ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ശ്രീ ഗുരു ഗ്രന്ഥ് സാഹിബ്
പേജ് - 221
ਗੁਰ ਕੀ ਮਤਿ ਜੀਇ ਆਈ ਕਾਰਿ ॥੧॥
gur kee mat jee aaee kaar |1|ഗുരുവിൻ്റെ ഉപദേശങ്ങൾ എൻ്റെ ആത്മാവിന് ഉപയോഗപ്രദമാണ്. ||1||
ਇਨ ਬਿਧਿ ਰਾਮ ਰਮਤ ਮਨੁ ਮਾਨਿਆ ॥
ein bidh raam ramat man maaniaa |ഈ വിധത്തിൽ ഭഗവാൻ്റെ നാമം ജപിച്ചാൽ മനസ്സ് സംതൃപ്തമായി.
ਗਿਆਨ ਅੰਜਨੁ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਪਛਾਨਿਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
giaan anjan gur sabad pachhaaniaa |1| rahaau |ഗുരുവിൻ്റെ ശബ്ദത്തിലെ വചനം തിരിച്ചറിഞ്ഞ് ആത്മീയ ജ്ഞാനത്തിൻ്റെ തൈലം ഞാൻ നേടിയിട്ടുണ്ട്. ||1||താൽക്കാലികമായി നിർത്തുക||
ਇਕੁ ਸੁਖੁ ਮਾਨਿਆ ਸਹਜਿ ਮਿਲਾਇਆ ॥
eik sukh maaniaa sahaj milaaeaa |ഏക കർത്താവുമായി ലയിച്ചു, ഞാൻ അവബോധജന്യമായ സമാധാനം ആസ്വദിക്കുന്നു.
ਨਿਰਮਲ ਬਾਣੀ ਭਰਮੁ ਚੁਕਾਇਆ ॥
niramal baanee bharam chukaaeaa |വചനത്തിൻ്റെ കുറ്റമറ്റ ബാനിയിലൂടെ എൻ്റെ സംശയങ്ങൾ ദൂരീകരിക്കപ്പെട്ടു.
ਲਾਲ ਭਏ ਸੂਹਾ ਰੰਗੁ ਮਾਇਆ ॥
laal bhe soohaa rang maaeaa |മായയുടെ വിളറിയ നിറത്തിനു പകരം, ഭഗവാൻ്റെ സ്നേഹത്തിൻ്റെ അഗാധമായ സിന്ദൂരം എന്നിൽ നിറഞ്ഞുനിൽക്കുന്നു.
ਨਦਰਿ ਭਈ ਬਿਖੁ ਠਾਕਿ ਰਹਾਇਆ ॥੨॥
nadar bhee bikh tthaak rahaaeaa |2|ഭഗവാൻ്റെ കൃപയാൽ വിഷം ഇല്ലാതായി. ||2||
ਉਲਟ ਭਈ ਜੀਵਤ ਮਰਿ ਜਾਗਿਆ ॥
aulatt bhee jeevat mar jaagiaa |ഞാൻ പിന്തിരിഞ്ഞു, ജീവിച്ചിരിക്കുമ്പോൾ തന്നെ മരിച്ചപ്പോൾ, ഞാൻ ഉണർന്നു.
ਸਬਦਿ ਰਵੇ ਮਨੁ ਹਰਿ ਸਿਉ ਲਾਗਿਆ ॥
sabad rave man har siau laagiaa |ശബാദിൻ്റെ വചനം ജപിച്ചുകൊണ്ട് എൻ്റെ മനസ്സ് ഭഗവാനിൽ ചേർന്നിരിക്കുന്നു.
ਰਸੁ ਸੰਗ੍ਰਹਿ ਬਿਖੁ ਪਰਹਰਿ ਤਿਆਗਿਆ ॥
ras sangreh bikh parahar tiaagiaa |ഞാൻ ഭഗവാൻ്റെ മഹത്തായ സത്തയിൽ ശേഖരിച്ചു, വിഷം പുറന്തള്ളുന്നു.
