ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ശ്രീ ഗുരു ഗ്രന്ഥ് സാഹിബ്
പേജ് - 937
ਆਪੁ ਗਇਆ ਦੁਖੁ ਕਟਿਆ ਹਰਿ ਵਰੁ ਪਾਇਆ ਨਾਰਿ ॥੪੭॥
aap geaa dukh kattiaa har var paaeaa naar |47|ആത്മാഭിമാനം ഇല്ലാതാകുന്നു, വേദന ഇല്ലാതാകുന്നു; ആത്മ വധു തൻ്റെ ഭർത്താവായ കർത്താവിനെ പ്രാപിക്കുന്നു. ||47||
ਸੁਇਨਾ ਰੁਪਾ ਸੰਚੀਐ ਧਨੁ ਕਾਚਾ ਬਿਖੁ ਛਾਰੁ ॥
sueinaa rupaa sancheeai dhan kaachaa bikh chhaar |അവൻ സ്വർണ്ണവും വെള്ളിയും സംഭരിക്കുന്നു, എന്നാൽ ഈ സമ്പത്ത് വ്യാജവും വിഷവുമാണ്, ചാരമല്ലാതെ മറ്റൊന്നുമല്ല.
ਸਾਹੁ ਸਦਾਏ ਸੰਚਿ ਧਨੁ ਦੁਬਿਧਾ ਹੋਇ ਖੁਆਰੁ ॥
saahu sadaae sanch dhan dubidhaa hoe khuaar |അവൻ സ്വയം ഒരു ബാങ്കർ എന്ന് വിളിക്കുന്നു, സമ്പത്ത് ശേഖരിക്കുന്നു, പക്ഷേ അവൻ്റെ ദ്വന്ദ ചിന്തയാൽ അവൻ നശിച്ചു.
ਸਚਿਆਰੀ ਸਚੁ ਸੰਚਿਆ ਸਾਚਉ ਨਾਮੁ ਅਮੋਲੁ ॥
sachiaaree sach sanchiaa saachau naam amol |സത്യവാൻമാർ സത്യം ശേഖരിക്കുന്നു; യഥാർത്ഥ നാമം അമൂല്യമാണ്.
ਹਰਿ ਨਿਰਮਾਇਲੁ ਊਜਲੋ ਪਤਿ ਸਾਚੀ ਸਚੁ ਬੋਲੁ ॥
har niramaaeil aoojalo pat saachee sach bol |കർത്താവ് നിഷ്കളങ്കനും ശുദ്ധനുമാണ്; അവനിലൂടെ അവരുടെ ബഹുമാനം സത്യമാണ്, അവരുടെ സംസാരം സത്യമാണ്.
ਸਾਜਨੁ ਮੀਤੁ ਸੁਜਾਣੁ ਤੂ ਤੂ ਸਰਵਰੁ ਤੂ ਹੰਸੁ ॥
saajan meet sujaan too too saravar too hans |നീ എൻ്റെ സുഹൃത്തും കൂട്ടുകാരനുമാണ്, എല്ലാം അറിയുന്ന കർത്താവേ; നീ തടാകമാണ്, നീ ഹംസമാണ്.
ਸਾਚਉ ਠਾਕੁਰੁ ਮਨਿ ਵਸੈ ਹਉ ਬਲਿਹਾਰੀ ਤਿਸੁ ॥
saachau tthaakur man vasai hau balihaaree tis |യഥാർത്ഥ നാഥനും യജമാനനും മനസ്സിൽ നിറഞ്ഞിരിക്കുന്ന ആ സത്തയ്ക്ക് ഞാൻ ഒരു ത്യാഗമാണ്.
ਮਾਇਆ ਮਮਤਾ ਮੋਹਣੀ ਜਿਨਿ ਕੀਤੀ ਸੋ ਜਾਣੁ ॥
maaeaa mamataa mohanee jin keetee so jaan |മോഹിപ്പിക്കുന്ന മായയോട് സ്നേഹവും അടുപ്പവും സൃഷ്ടിച്ചവനെ അറിയുക.
