ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ശ്രീ ഗുരു ഗ്രന്ഥ് സാഹിബ്
പേജ് - 1260
ਸਤਿਗੁਰੁ ਦਾਤਾ ਰਾਮ ਨਾਮ ਕਾ ਹੋਰੁ ਦਾਤਾ ਕੋਈ ਨਾਹੀ ॥
satigur daataa raam naam kaa hor daataa koee naahee |ഭഗവാൻ്റെ നാമം നൽകുന്നവനാണ് യഥാർത്ഥ ഗുരു. വേറൊരു ദാതാവില്ല.
ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਰਤੇ ਸਦਾ ਬੈਰਾਗੀ ਹਰਿ ਦਰਗਹ ਸਾਚੀ ਪਾਵਹਿ ਮਾਨੁ ॥੨॥
gur sabad rate sadaa bairaagee har daragah saachee paaveh maan |2|ഗുരുവിൻ്റെ ശബ്ദത്തിൽ മുഴുകിയ അവർ എന്നെന്നേക്കുമായി വേർപിരിയുന്നു. കർത്താവിൻ്റെ യഥാർത്ഥ കോടതിയിൽ അവർ ബഹുമാനിക്കപ്പെടുന്നു. ||2||
ਇਹੁ ਮਨੁ ਖੇਲੈ ਹੁਕਮ ਕਾ ਬਾਧਾ ਇਕ ਖਿਨ ਮਹਿ ਦਹ ਦਿਸ ਫਿਰਿ ਆਵੈ ॥
eihu man khelai hukam kaa baadhaa ik khin meh dah dis fir aavai |ഈ മനസ്സ് ഭഗവാൻ്റെ ഇഷ്ടത്തിന് വിധേയമായി കളിക്കുന്നു; ഒരു നിമിഷത്തിനുള്ളിൽ, അത് പത്ത് ദിശകളിലേക്കും അലഞ്ഞുതിരിഞ്ഞ് വീണ്ടും വീട്ടിലേക്ക് മടങ്ങുന്നു.
ਜਾਂ ਆਪੇ ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਸਾਚਾ ਤਾਂ ਇਹੁ ਮਨੁ ਗੁਰਮੁਖਿ ਤਤਕਾਲ ਵਸਿ ਆਵੈ ॥੩॥
jaan aape nadar kare har prabh saachaa taan ihu man guramukh tatakaal vas aavai |3|യഥാർത്ഥ ഭഗവാൻ തന്നെ തൻ്റെ കൃപയുടെ ദൃഷ്ടി നൽകുമ്പോൾ, ഈ മനസ്സ് തൽക്ഷണം ഗുർമുഖിൻ്റെ നിയന്ത്രണത്തിലാക്കുന്നു. ||3||
ਇਸੁ ਮਨ ਕੀ ਬਿਧਿ ਮਨ ਹੂ ਜਾਣੈ ਬੂਝੈ ਸਬਦਿ ਵੀਚਾਰਿ ॥
eis man kee bidh man hoo jaanai boojhai sabad veechaar |മർത്യൻ ശബ്ദത്തെ ഗ്രഹിച്ചും ധ്യാനിച്ചും മനസ്സിൻ്റെ വഴികളും മാർഗങ്ങളും അറിയുന്നു.
ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇ ਸਦਾ ਤੂ ਭਵ ਸਾਗਰੁ ਜਿਤੁ ਪਾਵਹਿ ਪਾਰਿ ॥੪॥੬॥
naanak naam dhiaae sadaa too bhav saagar jit paaveh paar |4|6|ഓ നാനാക്ക്, നാമത്തെ എന്നെന്നേക്കുമായി ധ്യാനിക്കുക, ഭയപ്പെടുത്തുന്ന ലോകസമുദ്രം കടക്കുക. ||4||6||
ਮਲਾਰ ਮਹਲਾ ੩ ॥
malaar mahalaa 3 |മലർ, മൂന്നാം മെഹൽ:
ਜੀਉ ਪਿੰਡੁ ਪ੍ਰਾਣ ਸਭਿ ਤਿਸ ਕੇ ਘਟਿ ਘਟਿ ਰਹਿਆ ਸਮਾਈ ॥
jeeo pindd praan sabh tis ke ghatt ghatt rahiaa samaaee |പ്രാണനും ശരീരവും ജീവശ്വാസവും എല്ലാം അവൻ്റേതാണ്; അവൻ ഓരോ ഹൃദയത്തിലും വ്യാപിക്കുകയും വ്യാപിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.