ਭਾਇ ਬਸੇ ਜਮ ਕਾ ਭਉ ਭਾਗਿਆ ॥੩॥
bhaae base jam kaa bhau bhaagiaa |3|അവൻ്റെ സ്നേഹത്തിൽ വസിക്കുമ്പോൾ, മരണഭയം ഓടിപ്പോയി. ||3||
ਸਾਦ ਰਹੇ ਬਾਦੰ ਅਹੰਕਾਰਾ ॥
saad rahe baadan ahankaaraa |സംഘട്ടനവും അഹംഭാവവും സഹിതം ആനന്ദത്തിനായുള്ള എൻ്റെ രുചി അവസാനിച്ചു.
ਚਿਤੁ ਹਰਿ ਸਿਉ ਰਾਤਾ ਹੁਕਮਿ ਅਪਾਰਾ ॥
chit har siau raataa hukam apaaraa |അനന്തമായ ആജ്ഞയാൽ എൻ്റെ ബോധം ഭഗവാനോട് ചേർന്നിരിക്കുന്നു.
ਜਾਤਿ ਰਹੇ ਪਤਿ ਕੇ ਆਚਾਰਾ ॥
jaat rahe pat ke aachaaraa |ലോകത്തിൻ്റെ അഭിമാനത്തിനും അഭിമാനത്തിനും വേണ്ടിയുള്ള എൻ്റെ ശ്രമം അവസാനിച്ചു.
ਦ੍ਰਿਸਟਿ ਭਈ ਸੁਖੁ ਆਤਮ ਧਾਰਾ ॥੪॥
drisatt bhee sukh aatam dhaaraa |4|അവിടുന്ന് എന്നെ അനുഗ്രഹിച്ചപ്പോൾ, എൻ്റെ ആത്മാവിൽ സമാധാനം സ്ഥാപിക്കപ്പെട്ടു. ||4||
ਤੁਝ ਬਿਨੁ ਕੋਇ ਨ ਦੇਖਉ ਮੀਤੁ ॥
tujh bin koe na dekhau meet |നീയില്ലാതെ ഞാൻ ഒരു സുഹൃത്തിനെയും കാണുന്നില്ല.
ਕਿਸੁ ਸੇਵਉ ਕਿਸੁ ਦੇਵਉ ਚੀਤੁ ॥
kis sevau kis devau cheet |ഞാൻ ആരെ സേവിക്കണം? എൻ്റെ ബോധം ആർക്ക് സമർപ്പിക്കണം?
ਕਿਸੁ ਪੂਛਉ ਕਿਸੁ ਲਾਗਉ ਪਾਇ ॥
kis poochhau kis laagau paae |ഞാൻ ആരോട് ചോദിക്കണം? ആരുടെ കാലിലാണ് ഞാൻ വീഴേണ്ടത്?
ਕਿਸੁ ਉਪਦੇਸਿ ਰਹਾ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥੫॥
kis upades rahaa liv laae |5|ആരുടെ ഉപദേശങ്ങളാൽ ഞാൻ അവൻ്റെ സ്നേഹത്തിൽ ലയിച്ചുനിൽക്കും? ||5||
ਗੁਰ ਸੇਵੀ ਗੁਰ ਲਾਗਉ ਪਾਇ ॥
gur sevee gur laagau paae |ഞാൻ ഗുരുവിനെ സേവിക്കുന്നു, ഗുരുവിൻ്റെ കാൽക്കൽ വീഴുന്നു.
ਭਗਤਿ ਕਰੀ ਰਾਚਉ ਹਰਿ ਨਾਇ ॥
bhagat karee raachau har naae |ഞാൻ അവനെ ആരാധിക്കുന്നു, ഞാൻ കർത്താവിൻ്റെ നാമത്തിൽ ലയിച്ചിരിക്കുന്നു.
ਸਿਖਿਆ ਦੀਖਿਆ ਭੋਜਨ ਭਾਉ ॥
sikhiaa deekhiaa bhojan bhaau |കർത്താവിൻ്റെ സ്നേഹമാണ് എൻ്റെ ഉപദേശവും പ്രഭാഷണവും ഭക്ഷണവും.