ਬਿਖਿਆ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਏਕੁ ਹੈ ਬੂਝੈ ਪੁਰਖੁ ਸੁਜਾਣੁ ॥੪੮॥
bikhiaa amrit ek hai boojhai purakh sujaan |48|സർവജ്ഞനായ ആദിമ ഭഗവാനെ സാക്ഷാത്കരിക്കുന്നവൻ വിഷത്തെയും അമൃതിനെയും ഒരുപോലെ കാണുന്നു. ||48||
ਖਿਮਾ ਵਿਹੂਣੇ ਖਪਿ ਗਏ ਖੂਹਣਿ ਲਖ ਅਸੰਖ ॥
khimaa vihoone khap ge khoohan lakh asankh |ക്ഷമയും ക്ഷമയുമില്ലാതെ, എണ്ണമറ്റ ലക്ഷക്കണക്കിന് ആളുകൾ നശിച്ചു.
ਗਣਤ ਨ ਆਵੈ ਕਿਉ ਗਣੀ ਖਪਿ ਖਪਿ ਮੁਏ ਬਿਸੰਖ ॥
ganat na aavai kiau ganee khap khap mue bisankh |അവരുടെ എണ്ണം കണക്കാക്കാനാവില്ല; ഞാൻ അവരെ എങ്ങനെ എണ്ണും? വിഷമിച്ചും അന്ധാളിച്ചും, എണ്ണിയാലൊടുങ്ങാത്ത സംഖ്യകൾ മരിച്ചു.
ਖਸਮੁ ਪਛਾਣੈ ਆਪਣਾ ਖੂਲੈ ਬੰਧੁ ਨ ਪਾਇ ॥
khasam pachhaanai aapanaa khoolai bandh na paae |തൻ്റെ നാഥനെയും യജമാനനെയും തിരിച്ചറിയുന്നവൻ സ്വതന്ത്രനാക്കപ്പെടുന്നു, ചങ്ങലകളാൽ ബന്ധിക്കപ്പെടുന്നില്ല.
ਸਬਦਿ ਮਹਲੀ ਖਰਾ ਤੂ ਖਿਮਾ ਸਚੁ ਸੁਖ ਭਾਇ ॥
sabad mahalee kharaa too khimaa sach sukh bhaae |ശബാദിൻ്റെ വചനത്തിലൂടെ, കർത്താവിൻ്റെ സാന്നിധ്യത്തിൻ്റെ മാളികയിൽ പ്രവേശിക്കുക; നിങ്ങൾ ക്ഷമ, ക്ഷമ, സത്യം, സമാധാനം എന്നിവയാൽ അനുഗ്രഹിക്കപ്പെടും.
ਖਰਚੁ ਖਰਾ ਧਨੁ ਧਿਆਨੁ ਤੂ ਆਪੇ ਵਸਹਿ ਸਰੀਰਿ ॥
kharach kharaa dhan dhiaan too aape vaseh sareer |ധ്യാനത്തിൻ്റെ യഥാർത്ഥ സമ്പത്തിൽ പങ്കുചേരുക, ഭഗവാൻ തന്നെ നിങ്ങളുടെ ശരീരത്തിൽ വസിക്കും.
ਮਨਿ ਤਨਿ ਮੁਖਿ ਜਾਪੈ ਸਦਾ ਗੁਣ ਅੰਤਰਿ ਮਨਿ ਧੀਰ ॥
man tan mukh jaapai sadaa gun antar man dheer |മനസ്സും ശരീരവും വായും കൊണ്ട് അവൻ്റെ മഹത്വമുള്ള സദ്ഗുണങ്ങൾ എന്നേക്കും ജപിക്കുക; ധൈര്യവും സംയമനവും നിങ്ങളുടെ മനസ്സിൽ ആഴത്തിൽ പ്രവേശിക്കും.
ਹਉਮੈ ਖਪੈ ਖਪਾਇਸੀ ਬੀਜਉ ਵਥੁ ਵਿਕਾਰੁ ॥
haumai khapai khapaaeisee beejau vath vikaar |അഹംഭാവം വഴി, ഒരാൾ വ്യതിചലിക്കുകയും നശിപ്പിക്കപ്പെടുകയും ചെയ്യുന്നു; കർത്താവല്ലാത്തവയെല്ലാം ദുഷിച്ചിരിക്കുന്നു.
