ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 શ્રી ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ
પાન - 414
ਕੰਚਨ ਕਾਇਆ ਜੋਤਿ ਅਨੂਪੁ ॥
kanchan kaaeaa jot anoop |ભગવાનના અનુપમ પ્રકાશથી તેનું શરીર સુવર્ણ બની જાય છે.
ਤ੍ਰਿਭਵਣ ਦੇਵਾ ਸਗਲ ਸਰੂਪੁ ॥
tribhavan devaa sagal saroop |તે ત્રણે લોકમાં દૈવી સુંદરતાને જુએ છે.
ਮੈ ਸੋ ਧਨੁ ਪਲੈ ਸਾਚੁ ਅਖੂਟੁ ॥੪॥
mai so dhan palai saach akhoott |4|સત્યની એ અખૂટ સંપત્તિ હવે મારા ખોળામાં છે. ||4||
ਪੰਚ ਤੀਨਿ ਨਵ ਚਾਰਿ ਸਮਾਵੈ ॥
panch teen nav chaar samaavai |પાંચ તત્ત્વો, ત્રણ લોક, નવ પ્રદેશો અને ચાર દિશાઓમાં પ્રભુ વ્યાપેલા છે.
ਧਰਣਿ ਗਗਨੁ ਕਲ ਧਾਰਿ ਰਹਾਵੈ ॥
dharan gagan kal dhaar rahaavai |તે પૃથ્વી અને આકાશને ટેકો આપે છે, તેની સર્વશક્તિમાન શક્તિનો ઉપયોગ કરે છે.
ਬਾਹਰਿ ਜਾਤਉ ਉਲਟਿ ਪਰਾਵੈ ॥੫॥
baahar jaatau ulatt paraavai |5|તે બહાર જતા મનને આસપાસ ફેરવે છે. ||5||
ਮੂਰਖੁ ਹੋਇ ਨ ਆਖੀ ਸੂਝੈ ॥
moorakh hoe na aakhee soojhai |મૂર્ખને ખ્યાલ નથી આવતો કે તે તેની આંખોથી શું જુએ છે.
ਜਿਹਵਾ ਰਸੁ ਨਹੀ ਕਹਿਆ ਬੂਝੈ ॥
jihavaa ras nahee kahiaa boojhai |તે તેની જીભથી સ્વાદ લેતો નથી, અને જે કહેવામાં આવે છે તે સમજી શકતો નથી.
ਬਿਖੁ ਕਾ ਮਾਤਾ ਜਗ ਸਿਉ ਲੂਝੈ ॥੬॥
bikh kaa maataa jag siau loojhai |6|ઝેરના નશામાં તે વિશ્વ સાથે દલીલ કરે છે. ||6||
ਊਤਮ ਸੰਗਤਿ ਊਤਮੁ ਹੋਵੈ ॥
aootam sangat aootam hovai |ઉત્થાન કરનારા સમાજમાં વ્યક્તિનો ઉત્કર્ષ થાય છે.
ਗੁਣ ਕਉ ਧਾਵੈ ਅਵਗਣ ਧੋਵੈ ॥
gun kau dhaavai avagan dhovai |તે પુણ્યનો પીછો કરે છે અને તેના પાપોને ધોઈ નાખે છે.
ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਸੇਵੇ ਸਹਜੁ ਨ ਹੋਵੈ ॥੭॥
bin gur seve sahaj na hovai |7|ગુરુની સેવા કર્યા વિના આકાશી પદ પ્રાપ્ત થતું નથી. ||7||
ਹੀਰਾ ਨਾਮੁ ਜਵੇਹਰ ਲਾਲੁ ॥
heeraa naam javehar laal |નામ, ભગવાનનું નામ, હીરા, રત્ન, માણેક છે.
ਮਨੁ ਮੋਤੀ ਹੈ ਤਿਸ ਕਾ ਮਾਲੁ ॥
man motee hai tis kaa maal |મનનું મોતી એ આંતરિક સંપત્તિ છે.