ਹੁਕਮਿ ਸੰਜੋਗੀ ਨਿਜ ਘਰਿ ਜਾਉ ॥੬॥
hukam sanjogee nij ghar jaau |6|കർത്താവിൻ്റെ കൽപ്പനയ്ക്ക് വിധേയമായി, ഞാൻ എൻ്റെ ഉള്ളിലെ വീട്ടിൽ പ്രവേശിച്ചു. ||6||
ਗਰਬ ਗਤੰ ਸੁਖ ਆਤਮ ਧਿਆਨਾ ॥
garab gatan sukh aatam dhiaanaa |അഹങ്കാരം ഇല്ലാതായതോടെ എൻ്റെ ആത്മാവ് ശാന്തിയും ധ്യാനവും കണ്ടെത്തി.
ਜੋਤਿ ਭਈ ਜੋਤੀ ਮਾਹਿ ਸਮਾਨਾ ॥
jot bhee jotee maeh samaanaa |ദിവ്യ പ്രകാശം ഉദിച്ചു, ഞാൻ പ്രകാശത്തിൽ ലയിച്ചു.
ਲਿਖਤੁ ਮਿਟੈ ਨਹੀ ਸਬਦੁ ਨੀਸਾਨਾ ॥
likhat mittai nahee sabad neesaanaa |മുൻകൂട്ടി നിശ്ചയിച്ച വിധി മായ്ക്കാനാവില്ല; ഷബാദ് എൻ്റെ ബാനറും ചിഹ്നവുമാണ്.
ਕਰਤਾ ਕਰਣਾ ਕਰਤਾ ਜਾਨਾ ॥੭॥
karataa karanaa karataa jaanaa |7|സ്രഷ്ടാവിനെ, അവൻ്റെ സൃഷ്ടിയുടെ സ്രഷ്ടാവിനെ എനിക്കറിയാം. ||7||
ਨਹ ਪੰਡਿਤੁ ਨਹ ਚਤੁਰੁ ਸਿਆਨਾ ॥
nah panddit nah chatur siaanaa |ഞാൻ പഠിച്ച പണ്ഡിറ്റല്ല, ഞാൻ മിടുക്കനോ ജ്ഞാനിയോ അല്ല.
ਨਹ ਭੂਲੋ ਨਹ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਨਾ ॥
nah bhoolo nah bharam bhulaanaa |ഞാൻ അലഞ്ഞുതിരിയുന്നില്ല; ഞാൻ സംശയത്താൽ വഞ്ചിക്കപ്പെട്ടിട്ടില്ല.
ਕਥਉ ਨ ਕਥਨੀ ਹੁਕਮੁ ਪਛਾਨਾ ॥
kthau na kathanee hukam pachhaanaa |ഞാൻ ശൂന്യമായ സംസാരം പറയുന്നില്ല; അവൻ്റെ കൽപ്പനയുടെ ഹുകാം ഞാൻ തിരിച്ചറിഞ്ഞിരിക്കുന്നു.
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮਤਿ ਸਹਜਿ ਸਮਾਨਾ ॥੮॥੧॥
naanak guramat sahaj samaanaa |8|1|ഗുരുവിൻ്റെ ഉപദേശങ്ങളിലൂടെ നാനാക്ക് അവബോധപരമായ സമാധാനത്തിൽ ലയിച്ചു. ||8||1||
ਗਉੜੀ ਗੁਆਰੇਰੀ ਮਹਲਾ ੧ ॥
gaurree guaareree mahalaa 1 |ഗൗരീ ഗ്വാരയറി, ആദ്യ മെഹൽ:
ਮਨੁ ਕੁੰਚਰੁ ਕਾਇਆ ਉਦਿਆਨੈ ॥
man kunchar kaaeaa udiaanai |ശരീരമെന്ന കാട്ടിലെ ആനയാണ് മനസ്സ്.