ਜੰਤ ਉਪਾਇ ਵਿਚਿ ਪਾਇਅਨੁ ਕਰਤਾ ਅਲਗੁ ਅਪਾਰੁ ॥੪੯॥
jant upaae vich paaeian karataa alag apaar |49|തൻ്റെ സൃഷ്ടികളെ രൂപപ്പെടുത്തി, അവൻ തന്നെത്തന്നെ അവയിൽ പ്രതിഷ്ഠിച്ചു; സ്രഷ്ടാവ് ബന്ധമില്ലാത്തവനും അനന്തവുമാണ്. ||49||
ਸ੍ਰਿਸਟੇ ਭੇਉ ਨ ਜਾਣੈ ਕੋਇ ॥
srisatte bheo na jaanai koe |ലോക സ്രഷ്ടാവിൻ്റെ രഹസ്യം ആർക്കും അറിയില്ല.
ਸ੍ਰਿਸਟਾ ਕਰੈ ਸੁ ਨਿਹਚਉ ਹੋਇ ॥
srisattaa karai su nihchau hoe |ലോകത്തിൻ്റെ സ്രഷ്ടാവ് എന്ത് ചെയ്താലും അത് സംഭവിക്കും.
ਸੰਪੈ ਕਉ ਈਸਰੁ ਧਿਆਈਐ ॥
sanpai kau eesar dhiaaeeai |സമ്പത്തിനായി ചിലർ ഭഗവാനെ ധ്യാനിക്കുന്നു.
ਸੰਪੈ ਪੁਰਬਿ ਲਿਖੇ ਕੀ ਪਾਈਐ ॥
sanpai purab likhe kee paaeeai |മുൻകൂട്ടി നിശ്ചയിച്ച വിധിയാൽ സമ്പത്ത് ലഭിക്കും.
ਸੰਪੈ ਕਾਰਣਿ ਚਾਕਰ ਚੋਰ ॥
sanpai kaaran chaakar chor |സമ്പത്തിന് വേണ്ടി ചിലർ വേലക്കാരോ കള്ളന്മാരോ ആയി മാറുന്നു.
ਸੰਪੈ ਸਾਥਿ ਨ ਚਾਲੈ ਹੋਰ ॥
sanpai saath na chaalai hor |അവർ മരിക്കുമ്പോൾ സമ്പത്ത് അവരോടൊപ്പം പോകുന്നില്ല; അത് മറ്റുള്ളവരുടെ കൈകളിലേക്ക് പോകുന്നു.
ਬਿਨੁ ਸਾਚੇ ਨਹੀ ਦਰਗਹ ਮਾਨੁ ॥
bin saache nahee daragah maan |സത്യമില്ലാതെ, കർത്താവിൻ്റെ കോടതിയിൽ ബഹുമാനം ലഭിക്കില്ല.
ਹਰਿ ਰਸੁ ਪੀਵੈ ਛੁਟੈ ਨਿਦਾਨਿ ॥੫੦॥
har ras peevai chhuttai nidaan |50|ഭഗവാൻ്റെ സൂക്ഷ്മമായ സത്തയിൽ പാനം ചെയ്താൽ, അവസാനം ഒരുവൻ മുക്തി നേടുന്നു. ||50||
ਹੇਰਤ ਹੇਰਤ ਹੇ ਸਖੀ ਹੋਇ ਰਹੀ ਹੈਰਾਨੁ ॥
herat herat he sakhee hoe rahee hairaan |എൻ്റെ കൂട്ടാളികളേ, കാണുകയും ഗ്രഹിക്കുകയും ചെയ്യുമ്പോൾ, ഞാൻ അത്ഭുതപ്പെടുകയും അത്ഭുതപ്പെടുകയും ചെയ്യുന്നു.