ਨਾਨਕ ਪਰਖੈ ਨਦਰਿ ਨਿਹਾਲੁ ॥੮॥੫॥
naanak parakhai nadar nihaal |8|5|ઓ નાનક, ભગવાન આપણી કસોટી કરે છે, અને આપણને તેમની કૃપાની નજરથી આશીર્વાદ આપે છે. ||8||5||
ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੧ ॥
aasaa mahalaa 1 |આસા, પ્રથમ મહેલ:
ਗੁਰਮੁਖਿ ਗਿਆਨੁ ਧਿਆਨੁ ਮਨਿ ਮਾਨੁ ॥
guramukh giaan dhiaan man maan |ગુરુમુખ આધ્યાત્મિક જ્ઞાન, ધ્યાન અને મનનો સંતોષ મેળવે છે.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਮਹਲੀ ਮਹਲੁ ਪਛਾਨੁ ॥
guramukh mahalee mahal pachhaan |ગુરુમુખને પ્રભુની હાજરીની હવેલીનો અહેસાસ થાય છે.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੁਰਤਿ ਸਬਦੁ ਨੀਸਾਨੁ ॥੧॥
guramukh surat sabad neesaan |1|ગુરુમુખ તેમના ચિહ્ન તરીકે, શબ્દના શબ્દ સાથે સુસંગત છે. ||1||
ਐਸੇ ਪ੍ਰੇਮ ਭਗਤਿ ਵੀਚਾਰੀ ॥
aaise prem bhagat veechaaree |આવી પ્રભુના ચિંતનની પ્રેમભરી ભક્તિ છે.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਾਚਾ ਨਾਮੁ ਮੁਰਾਰੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
guramukh saachaa naam muraaree |1| rahaau |ગુરુમુખ સાચા નામની અનુભૂતિ કરે છે, અહંકારનો નાશ કરનાર. ||1||થોભો ||
ਅਹਿਨਿਸਿ ਨਿਰਮਲੁ ਥਾਨਿ ਸੁਥਾਨੁ ॥
ahinis niramal thaan suthaan |દિવસ અને રાત, તે નિષ્કલંકપણે શુદ્ધ રહે છે, અને ઉત્કૃષ્ટ સ્થાનમાં રહે છે.
ਤੀਨ ਭਵਨ ਨਿਹਕੇਵਲ ਗਿਆਨੁ ॥
teen bhavan nihakeval giaan |તે ત્રણે લોકનું જ્ઞાન મેળવે છે.
ਸਾਚੇ ਗੁਰ ਤੇ ਹੁਕਮੁ ਪਛਾਨੁ ॥੨॥
saache gur te hukam pachhaan |2|સાચા ગુરુ દ્વારા પ્રભુની ઈચ્છાનો આજ્ઞા સાકાર થાય છે. ||2||
ਸਾਚਾ ਹਰਖੁ ਨਾਹੀ ਤਿਸੁ ਸੋਗੁ ॥
saachaa harakh naahee tis sog |તે સાચો આનંદ માણે છે, અને તેને કોઈ દુઃખ થતું નથી.
ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਗਿਆਨੁ ਮਹਾ ਰਸੁ ਭੋਗੁ ॥
amrit giaan mahaa ras bhog |તે અમૃત શાણપણ અને સર્વોચ્ચ ઉત્કૃષ્ટ સારનો આનંદ માણે છે.
ਪੰਚ ਸਮਾਈ ਸੁਖੀ ਸਭੁ ਲੋਗੁ ॥੩॥
panch samaaee sukhee sabh log |3|તે પાંચ દુષ્ટ જુસ્સો પર કાબુ મેળવે છે, અને બધા માણસોમાં સૌથી સુખી બને છે. ||3||
ਸਗਲੀ ਜੋਤਿ ਤੇਰਾ ਸਭੁ ਕੋਈ ॥
sagalee jot teraa sabh koee |તમારો દિવ્ય પ્રકાશ બધામાં સમાયેલો છે; દરેક વ્યક્તિ તમારા છે.
ਆਪੇ ਜੋੜਿ ਵਿਛੋੜੇ ਸੋਈ ॥
aape jorr vichhorre soee |તમે પોતે જ જોડાઓ અને ફરીથી અલગ થાઓ.
