ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 શ્રી ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ
પાન - 1257
ਨਿਤ ਨਿਤ ਲੇਹੁ ਨ ਛੀਜੈ ਦੇਹ ॥
nit nit lehu na chheejai deh |તેને દરરોજ લો, અને તમારું શરીર બગાડશે નહીં.
ਅੰਤ ਕਾਲਿ ਜਮੁ ਮਾਰੈ ਠੇਹ ॥੧॥
ant kaal jam maarai ttheh |1|ખૂબ જ છેલ્લી ક્ષણે, તમે મૃત્યુના દૂતને હડતાલ કરશો. ||1||
ਐਸਾ ਦਾਰੂ ਖਾਹਿ ਗਵਾਰ ॥
aaisaa daaroo khaeh gavaar |તો આવી દવા લે હે મૂર્ખ,
ਜਿਤੁ ਖਾਧੈ ਤੇਰੇ ਜਾਹਿ ਵਿਕਾਰ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
jit khaadhai tere jaeh vikaar |1| rahaau |જેના દ્વારા તમારો ભ્રષ્ટાચાર દૂર થશે. ||1||થોભો ||
ਰਾਜੁ ਮਾਲੁ ਜੋਬਨੁ ਸਭੁ ਛਾਂਵ ॥
raaj maal joban sabh chhaanv |સત્તા, સંપત્તિ અને યુવાની એ બધા માત્ર પડછાયા છે,
ਰਥਿ ਫਿਰੰਦੈ ਦੀਸਹਿ ਥਾਵ ॥
rath firandai deeseh thaav |જેમ તમે આસપાસ ફરતા જુઓ છો તે વાહનો છે.
ਦੇਹ ਨ ਨਾਉ ਨ ਹੋਵੈ ਜਾਤਿ ॥
deh na naau na hovai jaat |ન તો તમારું શરીર, ન તમારી ખ્યાતિ, ન તમારી સામાજિક સ્થિતિ તમારી સાથે જશે.
ਓਥੈ ਦਿਹੁ ਐਥੈ ਸਭ ਰਾਤਿ ॥੨॥
othai dihu aaithai sabh raat |2|આગલી દુનિયામાં તે દિવસ છે, જ્યારે અહીં આખી રાત છે. ||2||
ਸਾਦ ਕਰਿ ਸਮਧਾਂ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਘਿਉ ਤੇਲੁ ॥
saad kar samadhaan trisanaa ghiau tel |આનંદ માટે તમારા સ્વાદને લાકડા બનવા દો, તમારા લોભને ઘી બનવા દો,
ਕਾਮੁ ਕ੍ਰੋਧੁ ਅਗਨੀ ਸਿਉ ਮੇਲੁ ॥
kaam krodh aganee siau mel |અને તમારી જાતીય ઇચ્છા અને ક્રોધ રસોઈ તેલ; તેમને આગમાં બાળી નાખો.
ਹੋਮ ਜਗ ਅਰੁ ਪਾਠ ਪੁਰਾਣ ॥
hom jag ar paatth puraan |કેટલાક અગ્નિદાહ આપે છે, પવિત્ર તહેવારો રાખે છે અને પુરાણો વાંચે છે.
ਜੋ ਤਿਸੁ ਭਾਵੈ ਸੋ ਪਰਵਾਣ ॥੩॥
jo tis bhaavai so paravaan |3|ભગવાનને જે ગમે તે સ્વીકાર્ય છે. ||3||
ਤਪੁ ਕਾਗਦੁ ਤੇਰਾ ਨਾਮੁ ਨੀਸਾਨੁ ॥
tap kaagad teraa naam neesaan |તીવ્ર ધ્યાન એ કાગળ છે, અને તમારું નામ ચિહ્ન છે.
ਜਿਨ ਕਉ ਲਿਖਿਆ ਏਹੁ ਨਿਧਾਨੁ ॥
jin kau likhiaa ehu nidhaan |જેમના માટે આ ખજાનો ઓર્ડર કરવામાં આવ્યો છે,
ਸੇ ਧਨਵੰਤ ਦਿਸਹਿ ਘਰਿ ਜਾਇ ॥
se dhanavant diseh ghar jaae |જ્યારે તેઓ તેમના સાચા ઘરે પહોંચે છે ત્યારે તેઓ શ્રીમંત દેખાય છે.
ਨਾਨਕ ਜਨਨੀ ਧੰਨੀ ਮਾਇ ॥੪॥੩॥੮॥
naanak jananee dhanee maae |4|3|8|હે નાનક, ધન્ય છે તે માતા જેણે તેમને જન્મ આપ્યો. ||4||3||8||
ਮਲਾਰ ਮਹਲਾ ੧ ॥
malaar mahalaa 1 |મલાર, પ્રથમ મહેલ:
ਬਾਗੇ ਕਾਪੜ ਬੋਲੈ ਬੈਣ ॥
baage kaaparr bolai bain |તમે સફેદ વસ્ત્રો પહેરો છો, અને મીઠા શબ્દો બોલો છો.
