શ્રી ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ

પાન - 937

ਆਪੁ ਗਇਆ ਦੁਖੁ ਕਟਿਆ ਹਰਿ ਵਰੁ ਪਾਇਆ ਨਾਰਿ ॥੪੭॥

aap geaa dukh kattiaa har var paaeaa naar |47|

આત્મ-અભિમાન દૂર થાય છે, અને પીડા નાબૂદ થાય છે; આત્મા કન્યા તેના પતિ ભગવાનને પ્રાપ્ત કરે છે. ||47||

ਸੁਇਨਾ ਰੁਪਾ ਸੰਚੀਐ ਧਨੁ ਕਾਚਾ ਬਿਖੁ ਛਾਰੁ ॥

sueinaa rupaa sancheeai dhan kaachaa bikh chhaar |

તે સોના અને ચાંદીનો સંગ્રહ કરે છે, પરંતુ આ સંપત્તિ ખોટી અને ઝેરી છે, રાખ સિવાય બીજું કંઈ નથી.

ਸਾਹੁ ਸਦਾਏ ਸੰਚਿ ਧਨੁ ਦੁਬਿਧਾ ਹੋਇ ਖੁਆਰੁ ॥

saahu sadaae sanch dhan dubidhaa hoe khuaar |

તે પોતાને બેંકર કહે છે, સંપત્તિ ભેગી કરે છે, પરંતુ તે તેની બેવડી માનસિકતાથી બરબાદ થઈ ગયો છે.

ਸਚਿਆਰੀ ਸਚੁ ਸੰਚਿਆ ਸਾਚਉ ਨਾਮੁ ਅਮੋਲੁ ॥

sachiaaree sach sanchiaa saachau naam amol |

સત્યવાદીઓ સત્ય ભેગી કરે છે; સાચું નામ અમૂલ્ય છે.

ਹਰਿ ਨਿਰਮਾਇਲੁ ਊਜਲੋ ਪਤਿ ਸਾਚੀ ਸਚੁ ਬੋਲੁ ॥

har niramaaeil aoojalo pat saachee sach bol |

ભગવાન નિષ્કલંક અને શુદ્ધ છે; તેમના દ્વારા, તેમનું સન્માન સાચું છે, અને તેમની વાણી સાચી છે.

ਸਾਜਨੁ ਮੀਤੁ ਸੁਜਾਣੁ ਤੂ ਤੂ ਸਰਵਰੁ ਤੂ ਹੰਸੁ ॥

saajan meet sujaan too too saravar too hans |

તમે મારા મિત્ર અને સાથી છો, સર્વજ્ઞાતા પ્રભુ; તમે તળાવ છો, અને તમે હંસ છો.

ਸਾਚਉ ਠਾਕੁਰੁ ਮਨਿ ਵਸੈ ਹਉ ਬਲਿਹਾਰੀ ਤਿਸੁ ॥

saachau tthaakur man vasai hau balihaaree tis |

જેનું મન સાચા સ્વામી અને સદગુરૂથી ભરેલું છે તે જીવને હું બલિદાન છું.

ਮਾਇਆ ਮਮਤਾ ਮੋਹਣੀ ਜਿਨਿ ਕੀਤੀ ਸੋ ਜਾਣੁ ॥

maaeaa mamataa mohanee jin keetee so jaan |

માયા પ્રત્યે પ્રેમ અને આસક્તિ ઉત્પન્ન કરનારને જાણો.

ਬਿਖਿਆ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਏਕੁ ਹੈ ਬੂਝੈ ਪੁਰਖੁ ਸੁਜਾਣੁ ॥੪੮॥

bikhiaa amrit ek hai boojhai purakh sujaan |48|

જે સર્વ-જ્ઞાતા આદિ ભગવાનને સાકાર કરે છે, તે ઝેર અને અમૃત સમાન દેખાય છે. ||48||

ਖਿਮਾ ਵਿਹੂਣੇ ਖਪਿ ਗਏ ਖੂਹਣਿ ਲਖ ਅਸੰਖ ॥

khimaa vihoone khap ge khoohan lakh asankh |

ધીરજ અને ક્ષમા વિના, અસંખ્ય સેંકડો હજારો મૃત્યુ પામ્યા છે.

ਗਣਤ ਨ ਆਵੈ ਕਿਉ ਗਣੀ ਖਪਿ ਖਪਿ ਮੁਏ ਬਿਸੰਖ ॥

ganat na aavai kiau ganee khap khap mue bisankh |

તેમની સંખ્યા ગણી શકાતી નથી; હું તેમને કેવી રીતે ગણી શકું? પરેશાન અને અસ્વસ્થ, અગણિત સંખ્યામાં મૃત્યુ પામ્યા છે.

ਖਸਮੁ ਪਛਾਣੈ ਆਪਣਾ ਖੂਲੈ ਬੰਧੁ ਨ ਪਾਇ ॥

khasam pachhaanai aapanaa khoolai bandh na paae |

જે તેના ભગવાન અને ગુરુને સાકાર કરે છે તે મુક્ત થાય છે, અને સાંકળોથી બંધાયેલ નથી.