ਆਪੇ ਕਰਤਾ ਕਰੇ ਸੁ ਹੋਈ ॥੪॥
aape karataa kare su hoee |4|સર્જક જે કંઈ કરે છે, તે થાય છે. ||4||
ਢਾਹਿ ਉਸਾਰੇ ਹੁਕਮਿ ਸਮਾਵੈ ॥
dtaeh usaare hukam samaavai |તે તોડી પાડે છે, અને તે બાંધે છે; તેમના આદેશથી, તે આપણને પોતાનામાં ભળે છે.
ਹੁਕਮੋ ਵਰਤੈ ਜੋ ਤਿਸੁ ਭਾਵੈ ॥
hukamo varatai jo tis bhaavai |જે તેની ઈચ્છાને પ્રસન્ન કરે છે તે થાય છે.
ਗੁਰ ਬਿਨੁ ਪੂਰਾ ਕੋਇ ਨ ਪਾਵੈ ॥੫॥
gur bin pooraa koe na paavai |5|ગુરુ વિના કોઈ પણ વ્યક્તિ પૂર્ણ પ્રભુને પામી શકતું નથી. ||5||
ਬਾਲਕ ਬਿਰਧਿ ਨ ਸੁਰਤਿ ਪਰਾਨਿ ॥
baalak biradh na surat paraan |બાળપણ અને વૃદ્ધાવસ્થામાં, તે સમજી શકતો નથી.
ਭਰਿ ਜੋਬਨਿ ਬੂਡੈ ਅਭਿਮਾਨਿ ॥
bhar joban booddai abhimaan |જુવાનીના આસમાને તે પોતાના અભિમાનમાં ડૂબી જાય છે.
ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਕਿਆ ਲਹਸਿ ਨਿਦਾਨਿ ॥੬॥
bin naavai kiaa lahas nidaan |6|નામ વિના મૂર્ખ શું મેળવી શકે? ||6||
ਜਿਸ ਕਾ ਅਨੁ ਧਨੁ ਸਹਜਿ ਨ ਜਾਨਾ ॥
jis kaa an dhan sahaj na jaanaa |જે તેને પોષણ અને સંપત્તિ આપે છે તેને તે જાણતો નથી.
ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਨਾ ਫਿਰਿ ਪਛੁਤਾਨਾ ॥
bharam bhulaanaa fir pachhutaanaa |શંકાથી ભ્રમિત થઈને, તે પાછળથી પસ્તાવો કરે છે અને પસ્તાવો કરે છે.
ਗਲਿ ਫਾਹੀ ਬਉਰਾ ਬਉਰਾਨਾ ॥੭॥
gal faahee bauraa bauraanaa |7|એ પાગલ પાગલના ગળામાં મૃત્યુની ફાંસો છે. ||7||
ਬੂਡਤ ਜਗੁ ਦੇਖਿਆ ਤਉ ਡਰਿ ਭਾਗੇ ॥
booddat jag dekhiaa tau ddar bhaage |મેં દુનિયાને ડૂબતી જોઈ, અને હું ડરીને ભાગી ગયો.
ਸਤਿਗੁਰਿ ਰਾਖੇ ਸੇ ਵਡਭਾਗੇ ॥
satigur raakhe se vaddabhaage |કેટલા ભાગ્યશાળી છે જેઓ સાચા ગુરુએ બચાવ્યા છે.
ਨਾਨਕ ਗੁਰ ਕੀ ਚਰਣੀ ਲਾਗੇ ॥੮॥੬॥
naanak gur kee charanee laage |8|6|હે નાનક, તેઓ ગુરુના ચરણોમાં જોડાયેલા છે. ||8||6||
ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੧ ॥
aasaa mahalaa 1 |આસા, પ્રથમ મહેલ:
ਗਾਵਹਿ ਗੀਤੇ ਚੀਤਿ ਅਨੀਤੇ ॥
gaaveh geete cheet aneete |તેઓ ધાર્મિક ગીતો ગાય છે, પરંતુ તેમની ચેતના દુષ્ટ છે.
