ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ശ്രീ ഗുരു ഗ്രന്ഥ് സാഹിബ്
പേജ് - 291
ਆਪਨ ਖੇਲੁ ਆਪਿ ਵਰਤੀਜਾ ॥
aapan khel aap varateejaa |അദ്ദേഹം തന്നെ സ്വന്തം നാടകം അവതരിപ്പിച്ചു;
ਨਾਨਕ ਕਰਨੈਹਾਰੁ ਨ ਦੂਜਾ ॥੧॥
naanak karanaihaar na doojaa |1|ഓ നാനാക്ക്, മറ്റൊരു സ്രഷ്ടാവില്ല. ||1||
ਜਬ ਹੋਵਤ ਪ੍ਰਭ ਕੇਵਲ ਧਨੀ ॥
jab hovat prabh keval dhanee |യജമാനനായ ദൈവം മാത്രമുണ്ടായിരുന്നപ്പോൾ,
ਤਬ ਬੰਧ ਮੁਕਤਿ ਕਹੁ ਕਿਸ ਕਉ ਗਨੀ ॥
tab bandh mukat kahu kis kau ganee |അപ്പോൾ ആരെയാണ് ബന്ധിതനെന്നോ വിമോചിതനെന്നോ വിളിക്കപ്പെട്ടത്?
ਜਬ ਏਕਹਿ ਹਰਿ ਅਗਮ ਅਪਾਰ ॥
jab ekeh har agam apaar |അഗ്രാഹ്യവും അനന്തവുമായ ഭഗവാൻ മാത്രമുണ്ടായിരുന്നപ്പോൾ
ਤਬ ਨਰਕ ਸੁਰਗ ਕਹੁ ਕਉਨ ਅਉਤਾਰ ॥
tab narak surag kahu kaun aautaar |അപ്പോൾ ആരാണ് നരകത്തിൽ പ്രവേശിച്ചത്, ആരാണ് സ്വർഗത്തിൽ പ്രവേശിച്ചത്?
ਜਬ ਨਿਰਗੁਨ ਪ੍ਰਭ ਸਹਜ ਸੁਭਾਇ ॥
jab niragun prabh sahaj subhaae |ദൈവം വിശേഷണങ്ങളില്ലാതെ, സമ്പൂർണ്ണ സമനിലയിൽ ആയിരുന്നപ്പോൾ,
ਤਬ ਸਿਵ ਸਕਤਿ ਕਹਹੁ ਕਿਤੁ ਠਾਇ ॥
tab siv sakat kahahu kit tthaae |അപ്പോൾ മനസ്സ് എവിടെയായിരുന്നു, ദ്രവ്യം എവിടെയായിരുന്നു - ശിവനും ശക്തിയും എവിടെയായിരുന്നു?
ਜਬ ਆਪਹਿ ਆਪਿ ਅਪਨੀ ਜੋਤਿ ਧਰੈ ॥
jab aapeh aap apanee jot dharai |അവൻ സ്വന്തം വെളിച്ചം തന്നിലേക്ക് പിടിച്ചപ്പോൾ,
ਤਬ ਕਵਨ ਨਿਡਰੁ ਕਵਨ ਕਤ ਡਰੈ ॥
tab kavan niddar kavan kat ddarai |അപ്പോൾ ആരാണ് നിർഭയൻ, ആർ ഭയപ്പെട്ടു?
ਆਪਨ ਚਲਿਤ ਆਪਿ ਕਰਨੈਹਾਰ ॥
aapan chalit aap karanaihaar |സ്വന്തം നാടകങ്ങളിലെ അവതാരകൻ അവൻ തന്നെയാണ്;
ਨਾਨਕ ਠਾਕੁਰ ਅਗਮ ਅਪਾਰ ॥੨॥
naanak tthaakur agam apaar |2|ഓ നാനാക്ക്, ഭഗവാൻ ഗുരു അഗ്രാഹ്യവും അനന്തവുമാണ്. ||2||
ਅਬਿਨਾਸੀ ਸੁਖ ਆਪਨ ਆਸਨ ॥
abinaasee sukh aapan aasan |അനശ്വരനായ ഭഗവാൻ സുഖമായി ഇരിക്കുമ്പോൾ,
ਤਹ ਜਨਮ ਮਰਨ ਕਹੁ ਕਹਾ ਬਿਨਾਸਨ ॥
tah janam maran kahu kahaa binaasan |പിന്നെ ജനനവും മരണവും വിയോഗവും എവിടെയായിരുന്നു?
