ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ശ്രീ ഗുരു ഗ്രന്ഥ് സാഹിബ്
പേജ് - 1087
ਗੁਣ ਤੇ ਗੁਣ ਮਿਲਿ ਪਾਈਐ ਜੇ ਸਤਿਗੁਰ ਮਾਹਿ ਸਮਾਇ ॥
gun te gun mil paaeeai je satigur maeh samaae |സദ്ഗുണമുള്ള ഒരു വ്യക്തിയെ കണ്ടുമുട്ടിയാൽ, പുണ്യം ലഭിക്കും, ഒരാൾ യഥാർത്ഥ ഗുരുവിൽ ലയിക്കുന്നു.
ਮੁੋਲਿ ਅਮੁੋਲੁ ਨ ਪਾਈਐ ਵਣਜਿ ਨ ਲੀਜੈ ਹਾਟਿ ॥
muol amuol na paaeeai vanaj na leejai haatt |അമൂല്യമായ പുണ്യങ്ങൾ ഒരു വിലകൊടുത്തും ലഭിക്കുന്നില്ല; അവ ഒരു സ്റ്റോറിൽ വാങ്ങാൻ കഴിയില്ല.
ਨਾਨਕ ਪੂਰਾ ਤੋਲੁ ਹੈ ਕਬਹੁ ਨ ਹੋਵੈ ਘਾਟਿ ॥੧॥
naanak pooraa tol hai kabahu na hovai ghaatt |1|ഓ നാനാക്ക്, അവരുടെ ഭാരം നിറഞ്ഞതും തികഞ്ഞതുമാണ്; അത് ഒരിക്കലും കുറയുന്നില്ല. ||1||
ਮਃ ੪ ॥
mahalaa 4 |നാലാമത്തെ മെഹൽ:
ਨਾਮ ਵਿਹੂਣੇ ਭਰਮਸਹਿ ਆਵਹਿ ਜਾਵਹਿ ਨੀਤ ॥
naam vihoone bharamaseh aaveh jaaveh neet |ഭഗവാൻ്റെ നാമമായ നാമം കൂടാതെ അവർ ചുറ്റിനടന്നു, തുടർച്ചയായി പുനർജന്മത്തിൽ വരികയും പോവുകയും ചെയ്യുന്നു.
ਇਕਿ ਬਾਂਧੇ ਇਕਿ ਢੀਲਿਆ ਇਕਿ ਸੁਖੀਏ ਹਰਿ ਪ੍ਰੀਤਿ ॥
eik baandhe ik dteeliaa ik sukhee har preet |ചിലർ അടിമത്തത്തിലും ചിലർ സ്വതന്ത്രരായും; ചിലർ കർത്താവിൻ്റെ സ്നേഹത്തിൽ സന്തുഷ്ടരാണ്.
ਨਾਨਕ ਸਚਾ ਮੰਨਿ ਲੈ ਸਚੁ ਕਰਣੀ ਸਚੁ ਰੀਤਿ ॥੨॥
naanak sachaa man lai sach karanee sach reet |2|ഓ നാനാക്ക്, യഥാർത്ഥ കർത്താവിൽ വിശ്വസിക്കുക, സത്യത്തിൻ്റെ ജീവിതശൈലിയിലൂടെ സത്യം ശീലിക്കുക. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |പൗറി:
ਗੁਰ ਤੇ ਗਿਆਨੁ ਪਾਇਆ ਅਤਿ ਖੜਗੁ ਕਰਾਰਾ ॥
gur te giaan paaeaa at kharrag karaaraa |ഗുരുവിൽ നിന്ന്, ആത്മീയ ജ്ഞാനം എന്ന അത്യുന്നതമായ ശക്തിയുള്ള വാൾ എനിക്ക് ലഭിച്ചു.