ਲੰਮਾ ਨਕੁ ਕਾਲੇ ਤੇਰੇ ਨੈਣ ॥
lamaa nak kaale tere nain |તમારું નાક તીક્ષ્ણ છે, અને તમારી આંખો કાળી છે.
ਕਬਹੂੰ ਸਾਹਿਬੁ ਦੇਖਿਆ ਭੈਣ ॥੧॥
kabahoon saahib dekhiaa bhain |1|હે બહેન, તેં ક્યારેય તારા પ્રભુને જોયા છે? ||1||
ਊਡਾਂ ਊਡਿ ਚੜਾਂ ਅਸਮਾਨਿ ॥
aooddaan aoodd charraan asamaan |હે મારા સર્વશક્તિમાન પ્રભુ અને ગુરુ,
ਸਾਹਿਬ ਸੰਮ੍ਰਿਥ ਤੇਰੈ ਤਾਣਿ ॥
saahib samrith terai taan |તમારી શક્તિથી, હું ઉડાન ભરીને ઉડું છું, અને સ્વર્ગમાં ચઢું છું.
ਜਲਿ ਥਲਿ ਡੂੰਗਰਿ ਦੇਖਾਂ ਤੀਰ ॥
jal thal ddoongar dekhaan teer |હું તેને પાણીમાં, જમીન પર, પર્વતોમાં, નદીના કિનારે જોઉં છું,
ਥਾਨ ਥਨੰਤਰਿ ਸਾਹਿਬੁ ਬੀਰ ॥੨॥
thaan thanantar saahib beer |2|બધી જગ્યાઓ અને આંતરક્ષેત્રોમાં, ઓ ભાઈ. ||2||
ਜਿਨਿ ਤਨੁ ਸਾਜਿ ਦੀਏ ਨਾਲਿ ਖੰਭ ॥
jin tan saaj dee naal khanbh |તેણે શરીરની રચના કરી, અને તેને પાંખો આપી;
ਅਤਿ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਉਡਣੈ ਕੀ ਡੰਝ ॥
at trisanaa uddanai kee ddanjh |તેણે તેને ખૂબ તરસ અને ઉડવાની ઇચ્છા આપી.
ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਤਾਂ ਬੰਧਾਂ ਧੀਰ ॥
nadar kare taan bandhaan dheer |જ્યારે તે તેમની કૃપાની ઝલક આપે છે, ત્યારે મને દિલાસો અને દિલાસો મળે છે.
ਜਿਉ ਵੇਖਾਲੇ ਤਿਉ ਵੇਖਾਂ ਬੀਰ ॥੩॥
jiau vekhaale tiau vekhaan beer |3|જેમ તે મને દેખાડે છે, તેમ હું જોઉં છું, હે ભાઈ. ||3||
ਨ ਇਹੁ ਤਨੁ ਜਾਇਗਾ ਨ ਜਾਹਿਗੇ ਖੰਭ ॥
n ihu tan jaaeigaa na jaahige khanbh |ન તો આ શરીર, ન તેની પાંખો, હવે પછીની દુનિયામાં જશે.
ਪਉਣੈ ਪਾਣੀ ਅਗਨੀ ਕਾ ਸਨਬੰਧ ॥
paunai paanee aganee kaa sanabandh |તે હવા, પાણી અને અગ્નિનું મિશ્રણ છે.
ਨਾਨਕ ਕਰਮੁ ਹੋਵੈ ਜਪੀਐ ਕਰਿ ਗੁਰੁ ਪੀਰੁ ॥
naanak karam hovai japeeai kar gur peer |ઓ નાનક, જો તે નશ્વર કર્મમાં હોય, તો તે ગુરુ સાથે તેના આધ્યાત્મિક શિક્ષક તરીકે ભગવાનનું ધ્યાન કરે છે.
ਸਚਿ ਸਮਾਵੈ ਏਹੁ ਸਰੀਰੁ ॥੪॥੪॥੯॥
sach samaavai ehu sareer |4|4|9|આ શરીર સત્યમાં લીન છે. ||4||4||9||
ਮਲਾਰ ਮਹਲਾ ੩ ਚਉਪਦੇ ਘਰੁ ੧ ॥
malaar mahalaa 3 chaupade ghar 1 |મલાર, ત્રીજું મહેલ, ચૌ-પધાયે, પહેલું ઘર:
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ik oankaar satigur prasaad |એક સાર્વત્રિક સર્જક ભગવાન. સાચા ગુરુની કૃપાથી:
ਨਿਰੰਕਾਰੁ ਆਕਾਰੁ ਹੈ ਆਪੇ ਆਪੇ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਏ ॥
nirankaar aakaar hai aape aape bharam bhulaae |નિરાકાર ભગવાન પોતે જ રચાય છે. તે પોતે જ શંકામાં ભ્રમિત થાય છે.
ਕਰਿ ਕਰਿ ਕਰਤਾ ਆਪੇ ਵੇਖੈ ਜਿਤੁ ਭਾਵੈ ਤਿਤੁ ਲਾਏ ॥
kar kar karataa aape vekhai jit bhaavai tith laae |સર્જનનું સર્જન, સર્જનહાર પોતે તેને જુએ છે; તે આપણને ઇચ્છે તેમ આજ્ઞા કરે છે.