ਸਬਦਿ ਮਹਲੀ ਖਰਾ ਤੂ ਖਿਮਾ ਸਚੁ ਸੁਖ ਭਾਇ ॥

sabad mahalee kharaa too khimaa sach sukh bhaae |

શબ્દના શબ્દ દ્વારા, પ્રભુની હાજરીની હવેલીમાં પ્રવેશ કરો; તમને ધીરજ, ક્ષમા, સત્ય અને શાંતિથી આશીર્વાદ મળશે.

ਖਰਚੁ ਖਰਾ ਧਨੁ ਧਿਆਨੁ ਤੂ ਆਪੇ ਵਸਹਿ ਸਰੀਰਿ ॥

kharach kharaa dhan dhiaan too aape vaseh sareer |

ધ્યાનની સાચી સંપત્તિનો ભાગ લો, અને ભગવાન સ્વયં તમારા શરીરમાં રહેશે.

ਮਨਿ ਤਨਿ ਮੁਖਿ ਜਾਪੈ ਸਦਾ ਗੁਣ ਅੰਤਰਿ ਮਨਿ ਧੀਰ ॥

man tan mukh jaapai sadaa gun antar man dheer |

મન, શરીર અને મુખથી, સદાકાળ તેમના મહિમાવાન ગુણોનો જપ કરો; હિંમત અને સંયમ તમારા મનમાં ઊંડે ઉતરશે.

ਹਉਮੈ ਖਪੈ ਖਪਾਇਸੀ ਬੀਜਉ ਵਥੁ ਵਿਕਾਰੁ ॥

haumai khapai khapaaeisee beejau vath vikaar |

અહંકાર દ્વારા, વ્યક્તિ વિચલિત અને બરબાદ થાય છે; ભગવાન સિવાય, બધી વસ્તુઓ ભ્રષ્ટ છે.

ਜੰਤ ਉਪਾਇ ਵਿਚਿ ਪਾਇਅਨੁ ਕਰਤਾ ਅਲਗੁ ਅਪਾਰੁ ॥੪੯॥

jant upaae vich paaeian karataa alag apaar |49|

તેમના જીવોની રચના કરીને, તેમણે પોતાની જાતને તેમની અંદર મૂકી; નિર્માતા અસંબંધિત અને અનંત છે. ||49||

ਸ੍ਰਿਸਟੇ ਭੇਉ ਨ ਜਾਣੈ ਕੋਇ ॥

srisatte bheo na jaanai koe |

વિશ્વના સર્જકનું રહસ્ય કોઈ જાણતું નથી.

ਸ੍ਰਿਸਟਾ ਕਰੈ ਸੁ ਨਿਹਚਉ ਹੋਇ ॥

srisattaa karai su nihchau hoe |

જગતના સર્જક જે કંઈ કરે છે, તે નિશ્ચિત છે.

ਸੰਪੈ ਕਉ ਈਸਰੁ ਧਿਆਈਐ ॥

sanpai kau eesar dhiaaeeai |

સંપત્તિ માટે, કેટલાક ભગવાનનું ધ્યાન કરે છે.

ਸੰਪੈ ਪੁਰਬਿ ਲਿਖੇ ਕੀ ਪਾਈਐ ॥

sanpai purab likhe kee paaeeai |

પૂર્વનિર્ધારિત ભાગ્ય દ્વારા, સંપત્તિ પ્રાપ્ત થાય છે.

ਸੰਪੈ ਕਾਰਣਿ ਚਾਕਰ ਚੋਰ ॥

sanpai kaaran chaakar chor |

સંપત્તિ ખાતર કેટલાક નોકર કે ચોર બની જાય છે.

ਸੰਪੈ ਸਾਥਿ ਨ ਚਾਲੈ ਹੋਰ ॥

sanpai saath na chaalai hor |

જ્યારે તેઓ મૃત્યુ પામે છે ત્યારે સંપત્તિ તેમની સાથે જતી નથી; તે બીજાના હાથમાં જાય છે.

ਬਿਨੁ ਸਾਚੇ ਨਹੀ ਦਰਗਹ ਮਾਨੁ ॥

bin saache nahee daragah maan |

સત્ય વિના પ્રભુના દરબારમાં માન-સન્માન મળતું નથી.

ਹਰਿ ਰਸੁ ਪੀਵੈ ਛੁਟੈ ਨਿਦਾਨਿ ॥੫੦॥

har ras peevai chhuttai nidaan |50|

ભગવાનના સૂક્ષ્મ તત્વને પીવાથી વ્યક્તિ અંતમાં મુક્તિ પામે છે. ||50||

ਹੇਰਤ ਹੇਰਤ ਹੇ ਸਖੀ ਹੋਇ ਰਹੀ ਹੈਰਾਨੁ ॥

herat herat he sakhee hoe rahee hairaan |

હે મારા સાથીઓ, જોઈને અને અનુભવીને, હું આશ્ચર્યચકિત અને આશ્ચર્યચકિત થઈ ગયો છું.

ਹਉ ਹਉ ਕਰਤੀ ਮੈ ਮੁਈ ਸਬਦਿ ਰਵੈ ਮਨਿ ਗਿਆਨੁ ॥

hau hau karatee mai muee sabad ravai man giaan |

મારો અહંકાર, જેણે પોતાની જાતને સ્વામિત્વ અને સ્વ-અભિમાનમાં જાહેર કર્યો હતો, તે મરી ગયો છે. મારું મન શબદનો ઉચ્ચાર કરે છે, અને આધ્યાત્મિક જ્ઞાન પ્રાપ્ત કરે છે.