ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 શ્રી ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ
પાન - 586
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |સાલોક, ત્રીજી મહેલ:
ਭੈ ਵਿਚਿ ਸਭੁ ਆਕਾਰੁ ਹੈ ਨਿਰਭਉ ਹਰਿ ਜੀਉ ਸੋਇ ॥
bhai vich sabh aakaar hai nirbhau har jeeo soe |સમગ્ર બ્રહ્માંડ ભયમાં છે; માત્ર પ્રિય ભગવાન જ નિર્ભય છે.
ਸਤਿਗੁਰਿ ਸੇਵਿਐ ਹਰਿ ਮਨਿ ਵਸੈ ਤਿਥੈ ਭਉ ਕਦੇ ਨ ਹੋਇ ॥
satigur seviaai har man vasai tithai bhau kade na hoe |સાચા ગુરુની સેવા કરવાથી, ભગવાન મનમાં વાસ કરે છે, અને પછી, ભય ત્યાં રહી શકતો નથી.
ਦੁਸਮਨੁ ਦੁਖੁ ਤਿਸ ਨੋ ਨੇੜਿ ਨ ਆਵੈ ਪੋਹਿ ਨ ਸਕੈ ਕੋਇ ॥
dusaman dukh tis no nerr na aavai pohi na sakai koe |દુશ્મનો અને પીડા નજીક આવી શકતા નથી, અને કોઈ તેને સ્પર્શ કરી શકતું નથી.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਮਨਿ ਵੀਚਾਰਿਆ ਜੋ ਤਿਸੁ ਭਾਵੈ ਸੁ ਹੋਇ ॥
guramukh man veechaariaa jo tis bhaavai su hoe |ગુરુમુખ તેના મનમાં ભગવાનનું ચિંતન કરે છે; જે ભગવાનને પ્રસન્ન કરે છે - તે એકલા જ થાય છે.
ਨਾਨਕ ਆਪੇ ਹੀ ਪਤਿ ਰਖਸੀ ਕਾਰਜ ਸਵਾਰੇ ਸੋਇ ॥੧॥
naanak aape hee pat rakhasee kaaraj savaare soe |1|હે નાનક, તે પોતે જ કોઈની ઈજ્જત સાચવે છે; તે એકલા જ આપણી બાબતોનો ઉકેલ લાવે છે. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |ત્રીજી મહેલ:
ਇਕਿ ਸਜਣ ਚਲੇ ਇਕਿ ਚਲਿ ਗਏ ਰਹਦੇ ਭੀ ਫੁਨਿ ਜਾਹਿ ॥
eik sajan chale ik chal ge rahade bhee fun jaeh |કેટલાક મિત્રો છોડી રહ્યા છે, કેટલાક પહેલાથી જ છોડી ગયા છે, અને બાકીના લોકો આખરે છોડી જશે.
ਜਿਨੀ ਸਤਿਗੁਰੁ ਨ ਸੇਵਿਓ ਸੇ ਆਇ ਗਏ ਪਛੁਤਾਹਿ ॥
jinee satigur na sevio se aae ge pachhutaeh |જેઓ સાચા ગુરુની સેવા કરતા નથી તેઓ પસ્તાવો કરીને આવે છે.
ਨਾਨਕ ਸਚਿ ਰਤੇ ਸੇ ਨ ਵਿਛੁੜਹਿ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਿ ਸਮਾਹਿ ॥੨॥
naanak sach rate se na vichhurreh satigur sev samaeh |2|હે નાનક, જેઓ સત્ય સાથે જોડાયેલા છે તેઓ અલગ થતા નથી; સાચા ગુરુની સેવા કરીને તેઓ પ્રભુમાં ભળી જાય છે. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |પૌરી:
ਤਿਸੁ ਮਿਲੀਐ ਸਤਿਗੁਰ ਸਜਣੈ ਜਿਸੁ ਅੰਤਰਿ ਹਰਿ ਗੁਣਕਾਰੀ ॥
tis mileeai satigur sajanai jis antar har gunakaaree |તે સાચા ગુરુ, સાચા મિત્રને મળો, જેના મનમાં ભગવાન, સદાચારી, નિવાસ કરે છે.