ਸੇਵਕ ਕਉ ਏਹਾ ਵਡਿਆਈ ਜਾ ਕਉ ਹੁਕਮੁ ਮਨਾਏ ॥੧॥
sevak kau ehaa vaddiaaee jaa kau hukam manaae |1|આ તેમના સેવકની સાચી મહાનતા છે કે તે પ્રભુના આદેશનું પાલન કરે છે. ||1||
ਆਪਣਾ ਭਾਣਾ ਆਪੇ ਜਾਣੈ ਗੁਰ ਕਿਰਪਾ ਤੇ ਲਹੀਐ ॥
aapanaa bhaanaa aape jaanai gur kirapaa te laheeai |ફક્ત તે જ તેની ઇચ્છા જાણે છે. ગુરુની કૃપાથી, તે પકડાય છે.
ਏਹਾ ਸਕਤਿ ਸਿਵੈ ਘਰਿ ਆਵੈ ਜੀਵਦਿਆ ਮਰਿ ਰਹੀਐ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ehaa sakat sivai ghar aavai jeevadiaa mar raheeai |1| rahaau |જ્યારે શિવ અને શક્તિનું આ નાટક તેમના ઘરે આવે છે, ત્યારે તે જીવતા જીવતા મૃત્યુ પામે છે. ||1||થોભો ||
ਵੇਦ ਪੜੈ ਪੜਿ ਵਾਦੁ ਵਖਾਣੈ ਬ੍ਰਹਮਾ ਬਿਸਨੁ ਮਹੇਸਾ ॥
ved parrai parr vaad vakhaanai brahamaa bisan mahesaa |તેઓ વેદ વાંચે છે, અને ફરીથી વાંચે છે, અને બ્રહ્મા, વિષ્ણુ અને શિવ વિશે દલીલોમાં વ્યસ્ત રહે છે.
ਏਹ ਤ੍ਰਿਗੁਣ ਮਾਇਆ ਜਿਨਿ ਜਗਤੁ ਭੁਲਾਇਆ ਜਨਮ ਮਰਣ ਕਾ ਸਹਸਾ ॥
eh trigun maaeaa jin jagat bhulaaeaa janam maran kaa sahasaa |આ ત્રણ તબક્કાવાળી માયાએ આખા જગતને મૃત્યુ અને જન્મ વિશેના ઉન્માદમાં ભ્રમિત કર્યા છે.
ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਏਕੋ ਜਾਣੈ ਚੂਕੈ ਮਨਹੁ ਅੰਦੇਸਾ ॥੨॥
guraparasaadee eko jaanai chookai manahu andesaa |2|ગુરુની કૃપાથી, એક ભગવાનને જાણો, અને તમારા મનની ચિંતા દૂર થશે. ||2||
ਹਮ ਦੀਨ ਮੂਰਖ ਅਵੀਚਾਰੀ ਤੁਮ ਚਿੰਤਾ ਕਰਹੁ ਹਮਾਰੀ ॥
ham deen moorakh aveechaaree tum chintaa karahu hamaaree |હું નમ્ર, મૂર્ખ અને વિચારહીન છું, પરંતુ તેમ છતાં, તમે મારી સંભાળ રાખો છો.
ਹੋਹੁ ਦਇਆਲ ਕਰਿ ਦਾਸੁ ਦਾਸਾ ਕਾ ਸੇਵਾ ਕਰੀ ਤੁਮਾਰੀ ॥
hohu deaal kar daas daasaa kaa sevaa karee tumaaree |મારા પર કૃપા કરો, અને મને તમારા દાસોનો દાસ બનાવો, જેથી હું તમારી સેવા કરી શકું.
ਏਕੁ ਨਿਧਾਨੁ ਦੇਹਿ ਤੂ ਅਪਣਾ ਅਹਿਨਿਸਿ ਨਾਮੁ ਵਖਾਣੀ ॥੩॥
ek nidhaan dehi too apanaa ahinis naam vakhaanee |3|કૃપા કરીને મને એક નામના ખજાનાથી આશીર્વાદ આપો, જેથી હું દિવસ-રાત તેનો જપ કરી શકું. ||3||
ਕਹਤ ਨਾਨਕੁ ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਬੂਝਹੁ ਕੋਈ ਐਸਾ ਕਰੇ ਵੀਚਾਰਾ ॥
kahat naanak guraparasaadee boojhahu koee aaisaa kare veechaaraa |નાનક કહે છે, ગુરુની કૃપાથી, સમજો. ભાગ્યે જ કોઈ આને ધ્યાનમાં લે છે.
ਜਿਉ ਜਲ ਊਪਰਿ ਫੇਨੁ ਬੁਦਬੁਦਾ ਤੈਸਾ ਇਹੁ ਸੰਸਾਰਾ ॥
jiau jal aoopar fen budabudaa taisaa ihu sansaaraa |જેમ પાણીની સપાટી પર ફીણનો પરપોટો ઉભરાય છે, તેમ આ વિશ્વ પણ છે.