ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 શ્રી ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ
પાન - 1014
ਲਾਗੀ ਭੂਖ ਮਾਇਆ ਮਗੁ ਜੋਹੈ ਮੁਕਤਿ ਪਦਾਰਥੁ ਮੋਹਿ ਖਰੇ ॥੩॥
laagee bhookh maaeaa mag johai mukat padaarath mohi khare |3|ભૂખથી પ્રેરિત, તે માયાના ધનનો માર્ગ જુએ છે; આ ભાવનાત્મક આસક્તિ મુક્તિનો ખજાનો છીનવી લે છે. ||3||
ਕਰਣ ਪਲਾਵ ਕਰੇ ਨਹੀ ਪਾਵੈ ਇਤ ਉਤ ਢੂਢਤ ਥਾਕਿ ਪਰੇ ॥
karan palaav kare nahee paavai it ut dtoodtat thaak pare |રડે છે અને વિલાપ કરે છે, તે તેઓને સ્વીકારતો નથી; તે અહીં અને ત્યાં શોધે છે, અને થાકી જાય છે.
ਕਾਮਿ ਕ੍ਰੋਧਿ ਅਹੰਕਾਰਿ ਵਿਆਪੇ ਕੂੜ ਕੁਟੰਬ ਸਿਉ ਪ੍ਰੀਤਿ ਕਰੇ ॥੪॥
kaam krodh ahankaar viaape koorr kuttanb siau preet kare |4|જાતીય ઈચ્છા, ક્રોધ અને અહંકારમાં તલ્લીન થઈને તે પોતાના ખોટા સંબંધીઓના પ્રેમમાં પડે છે. ||4||
ਖਾਵੈ ਭੋਗੈ ਸੁਣਿ ਸੁਣਿ ਦੇਖੈ ਪਹਿਰਿ ਦਿਖਾਵੈ ਕਾਲ ਘਰੇ ॥
khaavai bhogai sun sun dekhai pahir dikhaavai kaal ghare |તે ખાય છે અને આનંદ કરે છે, સાંભળે છે અને જુએ છે, અને મૃત્યુના આ ઘરમાં દેખાડવા માટે કપડાં પહેરે છે.
ਬਿਨੁ ਗੁਰਸਬਦ ਨ ਆਪੁ ਪਛਾਣੈ ਬਿਨੁ ਹਰਿ ਨਾਮ ਨ ਕਾਲੁ ਟਰੇ ॥੫॥
bin gurasabad na aap pachhaanai bin har naam na kaal ttare |5|ગુરુના શબ્દના શબ્દ વિના, તે પોતાની જાતને અન્ડરસેન્ડ કરતો નથી. પ્રભુના નામ વિના મૃત્યુ ટાળી શકાતું નથી. ||5||
ਜੇਤਾ ਮੋਹੁ ਹਉਮੈ ਕਰਿ ਭੂਲੇ ਮੇਰੀ ਮੇਰੀ ਕਰਤੇ ਛੀਨਿ ਖਰੇ ॥
jetaa mohu haumai kar bhoole meree meree karate chheen khare |જેટલી વધુ આસક્તિ અને અહંકાર તેને ભ્રમિત કરે છે અને મૂંઝવણમાં મૂકે છે, તેટલું વધુ તે પોકારે છે, "મારું, મારું!", અને તે વધુ ગુમાવે છે.