ਦੂਜਾ ਭ੍ਰਮੁ ਗੜੁ ਕਟਿਆ ਮੋਹੁ ਲੋਭੁ ਅਹੰਕਾਰਾ ॥
doojaa bhram garr kattiaa mohu lobh ahankaaraa |ദ്വന്ദ്വത്തിൻ്റെയും സംശയത്തിൻ്റെയും ആസക്തിയുടെയും അത്യാഗ്രഹത്തിൻ്റെയും അഹന്തയുടെയും കോട്ട ഞാൻ വെട്ടിക്കളഞ്ഞു.
ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਮੁ ਮਨਿ ਵਸਿਆ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਵੀਚਾਰਾ ॥
har kaa naam man vasiaa gur sabad veechaaraa |കർത്താവിൻ്റെ നാമം എൻ്റെ മനസ്സിൽ വസിക്കുന്നു; ഗുരുവിൻ്റെ ശബ്ദത്തിലെ വചനം ഞാൻ ധ്യാനിക്കുന്നു.
ਸਚ ਸੰਜਮਿ ਮਤਿ ਊਤਮਾ ਹਰਿ ਲਗਾ ਪਿਆਰਾ ॥
sach sanjam mat aootamaa har lagaa piaaraa |സത്യം, ആത്മനിയന്ത്രണം, മഹത്തായ ധാരണ എന്നിവയിലൂടെ ഭഗവാൻ എനിക്ക് വളരെ പ്രിയപ്പെട്ടവനായിത്തീർന്നു.
ਸਭੁ ਸਚੋ ਸਚੁ ਵਰਤਦਾ ਸਚੁ ਸਿਰਜਣਹਾਰਾ ॥੧॥
sabh sacho sach varatadaa sach sirajanahaaraa |1|സത്യമായും, സത്യമായും, യഥാർത്ഥ സ്രഷ്ടാവായ ഭഗവാൻ സർവ്വവ്യാപിയാണ്. ||1||
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |സലോക്, മൂന്നാം മെഹൽ:
ਕੇਦਾਰਾ ਰਾਗਾ ਵਿਚਿ ਜਾਣੀਐ ਭਾਈ ਸਬਦੇ ਕਰੇ ਪਿਆਰੁ ॥
kedaaraa raagaa vich jaaneeai bhaaee sabade kare piaar |രാഗങ്ങളിൽ, കയ്ദാരാ രാഗം നല്ലതായി അറിയപ്പെടുന്നു, വിധിയുടെ സഹോദരങ്ങളേ, അതിലൂടെ ഒരാൾ ശബ്ദത്തിൻ്റെ വചനത്തെ സ്നേഹിക്കുന്നുവെങ്കിൽ,
ਸਤਸੰਗਤਿ ਸਿਉ ਮਿਲਦੋ ਰਹੈ ਸਚੇ ਧਰੇ ਪਿਆਰੁ ॥
satasangat siau milado rahai sache dhare piaar |ഒരാൾ വിശുദ്ധരുടെ സമൂഹത്തിൽ തുടരുകയും യഥാർത്ഥ കർത്താവിനോടുള്ള സ്നേഹം പ്രതിഷ്ഠിക്കുകയും ചെയ്യുന്നുവെങ്കിൽ.
ਵਿਚਹੁ ਮਲੁ ਕਟੇ ਆਪਣੀ ਕੁਲਾ ਕਾ ਕਰੇ ਉਧਾਰੁ ॥
vichahu mal katte aapanee kulaa kaa kare udhaar |അത്തരമൊരു വ്യക്തി ഉള്ളിലെ മാലിന്യം കഴുകിക്കളയുന്നു, അവൻ്റെ തലമുറകളെയും രക്ഷിക്കുന്നു.
ਗੁਣਾ ਕੀ ਰਾਸਿ ਸੰਗ੍ਰਹੈ ਅਵਗਣ ਕਢੈ ਵਿਡਾਰਿ ॥
gunaa kee raas sangrahai avagan kadtai viddaar |അവൻ പുണ്യത്തിൻ്റെ മൂലധനത്തിൽ ശേഖരിക്കുന്നു, അവിഹിതപാപങ്ങളെ നശിപ്പിക്കുകയും പുറത്താക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.