ਹਉ ਹਉ ਕਰਤੀ ਮੈ ਮੁਈ ਸਬਦਿ ਰਵੈ ਮਨਿ ਗਿਆਨੁ ॥
hau hau karatee mai muee sabad ravai man giaan |ഉടമസ്ഥതയിലും ആത്മാഭിമാനത്തിലും സ്വയം വിളംബരം ചെയ്ത എൻ്റെ അഹംഭാവം മരിച്ചു. എൻ്റെ മനസ്സ് ശബ്ദത്തിൻ്റെ വചനം ജപിക്കുകയും ആത്മീയ ജ്ഞാനം നേടുകയും ചെയ്യുന്നു.
ਹਾਰ ਡੋਰ ਕੰਕਨ ਘਣੇ ਕਰਿ ਥਾਕੀ ਸੀਗਾਰੁ ॥
haar ddor kankan ghane kar thaakee seegaar |ഈ മാലകളും മുടി-കെട്ടുകളും വളകളും എല്ലാം ധരിച്ച് എന്നെത്തന്നെ അലങ്കരിക്കാൻ ഞാൻ വളരെ ക്ഷീണിതനാണ്.
ਮਿਲਿ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਸਗਲ ਗੁਣਾ ਗਲਿ ਹਾਰੁ ॥
mil preetam sukh paaeaa sagal gunaa gal haar |എൻ്റെ പ്രിയപ്പെട്ടവനുമായുള്ള കൂടിക്കാഴ്ച, ഞാൻ സമാധാനം കണ്ടെത്തി; ഇപ്പോൾ, ഞാൻ പൂർണ്ണമായ പുണ്യത്തിൻ്റെ മാല ധരിക്കുന്നു.
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਾਈਐ ਹਰਿ ਸਿਉ ਪ੍ਰੀਤਿ ਪਿਆਰੁ ॥
naanak guramukh paaeeai har siau preet piaar |ഓ നാനാക്ക്, ഗുരുമുഖൻ സ്നേഹത്തോടും വാത്സല്യത്തോടും കൂടി ഭഗവാനെ പ്രാപിക്കുന്നു.
ਹਰਿ ਬਿਨੁ ਕਿਨਿ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਦੇਖਹੁ ਮਨਿ ਬੀਚਾਰਿ ॥
har bin kin sukh paaeaa dekhahu man beechaar |കർത്താവില്ലാതെ ആരാണ് സമാധാനം കണ്ടെത്തിയത്? ഇത് നിങ്ങളുടെ മനസ്സിൽ പ്രതിഫലിപ്പിക്കുക, കാണുക.
ਹਰਿ ਪੜਣਾ ਹਰਿ ਬੁਝਣਾ ਹਰਿ ਸਿਉ ਰਖਹੁ ਪਿਆਰੁ ॥
har parranaa har bujhanaa har siau rakhahu piaar |കർത്താവിനെക്കുറിച്ച് വായിക്കുക, കർത്താവിനെ മനസ്സിലാക്കുക, കർത്താവിനോടുള്ള സ്നേഹം പ്രതിഷ്ഠിക്കുക.
ਹਰਿ ਜਪੀਐ ਹਰਿ ਧਿਆਈਐ ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਮੁ ਅਧਾਰੁ ॥੫੧॥
har japeeai har dhiaaeeai har kaa naam adhaar |51|ഭഗവാൻ്റെ നാമം ജപിക്കുക, ഭഗവാനെ ധ്യാനിക്കുക; കർത്താവിൻ്റെ നാമത്തിൻ്റെ പിന്തുണ മുറുകെ പിടിക്കുക. ||51||
ਲੇਖੁ ਨ ਮਿਟਈ ਹੇ ਸਖੀ ਜੋ ਲਿਖਿਆ ਕਰਤਾਰਿ ॥
lekh na mittee he sakhee jo likhiaa karataar |സ്രഷ്ടാവായ കർത്താവ് ആലേഖനം ചെയ്ത ലിഖിതം മായ്ക്കാനാവില്ല, ഓ എൻ്റെ കൂട്ടാളികളേ.
