ശ്രീ ഗുരു ഗ്രന്ഥ് സാഹിബ്

പേജ് - 1264

ਹਰਿ ਬੋਲਹੁ ਗੁਰ ਕੇ ਸਿਖ ਮੇਰੇ ਭਾਈ ਹਰਿ ਭਉਜਲੁ ਜਗਤੁ ਤਰਾਵੈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

har bolahu gur ke sikh mere bhaaee har bhaujal jagat taraavai |1| rahaau |

കർത്താവിൻ്റെ നാമം ജപിക്കുക, ഓ ഗുരുവിൻ്റെ സിഖുകാരേ, വിധിയുടെ എൻ്റെ സഹോദരങ്ങളേ. കർത്താവ് മാത്രമേ നിങ്ങളെ ഭയപ്പെടുത്തുന്ന ലോകസമുദ്രത്തിലൂടെ കൊണ്ടുപോകുകയുള്ളൂ. ||1||താൽക്കാലികമായി നിർത്തുക||

ਜੋ ਗੁਰ ਕਉ ਜਨੁ ਪੂਜੇ ਸੇਵੇ ਸੋ ਜਨੁ ਮੇਰੇ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭ ਭਾਵੈ ॥

jo gur kau jan pooje seve so jan mere har prabh bhaavai |

ഗുരുവിനെ ആരാധിക്കുകയും ആരാധിക്കുകയും സേവിക്കുകയും ചെയ്യുന്ന ആ വിനീതൻ എൻ്റെ കർത്താവായ ദൈവത്തിന് പ്രീതികരമാണ്.

ਹਰਿ ਕੀ ਸੇਵਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਪੂਜਹੁ ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਆਪਿ ਤਰਾਵੈ ॥੨॥

har kee sevaa satigur poojahu kar kirapaa aap taraavai |2|

യഥാർത്ഥ ഗുരുവിനെ ആരാധിക്കുകയും ആരാധിക്കുകയും ചെയ്യുന്നത് ഭഗവാനെ സേവിക്കലാണ്. അവൻ്റെ കാരുണ്യത്തിൽ, അവൻ നമ്മെ രക്ഷിക്കുകയും നമ്മെ കടത്തിവിടുകയും ചെയ്യുന്നു. ||2||

ਭਰਮਿ ਭੂਲੇ ਅਗਿਆਨੀ ਅੰਧੁਲੇ ਭ੍ਰਮਿ ਭ੍ਰਮਿ ਫੂਲ ਤੋਰਾਵੈ ॥

bharam bhoole agiaanee andhule bhram bhram fool toraavai |

അറിവില്ലാത്തവരും അന്ധരും സംശയത്താൽ ഭ്രമിച്ചു അലയുന്നു; ആശയക്കുഴപ്പത്തിലായ അവർ തങ്ങളുടെ വിഗ്രഹങ്ങൾക്ക് അർപ്പിക്കാൻ പൂക്കൾ പറിക്കുന്നു.

ਨਿਰਜੀਉ ਪੂਜਹਿ ਮੜਾ ਸਰੇਵਹਿ ਸਭ ਬਿਰਥੀ ਘਾਲ ਗਵਾਵੈ ॥੩॥

nirajeeo poojeh marraa sareveh sabh birathee ghaal gavaavai |3|

അവർ ജീവനില്ലാത്ത കല്ലുകളെ ആരാധിക്കുകയും മരിച്ചവരുടെ ശവകുടീരങ്ങളെ സേവിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു; അവരുടെ എല്ലാ പ്രയത്നങ്ങളും നിഷ്ഫലമാണ്. ||3||

ਬ੍ਰਹਮੁ ਬਿੰਦੇ ਸੋ ਸਤਿਗੁਰੁ ਕਹੀਐ ਹਰਿ ਹਰਿ ਕਥਾ ਸੁਣਾਵੈ ॥

braham binde so satigur kaheeai har har kathaa sunaavai |

ഈശ്വരനെ സാക്ഷാത്കരിക്കുകയും ഭഗവാൻ്റെ പ്രഭാഷണം, ഹർ, ഹർ എന്ന് പ്രഖ്യാപിക്കുകയും ചെയ്യുന്ന യഥാർത്ഥ ഗുരു അവനാണെന്ന് പറയപ്പെടുന്നു.