ਨਾਨਕ ਮਿਲਿਆ ਸੋ ਜਾਣੀਐ ਗੁਰੂ ਨ ਛੋਡੈ ਆਪਣਾ ਦੂਜੈ ਨ ਧਰੇ ਪਿਆਰੁ ॥੧॥
naanak miliaa so jaaneeai guroo na chhoddai aapanaa doojai na dhare piaar |1|ഹേ നാനാക്ക്, അവൻ ഏകനായവനും, തൻ്റെ ഗുരുവിനെ ഉപേക്ഷിക്കാത്തവനും, ദ്വൈതത്തെ ഇഷ്ടപ്പെടാത്തവനുമായി അറിയപ്പെടുന്നു. ||1||
ਮਃ ੪ ॥
mahalaa 4 |നാലാമത്തെ മെഹൽ:
ਸਾਗਰੁ ਦੇਖਉ ਡਰਿ ਮਰਉ ਭੈ ਤੇਰੈ ਡਰੁ ਨਾਹਿ ॥
saagar dekhau ddar mrau bhai terai ddar naeh |ലോകസമുദ്രത്തിൽ ഉറ്റുനോക്കുന്ന ഞാൻ മരണത്തെ ഭയപ്പെടുന്നു; ദൈവമേ, ഞാൻ അങ്ങയെ ഭയപ്പെടുന്നുവെങ്കിൽ, ഞാൻ ഭയപ്പെടുകയില്ല.
ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਸੰਤੋਖੀਆ ਨਾਨਕ ਬਿਗਸਾ ਨਾਇ ॥੨॥
gur kai sabad santokheea naanak bigasaa naae |2|ഗുരുവിൻ്റെ ശബ്ദത്തിലൂടെ ഞാൻ സംതൃപ്തനാണ്; ഓ നാനാക്ക്, നാമത്തിൽ ഞാൻ പൂക്കുന്നു. ||2||
ਮਃ ੪ ॥
mahalaa 4 |നാലാമത്തെ മെഹൽ:
ਚੜਿ ਬੋਹਿਥੈ ਚਾਲਸਉ ਸਾਗਰੁ ਲਹਰੀ ਦੇਇ ॥
charr bohithai chaalsau saagar laharee dee |ഞാൻ ബോട്ടിൽ കയറി പുറപ്പെട്ടു, പക്ഷേ കടൽ തിരമാലകളാൽ അലയടിക്കുന്നു.
ਠਾਕ ਨ ਸਚੈ ਬੋਹਿਥੈ ਜੇ ਗੁਰੁ ਧੀਰਕ ਦੇਇ ॥
tthaak na sachai bohithai je gur dheerak dee |ഗുരു പ്രോത്സാഹനം നൽകിയാൽ സത്യത്തിൻ്റെ തോണിക്ക് ഒരു തടസ്സവും ഉണ്ടാകില്ല.
ਤਿਤੁ ਦਰਿ ਜਾਇ ਉਤਾਰੀਆ ਗੁਰੁ ਦਿਸੈ ਸਾਵਧਾਨੁ ॥
tit dar jaae utaareea gur disai saavadhaan |ഗുരു കാവൽ നിൽക്കുന്നതുപോലെ അവൻ ഞങ്ങളെ അക്കരെയുള്ള വാതിലിലേക്ക് കൊണ്ടുപോകുന്നു.
ਨਾਨਕ ਨਦਰੀ ਪਾਈਐ ਦਰਗਹ ਚਲੈ ਮਾਨੁ ॥੩॥
naanak nadaree paaeeai daragah chalai maan |3|ഓ നാനാക്ക്, ഞാൻ അവൻ്റെ കൃപയാൽ അനുഗ്രഹിക്കപ്പെട്ടവനാണെങ്കിൽ, ഞാൻ ബഹുമാനത്തോടെ അവൻ്റെ കോടതിയിലേക്ക് പോകും. ||3||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |പൗറി:
ਨਿਹਕੰਟਕ ਰਾਜੁ ਭੁੰਚਿ ਤੂ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਚੁ ਕਮਾਈ ॥
nihakanttak raaj bhunch too guramukh sach kamaaee |നിങ്ങളുടെ ആനന്ദ രാജ്യം ആസ്വദിക്കുക; ഗുർമുഖ് എന്ന നിലയിൽ, സത്യം പരിശീലിക്കുക.