ਏਕਸੁ ਬਿਨੁ ਮੈ ਅਵਰੁ ਨ ਜਾਣਾ ਸਤਿਗੁਰਿ ਦੀਆ ਬੁਝਾਈ ॥੧॥
ekas bin mai avar na jaanaa satigur deea bujhaaee |1|ഏകനായ നാഥനെ അല്ലാതെ മറ്റാരെയും എനിക്കറിയില്ല. യഥാർത്ഥ ഗുരു ഇത് എനിക്ക് വെളിപ്പെടുത്തിത്തന്നിരിക്കുന്നു. ||1||
ਮਨ ਮੇਰੇ ਨਾਮਿ ਰਹਉ ਲਿਵ ਲਾਈ ॥
man mere naam rhau liv laaee |എൻ്റെ മനസ്സേ, ഭഗവാൻ്റെ നാമമായ നാമത്തോട് സ്നേഹപൂർവ്വം ഇണങ്ങുക.
ਅਦਿਸਟੁ ਅਗੋਚਰੁ ਅਪਰੰਪਰੁ ਕਰਤਾ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਹਰਿ ਧਿਆਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
adisatt agochar aparanpar karataa gur kai sabad har dhiaaee |1| rahaau |ഗുരുശബ്ദത്തിൻ്റെ വചനത്തിലൂടെ, അദൃശ്യവും അഗ്രാഹ്യവും അനന്തവുമായ സ്രഷ്ടാവായ ഭഗവാനെ ഞാൻ ധ്യാനിക്കുന്നു. ||1||താൽക്കാലികമായി നിർത്തുക||
ਮਨੁ ਤਨੁ ਭੀਜੈ ਏਕ ਲਿਵ ਲਾਗੈ ਸਹਜੇ ਰਹੇ ਸਮਾਈ ॥
man tan bheejai ek liv laagai sahaje rahe samaaee |മനസ്സും ശരീരവും സന്തുഷ്ടമാണ്, ഏകനായ ഭഗവാനോട് സ്നേഹപൂർവ്വം ഇണങ്ങിച്ചേർന്നിരിക്കുന്നു, അവബോധപൂർവ്വം സമാധാനത്തിലും സമനിലയിലും മുഴുകിയിരിക്കുന്നു.
ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਭ੍ਰਮੁ ਭਉ ਭਾਗੈ ਏਕ ਨਾਮਿ ਲਿਵ ਲਾਈ ॥੨॥
guraparasaadee bhram bhau bhaagai ek naam liv laaee |2|ഗുരുവിൻ്റെ കൃപയാൽ, സംശയവും ഭയവും ദൂരീകരിക്കപ്പെടുന്നു, ഒരേ നാമത്തോട് സ്നേഹപൂർവ്വം ഇണങ്ങിച്ചേർന്നു. ||2||
ਗੁਰ ਬਚਨੀ ਸਚੁ ਕਾਰ ਕਮਾਵੈ ਗਤਿ ਮਤਿ ਤਬ ਹੀ ਪਾਈ ॥
gur bachanee sach kaar kamaavai gat mat tab hee paaee |മർത്യൻ ഗുരുവിൻ്റെ ഉപദേശങ്ങൾ പിന്തുടരുകയും സത്യത്തിൽ ജീവിക്കുകയും ചെയ്യുമ്പോൾ അവൻ മുക്തിയുടെ അവസ്ഥ കൈവരിക്കുന്നു.