ਜਬ ਪੂਰਨ ਕਰਤਾ ਪ੍ਰਭੁ ਸੋਇ ॥
jab pooran karataa prabh soe |തികഞ്ഞ സ്രഷ്ടാവായ ദൈവം മാത്രമുണ്ടായിരുന്നപ്പോൾ,
ਤਬ ਜਮ ਕੀ ਤ੍ਰਾਸ ਕਹਹੁ ਕਿਸੁ ਹੋਇ ॥
tab jam kee traas kahahu kis hoe |അപ്പോൾ ആരാണ് മരണത്തെ ഭയപ്പെട്ടത്?
ਜਬ ਅਬਿਗਤ ਅਗੋਚਰ ਪ੍ਰਭ ਏਕਾ ॥
jab abigat agochar prabh ekaa |അവ്യക്തവും അവ്യക്തവുമായ ഏക കർത്താവ് മാത്രമായിരുന്നപ്പോൾ
ਤਬ ਚਿਤ੍ਰ ਗੁਪਤ ਕਿਸੁ ਪੂਛਤ ਲੇਖਾ ॥
tab chitr gupat kis poochhat lekhaa |അപ്പോൾ ബോധത്തിൻ്റെയും ഉപബോധമനസ്സിൻ്റെയും റെക്കോർഡിംഗ് എഴുത്തുകാർ ആരെയാണ് കണക്കിന് വിളിച്ചത്?
ਜਬ ਨਾਥ ਨਿਰੰਜਨ ਅਗੋਚਰ ਅਗਾਧੇ ॥
jab naath niranjan agochar agaadhe |നിഷ്കളങ്കനും അഗ്രാഹ്യവും അഗ്രാഹ്യവുമായ ഗുരു മാത്രമുണ്ടായിരുന്നപ്പോൾ,
ਤਬ ਕਉਨ ਛੁਟੇ ਕਉਨ ਬੰਧਨ ਬਾਧੇ ॥
tab kaun chhutte kaun bandhan baadhe |അപ്പോൾ ആരാണ് മോചിപ്പിക്കപ്പെട്ടത്, ആരാണ് അടിമത്തത്തിൽ അകപ്പെട്ടത്?
ਆਪਨ ਆਪ ਆਪ ਹੀ ਅਚਰਜਾ ॥
aapan aap aap hee acharajaa |അവൻ തന്നെ, അവനിൽത്തന്നെ, ഏറ്റവും അത്ഭുതകരമാണ്.
ਨਾਨਕ ਆਪਨ ਰੂਪ ਆਪ ਹੀ ਉਪਰਜਾ ॥੩॥
naanak aapan roop aap hee uparajaa |3|ഓ നാനാക്ക്, അവൻ തന്നെ സ്വന്തം രൂപം സൃഷ്ടിച്ചു. ||3||
ਜਹ ਨਿਰਮਲ ਪੁਰਖੁ ਪੁਰਖ ਪਤਿ ਹੋਤਾ ॥
jah niramal purakh purakh pat hotaa |ജീവജാലങ്ങളുടെ നാഥനായ നിഷ്കളങ്കൻ മാത്രമുള്ളപ്പോൾ,
ਤਹ ਬਿਨੁ ਮੈਲੁ ਕਹਹੁ ਕਿਆ ਧੋਤਾ ॥
tah bin mail kahahu kiaa dhotaa |വൃത്തികേടില്ല, അപ്പോൾ കഴുകി വൃത്തിയാക്കാൻ എന്താണുള്ളത്?
ਜਹ ਨਿਰੰਜਨ ਨਿਰੰਕਾਰ ਨਿਰਬਾਨ ॥
jah niranjan nirankaar nirabaan |നിർവാണത്തിൽ ശുദ്ധനും രൂപരഹിതനുമായ ഭഗവാൻ മാത്രമുണ്ടായിരുന്നപ്പോൾ
ਤਹ ਕਉਨ ਕਉ ਮਾਨ ਕਉਨ ਅਭਿਮਾਨ ॥
tah kaun kau maan kaun abhimaan |അപ്പോൾ ആരാണ് ബഹുമാനിക്കപ്പെട്ടത്, ആരാണ് അപമാനിക്കപ്പെട്ടത്?
ਜਹ ਸਰੂਪ ਕੇਵਲ ਜਗਦੀਸ ॥
jah saroop keval jagadees |പ്രപഞ്ചനാഥൻ്റെ രൂപം മാത്രമുണ്ടായിരുന്നപ്പോൾ,
ਤਹ ਛਲ ਛਿਦ੍ਰ ਲਗਤ ਕਹੁ ਕੀਸ ॥
tah chhal chhidr lagat kahu kees |അപ്പോൾ ആരാണ് വഞ്ചനയും പാപവും കൊണ്ട് മലിനമായത്?