ਸਚੈ ਤਖਤਿ ਬੈਠਾ ਨਿਆਉ ਕਰਿ ਸਤਸੰਗਤਿ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਈ ॥
sachai takhat baitthaa niaau kar satasangat mel milaaee |സത്യത്തിൻ്റെ സിംഹാസനത്തിൽ ഇരുന്നുകൊണ്ട് കർത്താവ് നീതി നിർവ്വഹിക്കുന്നു; അവൻ നമ്മെ വിശുദ്ധരുടെ സമൂഹവുമായി ഒന്നിപ്പിക്കുന്നു.
ਸਚਾ ਉਪਦੇਸੁ ਹਰਿ ਜਾਪਣਾ ਹਰਿ ਸਿਉ ਬਣਿ ਆਈ ॥
sachaa upades har jaapanaa har siau ban aaee |കർത്താവിനെ ധ്യാനിക്കുന്നതിലൂടെ, യഥാർത്ഥ പഠിപ്പിക്കലുകളിലൂടെ, നാം കർത്താവിനെപ്പോലെ ആയിത്തീരുന്നു.
ਐਥੈ ਸੁਖਦਾਤਾ ਮਨਿ ਵਸੈ ਅੰਤਿ ਹੋਇ ਸਖਾਈ ॥
aaithai sukhadaataa man vasai ant hoe sakhaaee |സമാധാനദാതാവായ ഭഗവാൻ മനസ്സിൽ, ഈ ലോകത്ത് വസിക്കുന്നുവെങ്കിൽ, അവസാനം, അവൻ നമ്മുടെ സഹായവും താങ്ങുമായി മാറുന്നു.
ਹਰਿ ਸਿਉ ਪ੍ਰੀਤਿ ਊਪਜੀ ਗੁਰਿ ਸੋਝੀ ਪਾਈ ॥੨॥
har siau preet aoopajee gur sojhee paaee |2|ഗുരു ജ്ഞാനം നൽകുമ്പോൾ ഭഗവാനോടുള്ള സ്നേഹം ഉദിക്കും. ||2||
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੧ ॥
salok mahalaa 1 |സലോക്, ആദ്യ മെഹൽ:
ਭੂਲੀ ਭੂਲੀ ਮੈ ਫਿਰੀ ਪਾਧਰੁ ਕਹੈ ਨ ਕੋਇ ॥
bhoolee bhoolee mai firee paadhar kahai na koe |ആശയക്കുഴപ്പത്തിലും വ്യാമോഹത്തിലും ഞാൻ അലഞ്ഞുതിരിയുന്നു, പക്ഷേ ആരും എനിക്ക് വഴി കാണിക്കുന്നില്ല.
ਪੂਛਹੁ ਜਾਇ ਸਿਆਣਿਆ ਦੁਖੁ ਕਾਟੈ ਮੇਰਾ ਕੋਇ ॥
poochhahu jaae siaaniaa dukh kaattai meraa koe |ഞാൻ പോയി ബുദ്ധിയുള്ളവരോട് ചോദിക്കുന്നു, എൻ്റെ വേദനയിൽ നിന്ന് മോചനം നേടാൻ ആരെങ്കിലും ഉണ്ടോ എന്ന്.
ਸਤਿਗੁਰੁ ਸਾਚਾ ਮਨਿ ਵਸੈ ਸਾਜਨੁ ਉਤ ਹੀ ਠਾਇ ॥
satigur saachaa man vasai saajan ut hee tthaae |യഥാർത്ഥ ഗുരു എൻ്റെ മനസ്സിൽ വസിക്കുന്നുവെങ്കിൽ, അവിടെ ഞാൻ എൻ്റെ ഉറ്റ സുഹൃത്തായ ഭഗവാനെ കാണുന്നു.