ਗੁਰੁ ਅੰਕਸੁ ਸਚੁ ਸਬਦੁ ਨੀਸਾਨੈ ॥
gur ankas sach sabad neesaanai |ഗുരു നിയന്ത്രിക്കുന്ന വടിയാണ്; യഥാർത്ഥ ശബ്ദത്തിൻ്റെ ചിഹ്നം പ്രയോഗിക്കുമ്പോൾ,
ਰਾਜ ਦੁਆਰੈ ਸੋਭ ਸੁ ਮਾਨੈ ॥੧॥
raaj duaarai sobh su maanai |1|ഒരാൾ ദൈവത്തിൻ്റെ രാജാവിൻ്റെ കൊട്ടാരത്തിൽ ബഹുമാനം നേടുന്നു. ||1||
ਚਤੁਰਾਈ ਨਹ ਚੀਨਿਆ ਜਾਇ ॥
chaturaaee nah cheeniaa jaae |ബുദ്ധിപരമായ തന്ത്രങ്ങളിലൂടെ അവനെ അറിയാൻ കഴിയില്ല.
ਬਿਨੁ ਮਾਰੇ ਕਿਉ ਕੀਮਤਿ ਪਾਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
bin maare kiau keemat paae |1| rahaau |മനസ്സിനെ കീഴ്പ്പെടുത്താതെ, അവൻ്റെ മൂല്യം എങ്ങനെ കണക്കാക്കാനാകും? ||1||താൽക്കാലികമായി നിർത്തുക||
ਘਰ ਮਹਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਤਸਕਰੁ ਲੇਈ ॥
ghar meh amrit tasakar leee |സ്വന്തം വീട്ടിൽ കള്ളന്മാർ അപഹരിക്കുന്ന അംബ്രോസിയൽ അമൃതാണ്.
ਨੰਨਾਕਾਰੁ ਨ ਕੋਇ ਕਰੇਈ ॥
nanaakaar na koe kareee |അവരെ വേണ്ടെന്ന് ആർക്കും പറയാനാവില്ല.
ਰਾਖੈ ਆਪਿ ਵਡਿਆਈ ਦੇਈ ॥੨॥
raakhai aap vaddiaaee deee |2|അവൻ തന്നെ നമ്മെ സംരക്ഷിക്കുന്നു, മഹത്വം നൽകി അനുഗ്രഹിക്കുന്നു. ||2||
ਨੀਲ ਅਨੀਲ ਅਗਨਿ ਇਕ ਠਾਈ ॥
neel aneel agan ik tthaaee |മനസ്സിൻ്റെ ഇരിപ്പിടത്തിൽ കോടാനുകോടി, എണ്ണമറ്റ കോടാനുകോടി ആഗ്രഹങ്ങളുടെ അഗ്നികൾ ഉണ്ട്.
ਜਲਿ ਨਿਵਰੀ ਗੁਰਿ ਬੂਝ ਬੁਝਾਈ ॥
jal nivaree gur boojh bujhaaee |ഗുരു പകർന്നുനൽകിയ ധാരണയുടെ ജലം കൊണ്ട് മാത്രമാണ് അവ നശിക്കുന്നത്.
ਮਨੁ ਦੇ ਲੀਆ ਰਹਸਿ ਗੁਣ ਗਾਈ ॥੩॥
man de leea rahas gun gaaee |3|എൻ്റെ മനസ്സ് അർപ്പിച്ച്, ഞാൻ അത് നേടിയെടുത്തു, അവൻ്റെ മഹത്വമുള്ള സ്തുതികൾ ഞാൻ സന്തോഷത്തോടെ പാടുന്നു. ||3||
ਜੈਸਾ ਘਰਿ ਬਾਹਰਿ ਸੋ ਤੈਸਾ ॥
jaisaa ghar baahar so taisaa |അവൻ സ്വന്തം ഭവനത്തിനുള്ളിൽ ഉള്ളതുപോലെ, അവൻ അപ്പുറത്താണ്.
ਬੈਸਿ ਗੁਫਾ ਮਹਿ ਆਖਉ ਕੈਸਾ ॥
bais gufaa meh aakhau kaisaa |എന്നാൽ ഒരു ഗുഹയിൽ ഇരിക്കുന്ന അവനെ ഞാൻ എങ്ങനെ വിവരിക്കും?