ਜਹ ਜੋਤਿ ਸਰੂਪੀ ਜੋਤਿ ਸੰਗਿ ਸਮਾਵੈ ॥
jah jot saroopee jot sang samaavai |പ്രകാശത്തിൻ്റെ മൂർത്തീഭാവം സ്വന്തം പ്രകാശത്തിൽ മുഴുകിയപ്പോൾ,
ਤਹ ਕਿਸਹਿ ਭੂਖ ਕਵਨੁ ਤ੍ਰਿਪਤਾਵੈ ॥
tah kiseh bhookh kavan tripataavai |അപ്പോൾ ആർക്കു വിശന്നു, ആർക്കു തൃപ്തി വന്നു?
ਕਰਨ ਕਰਾਵਨ ਕਰਨੈਹਾਰੁ ॥
karan karaavan karanaihaar |അവനാണ് കാരണങ്ങളുടെ കാരണം, സൃഷ്ടാവായ കർത്താവ്.
ਨਾਨਕ ਕਰਤੇ ਕਾ ਨਾਹਿ ਸੁਮਾਰੁ ॥੪॥
naanak karate kaa naeh sumaar |4|ഓ നാനാക്ക്, സ്രഷ്ടാവ് കണക്കുകൂട്ടലുകൾക്കപ്പുറമാണ്. ||4||
ਜਬ ਅਪਨੀ ਸੋਭਾ ਆਪਨ ਸੰਗਿ ਬਨਾਈ ॥
jab apanee sobhaa aapan sang banaaee |അവൻ്റെ മഹത്വം അവനിൽ തന്നെ അടങ്ങിയിരിക്കുമ്പോൾ,
ਤਬ ਕਵਨ ਮਾਇ ਬਾਪ ਮਿਤ੍ਰ ਸੁਤ ਭਾਈ ॥
tab kavan maae baap mitr sut bhaaee |അപ്പോൾ അമ്മയോ അച്ഛനോ സുഹൃത്തോ കുട്ടിയോ സഹോദരനോ ആരായിരുന്നു?
ਜਹ ਸਰਬ ਕਲਾ ਆਪਹਿ ਪਰਬੀਨ ॥
jah sarab kalaa aapeh parabeen |എല്ലാ ശക്തിയും ജ്ഞാനവും അവനിൽ മറഞ്ഞിരിക്കുമ്പോൾ,
ਤਹ ਬੇਦ ਕਤੇਬ ਕਹਾ ਕੋਊ ਚੀਨ ॥
tah bed kateb kahaa koaoo cheen |അപ്പോൾ വേദങ്ങളും ഗ്രന്ഥങ്ങളും എവിടെയായിരുന്നു, അവ വായിക്കാൻ ആരുണ്ടായിരുന്നു?
ਜਬ ਆਪਨ ਆਪੁ ਆਪਿ ਉਰਿ ਧਾਰੈ ॥
jab aapan aap aap ur dhaarai |അവൻ തന്നെത്തന്നെ, എല്ലാത്തിലും, സ്വന്തം ഹൃദയത്തിൽ സൂക്ഷിച്ചപ്പോൾ,
ਤਉ ਸਗਨ ਅਪਸਗਨ ਕਹਾ ਬੀਚਾਰੈ ॥
tau sagan apasagan kahaa beechaarai |അപ്പോൾ ആരാണ് ശകുനങ്ങളെ നല്ലതോ ചീത്തയോ ആയി കണക്കാക്കിയത്?
ਜਹ ਆਪਨ ਊਚ ਆਪਨ ਆਪਿ ਨੇਰਾ ॥
jah aapan aooch aapan aap neraa |അവൻ തന്നെ ഉന്നതനായിരുന്നപ്പോൾ, അവൻ തന്നെ അടുത്തിരുന്നപ്പോൾ,
ਤਹ ਕਉਨ ਠਾਕੁਰੁ ਕਉਨੁ ਕਹੀਐ ਚੇਰਾ ॥
tah kaun tthaakur kaun kaheeai cheraa |പിന്നെ ആരെയാണ് ഗുരു എന്നും ശിഷ്യൻ എന്നും വിളിച്ചത്?