ਨਾਨਕ ਮਨੁ ਤ੍ਰਿਪਤਾਸੀਐ ਸਿਫਤੀ ਸਾਚੈ ਨਾਇ ॥੧॥
naanak man tripataaseeai sifatee saachai naae |1|ഓ നാനാക്ക്, യഥാർത്ഥ നാമത്തിൻ്റെ സ്തുതികളെ ധ്യാനിക്കുന്ന എൻ്റെ മനസ്സ് സംതൃപ്തവും സംതൃപ്തവുമാണ്. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |മൂന്നാമത്തെ മെഹൽ:
ਆਪੇ ਕਰਣੀ ਕਾਰ ਆਪਿ ਆਪੇ ਕਰੇ ਰਜਾਇ ॥
aape karanee kaar aap aape kare rajaae |അവൻ തന്നെയാണ് ചെയ്യുന്നവൻ, അവൻ തന്നെയാണ് കർമ്മം; അവൻ തന്നെ ആജ്ഞ പുറപ്പെടുവിക്കുന്നു.
ਆਪੇ ਕਿਸ ਹੀ ਬਖਸਿ ਲਏ ਆਪੇ ਕਾਰ ਕਮਾਇ ॥
aape kis hee bakhas le aape kaar kamaae |അവൻ തന്നെ ചിലരെ ക്ഷമിക്കുന്നു, അവൻ തന്നെ പ്രവൃത്തി ചെയ്യുന്നു.
ਨਾਨਕ ਚਾਨਣੁ ਗੁਰ ਮਿਲੇ ਦੁਖ ਬਿਖੁ ਜਾਲੀ ਨਾਇ ॥੨॥
naanak chaanan gur mile dukh bikh jaalee naae |2|ഓ നാനാക്ക്, ഗുരുവിൽ നിന്ന് ദിവ്യപ്രകാശം സ്വീകരിക്കുമ്പോൾ, നാമത്തിലൂടെ കഷ്ടപ്പാടുകളും അഴിമതികളും ദഹിപ്പിക്കപ്പെടുന്നു. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |പൗറി:
ਮਾਇਆ ਵੇਖਿ ਨ ਭੁਲੁ ਤੂ ਮਨਮੁਖ ਮੂਰਖਾ ॥
maaeaa vekh na bhul too manamukh moorakhaa |മായയുടെ ഐശ്വര്യം കണ്ട് വഞ്ചിതരാകരുത്, വിഡ്ഢിയായ സ്വയം ഇച്ഛാശക്തിയുള്ള മന്മുഖേ.
ਚਲਦਿਆ ਨਾਲਿ ਨ ਚਲਈ ਸਭੁ ਝੂਠੁ ਦਰਬੁ ਲਖਾ ॥
chaladiaa naal na chalee sabh jhootth darab lakhaa |നീ പോകുമ്പോൾ അതു നിന്നോടുകൂടെ പോകരുതു; നിങ്ങൾ കാണുന്ന സമ്പത്തെല്ലാം വ്യാജമാണ്.
ਅਗਿਆਨੀ ਅੰਧੁ ਨ ਬੂਝਈ ਸਿਰ ਊਪਰਿ ਜਮ ਖੜਗੁ ਕਲਖਾ ॥
agiaanee andh na boojhee sir aoopar jam kharrag kalakhaa |അന്ധരും അജ്ഞരും മനസ്സിലാക്കുന്നില്ല, മരണത്തിൻ്റെ വാൾ അവരുടെ തലയിൽ തൂങ്ങിക്കിടക്കുന്നു.
ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਉਬਰੇ ਜਿਨ ਹਰਿ ਰਸੁ ਚਖਾ ॥
guraparasaadee ubare jin har ras chakhaa |ഭഗവാൻ്റെ മഹത്തായ സത്തയിൽ പാനം ചെയ്യുന്നവർ ഗുരുവിൻ്റെ കൃപയാൽ രക്ഷപ്പെടുന്നു.