ਤਿਸੁ ਗੁਰ ਕਉ ਛਾਦਨ ਭੋਜਨ ਪਾਟ ਪਟੰਬਰ ਬਹੁ ਬਿਧਿ ਸਤਿ ਕਰਿ ਮੁਖਿ ਸੰਚਹੁ ਤਿਸੁ ਪੁੰਨ ਕੀ ਫਿਰਿ ਤੋਟਿ ਨ ਆਵੈ ॥੪॥

tis gur kau chhaadan bhojan paatt pattanbar bahu bidh sat kar mukh sanchahu tis pun kee fir tott na aavai |4|

ഗുരുവിന് വിശുദ്ധമായ ഭക്ഷണങ്ങൾ, വസ്ത്രങ്ങൾ, പട്ട്, പട്ടുവസ്ത്രങ്ങൾ എന്നിവ സമർപ്പിക്കുക; അവൻ സത്യനാണെന്ന് അറിയുക. ഇതിൻ്റെ ഗുണഫലങ്ങൾ നിങ്ങളെ ഒരിക്കലും നഷ്ടപ്പെടുത്തുകയില്ല. ||4||

ਸਤਿਗੁਰੁ ਦੇਉ ਪਰਤਖਿ ਹਰਿ ਮੂਰਤਿ ਜੋ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਬਚਨ ਸੁਣਾਵੈ ॥

satigur deo paratakh har moorat jo amrit bachan sunaavai |

ദൈവിക യഥാർത്ഥ ഗുരു അവതാരമാണ്, ഭഗവാൻ്റെ പ്രതിച്ഛായയാണ്; അവൻ അംബ്രോസിയൽ വാക്ക് ഉച്ചരിക്കുന്നു.

ਨਾਨਕ ਭਾਗ ਭਲੇ ਤਿਸੁ ਜਨ ਕੇ ਜੋ ਹਰਿ ਚਰਣੀ ਚਿਤੁ ਲਾਵੈ ॥੫॥੪॥

naanak bhaag bhale tis jan ke jo har charanee chit laavai |5|4|

ഓ നാനാക്ക്, ഭഗവാൻ്റെ പാദങ്ങളിൽ തൻ്റെ ബോധത്തെ കേന്ദ്രീകരിക്കുന്ന ആ എളിയവൻ്റെ വിധി അനുഗ്രഹീതവും നന്മയുമാണ്. ||5||4||

ਮਲਾਰ ਮਹਲਾ ੪ ॥

malaar mahalaa 4 |

മലർ, നാലാമത്തെ മെഹൽ:

ਜਿਨੑ ਕੈ ਹੀਅਰੈ ਬਸਿਓ ਮੇਰਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਤੇ ਸੰਤ ਭਲੇ ਭਲ ਭਾਂਤਿ ॥

jina kai heearai basio meraa satigur te sant bhale bhal bhaant |

എൻ്റെ യഥാർത്ഥ ഗുരുവാൽ ഹൃദയം നിറഞ്ഞിരിക്കുന്നവർ - ആ സന്യാസിമാർ എല്ലാവിധത്തിലും നല്ലവരും ശ്രേഷ്ഠരുമാണ്.

ਤਿਨੑ ਦੇਖੇ ਮੇਰਾ ਮਨੁ ਬਿਗਸੈ ਹਉ ਤਿਨ ਕੈ ਸਦ ਬਲਿ ਜਾਂਤ ॥੧॥

tina dekhe meraa man bigasai hau tin kai sad bal jaant |1|

അവരെ കാണുമ്പോൾ എൻ്റെ മനസ്സ് ആനന്ദത്തിൽ പൂക്കുന്നു; ഞാൻ അവർക്ക് എന്നും ഒരു ത്യാഗമാണ്. ||1||

ਗਿਆਨੀ ਹਰਿ ਬੋਲਹੁ ਦਿਨੁ ਰਾਤਿ ॥

giaanee har bolahu din raat |

ഹേ ആത്മീയ ഗുരു, രാവും പകലും ഭഗവാൻ്റെ നാമം ജപിക്കുക.