ਰਾਗ ਸੁਣਾਇ ਕਹਾਵਹਿ ਬੀਤੇ ॥
raag sunaae kahaaveh beete |તેઓ ગીતો ગાય છે, અને પોતાને દૈવી કહે છે,
ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਮਨਿ ਝੂਠੁ ਅਨੀਤੇ ॥੧॥
bin naavai man jhootth aneete |1|પરંતુ નામ વિના, તેમના મન ખોટા અને દુષ્ટ છે. ||1||
ਕਹਾ ਚਲਹੁ ਮਨ ਰਹਹੁ ਘਰੇ ॥
kahaa chalahu man rahahu ghare |તમે ક્યાં જઈ રહ્યા છો? હે મન, તારા ઘરમાં જ રહે.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਰਾਮ ਨਾਮਿ ਤ੍ਰਿਪਤਾਸੇ ਖੋਜਤ ਪਾਵਹੁ ਸਹਜਿ ਹਰੇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
guramukh raam naam tripataase khojat paavahu sahaj hare |1| rahaau |ગુરુમુખો પ્રભુના નામથી સંતુષ્ટ થાય છે; શોધતા તેઓ સરળતાથી પ્રભુને શોધી લે છે. ||1||થોભો ||
ਕਾਮੁ ਕ੍ਰੋਧੁ ਮਨਿ ਮੋਹੁ ਸਰੀਰਾ ॥
kaam krodh man mohu sareeraa |જાતીય ઇચ્છા, ક્રોધ અને ભાવનાત્મક જોડાણ મન અને શરીરને ભરી દે છે;
ਲਬੁ ਲੋਭੁ ਅਹੰਕਾਰੁ ਸੁ ਪੀਰਾ ॥
lab lobh ahankaar su peeraa |લોભ અને અહંકાર માત્ર દુઃખ તરફ દોરી જાય છે.
ਰਾਮ ਨਾਮ ਬਿਨੁ ਕਿਉ ਮਨੁ ਧੀਰਾ ॥੨॥
raam naam bin kiau man dheeraa |2|પ્રભુના નામ વિના મનને કેવી રીતે આરામ મળે? ||2||
ਅੰਤਰਿ ਨਾਵਣੁ ਸਾਚੁ ਪਛਾਣੈ ॥
antar naavan saach pachhaanai |જે પોતાની જાતને અંદરથી શુદ્ધ કરે છે તે સાચા પ્રભુને ઓળખે છે.
ਅੰਤਰ ਕੀ ਗਤਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਾਣੈ ॥
antar kee gat guramukh jaanai |ગુરુમુખ તેના અંતરતમ અસ્તિત્વની સ્થિતિ જાણે છે.
ਸਾਚ ਸਬਦ ਬਿਨੁ ਮਹਲੁ ਨ ਪਛਾਣੈ ॥੩॥
saach sabad bin mahal na pachhaanai |3|શબ્દના સાચા શબ્દ વિના, ભગવાનની હાજરીની હવેલી સાકાર થતી નથી. ||3||
ਨਿਰੰਕਾਰ ਮਹਿ ਆਕਾਰੁ ਸਮਾਵੈ ॥
nirankaar meh aakaar samaavai |જે પોતાના સ્વરૂપને નિરાકાર ભગવાનમાં વિલીન કરે છે,
ਅਕਲ ਕਲਾ ਸਚੁ ਸਾਚਿ ਟਿਕਾਵੈ ॥
akal kalaa sach saach ttikaavai |સાચા ભગવાનમાં રહે છે, શક્તિશાળી, શક્તિની બહાર.
ਸੋ ਨਰੁ ਗਰਭ ਜੋਨਿ ਨਹੀ ਆਵੈ ॥੪॥
so nar garabh jon nahee aavai |4|આવી વ્યક્તિ ફરીથી પુનર્જન્મના ગર્ભમાં પ્રવેશતી નથી. ||4||
ਜਹਾਂ ਨਾਮੁ ਮਿਲੈ ਤਹ ਜਾਉ ॥
jahaan naam milai tah jaau |ત્યાં જાઓ, જ્યાં તમે ભગવાનનું નામ, નામ મેળવી શકો.