ਤਨੁ ਧਨੁ ਬਿਨਸੈ ਸਹਸੈ ਸਹਸਾ ਫਿਰਿ ਪਛੁਤਾਵੈ ਮੁਖਿ ਧੂਰਿ ਪਰੇ ॥੬॥
tan dhan binasai sahasai sahasaa fir pachhutaavai mukh dhoor pare |6|તેનું શરીર અને સંપત્તિ નષ્ટ થઈ જાય છે, અને તે સંશય અને ઉદ્ધતાઈથી ફાટી જાય છે; અંતે, જ્યારે તેના ચહેરા પર ધૂળ પડે છે ત્યારે તેને પસ્તાવો થાય છે અને પસ્તાવો થાય છે. ||6||
ਬਿਰਧਿ ਭਇਆ ਜੋਬਨੁ ਤਨੁ ਖਿਸਿਆ ਕਫੁ ਕੰਠੁ ਬਿਰੂਧੋ ਨੈਨਹੁ ਨੀਰੁ ਢਰੇ ॥
biradh bheaa joban tan khisiaa kaf kantth biroodho nainahu neer dtare |તે વૃદ્ધ થાય છે, તેનું શરીર અને યુવાની નષ્ટ થઈ જાય છે, અને તેનું ગળું મ્યુકોસથી ભરાઈ જાય છે; તેની આંખોમાંથી પાણી વહે છે.
ਚਰਣ ਰਹੇ ਕਰ ਕੰਪਣ ਲਾਗੇ ਸਾਕਤ ਰਾਮੁ ਨ ਰਿਦੈ ਹਰੇ ॥੭॥
charan rahe kar kanpan laage saakat raam na ridai hare |7|તેના પગ તેને નિષ્ફળ જાય છે, અને તેના હાથ ધ્રૂજતા અને ધ્રૂજતા હોય છે; અવિશ્વાસુ નિંદક ભગવાનને પોતાના હૃદયમાં સમાવી શકતો નથી. ||7||
ਸੁਰਤਿ ਗਈ ਕਾਲੀ ਹੂ ਧਉਲੇ ਕਿਸੈ ਨ ਭਾਵੈ ਰਖਿਓ ਘਰੇ ॥
surat gee kaalee hoo dhaule kisai na bhaavai rakhio ghare |તેની બુદ્ધિ તેને નિષ્ફળ કરે છે, તેના કાળા વાળ સફેદ થઈ જાય છે, અને કોઈ તેને તેમના ઘરમાં રાખવા માંગતું નથી.
ਬਿਸਰਤ ਨਾਮ ਐਸੇ ਦੋਖ ਲਾਗਹਿ ਜਮੁ ਮਾਰਿ ਸਮਾਰੇ ਨਰਕਿ ਖਰੇ ॥੮॥
bisarat naam aaise dokh laageh jam maar samaare narak khare |8|નામ ભૂલી જવું, આ કલંક છે જે તેને વળગી રહે છે; મૃત્યુનો દૂત તેને મારશે, અને તેને નરકમાં ખેંચી જશે. ||8||
ਪੂਰਬ ਜਨਮ ਕੋ ਲੇਖੁ ਨ ਮਿਟਈ ਜਨਮਿ ਮਰੈ ਕਾ ਕਉ ਦੋਸੁ ਧਰੇ ॥
poorab janam ko lekh na mittee janam marai kaa kau dos dhare |વ્યક્તિની ભૂતકાળની ક્રિયાઓનો રેકોર્ડ ભૂંસી શકાતો નથી; કોઈના જન્મ અને મૃત્યુ માટે બીજું કોણ જવાબદાર છે?
ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਬਾਦਿ ਜੀਵਣੁ ਹੋਰੁ ਮਰਣਾ ਬਿਨੁ ਗੁਰਸਬਦੈ ਜਨਮੁ ਜਰੇ ॥੯॥
bin gur baad jeevan hor maranaa bin gurasabadai janam jare |9|ગુરુ વિના જીવન અને મૃત્યુ અર્થહીન છે; ગુરુના શબ્દ વગર જીવન બળી જાય છે. ||9||
ਖੁਸੀ ਖੁਆਰ ਭਏ ਰਸ ਭੋਗਣ ਫੋਕਟ ਕਰਮ ਵਿਕਾਰ ਕਰੇ ॥
khusee khuaar bhe ras bhogan fokatt karam vikaar kare |સુખમાં ભોગવતા આનંદ વિનાશ લાવે છે; ભ્રષ્ટાચારમાં કામ કરવું એ નકામું ભોગવિલાસ છે.