ਤਿਨੑ ਕੀ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਭੂਖ ਸਭ ਉਤਰੀ ਜੋ ਗੁਰਮਤਿ ਰਾਮ ਰਸੁ ਖਾਂਤਿ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

tina kee trisanaa bhookh sabh utaree jo guramat raam ras khaant |1| rahaau |

ഗുരുവിൻ്റെ ഉപദേശങ്ങളിലൂടെ ഭഗവാൻ്റെ മഹത്തായ സത്തയിൽ പങ്കുചേരുന്നവർക്ക് എല്ലാ വിശപ്പും ദാഹവും സംതൃപ്തമാണ്. ||1||താൽക്കാലികമായി നിർത്തുക||

ਹਰਿ ਕੇ ਦਾਸ ਸਾਧ ਸਖਾ ਜਨ ਜਿਨ ਮਿਲਿਆ ਲਹਿ ਜਾਇ ਭਰਾਂਤਿ ॥

har ke daas saadh sakhaa jan jin miliaa leh jaae bharaant |

കർത്താവിൻ്റെ അടിമകൾ നമ്മുടെ വിശുദ്ധ കൂട്ടാളികളാണ്. അവരുമായുള്ള കൂടിക്കാഴ്ചയിൽ സംശയം നീങ്ങി.

ਜਿਉ ਜਲ ਦੁਧ ਭਿੰਨ ਭਿੰਨ ਕਾਢੈ ਚੁਣਿ ਹੰਸੁਲਾ ਤਿਉ ਦੇਹੀ ਤੇ ਚੁਣਿ ਕਾਢੈ ਸਾਧੂ ਹਉਮੈ ਤਾਤਿ ॥੨॥

jiau jal dudh bhin bhin kaadtai chun hansulaa tiau dehee te chun kaadtai saadhoo haumai taat |2|

ഹംസം വെള്ളത്തിൽ നിന്ന് പാലിനെ വേർതിരിക്കുന്നതുപോലെ, വിശുദ്ധ വിശുദ്ധൻ ശരീരത്തിൽ നിന്ന് അഹംഭാവത്തിൻ്റെ അഗ്നി നീക്കം ചെയ്യുന്നു. ||2||

ਜਿਨ ਕੈ ਪ੍ਰੀਤਿ ਨਾਹੀ ਹਰਿ ਹਿਰਦੈ ਤੇ ਕਪਟੀ ਨਰ ਨਿਤ ਕਪਟੁ ਕਮਾਂਤਿ ॥

jin kai preet naahee har hiradai te kapattee nar nit kapatt kamaant |

ഹൃദയത്തിൽ കർത്താവിനെ സ്നേഹിക്കാത്തവർ വഞ്ചകരാണ്; അവർ നിരന്തരം വഞ്ചന നടത്തുന്നു.

ਤਿਨ ਕਉ ਕਿਆ ਕੋਈ ਦੇਇ ਖਵਾਲੈ ਓਇ ਆਪਿ ਬੀਜਿ ਆਪੇ ਹੀ ਖਾਂਤਿ ॥੩॥

tin kau kiaa koee dee khavaalai oe aap beej aape hee khaant |3|

അവർക്ക് കഴിക്കാൻ ആർക്കെങ്കിലും എന്ത് കൊടുക്കാം? അവർ തന്നെ നടുന്നതെന്തും അവർ തിന്നണം. ||3||

ਹਰਿ ਕਾ ਚਿਹਨੁ ਸੋਈ ਹਰਿ ਜਨ ਕਾ ਹਰਿ ਆਪੇ ਜਨ ਮਹਿ ਆਪੁ ਰਖਾਂਤਿ ॥

har kaa chihan soee har jan kaa har aape jan meh aap rakhaant |

ഇതാണ് കർത്താവിൻ്റെയും കർത്താവിൻ്റെ എളിയ ദാസന്മാരുടെയും ഗുണം; ഭഗവാൻ അവരുടെ ഉള്ളിൽ സ്വന്തം സത്ത സ്ഥാപിക്കുന്നു.

ਧਨੁ ਧੰਨੁ ਗੁਰੂ ਨਾਨਕੁ ਸਮਦਰਸੀ ਜਿਨਿ ਨਿੰਦਾ ਉਸਤਤਿ ਤਰੀ ਤਰਾਂਤਿ ॥੪॥੫॥

dhan dhan guroo naanak samadarasee jin nindaa usatat taree taraant |4|5|

എല്ലാവരേയും നിഷ്പക്ഷമായി വീക്ഷിക്കുന്ന ഗുരുനാനാക്ക് അനുഗ്രഹീതൻ, അനുഗ്രഹീതൻ; അവൻ കടന്നുപോകുകയും അപവാദങ്ങളെയും പ്രശംസയെയും മറികടക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. ||4||5||