ਆਪੇ ਕਾਰਣੁ ਜਿਨਿ ਕੀਆ ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਪਗੁ ਧਾਰਿ ॥
aape kaaran jin keea kar kirapaa pag dhaar |പ്രപഞ്ചത്തെ സൃഷ്ടിച്ചവൻ, തൻ്റെ കാരുണ്യത്താൽ, നമ്മുടെ ഉള്ളിൽ അവൻ്റെ പാദങ്ങൾ സ്ഥാപിക്കുന്നു.
ਕਰਤੇ ਹਥਿ ਵਡਿਆਈਆ ਬੂਝਹੁ ਗੁਰ ਬੀਚਾਰਿ ॥
karate hath vaddiaaeea boojhahu gur beechaar |മഹത്തായ മഹത്വം സ്രഷ്ടാവിൻ്റെ കൈകളിലാണ്; ഗുരുവിനെ ധ്യാനിക്കുക, ഇത് മനസ്സിലാക്കുക.
ਲਿਖਿਆ ਫੇਰਿ ਨ ਸਕੀਐ ਜਿਉ ਭਾਵੀ ਤਿਉ ਸਾਰਿ ॥
likhiaa fer na sakeeai jiau bhaavee tiau saar |ഈ ലിഖിതത്തെ വെല്ലുവിളിക്കാനാവില്ല. നിനക്കിഷ്ടമുള്ളതുപോലെ, നീ എന്നെ പരിപാലിക്കുന്നു.
ਨਦਰਿ ਤੇਰੀ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਨਾਨਕ ਸਬਦੁ ਵੀਚਾਰਿ ॥
nadar teree sukh paaeaa naanak sabad veechaar |നിൻ്റെ കൃപയാൽ ഞാൻ സമാധാനം കണ്ടെത്തി; ഓ നാനാക്ക്, ശബ്ദത്തെക്കുറിച്ച് ചിന്തിക്കുക.
ਮਨਮੁਖ ਭੂਲੇ ਪਚਿ ਮੁਏ ਉਬਰੇ ਗੁਰ ਬੀਚਾਰਿ ॥
manamukh bhoole pach mue ubare gur beechaar |സ്വയം ഇച്ഛാശക്തിയുള്ള മന്മുഖർ ആശയക്കുഴപ്പത്തിലാകുന്നു; അവ ചീഞ്ഞഴുകിപ്പോകും. ഗുരുവിനെ ധ്യാനിച്ചാൽ മാത്രമേ അവരെ രക്ഷിക്കാൻ കഴിയൂ.
ਜਿ ਪੁਰਖੁ ਨਦਰਿ ਨ ਆਵਈ ਤਿਸ ਕਾ ਕਿਆ ਕਰਿ ਕਹਿਆ ਜਾਇ ॥
ji purakh nadar na aavee tis kaa kiaa kar kahiaa jaae |കാണാൻ കഴിയാത്ത ആ ആദിമനാഥനെക്കുറിച്ച് ആർക്കെങ്കിലും എന്ത് പറയാൻ കഴിയും?
ਬਲਿਹਾਰੀ ਗੁਰ ਆਪਣੇ ਜਿਨਿ ਹਿਰਦੈ ਦਿਤਾ ਦਿਖਾਇ ॥੫੨॥
balihaaree gur aapane jin hiradai ditaa dikhaae |52|എൻ്റെ ഹൃദയത്തിൽ, എനിക്ക് വെളിപ്പെടുത്തിയ എൻ്റെ ഗുരുവിന് ഞാൻ ഒരു ത്യാഗമാണ്. ||52||
ਪਾਧਾ ਪੜਿਆ ਆਖੀਐ ਬਿਦਿਆ ਬਿਚਰੈ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਇ ॥
paadhaa parriaa aakheeai bidiaa bicharai sahaj subhaae |ആ പണ്ഡിറ്റ്, ആ മതപണ്ഡിതൻ, അവബോധജന്യമായ അനായാസതയോടെ അറിവിനെക്കുറിച്ച് ചിന്തിക്കുന്നെങ്കിൽ, അവൻ നന്നായി വിദ്യാസമ്പന്നനാണെന്ന് പറയപ്പെടുന്നു.