ਤਿਸੁ ਮਿਲੀਐ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰੀਤਮੈ ਜਿਨਿ ਹੰਉਮੈ ਵਿਚਹੁ ਮਾਰੀ ॥
tis mileeai satigur preetamai jin hnaumai vichahu maaree |તે પ્રિય સાચા ગુરુને મળો, જેમણે પોતાની અંદરથી અહંકારને વશ કર્યો છે.
ਸੋ ਸਤਿਗੁਰੁ ਪੂਰਾ ਧਨੁ ਧੰਨੁ ਹੈ ਜਿਨਿ ਹਰਿ ਉਪਦੇਸੁ ਦੇ ਸਭ ਸ੍ਰਿਸ੍ਟਿ ਸਵਾਰੀ ॥
so satigur pooraa dhan dhan hai jin har upades de sabh srisatt savaaree |ધન્ય છે, ધન્ય છે એ પરફેક્ટ સાચા ગુરુ, જેમણે સમગ્ર વિશ્વને સુધારવા માટે ભગવાનનો ઉપદેશ આપ્યો છે.
ਨਿਤ ਜਪਿਅਹੁ ਸੰਤਹੁ ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਭਉਜਲ ਬਿਖੁ ਤਾਰੀ ॥
nit japiahu santahu raam naam bhaujal bikh taaree |હે સંતો, ભગવાનના નામનું નિરંતર ધ્યાન કરો અને ભયંકર ઝેરીલા સંસાર સાગરને પાર કરો.
ਗੁਰਿ ਪੂਰੈ ਹਰਿ ਉਪਦੇਸਿਆ ਗੁਰ ਵਿਟੜਿਅਹੁ ਹੰਉ ਸਦ ਵਾਰੀ ॥੨॥
gur poorai har upadesiaa gur vittarriahu hnau sad vaaree |2|સંપૂર્ણ ગુરુએ મને ભગવાન વિશે શીખવ્યું છે; હું ગુરુને હંમેશ માટે બલિદાન છું. ||2||
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |સાલોક, ત્રીજી મહેલ:
ਸਤਿਗੁਰ ਕੀ ਸੇਵਾ ਚਾਕਰੀ ਸੁਖੀ ਹੂੰ ਸੁਖ ਸਾਰੁ ॥
satigur kee sevaa chaakaree sukhee hoon sukh saar |સાચા ગુરુની સેવા અને આજ્ઞાપાલન એ આરામ અને શાંતિનો સાર છે.
ਐਥੈ ਮਿਲਨਿ ਵਡਿਆਈਆ ਦਰਗਹ ਮੋਖ ਦੁਆਰੁ ॥
aaithai milan vaddiaaeea daragah mokh duaar |આમ કરવાથી અહીં માન મળે છે અને પ્રભુના દરબારમાં મોક્ષનો દરવાજો મળે છે.
ਸਚੀ ਕਾਰ ਕਮਾਵਣੀ ਸਚੁ ਪੈਨਣੁ ਸਚੁ ਨਾਮੁ ਅਧਾਰੁ ॥
sachee kaar kamaavanee sach painan sach naam adhaar |આ રીતે સત્યના કાર્યો કરો, સત્ય ધારણ કરો અને સાચા નામનો આધાર લો.
ਸਚੀ ਸੰਗਤਿ ਸਚਿ ਮਿਲੈ ਸਚੈ ਨਾਇ ਪਿਆਰੁ ॥
sachee sangat sach milai sachai naae piaar |સત્યનો સંગ કરવો, સત્ય મેળવો અને સાચા નામને પ્રેમ કરો.