ਕੋਟਿ ਮਧੇ ਕਿਸਹਿ ਬੁਝਾਏ ਤਿਨਿ ਰਾਮ ਨਾਮਿ ਲਿਵ ਲਾਈ ॥੩॥
kott madhe kiseh bujhaae tin raam naam liv laaee |3|ദശലക്ഷക്കണക്കിന് ആളുകൾക്കിടയിൽ, കർത്താവിൻ്റെ നാമം മനസ്സിലാക്കുകയും സ്നേഹപൂർവ്വം ഇണങ്ങുകയും ചെയ്യുന്ന ഒരാൾ എത്ര വിരളമാണ്. ||3||
ਜਹ ਜਹ ਦੇਖਾ ਤਹ ਏਕੋ ਸੋਈ ਇਹ ਗੁਰਮਤਿ ਬੁਧਿ ਪਾਈ ॥
jah jah dekhaa tah eko soee ih guramat budh paaee |ഞാൻ എവിടെ നോക്കിയാലും അവിടെ ഞാൻ ഒരാളെ കാണുന്നു. ഗുരുവിൻ്റെ ഉപദേശങ്ങളിലൂടെയാണ് ഈ ധാരണ ഉണ്ടായത്.
ਮਨੁ ਤਨੁ ਪ੍ਰਾਨ ਧਰਂੀ ਤਿਸੁ ਆਗੈ ਨਾਨਕ ਆਪੁ ਗਵਾਈ ॥੪॥੭॥
man tan praan dharanee tis aagai naanak aap gavaaee |4|7|എൻ്റെ മനസ്സും ശരീരവും ജീവശ്വാസവും ഞാൻ അവൻ്റെ മുമ്പാകെ സമർപ്പിക്കുന്നു; ഓ നാനാക്ക്, ആത്മാഭിമാനം ഇല്ലാതായി. ||4||7||
ਮਲਾਰ ਮਹਲਾ ੩ ॥
malaar mahalaa 3 |മലർ, മൂന്നാം മെഹൽ:
ਮੇਰਾ ਪ੍ਰਭੁ ਸਾਚਾ ਦੂਖ ਨਿਵਾਰਣੁ ਸਬਦੇ ਪਾਇਆ ਜਾਈ ॥
meraa prabh saachaa dookh nivaaran sabade paaeaa jaaee |എൻ്റെ യഥാർത്ഥ കർത്താവായ ദൈവം, കഷ്ടപ്പാടുകളുടെ നിർമാർജനം ചെയ്യുന്നവനെ, ശബാദിൻ്റെ വചനത്തിലൂടെ കണ്ടെത്തുന്നു.
ਭਗਤੀ ਰਾਤੇ ਸਦ ਬੈਰਾਗੀ ਦਰਿ ਸਾਚੈ ਪਤਿ ਪਾਈ ॥੧॥
bhagatee raate sad bairaagee dar saachai pat paaee |1|ഭക്തിനിർഭരമായ ആരാധനയിൽ മുഴുകിയ, മർത്യൻ എന്നെന്നേക്കുമായി വേർപിരിയുന്നു. കർത്താവിൻ്റെ യഥാർത്ഥ കോടതിയിൽ അവൻ ബഹുമാനിക്കപ്പെടുന്നു. ||1||
ਮਨ ਰੇ ਮਨ ਸਿਉ ਰਹਉ ਸਮਾਈ ॥
man re man siau rhau samaaee |ഹേ മനസ്സേ, മനസ്സിൽ ലയിച്ചിരിക്കുക.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਰਾਮ ਨਾਮਿ ਮਨੁ ਭੀਜੈ ਹਰਿ ਸੇਤੀ ਲਿਵ ਲਾਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
guramukh raam naam man bheejai har setee liv laaee |1| rahaau |ഗുരുമുഖൻ്റെ മനസ്സ് ഭഗവാൻ്റെ നാമത്തിൽ പ്രസാദിച്ചു, ഭഗവാനോട് സ്നേഹപൂർവ്വം ഇണങ്ങി. ||1||താൽക്കാലികമായി നിർത്തുക||
ਮੇਰਾ ਪ੍ਰਭੁ ਅਤਿ ਅਗਮ ਅਗੋਚਰੁ ਗੁਰਮਤਿ ਦੇਇ ਬੁਝਾਈ ॥
meraa prabh at agam agochar guramat dee bujhaaee |എൻ്റെ ദൈവം തീർത്തും അപ്രാപ്യനും മനസ്സിലാക്കാൻ കഴിയാത്തവനുമാണ്; ഗുരുവിൻ്റെ ഉപദേശങ്ങളിലൂടെ അവൻ മനസ്സിലാക്കപ്പെടുന്നു.
