰੀਤੀ ਮਿਠੇ ਬੋਲ ॥
gandt pareetee mitthe bol |પ્રેમ અને મધુર શબ્દો વચ્ચે એક બંધન છે.
ਬੇਦਾ ਗੰਢੁ ਬੋਲੇ ਸਚੁ ਕੋਇ ॥
bedaa gandt bole sach koe |જ્યારે કોઈ સત્ય બોલે છે, ત્યારે પવિત્ર ગ્રંથો સાથે એક બંધન સ્થાપિત થાય છે.
ਮੁਇਆ ਗੰਢੁ ਨੇਕੀ ਸਤੁ ਹੋਇ ॥
mueaa gandt nekee sat hoe |દેવતા અને સત્ય દ્વારા, મૃત લોકો જીવંત સાથે બંધન સ્થાપિત કરે છે.
ਏਤੁ ਗੰਢਿ ਵਰਤੈ ਸੰਸਾਰੁ ॥
et gandt varatai sansaar |આવા બંધનો જગતમાં પ્રવર્તે છે.
ਮੂਰਖ ਗੰਢੁ ਪਵੈ ਮੁਹਿ ਮਾਰ ॥
moorakh gandt pavai muhi maar |મૂર્ખ જ્યારે તેના ચહેરા પર થપ્પડ મારવામાં આવે ત્યારે જ તેના બંધન સ્થાપિત કરે છે.
ਨਾਨਕੁ ਆਖੈ ਏਹੁ ਬੀਚਾਰੁ ॥
naanak aakhai ehu beechaar |નાનક ઊંડા ચિંતન પછી કહે છે:
ਸਿਫਤੀ ਗੰਢੁ ਪਵੈ ਦਰਬਾਰਿ ॥੨॥
sifatee gandt pavai darabaar |2|ભગવાનની સ્તુતિ દ્વારા, અમે તેમની કોર્ટ સાથે બંધન સ્થાપિત કરીએ છીએ. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |પૌરી:
ਆਪੇ ਕੁਦਰਤਿ ਸਾਜਿ ਕੈ ਆਪੇ ਕਰੇ ਬੀਚਾਰੁ ॥
aape kudarat saaj kai aape kare beechaar |તેણે પોતે જ બ્રહ્માંડનું સર્જન કર્યું છે અને તેને શણગાર્યું છે, અને તે પોતે જ તેનું ચિંતન કરે છે.
ਇਕਿ ਖੋਟੇ ਇਕਿ ਖਰੇ ਆਪੇ ਪਰਖਣਹਾਰੁ ॥
eik khotte ik khare aape parakhanahaar |કેટલાક નકલી છે, અને કેટલાક અસલી છે. તે પોતે જ મૂલ્યાંકનકર્તા છે.
ਖਰੇ ਖਜਾਨੈ ਪਾਈਅਹਿ ਖੋਟੇ ਸਟੀਅਹਿ ਬਾਹਰ ਵਾਰਿ ॥
khare khajaanai paaeeeh khotte satteeeh baahar vaar |અસલી તેમની તિજોરીમાં મૂકવામાં આવે છે, જ્યારે નકલી ફેંકી દેવામાં આવે છે.
ਖੋਟੇ ਸਚੀ ਦਰਗਹ ਸੁਟੀਅਹਿ ਕਿਸੁ ਆਗੈ ਕਰਹਿ ਪੁਕਾਰ ॥
khotte sachee daragah sutteeeh kis aagai kareh pukaar |નકલી સાચા અદાલતમાંથી ફેંકી દેવામાં આવે છે - કોને ફરિયાદ કરવી?
ਸਤਿਗੁਰ ਪਿਛੈ ਭਜਿ ਪਵਹਿ ਏਹਾ ਕਰਣੀ ਸਾਰੁ ॥
satigur pichhai bhaj paveh ehaa karanee saar |તેઓએ સાચા ગુરુની પૂજા કરવી જોઈએ અને તેનું પાલન કરવું જોઈએ - આ શ્રેષ્ઠતાની જીવનશૈલી છે.
ਸਤਿਗੁਰੁ ਖੋਟਿਅਹੁ ਖਰੇ ਕਰੇ ਸਬਦਿ ਸਵਾਰਣਹਾਰੁ ॥
satigur khottiahu khare kare sabad savaaranahaar |સાચા ગુરુ નકલીને અસલીમાં ફેરવે છે; શબ્દના શબ્દ દ્વારા, તે આપણને શણગારે છે અને ઉત્કૃષ્ટ કરે છે.
ਸਚੀ ਦਰਗਹ ਮੰਨੀਅਨਿ ਗੁਰ ਕੈ ਪ੍ਰੇਮ ਪਿਆਰਿ ॥
sachee daragah maneean gur kai prem piaar |જેમણે ગુરૂ પ્રત્યે પ્રેમ અને સ્નેહ રાખ્યો છે, તેઓ સાચા દરબારમાં સન્માનિત થાય છે.
ਗਣਤ ਤਿਨਾ ਦੀ ਕੋ ਕਿਆ ਕਰੇ ਜੋ ਆਪਿ ਬਖਸੇ ਕਰਤਾਰਿ ॥੧੨॥
ganat tinaa dee ko kiaa kare jo aap bakhase karataar |12|જેઓને સર્જનહાર પ્રભુએ પોતે માફ કર્યા છે તેની કિંમત કોણ કરી શકે? ||12||
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੧ ॥
salok mahalaa 1 |સાલોક, પ્રથમ મહેલ:
ਹਮ ਜੇਰ ਜਿਮੀ ਦੁਨੀਆ ਪੀਰਾ ਮਸਾਇਕਾ ਰਾਇਆ ॥
ham jer jimee duneea peeraa masaaeikaa raaeaa |બધા આધ્યાત્મિક શિક્ષકો, તેમના શિષ્યો અને વિશ્વના શાસકોને જમીન નીચે દફનાવવામાં આવશે.
ਮੇ ਰਵਦਿ ਬਾਦਿਸਾਹਾ ਅਫਜੂ ਖੁਦਾਇ ॥
me ravad baadisaahaa afajoo khudaae |સમ્રાટો પણ ગુજરી જશે; ભગવાન એકલા શાશ્વત છે.
ਏਕ ਤੂਹੀ ਏਕ ਤੁਹੀ ॥੧॥
ek toohee ek tuhee |1|તમે એકલા, ભગવાન, તમે એકલા. ||1||
ਮਃ ੧ ॥
mahalaa 1 |પ્રથમ મહેલ:
ਨ ਦੇਵ ਦਾਨਵਾ ਨਰਾ ॥
n dev daanavaa naraa |ન તો દેવદૂતો, ન દાનવો, ન મનુષ્યો,
ਨ ਸਿਧ ਸਾਧਿਕਾ ਧਰਾ ॥
n sidh saadhikaa dharaa |કે સિદ્ધો કે સાધકો પૃથ્વી પર રહેશે નહીં.
ਅਸਤਿ ਏਕ ਦਿਗਰਿ ਕੁਈ ॥
asat ek digar kuee |ત્યાં બીજું કોણ છે?
ਅਸਤਿ ਏਕ ਦਿਗਰਿ ਕੁਈ ॥
asat ek digar kuee |એકલો ભગવાન જ અસ્તિત્વ ધરાવે છે. ત્યાં બીજું કોણ છે?