ਸਚੈ ਸਬਦਿ ਹਰਖੁ ਸਦਾ ਦਰਿ ਸਚੈ ਸਚਿਆਰੁ ॥
sachai sabad harakh sadaa dar sachai sachiaar |શબ્દના સાચા શબ્દ દ્વારા, હંમેશા ખુશ રહો, અને તમે સાચા કોર્ટમાં સાચા તરીકે વખાણશો.
ਨਾਨਕ ਸਤਿਗੁਰ ਕੀ ਸੇਵਾ ਸੋ ਕਰੈ ਜਿਸ ਨੋ ਨਦਰਿ ਕਰੈ ਕਰਤਾਰੁ ॥੧॥
naanak satigur kee sevaa so karai jis no nadar karai karataar |1|ઓ નાનક, તે એકલા જ સાચા ગુરુની સેવા કરે છે, જેમને સર્જનહારે તેમની કૃપાની નજરથી આશીર્વાદ આપ્યા છે. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |ત્રીજી મહેલ:
ਹੋਰ ਵਿਡਾਣੀ ਚਾਕਰੀ ਧ੍ਰਿਗੁ ਜੀਵਣੁ ਧ੍ਰਿਗੁ ਵਾਸੁ ॥
hor viddaanee chaakaree dhrig jeevan dhrig vaas |શ્રાપિત છે જીવન, અને શ્રાપિત છે નિવાસ, જેઓ બીજાની સેવા કરે છે.
ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਛੋਡਿ ਬਿਖੁ ਲਗੇ ਬਿਖੁ ਖਟਣਾ ਬਿਖੁ ਰਾਸਿ ॥
amrit chhodd bikh lage bikh khattanaa bikh raas |અમૃતનો ત્યાગ કરીને, તેઓ ઝેર તરફ વળે છે; તેઓ ઝેર કમાય છે, અને ઝેર તેમની એકમાત્ર સંપત્તિ છે.
ਬਿਖੁ ਖਾਣਾ ਬਿਖੁ ਪੈਨਣਾ ਬਿਖੁ ਕੇ ਮੁਖਿ ਗਿਰਾਸ ॥
bikh khaanaa bikh painanaa bikh ke mukh giraas |ઝેર એ તેમનો ખોરાક છે, અને ઝેર એ તેમનો પહેરવેશ છે; તેઓ તેમના મોંમાં ઝેરના ટુકડા ભરે છે.
ਐਥੈ ਦੁਖੋ ਦੁਖੁ ਕਮਾਵਣਾ ਮੁਇਆ ਨਰਕਿ ਨਿਵਾਸੁ ॥
aaithai dukho dukh kamaavanaa mueaa narak nivaas |આ સંસારમાં તેઓ માત્ર દુઃખ અને વેદના જ કમાય છે અને મૃત્યુ પામીને તેઓ નરકમાં જાય છે.
ਮਨਮੁਖ ਮੁਹਿ ਮੈਲੈ ਸਬਦੁ ਨ ਜਾਣਨੀ ਕਾਮ ਕਰੋਧਿ ਵਿਣਾਸੁ ॥
manamukh muhi mailai sabad na jaananee kaam karodh vinaas |સ્વ-ઇચ્છાવાળા મનમુખોના ચહેરા મલિન હોય છે; તેઓ શબ્દના શબ્દને જાણતા નથી; જાતીય ઇચ્છા અને ગુસ્સામાં તેઓ બગાડે છે.
ਸਤਿਗੁਰ ਕਾ ਭਉ ਛੋਡਿਆ ਮਨਹਠਿ ਕੰਮੁ ਨ ਆਵੈ ਰਾਸਿ ॥
satigur kaa bhau chhoddiaa manahatth kam na aavai raas |તેઓ સાચા ગુરુનો ડર છોડી દે છે, અને તેમના હઠીલા અહંકારને કારણે તેમના પ્રયત્નો ફળીભૂત થતા નથી.