ਬਿਸਮਨ ਬਿਸਮ ਰਹੇ ਬਿਸਮਾਦ ॥
bisaman bisam rahe bisamaad |കർത്താവിൻ്റെ അത്ഭുതകരമായ അത്ഭുതത്തിൽ നാം അത്ഭുതപ്പെടുന്നു.
ਨਾਨਕ ਅਪਨੀ ਗਤਿ ਜਾਨਹੁ ਆਪਿ ॥੫॥
naanak apanee gat jaanahu aap |5|ഓ നാനാക്ക്, അവന് മാത്രമേ സ്വന്തം അവസ്ഥ അറിയൂ. ||5||
ਜਹ ਅਛਲ ਅਛੇਦ ਅਭੇਦ ਸਮਾਇਆ ॥
jah achhal achhed abhed samaaeaa |വഞ്ചിക്കാനാവാത്ത, അഭേദ്യമായ, അദൃശ്യനായ ഒരാൾ സ്വയം ആഗിരണം ചെയ്യപ്പെട്ടപ്പോൾ,
ਊਹਾ ਕਿਸਹਿ ਬਿਆਪਤ ਮਾਇਆ ॥
aoohaa kiseh biaapat maaeaa |അപ്പോൾ ആരാണ് മായയാൽ വലഞ്ഞത്?
ਆਪਸ ਕਉ ਆਪਹਿ ਆਦੇਸੁ ॥
aapas kau aapeh aades |അവൻ തന്നെത്തന്നെ ആദരിച്ചപ്പോൾ,
ਤਿਹੁ ਗੁਣ ਕਾ ਨਾਹੀ ਪਰਵੇਸੁ ॥
tihu gun kaa naahee paraves |അപ്പോൾ മൂന്ന് ഗുണങ്ങൾ പ്രബലമായിരുന്നില്ല.
ਜਹ ਏਕਹਿ ਏਕ ਏਕ ਭਗਵੰਤਾ ॥
jah ekeh ek ek bhagavantaa |ഏകനും ഏകനും ഏകനുമായ ദൈവം മാത്രമുണ്ടായിരുന്നപ്പോൾ,
ਤਹ ਕਉਨੁ ਅਚਿੰਤੁ ਕਿਸੁ ਲਾਗੈ ਚਿੰਤਾ ॥
tah kaun achint kis laagai chintaa |അപ്പോൾ ആരാണ് ഉത്കണ്ഠപ്പെടാത്തത്, ആർക്കാണ് ഉത്കണ്ഠ തോന്നിയത്?
ਜਹ ਆਪਨ ਆਪੁ ਆਪਿ ਪਤੀਆਰਾ ॥
jah aapan aap aap pateeaaraa |അവൻ തന്നിൽത്തന്നെ സംതൃപ്തനായപ്പോൾ,
ਤਹ ਕਉਨੁ ਕਥੈ ਕਉਨੁ ਸੁਨਨੈਹਾਰਾ ॥
tah kaun kathai kaun sunanaihaaraa |അപ്പോൾ ആരാണ് സംസാരിച്ചത്, ആരാണ് കേട്ടത്?
ਬਹੁ ਬੇਅੰਤ ਊਚ ਤੇ ਊਚਾ ॥
bahu beant aooch te aoochaa |അവൻ വിശാലവും അനന്തവുമാണ്, അത്യുന്നതങ്ങളിൽ ഏറ്റവും ഉയർന്നതാണ്.
ਨਾਨਕ ਆਪਸ ਕਉ ਆਪਹਿ ਪਹੂਚਾ ॥੬॥
naanak aapas kau aapeh pahoochaa |6|ഓ നാനാക്ക്, അവനു മാത്രമേ തന്നിൽ എത്തിച്ചേരാൻ കഴിയൂ. ||6||
ਜਹ ਆਪਿ ਰਚਿਓ ਪਰਪੰਚੁ ਅਕਾਰੁ ॥
jah aap rachio parapanch akaar |അവൻ തന്നെ സൃഷ്ടിയുടെ ദൃശ്യലോകം രൂപപ്പെടുത്തിയപ്പോൾ,
ਤਿਹੁ ਗੁਣ ਮਹਿ ਕੀਨੋ ਬਿਸਥਾਰੁ ॥
tihu gun meh keeno bisathaar |അവൻ ലോകത്തെ മൂന്ന് സ്വഭാവങ്ങൾക്ക് വിധേയമാക്കി.
ਪਾਪੁ ਪੁੰਨੁ ਤਹ ਭਈ ਕਹਾਵਤ ॥
paap pun tah bhee kahaavat |പാപവും പുണ്യവും പിന്നെ പറഞ്ഞു തുടങ്ങി.