ਸਚੁ ਸੰਜਮੁ ਕਰਣੀ ਹਰਿ ਕੀਰਤਿ ਹਰਿ ਸੇਤੀ ਲਿਵ ਲਾਈ ॥੨॥
sach sanjam karanee har keerat har setee liv laaee |2|കർത്താവിനോട് സ്നേഹപൂർവ്വം ഇണങ്ങിച്ചേർന്ന് ഭഗവാൻ്റെ സ്തുതികളുടെ കീർത്തനം ആലപിക്കുന്നതിലാണ് യഥാർത്ഥ സ്വയം അച്ചടക്കം നിലനിൽക്കുന്നത്. ||2||
ਆਪੇ ਸਬਦੁ ਸਚੁ ਸਾਖੀ ਆਪੇ ਜਿਨੑ ਜੋਤੀ ਜੋਤਿ ਮਿਲਾਈ ॥
aape sabad sach saakhee aape jina jotee jot milaaee |അവൻ തന്നെ ശബ്ദമാണ്, അവൻ തന്നെയാണ് യഥാർത്ഥ പഠിപ്പിക്കലുകൾ; അവൻ നമ്മുടെ പ്രകാശത്തെ പ്രകാശത്തിലേക്ക് ലയിപ്പിക്കുന്നു.
ਦੇਹੀ ਕਾਚੀ ਪਉਣੁ ਵਜਾਏ ਗੁਰਮੁਖਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪਾਈ ॥੩॥
dehee kaachee paun vajaae guramukh amrit paaee |3|ഈ ദുർബലമായ ശരീരത്തിലൂടെ ശ്വാസം കമ്പനം ചെയ്യുന്നു; ഗുരുമുഖന് അമൃത അമൃത് ലഭിക്കുന്നു. ||3||
ਆਪੇ ਸਾਜੇ ਸਭ ਕਾਰੈ ਲਾਏ ਸੋ ਸਚੁ ਰਹਿਆ ਸਮਾਈ ॥
aape saaje sabh kaarai laae so sach rahiaa samaaee |അവൻ തന്നെ ഫാഷൻ ചെയ്യുന്നു, അവൻ തന്നെ നമ്മുടെ ജോലികളുമായി നമ്മെ ബന്ധിപ്പിക്കുന്നു; യഥാർത്ഥ ഭഗവാൻ എല്ലായിടത്തും വ്യാപിച്ചിരിക്കുന്നു.