ਜਮ ਪੁਰਿ ਬਧੇ ਮਾਰੀਅਹਿ ਕੋ ਨ ਸੁਣੇ ਅਰਦਾਸਿ ॥
jam pur badhe maareeeh ko na sune aradaas |મૃત્યુના શહેરમાં, તેઓને બાંધવામાં આવે છે અને મારવામાં આવે છે, અને કોઈ તેમની પ્રાર્થના સાંભળતું નથી.
ਨਾਨਕ ਪੂਰਬਿ ਲਿਖਿਆ ਕਮਾਵਣਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮਿ ਨਿਵਾਸੁ ॥੨॥
naanak poorab likhiaa kamaavanaa guramukh naam nivaas |2|ઓ નાનક, તેઓ તેમના પૂર્વનિર્ધારિત ભાગ્ય પ્રમાણે કાર્ય કરે છે; ગુરુમુખ ભગવાનના નામમાં રહે છે. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |પૌરી:
ਸੋ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਿਹੁ ਸਾਧ ਜਨੁ ਜਿਨਿ ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਦ੍ਰਿੜਾਇਆ ॥
so satigur sevihu saadh jan jin har har naam drirraaeaa |હે પવિત્ર લોકો, સાચા ગુરુની સેવા કરો; તે ભગવાન, હર, હર,નું નામ આપણા મનમાં બેસાડે છે.
ਸੋ ਸਤਿਗੁਰੁ ਪੂਜਹੁ ਦਿਨਸੁ ਰਾਤਿ ਜਿਨਿ ਜਗੰਨਾਥੁ ਜਗਦੀਸੁ ਜਪਾਇਆ ॥
so satigur poojahu dinas raat jin jaganaath jagadees japaaeaa |દિવસરાત સાચા ગુરુની આરાધના કરો; તે આપણને બ્રહ્માંડના ભગવાન, બ્રહ્માંડના માસ્ટરનું ધ્યાન દોરે છે.
ਸੋ ਸਤਿਗੁਰੁ ਦੇਖਹੁ ਇਕ ਨਿਮਖ ਨਿਮਖ ਜਿਨਿ ਹਰਿ ਕਾ ਹਰਿ ਪੰਥੁ ਬਤਾਇਆ ॥
so satigur dekhahu ik nimakh nimakh jin har kaa har panth bataaeaa |જુઓ સાચા ગુરુને, દરેક ક્ષણે; તે આપણને પ્રભુનો દિવ્ય માર્ગ બતાવે છે.
ਤਿਸੁ ਸਤਿਗੁਰ ਕੀ ਸਭ ਪਗੀ ਪਵਹੁ ਜਿਨਿ ਮੋਹ ਅੰਧੇਰੁ ਚੁਕਾਇਆ ॥
tis satigur kee sabh pagee pavahu jin moh andher chukaaeaa |દરેકને સાચા ગુરુના ચરણોમાં પડવા દો; તેમણે ભાવનાત્મક આસક્તિના અંધકારને દૂર કર્યો છે.
ਸੋ ਸਤਗੁਰੁ ਕਹਹੁ ਸਭਿ ਧੰਨੁ ਧੰਨੁ ਜਿਨਿ ਹਰਿ ਭਗਤਿ ਭੰਡਾਰ ਲਹਾਇਆ ॥੩॥
so satagur kahahu sabh dhan dhan jin har bhagat bhanddaar lahaaeaa |3|દરેક વ્યક્તિ સાચા ગુરુને વખાણ કરે અને વખાણ કરે, જેમણે આપણને પ્રભુની ભક્તિનો ખજાનો શોધવા તરફ દોરી છે. ||3||
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |સાલોક, ત્રીજી મહેલ:
ਸਤਿਗੁਰਿ ਮਿਲਿਐ ਭੁਖ ਗਈ ਭੇਖੀ ਭੁਖ ਨ ਜਾਇ ॥
satigur miliaai bhukh gee bhekhee bhukh na jaae |સાચા ગુરુને મળવાથી, ભૂખ નીકળી જાય છે; ભિખારીનો ઝભ્ભો પહેરવાથી ભૂખ મટતી નથી.