ਸਾਗਰਿ ਡੂਗਰਿ ਨਿਰਭਉ ਐਸਾ ॥੪॥
saagar ddoogar nirbhau aaisaa |4|ഭയമില്ലാത്ത ഭഗവാൻ പർവതങ്ങളിൽ ഉള്ളതുപോലെ സമുദ്രങ്ങളിലും ഉണ്ട്. ||4||
ਮੂਏ ਕਉ ਕਹੁ ਮਾਰੇ ਕਉਨੁ ॥
mooe kau kahu maare kaun |എന്നോട് പറയൂ, ഇതിനകം മരിച്ച ഒരാളെ ആർക്കാണ് കൊല്ലാൻ കഴിയുക?
ਨਿਡਰੇ ਕਉ ਕੈਸਾ ਡਰੁ ਕਵਨੁ ॥
niddare kau kaisaa ddar kavan |അവൻ എന്തിനെ ഭയപ്പെടുന്നു? ഭയമില്ലാത്തവനെ ഭയപ്പെടുത്താൻ ആർക്കാണ് കഴിയുക?
ਸਬਦਿ ਪਛਾਨੈ ਤੀਨੇ ਭਉਨ ॥੫॥
sabad pachhaanai teene bhaun |5|അവൻ മൂന്നു ലോകങ്ങളിലും ശബാദിൻ്റെ വചനം തിരിച്ചറിയുന്നു. ||5||
ਜਿਨਿ ਕਹਿਆ ਤਿਨਿ ਕਹਨੁ ਵਖਾਨਿਆ ॥
jin kahiaa tin kahan vakhaaniaa |സംസാരിക്കുന്ന ഒരാൾ, സംസാരത്തെ വിവരിക്കുക മാത്രമാണ് ചെയ്യുന്നത്.
ਜਿਨਿ ਬੂਝਿਆ ਤਿਨਿ ਸਹਜਿ ਪਛਾਨਿਆ ॥
jin boojhiaa tin sahaj pachhaaniaa |എന്നാൽ മനസ്സിലാക്കുന്ന ഒരാൾ അവബോധപൂർവ്വം മനസ്സിലാക്കുന്നു.
ਦੇਖਿ ਬੀਚਾਰਿ ਮੇਰਾ ਮਨੁ ਮਾਨਿਆ ॥੬॥
dekh beechaar meraa man maaniaa |6|അത് കാണുമ്പോഴും ചിന്തിക്കുമ്പോഴും എൻ്റെ മനസ്സ് കീഴടങ്ങുന്നു. ||6||
ਕੀਰਤਿ ਸੂਰਤਿ ਮੁਕਤਿ ਇਕ ਨਾਈ ॥
keerat soorat mukat ik naaee |സ്തുതിയും സൌന്ദര്യവും മുക്തിയും ഒരേ നാമത്തിലാണ്.
ਤਹੀ ਨਿਰੰਜਨੁ ਰਹਿਆ ਸਮਾਈ ॥
tahee niranjan rahiaa samaaee |അതിൽ നിർമ്മലനായ ഭഗവാൻ പരന്നുകിടക്കുന്നു.
ਨਿਜ ਘਰਿ ਬਿਆਪਿ ਰਹਿਆ ਨਿਜ ਠਾਈ ॥੭॥
nij ghar biaap rahiaa nij tthaaee |7|അവൻ സ്വഭവനത്തിൽ വസിക്കുന്നു, അവൻ്റെ സ്വന്തം മഹത്തായ സ്ഥലത്താണ്. ||7||
ਉਸਤਤਿ ਕਰਹਿ ਕੇਤੇ ਮੁਨਿ ਪ੍ਰੀਤਿ ॥
ausatat kareh kete mun preet |അനേകം നിശബ്ദ ജ്ഞാനികൾ അവനെ സ്നേഹപൂർവ്വം സ്തുതിക്കുന്നു.