ਨਾਨਕ ਨਾਮ ਬਿਨਾ ਕੋਈ ਕਿਛੁ ਨਾਹੀ ਨਾਮੇ ਦੇਇ ਵਡਾਈ ॥੪॥੮॥
naanak naam binaa koee kichh naahee naame dee vaddaaee |4|8|നാനാക്ക്, ഭഗവാൻ്റെ നാമമായ നാമം കൂടാതെ ആരും ഒന്നുമല്ല. നാമത്തിലൂടെ നാം മഹത്വത്താൽ അനുഗ്രഹിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. ||4||8||
ਮਲਾਰ ਮਹਲਾ ੩ ॥
malaar mahalaa 3 |മലർ, മൂന്നാം മെഹൽ:
ਹਉਮੈ ਬਿਖੁ ਮਨੁ ਮੋਹਿਆ ਲਦਿਆ ਅਜਗਰ ਭਾਰੀ ॥
haumai bikh man mohiaa ladiaa ajagar bhaaree |മർത്യൻ അഴിമതിയുടെ വിഷത്താൽ വശീകരിക്കപ്പെടുന്നു, അത്രയും ഭാരമുള്ള ഭാരം.
ਗਰੁੜੁ ਸਬਦੁ ਮੁਖਿ ਪਾਇਆ ਹਉਮੈ ਬਿਖੁ ਹਰਿ ਮਾਰੀ ॥੧॥
garurr sabad mukh paaeaa haumai bikh har maaree |1|ഭഗവാൻ ശബ്ദത്തിൻ്റെ മന്ത്രവാദം അവൻ്റെ വായിലാക്കി, അഹന്തയുടെ വിഷം നശിപ്പിച്ചു. ||1||
ਮਨ ਰੇ ਹਉਮੈ ਮੋਹੁ ਦੁਖੁ ਭਾਰੀ ॥
man re haumai mohu dukh bhaaree |ഹേ മനുഷ്യാ, അഹന്തയും അറ്റാച്ച്മെൻ്റും വേദനയുടെ ഭാരമുള്ള ഭാരങ്ങളാണ്.
ਇਹੁ ਭਵਜਲੁ ਜਗਤੁ ਨ ਜਾਈ ਤਰਣਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਤਰੁ ਹਰਿ ਤਾਰੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
eihu bhavajal jagat na jaaee taranaa guramukh tar har taaree |1| rahaau |ഈ ഭയാനകമായ ലോകസമുദ്രം കടക്കാനാവില്ല; ഭഗവാൻ്റെ നാമത്തിലൂടെ, ഗുരുമുഖം മറുവശത്തേക്ക് കടക്കുന്നു. ||1||താൽക്കാലികമായി നിർത്തുക||
ਤ੍ਰੈ ਗੁਣ ਮਾਇਆ ਮੋਹੁ ਪਸਾਰਾ ਸਭ ਵਰਤੈ ਆਕਾਰੀ ॥
trai gun maaeaa mohu pasaaraa sabh varatai aakaaree |മായയുടെ മൂന്ന് ഘട്ടങ്ങളുള്ള പ്രദർശനത്തോടുള്ള അറ്റാച്ച്മെൻ്റ് എല്ലാ സൃഷ്ടിച്ച രൂപങ്ങളിലും വ്യാപിക്കുന്നു.
ਤੁਰੀਆ ਗੁਣੁ ਸਤਸੰਗਤਿ ਪਾਈਐ ਨਦਰੀ ਪਾਰਿ ਉਤਾਰੀ ॥੨॥
tureea gun satasangat paaeeai nadaree paar utaaree |2|സത് സംഗത്തിൽ, സന്യാസിമാരുടെ സമൂഹത്തിൽ, പരമമായ അവബോധാവസ്ഥ കൈവരിക്കുന്നു. കാരുണ്യവാനായ കർത്താവ് നമ്മെ കടന്നുപോകുന്നു. ||2||
ਚੰਦਨ ਗੰਧ ਸੁਗੰਧ ਹੈ ਬਹੁ ਬਾਸਨਾ ਬਹਕਾਰਿ ॥
chandan gandh sugandh hai bahu baasanaa bahakaar |ചന്ദനത്തിരിയുടെ ഗന്ധം വളരെ ഉദാത്തമാണ്; അതിൻ്റെ പരിമളം പരക്കെ പരക്കുന്നു.