ਨਾਮੁ ਬਿਸਾਰਿ ਲੋਭਿ ਮੂਲੁ ਖੋਇਓ ਸਿਰਿ ਧਰਮ ਰਾਇ ਕਾ ਡੰਡੁ ਪਰੇ ॥੧੦॥
naam bisaar lobh mool khoeio sir dharam raae kaa ddandd pare |10|નામ ભૂલીને, અને લોભથી પકડાઈને, તે પોતાના સ્ત્રોત સાથે દગો કરે છે; ધર્મના ન્યાયી ન્યાયાધીશની ક્લબ તેના માથા પર પ્રહાર કરશે. ||10||
ਗੁਰਮੁਖਿ ਰਾਮ ਨਾਮ ਗੁਣ ਗਾਵਹਿ ਜਾ ਕਉ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਨਦਰਿ ਕਰੇ ॥
guramukh raam naam gun gaaveh jaa kau har prabh nadar kare |ગુરુમુખો ભગવાનના નામના મહિમાના ગુણગાન ગાય છે; ભગવાન ભગવાન તેમની કૃપાની નજરથી તેમને આશીર્વાદ આપે છે.
ਤੇ ਨਿਰਮਲ ਪੁਰਖ ਅਪਰੰਪਰ ਪੂਰੇ ਤੇ ਜਗ ਮਹਿ ਗੁਰ ਗੋਵਿੰਦ ਹਰੇ ॥੧੧॥
te niramal purakh aparanpar poore te jag meh gur govind hare |11|તે જીવો શુદ્ધ, સંપૂર્ણ અમર્યાદિત અને અનંત છે; આ દુનિયામાં, તેઓ ગુરુ, બ્રહ્માંડના ભગવાનના મૂર્ત સ્વરૂપ છે. ||11||
ਹਰਿ ਸਿਮਰਹੁ ਗੁਰ ਬਚਨ ਸਮਾਰਹੁ ਸੰਗਤਿ ਹਰਿ ਜਨ ਭਾਉ ਕਰੇ ॥
har simarahu gur bachan samaarahu sangat har jan bhaau kare |પ્રભુના સ્મરણમાં મનન કરો; ગુરુના શબ્દનું ધ્યાન અને ચિંતન કરો, અને ભગવાનના નમ્ર સેવકો સાથે સંગત કરવાનું પસંદ કરો.
ਹਰਿ ਜਨ ਗੁਰੁ ਪਰਧਾਨੁ ਦੁਆਰੈ ਨਾਨਕ ਤਿਨ ਜਨ ਕੀ ਰੇਣੁ ਹਰੇ ॥੧੨॥੮॥
har jan gur paradhaan duaarai naanak tin jan kee ren hare |12|8|ભગવાનના નમ્ર સેવકો ગુરુના મૂર્ત સ્વરૂપ છે; તેઓ ભગવાનના દરબારમાં સર્વોચ્ચ અને આદરણીય છે. નાનક ભગવાનના તે નમ્ર સેવકોના પગની ધૂળ માંગે છે. ||12||8||
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ik oankaar satigur prasaad |એક સાર્વત્રિક સર્જક ભગવાન. સાચા ગુરુની કૃપાથી:
ਮਾਰੂ ਕਾਫੀ ਮਹਲਾ ੧ ਘਰੁ ੨ ॥
maaroo kaafee mahalaa 1 ghar 2 |મારૂ, કાફી, પ્રથમ મહેલ, બીજું ઘર:
ਆਵਉ ਵੰਞਉ ਡੁੰਮਣੀ ਕਿਤੀ ਮਿਤ੍ਰ ਕਰੇਉ ॥
aavau vanyau ddunmanee kitee mitr kareo |બેવડા મનની વ્યક્તિ આવે છે અને જાય છે, અને તેના અસંખ્ય મિત્રો છે.
ਸਾ ਧਨ ਢੋਈ ਨ ਲਹੈ ਵਾਢੀ ਕਿਉ ਧੀਰੇਉ ॥੧॥
saa dhan dtoee na lahai vaadtee kiau dheereo |1|આત્મા-કન્યા તેના ભગવાનથી અલગ થઈ ગઈ છે, અને તેને આરામનું કોઈ સ્થાન નથી; તેણીને કેવી રીતે દિલાસો મળી શકે? ||1||
ਮੈਡਾ ਮਨੁ ਰਤਾ ਆਪਨੜੇ ਪਿਰ ਨਾਲਿ ॥
maiddaa man rataa aapanarre pir naal |મારું મન મારા પતિ ભગવાનના પ્રેમથી સંલગ્ન છે.
ਹਉ ਘੋਲਿ ਘੁਮਾਈ ਖੰਨੀਐ ਕੀਤੀ ਹਿਕ ਭੋਰੀ ਨਦਰਿ ਨਿਹਾਲਿ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
hau ghol ghumaaee khaneeai keetee hik bhoree nadar nihaal |1| rahaau |હું પ્રભુને સમર્પિત, સમર્પિત, બલિદાન છું; જો તે મને તેની કૃપાની નજરથી આશીર્વાદ આપે, એક ક્ષણ માટે પણ! ||1||થોભો ||
ਪੇਈਅੜੈ ਡੋਹਾਗਣੀ ਸਾਹੁਰੜੈ ਕਿਉ ਜਾਉ ॥
peeearrai ddohaaganee saahurarrai kiau jaau |હું એક અસ્વીકારિત કન્યા છું, મારા માતાપિતાના ઘરમાં ત્યજી દેવામાં આવી છે; હવે હું મારા સાસરે કેવી રીતે જઈ શકું?
ਮੈ ਗਲਿ ਅਉਗਣ ਮੁਠੜੀ ਬਿਨੁ ਪਿਰ ਝੂਰਿ ਮਰਾਉ ॥੨॥
mai gal aaugan muttharree bin pir jhoor maraau |2|હું મારા ગળામાં મારા દોષો પહેરું છું; મારા પતિ ભગવાન વિના, હું દુઃખી છું, અને મૃત્યુ તરફ બરબાદ થઈ રહી છું. ||2||
ਪੇਈਅੜੈ ਪਿਰੁ ਸੰਮਲਾ ਸਾਹੁਰੜੈ ਘਰਿ ਵਾਸੁ ॥
peeearrai pir samalaa saahurarrai ghar vaas |પણ જો, મારા માતા-પિતાના ઘરે, હું મારા પતિ ભગવાનને યાદ કરીશ, તો હું હજી મારા સાસરિયાંના ઘરે રહેવા આવીશ.
ਸੁਖਿ ਸਵੰਧਿ ਸੋਹਾਗਣੀ ਪਿਰੁ ਪਾਇਆ ਗੁਣਤਾਸੁ ॥੩॥
sukh savandh sohaaganee pir paaeaa gunataas |3|સુખી આત્મા-વધુ શાંતિથી સૂઈ જાય છે; તેઓ તેમના પતિ ભગવાન, ગુણનો ખજાનો શોધે છે. ||3||
ਲੇਫੁ ਨਿਹਾਲੀ ਪਟ ਕੀ ਕਾਪੜੁ ਅੰਗਿ ਬਣਾਇ ॥
lef nihaalee patt kee kaaparr ang banaae |તેમના ધાબળા અને ગાદલા રેશમના બનેલા છે, અને તેમના શરીર પરના કપડાં પણ છે.
ਪਿਰੁ ਮੁਤੀ ਡੋਹਾਗਣੀ ਤਿਨ ਡੁਖੀ ਰੈਣਿ ਵਿਹਾਇ ॥੪॥
pir mutee ddohaaganee tin ddukhee rain vihaae |4|ભગવાન અશુદ્ધ આત્મા-વધુઓને નકારી કાઢે છે. તેમના જીવન-રાત દુઃખમાં પસાર થાય છે. ||4||